കട്ടുറുമ്പ്

സമയം രാത്രി 11.30. പണിയെടുത്ത് നടുവൊടിഞ്ഞ് ഒരു വിധത്തില്‍ മുറിയില്‍ തിരിച്ചെത്തുമ്പോള്‍ മനസില്‍ ഒരേയൊരു ചിന്ത മാത്രമേ ഉള്ളായിരുന്നു - നന്നായൊന്നുറങ്ങുക. നാളെ അവധിയാണല്ലോ എന്ന ചിന്ത മനസിന് വല്ലാത്തൊരു സുഖം നല്‍കുന്നു. വേഷം മാറാനൊന്നും ക്ഷമയുണ്ടായിരുന്നില്ല. നേരെ ചെന്ന് കട്ടിലിലോട്ട് വീഴുകയായിരുന്നു. നിമിഷങ്ങള്‍ക്കകം ഉറങ്ങി പോവുകയും ചെയ്തു.

ഒരു ചിരി കേട്ടാണ് അവന്‍ കണ്ണ് തുറന്നത്. ഇതാരാണ് ഇത്ര പൈശാചികമായി ചിരിക്കുന്നത്?. അയ്യോ.. ഞാനിതെവിടാ?? ഇതേത് സ്ഥലം? എന്തൊരു ചൂട്? ഇതെന്ത്? കത്തുന്ന മരമോ? അവന് സംശയങ്ങള്‍ മാത്രമായിരുന്നു. അവന്‍ ഒരു മരച്ചുവട്ടില്‍ കസേരയില്‍ ഇരിക്കുന്നു. മരം പക്ഷെ സാധാരണ മരമല്ല. ഇലകള്‍ക്ക് പച്ച നിറമില്ല, പകരം തീയാണ്. അതിന്റെ ചൂട് അസഹനീയമായി തോന്നി. അപ്പോഴാണ് എതിരെ ഇരിക്കുന്ന മനുഷ്യന്‍ അവന്റെ ശ്രദ്ധയില്‍‌പ്പെട്ടത്. സുന്ദരന്‍. കറുത്ത കുര്‍ത്തയും സ്വര്‍ണ്ണ കസവുള്ള മുണ്ടും വേഷം. ഒരുമാതിരി മംഗലശ്ശേരി നീലകണ്ഠന്‍ സ്റ്റൈല്‍. കൈയ്യില്‍ ഗോള്‍ഡ് ചെയ്ന്‍, അതില്‍ 666 എന്ന് എഴുതിയിരുന്നു. അവന്‍ ആ ചെയ്നില്‍ സൂക്ഷിച്ച് നോക്കി.

“പുതിയതാ.. ഇപ്പോള്‍ ചെകുത്താനാണെന്ന് പറഞ്ഞാല്‍ ഈ 666 കൂടെ വേണമെന്നാ അവസ്ഥ. ഞങ്ങളും ഗ്ലോബലൈസേഷന്‍ കാലത്ത് ജീവിക്കുന്നവരാണല്ലോ.. സ്വഭാവികമായും ഈ വെസ്റ്റേണ്‍ സ്റ്റൈല്‍ ഉണ്ടാവും.”, തന്റെ ചെയ്ന്‍ ഒന്ന് കുലുക്കി അയാള്‍ പറഞ്ഞു.

“താനാരാ? ഇതേതാ സ്ഥലം?”

“ഓഹ്! എന്നെ ഇനിയും മനസിലായില്ലേ?? ഞാന്‍ ചെകുത്താനാണ്. പക്ഷെ ഇപ്പോ കുറച്ച് കൂടി സ്റ്റൈല്‍ ആക്കി “ചെക്ക്“ എന്നറിയപ്പെടുന്നു. ഞാനാരാണെന്ന് മനസിലായ സ്ഥിതിക്ക് സ്ഥലവും മനസിലായി കാണുമല്ലോ.. ഇപ്പോള്‍ താങ്കള്‍ നരകത്തിലാണ്. യൂ ആര്‍ ടോക്കിങ്ങ് ടു മിസ്റ്റര്‍ ചെക്ക് ഫ്രം ഹെല്‍..” അയാള്‍ ചിരിച്ചു. അതേ പൈശാചികമായ ചിരി.

“അപ്പോ മാഷെ, ഞാന്‍ തട്ടിപ്പോയോ?”

“ഇല്ലെടോ.. അതിനിനിയും ഒരാഴ്ച സമയമുണ്ട്. പിന്നെ.. ഈ “മാഷെ”, “ചേട്ടാ” എന്നൊന്നും വിളിക്കരുത്. യൂ ക്യാന്‍ കോള്‍ മീ ചെക്ക്.. ഓക്കെ??”

“ശരി ശരി. ചെക്കെങ്കില്‍ ചെക്ക്. അപ്പോ.. ടാ ചെക്കാ..”

“ചെക്കനല്ല മിസ്റ്റര്‍.. ചെക്ക്, ചെകുത്താനെന്ന ചെക്ക്!”

“അതെ.. ചെക്ക്. എനിക്കൊരു സംശയം.. സാധാരണ നമ്മള്‍ മരിച്ച് കഴിഞ്ഞല്ലേ ഈ സ്വര്‍ഗത്തിലും നരകത്തിലുമൊക്കെ പോകുന്നത്? ഞാന്‍ ഇപ്പോ ചത്തിട്ടില്ലെങ്കില്‍ പിന്നെന്തിന് എന്നെ ഇവിടെ കൊണ്ടുവന്നു?”

“സീ.. ഞാന്‍ ആദ്യമേ പറഞ്ഞല്ലോ.. ഞങ്ങള്‍ ഗ്ലോബലൈസേഷന്റെ കാലഘട്ടത്തിലാണെന്ന്.. അമേരിക്കയിലും മറ്റുമൊക്കെ പരീക്ഷിച്ച് വിജയിപ്പിച്ച ഒരു രീതിയാണ് ഇവിടെ കേരളത്തില്‍ ഞങ്ങള്‍ ഫോളോ ചെയ്യുന്നത്. പ്രധാനമായും നരകത്തിലെ ജനസംഖ്യ കണ്ട്രോള്‍ ചെയ്യാന്‍ വേണ്ടി. എല്ലാവരും വലിയ വലിയ തെറ്റൊക്കെ ചെയ്ത ശേഷം മരിക്കുന്നു. എന്നിട്ട് നേരെ ഇങ്ങോട്ട് കെട്ടിയെടുക്കും. ഞങ്ങള്‍ക്ക് പരിധിയുണ്ട് മിസ്റ്റര്‍. എല്ലാവരെയും നരകത്തില്‍ കേറ്റാന്‍ ഇനി പറ്റില്ല. അതു കൊണ്ട് അധികം തെറ്റൊന്നും ചെയ്യാത്ത ആളുകളെ തേടിപ്പിടിച്ച് ഞങ്ങള്‍ നേരത്തെ ചെല്ലും. അവര്‍ ചെയ്ത തെറ്റ് എന്തെന്ന് പറഞ്ഞ് കൊടുക്കും. പ്രായശ്ചിത്തത്തിന് ഒരവസരവും. ഒരുവിധപ്പെട്ടവരൊക്കെ തെറ്റ് തിരുത്തി സ്വര്‍ഗത്തില്‍ പൊയ്ക്കോളും. പിന്നെ ചിലര്‍ ഒരു രക്ഷയുമില്ലാതെ നരകത്തില്‍ തന്നെ വന്നെത്തും.”

“ഓഹോ.. അപ്പോള്‍ നരകത്തില്‍ ഇനി സ്ഥലമില്ല എന്നാണോ പറഞ്ഞ് വരുന്നത്? എന്നാല്‍ പിന്നെ എല്ലാവരേയും സ്വര്‍ഗത്തില്‍ അയച്ചാല്‍ പോരെ?”

“സോറി. അത് പറ്റില്ല. സ്വര്‍ഗത്തില്‍ പോകാന്‍ പാസ്പോര്‍ട്ട് വേണം. അത് തെറ്റ് ചെയ്യാത്തവര്‍ക്കും തെറ്റ് തിരുത്തിയവര്‍ക്കും മാത്രമേ കിട്ടൂ.. അല്ലാത്തവര്‍ നരകത്തില്‍ തന്നെ കിടക്കണം.”

“ശരി ശരി. എന്നെ ഇവിടെ കൊണ്ടുവനന്തിന്റെ ഉദ്ദേശ്യം?”

“സിനിമയുടെ ട്രെയിലര്‍ കാണിക്കില്ലെ ആദ്യം? അത് പോലെ ഒരു ചെറിയ വിദ്യ. അത്ര മാത്രം. ഈ സ്ഥലം കണ്ടിട്ട് ഇങ്ങോട്ട് വരാന്‍ തോന്നുന്നുണ്ടോ?? ഉണ്ടാവില്ല എന്നെനിക്കറിയാം. കം വിത്ത് മീ.”

ചെകുത്താന്‍, ക്ഷമിക്കണം, ചെക്ക് എണീറ്റു. എന്നിട്ട് നടന്നു. അവന്‍ ചെക്കിന്റെ പിറകേയും. മുണ്ടും കുര്‍ത്തയും വേഷം. എന്നിട്ടവന്റെയൊരു ഇംഗ്ലീഷും ഗ്ലോബലൈസേഷനും. തനി കോമാളി തന്നെ. അവന്‍ ഓര്‍ത്തു. ഒരു വലിയ കുഴിയുടെ അടുത്തേക്കാണ് ചെക്ക് അവനെ കൊണ്ടുപോയത്. അവന്‍ ആ കുഴിയിലേക്ക് നോക്കി. ഒരു മനുഷ്യനെ ഒരു വലിയ ജീവി ഞെരിക്കുകയാണ്. അയാളുടെ തല ഈ ജീവിയുടെ കൈകള്‍ക്കിടയില്‍. അയാള്‍ വേദന കൊണ്ടു പുളയുന്നു. ആ ദൃശ്യം കാണുന്നത് തന്നെ വല്ലാതെ ഭയപ്പെടുത്തും.

“ആ മനുഷ്യനെ കണ്ടോ?” ചെക്ക് സംസാരിച്ച് തുടങ്ങി, “അയാളും നീയും തമ്മില്‍ ഒരു സാമ്യമുണ്ട്. നീ അടുത്ത ആഴ്ച ഇവിടെ വരുമെങ്കില്‍ നീ അനുഭവിക്കാന്‍ പോകുന്നത് ഈ ശിക്ഷയായിരിക്കും. കാരണം നിങ്ങള്‍ രണ്ടും ഒരു തെറ്റ് ചെയ്തിരിക്കുന്നു. ഒരു കട്ടുറുമ്പിനെ നീ ഞെരിച്ച് കൊന്നു.”

“കട്ടുറുമ്പിനെ കൊന്നെന്നോ?? നിങ്ങളിതെന്തൊക്കെയാ മനുഷ്യാ പറയുന്നത്?”

“മനുഷ്യനല്ല.. ചെകുത്താന്‍. കട്ടുറുമ്പിനെ കൊന്നു എന്നത് സത്യം. അന്ന് താനൊരു കൊച്ചുകുട്ടിയായിരുന്നു.”

“കട്ടുറുമ്പിനെ കൊന്നതിന് ഇതാണോ ശിക്ഷ? ഈക്കണക്കിന് ഒരു മനുഷ്യനെ കൊന്നവനെ നിങ്ങള്‍ എന്ത് ചെയ്യും?”

“നിങ്ങള്‍ ആരെ കൊല്ലുന്നു എന്നല്ല. എങ്ങനെ കൊല്ലുന്നു എന്നതാണ് വലിയ കാര്യം. അത് കൊണ്ട് മനുഷ്യനെ കൊന്നാല്‍ അത്രയ്ക്കൊന്നും കുഴപ്പമില്ല. ആഫ്റ്റെറാള്‍, ഒരു തവണ മരിച്ചിട്ടല്ലെ നിങ്ങള്‍ ഇങ്ങ് വരുന്നത്? അത് കൊണ്ട് ഇവിടെ നിങ്ങളെ എന്ത് ചെയ്താലും നിങ്ങള്‍ മരിക്കില്ല. അനുഭവിക്കുക തന്നെ വേണം.”

“എന്നാലും ഇത് കുറച്ച് കടുപ്പമാണ്.”

“എന്ത് കടുപ്പം? ഭൂമിയിലും ഇതൊക്കെ തന്നെയല്ലെ നടക്കുന്നത്.. ഹെല്‍മറ്റ് ഇല്ലാതെ പോകുന്നവനും ബൈക്കില്‍ ട്രിപ്പിള്‍സ് വെച്ച് പോകുന്നവനും നൂറ് രൂപ ഫൈന്‍. ടാക്സ് വെട്ടിക്കുന്നവരും കൈക്കൂലി വാങ്ങുന്നവരും ശിക്ഷയില്ലാതെ രക്ഷപ്പെടുന്നില്ലേ? അതുപോലെയുള്ളു.”

“കൊച്ചുകുട്ടിയായിരുന്നപ്പോള്‍ ഒരു ഉറുമ്പിനെ കൊന്നതിനാണോടോ എനിക്കിങ്ങനെയൊരു ശിക്ഷ തരാന്‍ പോകുന്നത്? നീയൊന്നും ചത്താലും ഗുണം പിടിക്കില്ലെടാ.”

“ഹെയ് മിസ്റ്റര്‍. ഞാനും ദൈവവുമൊന്നും നിങ്ങള്‍ മനുഷ്യരെ പോലെ ചാകുന്നവരല്ല. വീ ആര്‍ ഇമ്മോര്‍ട്ടല്‍‌സ്.. പിന്നെ ഇയാള്‍ ഇത്ര ഇമോഷനല്‍ ആകുകയൊന്നും വേണ്ട. ഞാനാദ്യമേ പറഞ്ഞല്ലോ. ഇതൊരു ട്രെയിലര്‍ മാത്രം. തനിക്ക് ഒരാഴ്ച സമയമുണ്ട്. വേണമെങ്കില്‍ തെറ്റ് തിരുത്തി സ്വര്‍ഗത്തില്‍ പോകാം.”

“ഏതായാലും ഈ ശിക്ഷ എനിക്ക് വേണ്ട. ഈയൊരു തെറ്റേ ഞാന്‍ ചെയ്തിട്ടുള്ളോ? അങ്ങനെയെങ്കില്‍ എന്ത് ത്യാഗം സഹിച്ചും ഞാനത് തിരുത്തും.”

“തല്‍‌ക്കാലം ഇത് മാത്രമേ ഞാന്‍ കാണുന്നുള്ളു. ഞങ്ങള്‍ സ്വര്‍ഗത്തിലെ സിസ്റ്റം ഹാക്ക് ചെയ്തിട്ട് ഇത് വരെ തെറ്റിയിട്ടില്ല..”

“ഹാക്ക് ചെയ്തെന്നോ? അതൊക്കെ തെറ്റല്ലേ? അതിന് ശിക്ഷയൊന്നുമില്ലേ?”

“എടോ.. താനേത് ലോകത്താ ജീവിക്കുന്നത്? ഇത് നരകമാണ്. ഇവിടെ തെറ്റ് മാത്രമാണ് നടക്കുക. അതിനെക്കുറിച്ചൊന്നും ഇയാള്‍ തലപുകയ്‌ക്കണ്ട.”

“ശരി. പറയൂ.. ഈ ശിക്ഷയില്‍ നിന്നും രക്ഷപ്പെടാന്‍ ഞാനെന്ത് ചെയ്യണം?”

“പറയുമ്പോള്‍ തമാശയെന്ന് തോന്നിയേക്കാം. വളരെ നിസാരമായ ഒരു കാര്യമാണ് താന്‍ ചെയ്യെണ്ടത്. 50 കട്ടുറുമ്പിന് ലഡ്ഡു കൊടുക്കണം.”

“50 കട്ടുറുമ്പിന് ലഡ്ഡൂ കൊടുക്കണമെന്നോ? ഇതെന്താടോ? സത്യം പറ. താന്‍ ഭ്രാന്താശുപത്രിയില്‍ നിന്നും ചാടി വന്നതാണോ?”

“ഞാന്‍ നേരത്തെ പറഞ്ഞില്ലേ.. കേള്‍ക്കുമ്പോള്‍ തമാശയാണെന്നൊക്കെ തോന്നും. പക്ഷെ അതാണ് സത്യം. തനിക്ക് ഒരാഴ്ച സമയമുണ്ട്. അതിനുള്ളില്‍ 50 കട്ടുറുമ്പുകള്‍ക്ക് ലഡ്ഡൂ കൊടുത്താല്‍ സ്വര്‍ഗത്തില്‍ പോകാം. അല്ലെങ്കില്‍ കുറച്ച് നാള്‍ ഇവിടെ കിടന്ന് ദാ ഈ ശിക്ഷ അനുഭവിക്കണം.”

അപ്പോഴും കട്ടുറുമ്പിനെ കൊന്ന മനുഷ്യനെ ആ വലിയ ജീവി ഞെരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. കൈകള്‍ക്കിടയില്‍ അയാളുടെ തല റബ്ബര്‍ പന്ത് പോലെ ഇരുന്നു.

“എന്നാല്‍ ശരി. തനിക്ക് തിരിച്ച് പോകാന്‍ സമയമായി. ഒരാഴ്ച കഴിഞ്ഞ് നമുക്ക് കാണാതിരിക്കാന്‍ ശ്രമിക്കാം” എന്ന് പറഞ്ഞ് ചെക്ക് അവന് കൈ നീട്ടി. ചെകുത്താനുമായി കൈ കൊടുത്ത് പിരിയാന്‍ അവനും നീട്ടി കൈ. എന്നാല്‍ പെട്ടെന്ന് ചെക്കിന്റെ തള്ളവിരലില്‍ നിന്നും കൂര്‍ത്ത നഖങ്ങള്‍ നീണ്ടു വന്നു. അത് വെച്ച് ചെക്ക് അവന്റെ കൈയ്യില്‍ ആഞ്ഞ് കുത്തി.

എന്റമ്മോ.. എന്ന് പറഞ്ഞ് അവന്‍ ഞെട്ടി എഴുന്നേറ്റു. ഓഹ്.. അതൊരു സ്വപ്നമായിരുന്നോ?? വല്ലാത്ത സ്വപ്നം തന്നെ. ചെകുത്താന്‍ കട്ടുറുമ്പിന് ലഡ്ഡു കൊടുക്കാന്‍ പറഞ്ഞിരിക്കുന്നു. മണ്ടന്‍ സ്വപ്നം.

ഒരു നിമിഷം. അവന്‍ തന്റെ കൈയ്യിലേക്ക് നോക്കി. കൈയ്യില്‍ നഖം കൊണ്ടത് പോലെ ഒരു മുറിവ്. മെല്ലെ അത് മാഞ്ഞ് പോകുകയാണ്. ഏകദേശം ഒരു മിനിറ്റു കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ കൈയ്യില്‍ ആ പാട് കാണാനുണ്ടായിരുന്നില്ല. ഞെട്ടലോടെ അവന്‍ തിരിച്ചറിഞ്ഞു - താന്‍ കണ്ടത് വെറും സ്വപ്നമല്ല. അതിലും ഞെട്ടിക്കുന്ന മറ്റൊരു കാര്യം അവന്റെ മനസില്‍ മിന്നി - ഒരാഴ്ച കൂടിയെ തനിക്ക് ആയുസ്സ് ബാക്കിയുള്ളു എന്ന്...

[[തുടരും]]