മനുഷ്യനായി പിറന്നാല്‍ അബദ്ധങ്ങള്‍ സ്വാഭാവികം.. ഏത് കൊമ്പത്തുള്ളവനും അബദ്ധം പറ്റും. അബദ്ധത്തിന് എന്തു വലിപ്പചെറുപ്പം?? ഞാന്‍ വീണ്ടും പറയുന്നു.. പുലികള്‍ക്കും പറ്റും അബദ്ധം! അതെ, എനിക്കും പറ്റി ഒരബദ്ധം...
എനിക്ക് പറ്റിയ അബദ്ധത്തിന് മണിക്കൂറുകളുടെ പഴക്കമേ ഉള്ളൂ.. ഒരു അസൈന്‌മെന്റിലാണ് സംഗതിയുടെ തുടക്കം. ഇന്‍‌ക്കം ടാക്സ് ആണ് വിഷയം.. ഓരോ കൊല്ലവും നിയമം മാറുന്നതിനാല്‍ ഈ വര്‍ഷത്തെ ബുക്ക് നോക്കി തന്നെ വേണം അസൈന്‍‌മെന്റ് എഴുതാന്‍.. ഞങ്ങള്‍(ഞാനും എന്റെ രണ്ട് കൂട്ടുകാരും) ടീച്ചറിന്റെ കൈയ്യില്‍ നിന്നും ടെക്സ്റ്റ് ബുക്ക് വാങ്ങി ഫോട്ടോസ്റ്റാറ്റ് എടുക്കാന്‍ തീരുമാനിച്ചു.. പത്തമ്പത് പേജുള്ള ഒരു പാഠമാണ് എഴുതേണ്ടത്(മൊത്തമൊന്നും വേണ്ട, പ്രസക്ത ഭാഗങ്ങള്‍ മാത്രം). ഞങ്ങള്‍ ടീച്ചറിന്റെ കൈയ്യില്‍ നിന്നും ബുക്ക് വാങ്ങി ഫോട്ടോസ്റ്റാറ്റ് കടയിലെത്തി. ആവശ്യമുള്ള പേജുനമ്പരുകള്‍ എഴുതി കടക്കാരന് കൊടുത്തു. കുറെ ഉള്ളതു കാരണം കുറച്ച് കഴിഞ്ഞ് വരാമെന്ന് പറഞ്ഞ് ഞങ്ങള്‍ അവിടെ നിന്നിറങ്ങി. അല്പം കഴിഞ്ഞ് പോയി ഫോട്ടോസ്റ്റാറ്റ് വാങ്ങുകയും ചെയ്തു. എല്ലാം കൂടി പതിനെട്ട് രൂപ മാത്രം, സന്തോഷമായി.. കാരണം അതില്‍ കൂടുതലാവുമെന്ന് പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നു..
മൂന്നു പേര്‍ക്കും എഴുതണമല്ലോ.. അതു കൊണ്ട് ഞങ്ങള്‍ ആ ഫോട്ടോസ്റ്റാറ്റ് മൂന്നായി ഭാഗിച്ചു. കൂട്ടുകാരില്‍ ഒന്നാമന്‍ ആദ്യഭാഗവും രണ്ടാമന്‍ രണ്ടാംഭാഗവും ഞാന്‍ അവസാനഭാഗവും കൊണ്ടുപോയി.. എഴുത്തോടെഴുത്ത്.. ഇതിനിടെ കഴിഞ്ഞ വെള്ളിയാഴ്ച ഞാനും എന്റെ ഒരു കൂട്ടുകാരനും ഞങ്ങളുടെ കൈവശമുള്ള ഫോട്ടോസ്റ്റാറ്റുകള്‍ മുഴുവന്‍ മൂന്നാമന്റെ കൈയ്യില്‍ കൊടുത്തു. തിങ്കളാഴ്ച അവന്‍ അതു മുഴുവന്‍ എഴുതി കൊണ്ടുവരികയും ചെയ്തു. കൂട്ടുകാരന്‍ എഴുതിയത് എന്റെ മറ്റേ കൂട്ടുകാരന്‍ കൊണ്ടുപോയി, ഞാന്‍ ഫോട്ടോസ്റ്റാറ്റും കൊണ്ടു വന്നു. മൂന്നാം ഭാഗം എഴുതിയത് കൊണ്ടാവണം, ഞാന്‍ അതു കഴിഞ്ഞെഴുതിയത് രണ്ടാം ഭാഗമാണ്.. എഴുത്തിനിടയില്‍ പലപ്പോഴും എന്റെ ഉള്ളില്‍ സംശയം സടകുടഞ്ഞെഴുന്നേറ്റു- ഇതൊക്കെ എഴുതേണ്ടത് തന്നെയാണോ?? ഞാന്‍ തന്നെ ആ സംശയത്തെ അടിച്ചു ബോധം കെടുത്തി ഒരു മൂലയിലൊതുക്കി-- ഹും, മടിയന്‍! എഴുതാതിരിക്കാന്‍ കാരണങ്ങള്‍ കണ്ടുപിടിക്കുന്നത് കണ്ടില്ലേ? ഞാന്‍ എന്നോട് തന്നെ ചോദിച്ചു.
അങ്ങനെ തട്ടിമുട്ടി ഞാന്‍ രണ്ടും മൂന്നും ഭാഗങ്ങള്‍ എഴുതി തീര്‍ത്തു. ഇനി ഒന്നാം ഭാഗം, വെറും നാലു പേജു കൂടി.. ഹാവൂ.. അതു കഴിഞ്ഞാല്‍ സമാധാനം.. ഞാനോര്‍ത്തു. അപ്പോഴാണ് എന്റെ ശ്രദ്ധ പേജിന്റെ മുകളിലേയ്ക്കൊന്ന് തിരിഞ്ഞത്.. മൂന്നക്കങ്ങള്‍.. അത് പേജ് നമ്പരാകുന്നു..
പാഠം തുടങ്ങുന്നത് പേജ് നം. 412. ഞാന്‍ ഇത്രയും നേരം എഴുതിയത്.. പേജ് നം. 227 മുതല്‍ 242 വരെ!!! ഇതെന്താ കഥ?? ഞാന്‍ ഒന്നുകൂടി സൂക്ഷിച്ച് നോക്കി.. ആ ദുഃഖ സത്യം ഞാന്‍ മനസിലാക്കി.. കടക്കാരന് പേജ് മാറിപ്പോയിരിക്കുന്നു.
ഒരു പുതിയ ടെക്സ്റ്റ് വാങ്ങിയിട്ടുണ്ട്.. അതു നോക്കി എല്ലാം ആദ്യം മുതല്‍ എഴുതാന്‍ പോകുന്നു.. പാവം ഞാന്‍!
ഗുണപാഠം:
1)ഒരു കടക്കാരനേം വിശ്വസിക്കരുത്...
2) എന്തു വാങ്ങിയാലും അതൊന്ന് നോക്കണം, ഒരുവട്ടമല്ല.. രണ്ടു വട്ടം!!!
മനുഷ്യനായി പിറന്നാല്‍ അബദ്ധങ്ങള്‍ സ്വാഭാവികം.. ഏത് കൊമ്പത്തുള്ളവനും അബദ്ധം പറ്റും. അബദ്ധത്തിന് എന്തു വലിപ്പചെറുപ്പം?? ഞാന്‍ വീണ്ടും പറയുന്നു.. പുലികള്‍ക്കും പറ്റും അബദ്ധം! അതെ, എനിക്കും പറ്റി ഒരബദ്ധം...
മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂ