tag:blogger.com,1999:blog-18446918902479882822024-03-13T05:00:54.253+05:30ബാലവാടിBaluhttp://www.blogger.com/profile/14691204087870046090noreply@blogger.comBlogger55125tag:blogger.com,1999:blog-1844691890247988282.post-14353655664422862162015-01-01T21:34:00.001+05:302015-01-01T22:55:33.518+05:302014 - വാര്ഷിക കണക്കെടുപ്പ്!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
ഒരു കൊല്ലം പോയ പോക്കേ! രണ്ടായിരത്തി പതിനാല് എന്ന് തികച്ച് പറയുന്നതിന് മുമ്പേ വര്ഷം തീര്ന്നു പോയ പ്രതീതി. കഴിഞ്ഞ കുറച്ച് വര്ഷങ്ങളായി ഒരു കണക്കെടുപ്പ് പോസ്റ്റ് പോലും ബ്ലോഗില് ഇടുന്നില്ല. ഇത്തവണ അതായി കളയാം എന്ന് വെച്ചു.<br />
<br />
അനുഭവങ്ങള് വെച്ച് ഒരു വര്ഷത്തെ അളക്കുക എന്നത് എന്നെ സംബന്ധിച്ച് പ്രയാസമുള്ള കാര്യമാണ്. അങ്ങനെ ഓര്ത്തിരിക്കാനും മാത്രം സംഭവങ്ങള് ഒന്നും അങ്ങനെ ഉണ്ടാവാറില്ല എന്നതാണ് സത്യം. ഈ കൊല്ലം അങ്ങനെയൊന്ന് നടന്നത് ജെ4എഫ് മീറ്റ് ആയിരുന്നു. ഓര്ക്കുട്ടില് വെച്ച് കൂട്ടുകൂടിയ ഒരു പറ്റം സിനിമാ സ്നേഹികള്, ഓര്ക്കുട്ടിനെ ഗൂഗിള് മറന്നപ്പോള് മെല്ലെ മെല്ലെ ഫേസ്ബുക്കില് ചേക്കേറി. വിദേശത്ത് നിന്ന് വരുന്ന അംഗങ്ങളെ ഊറ്റുക എന്ന പണി ഇതിന് മുമ്പും മീറ്റ് എന്ന പേരില് ഞങ്ങള് നടത്തിയിട്ടുണ്ട്. എന്നാല് അന്നൊന്നും പോകാന് കഴിഞ്ഞിരുന്നില്ല. ഇത്തവണ സാഹചര്യങ്ങളും സമയവും ഒത്ത് വന്നപ്പോള് പോയി. എന്നെ കൊണ്ടാവുന്ന പോലെ ഞങ്ങളുടെ സ്വന്തം അഡ്മിന്റെ ചീട്ട് കീറി..! ഏതായാലും സംഭവം ജോറായി.<br />
<br />
പിന്നെ ഒരു രാമേശ്വരം യാത്ര. അനിയന്മാരൊക്കെ ഉണ്ടായിരുന്നത് കൊണ്ട് - അപ്പൂപ്പന്റെ ചിതാഭസ്മം ഒഴുക്കാന് പോയതാണെങ്കിലും - ഞങ്ങള് അടിച്ച് പൊളിച്ചു! പാമ്പന് പാലം നേരില് കണ്ടത് ഒരു വലിയ അത്ഭുതമായിരുന്നു. അത് പോലെ, അമല് നീരദിന്റെ സ്വന്തം ധനുഷ്കോടി. ചുമ്മാ ഒരു ക്യാമറയുമായി ഇറങ്ങിയാല് മതി, എങ്ങനെ പടമെടുത്താലും കിടിലം! രാമേശ്വരം യാത്രയെ കുറിച്ച് ബ്ലോഗില് ഒരു കുറിപ്പ് ഇടണം എന്നൊക്കെ കരുതിയിരുന്നു. പിന്നെ എന്തോ ആ ശ്രമം അങ്ങ് ഉപേക്ഷിക്കുകയായിരുന്നു, മടി തന്നെ കാര്യം.<br />
<br />
ബ്രസീലിന്റെ തോല്വി! എനിക്ക് ബ്രസീലിനോട് വിരോധമോ, ജര്മ്മനിയോട് ആരാധനയോ ഇല്ല. എന്നാലും ഒരു വേള്ഡ് കപ്പ് സെമി ഫൈനലില് തീപാറുന്ന പോരാട്ടം പ്രതീക്ഷിച്ച്, ചെറുതായി ഉറക്കപ്പിച്ച്, ടീവിക്ക് മുന്നിലിരുന്നതാണ്. 5 മിനിറ്റ് കൊണ്ട് ജര്മ്മനി സകല ഉറക്കവും പമ്പ കടത്തി. വെളുപ്പിനെ രണ്ട് മണിക്ക് ഫോണ് ഒക്കെ ചുമ്മാ കിടന്ന് ചിലച്ചു - വാട്സ് അപ്പ്, ഫേസ്ബുക്ക് എല്ലാം അഞ്ച് മിനിറ്റ് കൊണ്ട് ആക്ടീവ് ആയി. ഒരൊന്നൊന്നര ഞെട്ടല് ആയിരുന്നു അത്.<br />
<br />
അത്രക്കൊക്കെയെ ഉള്ളൂ ഓര്മ്മിക്കാനുള്ള ജീവിതാനുഭവങ്ങള്. പിന്നെ ഉള്ളത് നമ്മള് കൈ വെയ്ക്കുന്ന ബാക്കി മേഖലകളാണ്. <br />
<br />
ബ്ലോഗില് ഒരു പോസ്റ്റ്. കഴിഞ്ഞ കൊല്ലം അത് പോലുമില്ലായിരുന്നു എന്ന അവസ്ഥ ആയിരുന്നത് കൊണ്ട് തമ്മില് ഭേദം തൊമ്മന് എന്ന നിലക്ക് ഈ കൊല്ലം ഭേദം. <br />
<br />
വായിച്ച പുസ്തകങ്ങള്. എണ്ണത്തില് കഴിഞ്ഞ വര്ഷത്തെക്കാള് മോശം. കഴിഞ്ഞ വര്ഷം ഒരു ലക്ഷ്യം വെച്ചിരുന്നു. ഇത്തവണ അതില്ലാതെ ഇരുന്നതിന്റെ കാണാനുണ്ട്. Goodreads നോക്കിയപ്പോ ആകെ എന്റെ പേരിലുള്ളത് നാലെണ്ണം. അതേതായാലും സത്യമല്ല. ഏതൊക്കെയോ ഞാന് അതില് കൂട്ടിയിട്ടില്ല. <br />
<br />
കണ്ട സിനിമകള്. തിരുവനന്തപുരത്ത് നിന്ന് ആലപ്പുഴയില് വന്നതിന്റെ കാണാനുണ്ട്. ഓരോ പടങ്ങള് ഒന്നും ഇറങ്ങുന്നത് പോലും അറിയുന്നില്ല. മലയാളം സിനിമകള് ഇതിനു മുമ്പുള്ള രണ്ട് കൊല്ലവും 20-ന് മേല് തീയറ്ററില് നിന്ന് കണ്ടിരുന്നു. ഇത്തവണ അതുണ്ടായില്ല. കണ്ടതില് അപ്പോത്തിക്കിരി, മുന്നറിയിപ്പ് ഒക്കെ ഒരു ക്ലാസ് എന്ന് പറയാമെങ്കിലും എനിക്ക് പിടിച്ചത് ബാംഗ്ലൂര് ഡേയ്സ്, ഓം ശാന്തി ഓശാന, 1983 എന്നീ സിനിമകളാണ്. യൂ സീ ദി ഐറണീ ഹിയര്. മൂന്നിലും നിവിന് പോളി ആണ് നായകന്.. :D തമിഴില് കത്തിയും ഹിന്ദിയില് പി.ക്കെയും (വാനരസേനക്കാര് വല്ലതും ഇവിടുണ്ടോ ആവോ) എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട നായകന്മാര് ഗംഭീരമാക്കി. നോളന്റെ ഞെട്ടിക്കുന്ന വിഷ്വത്സുമായി Interstellar-ഉം നന്നായി. ആദ്യം കണ്ടപ്പോള് പകുതിയും മനസിലായില്ല എന്നതാണ് സത്യം. ഇപ്പോള് എല്ലാം മനസിലായോ എന്ന ചോദ്യം ആരും ചോദിക്കരുത്.<br />
<br />
ക്രിക്കറ്റിനെക്കാള് ഫുട്ബോളിനെ സ്നേഹിച്ച് തുടങ്ങിയ വര്ഷം എന്ന് ധൈര്യമായി പറയാം. സാധാരണ ഇംഗ്ലീഷ് പ്രീമിയര് ലീഗ് മാത്രമാണ് കാണാറ്. ഈ കൊല്ലം വേള്ഡ് കപ്പ് ഉണ്ടായിരുന്നല്ലോ.. പതിവ് പോലെ വേള്ഡ് കപ്പ് സമയത്ത് <strike>തുടങ്ങിയ</strike> മൂത്ത ഫുട്ബോള് ഭ്രാന്ത് പിന്നങ്ങോട്ട് പോയില്ല. വേള്ഡ് കപ്പ് കഴിഞ്ഞു. വീണ്ടും പ്രീമിയര് ലീഗ്. കൂടെ ദാ വരുന്നു സൂപ്പര് ലീഗ്. ബ്ലാസ്റ്റേഴ്സ് കീ... ജയ്! പതിയെ തുടങ്ങിയ സൂപ്പര് ലീഗ് പുരോഗമിക്കുന്തോറും മികച്ച നിലവാരത്തിലേക്കെത്തി. തകര്പ്പന് സെമി ഫൈനല് പ്രകടനത്തിലൂടെ ബ്ലാസ്റ്റേഴ്സും ഒരു വേള്ഡ് ക്ലാസ് ഗോളുമായി സുശാന്ത് മാത്യുവും മറക്കാനാവാത്ത ആദ്യ സീസണ് സമ്മാനിച്ചു.<br />
<br />
ജോലി പതിവ് പോലെയൊക്കെ അങ്ങനെ പോകുന്നു. പല മുഖങ്ങളും അനുഭവങ്ങളും കാണുന്നു. അങ്ങനെയങ്ങനെ പോകുന്നു. <br />
<br />
ഇനി 2015. എന്താകുമോ എന്തോ.. വീട്ടുകാര് പെണ്ണു കെട്ടിക്കാന് അതിശക്തമായ ശ്രമങ്ങള് നടത്തുന്നുണ്ട്. ഞാനും നിര്ബന്ധിക്കുന്നുണ്ട്. അതിഭയങ്കരമായ ഒരു വര്ഷമാണ് വരാന് പോകുന്നത് എന്ന പ്രതീക്ഷയില് ഞാന് ഇങ്ങനെ ഇരിക്കുന്നു. എന്തൊക്കെ കാണണം, എന്തൊക്കെ കേള്ക്കണം.. എന്തായാലും, വിജയ് പറയുന്ന പോലെ<br />
<br />
I am waiting!</div>
Baluhttp://www.blogger.com/profile/14691204087870046090noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1844691890247988282.post-33169827561443355022014-07-21T19:55:00.000+05:302014-07-21T19:59:20.033+05:30റെഡ് || RED<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />വിവേക് തന്റെ വാച്ചില് നോക്കി. മണി വൈകുന്നേരം 5.55. ഇല്ല. ഇന്ന് 6 മണിക്കുള്ള ക്യാബ് കിട്ടുന്ന ലക്ഷണമില്ല. ജോലി ഇനിയും ഒത്തിരി ബാക്കിയുണ്ട്. ധൃതിയില് ചെയ്താല് ചിലപ്പോള് നാളെ പണി കിട്ടിയെന്നിരിക്കും. അത് കൊണ്ട് വേണ്ട. ഇന്ന് ഏഴരയുടെ വണ്ടിക്ക് പോകാം. വീടിനടുത്തുള്ള സ്റ്റോപ്പില് ഇറങ്ങാന് പറ്റില്ല. എന്നാലും സാരമില്ല, അച്ഛനെ വിളിച്ചാല് മതി. സ്കൂട്ടറില് വന്ന് വിളിച്ചോളും. വീട്ടിലേക്ക് ഒന്ന് വിളിക്കണം. അച്ഛന് ഇന്ന് സമയത്ത് എത്തുമോ എന്നറിയണമല്ലോ. ഓഫീസില് എന്തൊക്കെയോ പ്രധാന ജോലിയുണ്ടെന്ന് അച്ഛന് ഇന്നലെ പറഞ്ഞത് അവനോര്ത്തു.<br /><br />അവന്റെ മൊബൈല് ബെല്ലടിച്ചു - നിഷ. രണ്ട് മാസം മുമ്പായിരുന്നു അവളുമായുള്ള വിവാഹ നിശ്ചയം. ഇനി രണ്ടര മാസം കൂടെ കഴിഞ്ഞാല് കല്ല്യാണം. വിവേക് ഫോണ് എടുത്തു.<br /><br />“ഇല്ലടോ.. ഓഫീസില് തന്നെയാ.. മ്.. പണിയുണ്ട് ഒരുപാട്.. അതെ.. ഏഴരേടെ ക്യാബിന് പോകാനാ പ്ലാന്.. താന് ഫോണ് വെക്ക് ഇപ്പോ.. ഇനീം കത്തി വെച്ചാല് എനിക്ക് ഏഴരയ്ക്കും ഇറങ്ങാന് പറ്റില്ല.. മ്.. മ്.. ശരീ.. വിളിച്ചിരിക്കും.. പോരേ.. ഇറങ്ങുന്നതിന് മുമ്പ് ഉറപ്പായും വിളിക്കും..”<br /><br />അവന് ഫോണ് വെച്ചു. ബാറ്ററി ഇനി 40 ശതമാനം മാത്രം. ഇതാണ് ഈ സ്മാര്ട്ട് ഫോണുകളുടെ കുഴപ്പം. എന്ത് പെട്ടെന്നാണ് ചാര്ജ്ജ് തീരുന്നത്. അവന് അപ്പോള് തന്നെ അമ്മയെ വിളിച്ച് വരാന് വൈകുമെന്ന് പറഞ്ഞു. അച്ഛന് എത്തിയിട്ടുണ്ട്. അത് കൊണ്ട് വിളിക്കാന് വരുമായിരിക്കും. ഏതായാലും പ്രതീക്ഷിച്ചത് പോലെ ഒരുപാട് പ്രശ്നങ്ങള് ഒന്നും ഉണ്ടായില്ല, ഏഴേകാല് ആയപ്പോഴേക്കും ജോലി ഒക്കെ ഒതുങ്ങി. അവന് പതിയെ ബാഗും എടുത്ത് കമ്പനിയുടെ വെളിയിലേക്ക് നടന്നു. വണ്ടി വരുമ്പോള് കയറാമല്ലൊ. നിഷയോട് പറഞ്ഞതാണ് ജോലി തീരുമ്പോള് വിളിക്കാമെന്ന്. അവന് അവളുടെ നമ്പര് ഡയല് ചെയ്തു. <br /><br />അല്പ സമയത്തിനകം വണ്ടി എത്തി. അവളോട് സംസാരിച്ച് കൊണ്ട് തന്നെ അവന് വണ്ടിയില് കയറി, 40 മിനിറ്റ് യാത്രയ്ക്ക് ശേഷം ബസില് നിന്ന് ഇറങ്ങുമ്പോഴും അവന് അവളുമായി സംസാരിക്കുകയായിരുന്നു.<br /><br />“എടാ.. ഞാന് ദേ ബസ് ഇറങ്ങി.. ഈ സാധനം എപ്പോ വേണമെങ്കിലും ഓഫ് ആയി പോകും. ഞാന് അച്ഛനെ വിളിക്കട്ടെ. എന്നെ വന്ന് പിക്ക് ചെയ്യാന് പറയണം. ചെന്നിട്ട് ഇവനെ കുത്തി വെയ്ക്കണം. രാത്രി വിളിക്കാം ഞാന്.. ഓക്കേ? അപ്പോ ശരി.. റ്റാറ്റാ..”<br /><br />അവന് ഫോണ് നോക്കി ഏത് നിമിഷവും ഇത് ഓഫ് ആകും. അവന് അച്ഛനെ വിളിച്ചു. റോഡില് തല്ക്കാലം വണ്ടികള് ഒന്നുമുണ്ടായിരുന്നില്ല. അത് കൊണ്ട് അവന് വേഗം റോഡ് മുറിച്ച് കടന്നു. ഇതേ സമയം തന്നെ അച്ഛ്നെ ലൈനില് കിട്ടി.<br /><br />“അച്ഛാ.. ഞാന് ദേ പി.എം.ജി ജംഗ്ഷനില് എത്തി. ഒന്ന് വിളിക്കാന് വാ.. ഹലോ.. ഹലോ..” ചാര്ജ്ജ് തീര്ന്ന് ഫോണ് ഓഫ് ആയി കഴിഞ്ഞിരുന്നു. അച്ഛന് ഞാന് പറഞ്ഞത് കേട്ടോ ആവോ.. എന്തായാലും നടക്കുക തന്നെ.<br /><br />നടന്ന് തുടങ്ങിയതേ ഉള്ളായിരുന്നു. പിറകില് നിന്ന് വളരെ വേഗത്തില് നടന്നു വന്ന ഒരാള് തോളില് ശക്തിയായി തട്ടി കടന്ന് പോയി. ഒരു നിമിഷം ബാലന്സ് തെറ്റിയ പോലെ തോന്നിയെങ്കിലും ഒന്നും സംഭവിച്ചില്ല. അയാള് തിരിഞ്ഞ് നിന്ന് “സോറി” എന്ന് പറഞ്ഞു. എന്നിട്ട് നടന്ന് പോയി. എന്നാല് വീണ്ടും വീണ്ടും അയാള് അവനെ തിരിഞ്ഞ് നോക്കിയാണ് പോയത്. അതെന്താണെന്ന് ഒരു നിമിഷം അവന് സംശയിച്ചെങ്കിലും പെട്ടെന്ന് മുന്നില് കണ്ട കാഴ്ച അവന്റെ മനസില് നിന്നും ആ തോന്നല് മാറ്റി. <br /><br />“ഹേയ്..” എന്നലറി കൊണ്ട് അവന് മുന്നോട്ട് കുതിച്ചു.<br /><br />*** *** ***<br /><br />വിജയകൃഷ്ണന് വൈകുന്നേരങ്ങളിലെ തന്റെ സ്ഥിരം ചായയും പഴംപൊരിയും കഴിച്ച ശേഷം തിരിച്ച് സീറ്റിലെത്തി. മുന്നിലിരുന്ന ഫയലിന്റെ കെട്ടഴിച്ചു. ജോലി ചെയ്യാന് ആരംഭിച്ചപ്പോള് തന്നെ അയാള്ക്ക് മനസിലായിരുന്നു - ഇന്ന് ഇനി ഒന്നും നടക്കില്ല എന്ന്. ഒരിക്കലും ഒരു അലസനായ ഉദ്യോഗസ്ഥന് ആയിരുന്നില്ല അയാള്. ഇന്ന് അയാള് ജോലി ചെയ്യാന് കഴിയാത്ത സാഹചര്യം ഉണ്ടാവാന് കാരണം ഒരു സ്വപ്നമായിരുന്നു. കഴിഞ്ഞ രണ്ട് മാസത്തിനിടയ്ക്ക് - കൃത്യമായി പറഞ്ഞാല് മകന്റെ വിവാഹം ഉറപ്പിച്ചതിനു ശേഷം, അയാള് തുടര്ച്ചയായി കണ്ട് വരുന്ന ഒരു സ്വപ്നം.<br /><br />ആ സ്വപ്നത്തിന്റെ തുടക്കം അയാള് ഓര്ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല. എന്നാല് എല്ലാ തവണയും കൃത്യമായി ഒരു ഭാഗത്ത് നിന്നും അയാള് ഓര്ത്തു. ഒരു റോഡിലൂടെ അയാള് ഓടുകയാണ്. അയാളുടെ മുമ്പിലായി തന്നെ ഭാര്യയും ഭാവി മരുമകളും ഓടുന്നു. അവര് കരയുന്നുണ്ട്. എന്തോ വിളിച്ച് പറഞ്ഞ് കൊണ്ടാണ് അവര് ഓടുന്നത്. എന്നാല് ഒരു കാറ്റിന്റെ ശബ്ദമല്ലാതെ അവര് എന്താണ് പറയുന്നത് എന്ന് അയാള്ക്ക് കേള്ക്കാന് സാധിക്കുന്നില്ല. മഴ പെയ്ത് തോര്ന്നതിന്റെ ലക്ഷണങ്ങള് റോഡില് കാണാം. അങ്ങിങ്ങായി വെള്ളം കെട്ടി കിടക്കുന്നു. ഓടുന്നതിനിടയില് അയാള് ഇരുവശത്തുമുള്ള വെള്ളം നോക്കി. പിന്നെ നേരെ നോക്കുമ്പോള് കാണുന്നത് തന്റെ ഭാര്യയും മരുമകളും ഒരിടത്ത് നില്ക്കുന്നതാണ്. ഓടി അവരുടെ അടുത്തെത്തിയ അയാള് കാണുന്നത് കെട്ടികിടക്കുന്ന ചെളി വെള്ളത്തില് കിടക്കുന്ന സ്വന്തം മകനെയാണ്. അവന്റെ ദേഹത്തെ ഒരു മുറിവില് നിന്നും ചോര, അടുത്തുള്ള ഒരു ചെടിയുടെ ചുവട്ടിലേക്ക് ഒഴുകിയെത്തുന്നു. ആ ചെടിയുടെ ഇലകള് വാടി നിന്നിരുന്നു.<br /><br />ഇത്രയും ആകുമ്പോഴേക്കും അയാള് ഉണര്ന്നിരിക്കും. സ്വപ്നങ്ങള്ക്ക് നിറമില്ലെന്ന് എവിടെയോ വായിച്ചിരുന്നു. എന്നാല് ചോരയുടെ നിറം അയാള് വ്യക്തമായി ഓര്ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.<br /><br />ഭിത്തിയിലെ ക്ലോക്കില് സമയം അഞ്ചടിച്ചപ്പോള് തന്നെ അയാള് തന്റെ കസേരയില് നിന്നും എഴുന്നേറ്റു. നഗരത്തിലെ തിരക്കിലൂടെ തന്റെ സ്കൂട്ടര് ഓടിക്കുമ്പോഴും അയാളുടെ മനസ് പല ചിന്തകളില് ആയിരുന്നു. ഇന്നലെ രാത്രിയിലേതും കൂടെ കൂട്ടി ഇത് എത്രാമത് തവണയാണ് ഒരേ സ്വപ്നം തന്നെ കാണുന്നത്? ഒരാള് ഒന്നിലേറെ തവണ ഒരേ സ്വപ്നം തന്നെ കണ്ടാല് അത് ഫലിക്കുമോ? തന്റെ മകന് എന്തെങ്കിലും ആപത്ത് വരാനിരിക്കുന്നോ?<br /><br />ഏകദേശം ആറു മണിയോടെ വിജയകൃഷ്ണന് ഓഫീസില് നിന്ന് തിരിച്ച് വീട്ടിലെത്തി. അയാളുടെ മുഖം കണ്ടപ്പോള് തന്നെ ഭാര്യ സുലോചനയ്ക്ക് മനസിലായി. എന്തോ പ്രശ്നമുണ്ടെന്ന്. അതിന്റെ കൂടെ “മോന് എത്തിയോ?” എന്നൊരു ചോദ്യവും കൂടിയായപ്പോള് അവര്ക്ക് അത് പൂര്ണ ബോധ്യമാവുകയും ചെയ്തു. ആറ് മണിക്ക് അവന് ഓഫീസില് നിന്നും ഇറങ്ങുകയല്ലേ ഉള്ളൂ എന്ന് പറഞ്ഞ് സുലോചന ചായ എടുക്കാന് പോയി.<br /><br />ശരിയാണല്ലോ.. അത് തനിക്കും അറിയാവുന്ന കാര്യമാണ്. പിന്നെയെന്തിന് ഇങ്ങനെയൊരു മണ്ടന് ചോദ്യം. മനസില് ഇപ്പോഴും ആ വൃത്തികെട്ട സ്വപ്നം തന്നെയാണ്. അതാവാം ആവശ്യമില്ലാത്ത ചോദ്യങ്ങള്. ശരീരം വിയര്ക്കുന്നത് പോലെ തോന്നി അയാള്ക്ക്. ഫാന് ഇട്ട് വിജയകൃഷ്ണന് കസേരയില് കണ്ണുമടച്ച് ഇരുന്നു. ഭാര്യയുടെ മൊബൈല് ശബ്ദിക്കുന്നത് അയാള് കേട്ടു. പക്ഷെ ഇരുന്നിടത്ത് നിന്ന് അനങ്ങാന് പോയില്ല. സുലോചന ചായയുമായി എത്തി. “നിങ്ങടെ മോന് നൂറായുസ്സാ.. അവനാ ഇപ്പോ വിളിച്ചത്. അവന് വൈകുമെന്ന് പറഞ്ഞു. നമുക്കൊന്ന് മാര്ക്കറ്റില് പോയാലോ?”<br /><br />വിജയകൃഷ്ണന് കണ്ണ് തുറന്നു. ചായ വാങ്ങി കുടിച്ചു. ഒന്നും മിണ്ടാതെ എഴുന്നേറ്റ് പോയി കുളിച്ചു. സുലോചന എന്ത് ചെയ്യണമെന്നറിയാതെ കസേരയില് ഇരുന്നു. ഏഴ് മണി കഴിഞ്ഞു. പതിവില്ലാതെ വീടിന് വെളിയില് നില്ക്കുന്ന വിജയകൃഷ്ണനെ കണ്ടാണ് സുലോചന പുറത്തിറങ്ങിയത്. “ഇതെന്താ ഈ നേരത്ത് പതിവില്ലാതെ ഇവിടെ?”<br />“വിവിയെ കാണുന്നില്ലല്ലോ? ഞാന് അവനെ നോക്കി നിന്നെന്നേയുള്ളൂ”<br />“അപ്പോള് ഞാന് നേരത്തെ പറഞ്ഞത് നിങ്ങള് കേട്ടില്ലേ? അവന് ഇന്ന് താമസിക്കും എന്ന് വിളിച്ച് പറഞ്ഞിരുന്നു”<br />“ഓഹോ.. നീ പറഞ്ഞിരുന്നോ? ഞാന് കേട്ടില്ല.. എന്നാലും ഇവന് എന്തിനാണ് ഇത്ര വൈകി ഒക്കെ ഓഫീസില് ഇരിക്കുന്നത്?”<br />“ഇന്നെന്ത് പറ്റി?”<br />“ഒന്നുമില്ല..”<br />“അല്ല.. എന്തോ ഉണ്ട്.. “<br />“ഇല്ലെന്നേ..”<br />“ഞാന് നിങ്ങളെ കാണാന് തുടങ്ങിയിട്ട് കൊല്ലം കുറേയായി..”<br />“അത് പിന്നെ..” സുലോചനയോട് കാര്യം പറയണോ? എന്തിന് അവളെ കൂടി വിഷമിപ്പിക്കണം? ഒരു നുണ പറയാം.. “അത് പിന്നെ.. ഇന്ന് ഒരു മരണ വാര്ത്ത കേട്ടു. ഒരു പഴയ സ്നേഹിതന്റെ മരണം. ആക്സിഡന്റ് ആയിരുന്നത്രേ.. സംഭവം കഴിഞ്ഞിട്ട് രണ്ട് മൂന്ന് ദിവസമായി. ചടങ്ങുകള് എല്ലാം കഴിഞ്ഞുവത്രേ..”<br />“അതിന്?”<br />“അല്ല.. ഞാന് പെട്ടെന്ന് എന്റെ..”<br />“ഓരോന്ന് ആലോചിച്ച് കൂട്ടുന്നത് കണ്ടില്ലേ? നിങ്ങള്ക്കിതെന്തിന്റെ കുഴപ്പമാ? വന്നേ ഇവിടെ നിന്ന് മഞ്ഞ് കൊള്ളാതെ..”<br /><br />ഇനി നിന്നിട്ട് കാര്യമില്ലെന്ന് മനസിലായത് കൊണ്ട് വിജയകൃഷ്ണന് തന്റെ മുറിയിലേക്ക് പോയി. അയാള് പെട്ടിയില് നിന്നും ഓഫീസ് കടലാസുകള് എടുത്ത് തന്റെ ജോലിയില് ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കാന് ശ്രമിച്ചു. ഓഫീസില് ഇരുന്നിട്ട് ഒന്നും നടന്നില്ല. വീട്ടിലെ അന്തരീക്ഷത്തില് എന്തെങ്കിലും ചെയ്യാന് കഴിയും എന്നായിരുന്നു പ്രതീക്ഷ. ഏകദേശം ഒരു എട്ടരയോട് അടുപ്പിച്ച് വിജയകൃഷ്ണന്റെ ഫോണ് അടിച്ചു - Vivek Calling... വിജയകൃഷ്ണന് ഫോണ് എടുത്തു.<br /><br />“അച്ഛാ.. ഞാന് ദേ പി.എം.ജി ജംഗ്ഷനില് എ..” എന്ന് മാത്രം.. ഫോണ് കട്ട് ആയി. അവന് ഓടുകയായിരുന്നോ? അണച്ചത് പോലെ തോന്നിയോ? ഇനി എനിക്ക് മാത്രം ഉണ്ടായ തോന്നലാണോ? വിജയകൃഷ്ണന് തിരികെ വിളിച്ചെങ്കിലും ഫോണ് സ്വിച്ച് ഓഫ് ആണെന്ന സന്ദേശം ലഭിക്കുകയാണുണ്ടായത്. വിവി പി.എം.ജി ജംഗ്ഷനില് എത്തിയിരിക്കാം. എന്തായാലും പോവുക തന്നെ. <br /><br />വിജയകൃഷ്ണന് തന്റെ സ്കൂട്ടര് എടുത്ത് പി.എം.ജി ജംഗ്ഷനിലേക്ക് തിരിച്ചു. ഓഫീസ് ടൈമില് അത്യാവശ്യം തിരക്കുള്ള റോഡാണിത്. എന്നാല് ഒരു ഏഴ് മണി കഴിഞ്ഞാല് പിന്നെ വാഹനങ്ങള് കുറവായിരിക്കും. പവര് കട്ട് സമയമാണോ എന്തോ, വഴിയിലൊക്കെ ആകെ ഒരു ഇരുട്ട് പോലെ തോന്നി വിജയകൃഷ്ണന്. അവന് നടന്ന് തുടങ്ങിയിട്ടുണ്ടാവും. അത് കൊണ്ട് അയാള് റോഡിലും ശ്രദ്ധിച്ചാണ് സ്കൂട്ടര് ഓടിച്ചത്. റോഡില് അവനെ കണ്ടതേയില്ല. ജംഗ്ഷനില് എത്തി. അവിടെയും വിവേകിനെ കാണാനുണ്ടായിരുന്നില്ല. വിജയകൃഷ്ണന് തന്റെ ഫോണ് എടുത്ത് വീണ്ടും വിവേകിനെ വിളിച്ചു. അത് സ്വിച്ച് ഓഫ് തന്നെ.. തന്റെ മകന് എവിടെ?? ഇവനിതെവിടെ പോയി? റോഡില് കുറച്ച് മാറി കിടന്ന ചില്ലുകള് അയാളുടേ ശ്രദ്ധയില് പെട്ടത് അപ്പോഴാണ്. പരിഭ്രമത്തോടെ അയാള് ചുറ്റും നോക്കി. എന്നാല് അവിടെയെങ്ങും ആരെയും കാണാനുണ്ടായിരുന്നില്ല.<br /><br />*** *** ***<br />തിരക്കേറിയ നഗര വീഥിയിലൂടെ ആ വാന് പതിയെ മുന്നോട്ട് യാത്ര തുടര്ന്നു. വണ്ടി ഓടിച്ചിരുന്ന ആളിനെ റോഡിലെ ട്രാഫിക്ക് വല്ലാതെ അലോസരപ്പെടുത്തിയിരുന്നു. അയാള് ഇടയ്ക്കിടെ തന്റെ വാച്ചില് നോക്കുന്നതില് നിന്ന് കൂടെയിരുന്ന സഹായിക്കും അത് മനസിലായി.<br /><br />“നമ്മള് എങ്ങോട്ടാ അണ്ണാ?” അയാള് ചോദിച്ചു.<br /><br />“ഒരു വര്ക്കുണ്ട്.” ഗൌരവം വിടാതെ ഡ്രൈവര് പറഞ്ഞു. ചോദ്യ ഭാവത്തില് ഇരുന്ന തന്റെ സഹായിയെ നോക്കി അയാള് തുടര്ന്നു, “ഒരു ലോണ് കേസ് ആണ്. ഐ.റ്റി പാര്ക്കിലെ ബാങ്ക് വക കൊട്ടേഷന്. ഒരു പയ്യന് ലോണ് എടുത്തു. ഇപ്പോള് മുതലുമില്ല, പലിശയുമില്ല എന്ന അവസ്ഥയാണ്. 2 മാസത്തെ സാവകാശം കൂടെ വേണമെന്നാ അവന് ബാങ്കുകാരോട് പറഞ്ഞത്. എന്നാല് അന്വേഷിച്ചപ്പോള് ആശാന് വേറൊരു ജോലിയിലേക്ക് ചാടാന് റെഡി ആയി ഇരിക്കുകയാണത്രെ. ഒരാഴ്ചയ്ക്കകം അവന് സ്ഥലം വിടും. അതിനു മുമ്പ് കാര്യങ്ങള്ക്ക് ഒരു തീരുമാനം ആകണമെങ്കില് നമ്മള് വിചാരിക്കണം. എന്താ?”<br /><br />“അത് പിന്നെ പറയാനുണ്ടോ?”<br /><br />“പിന്നെ ഒരു കാര്യം. ചോര പൊടിയരുത്. അങ്ങേയറ്റം ഒരു അടി. അതിനപ്പുറം ഒന്നും വേണ്ട എന്നാണ് പറഞ്ഞിരിക്കുന്നത്. ഇതെന്താവുമോ എന്തോ? ഉപദേശിച്ച് ലോണ് അടപ്പിക്കാന് ആണെങ്കില് വല്ല പള്ളീലച്ഛനേം വിളിച്ചാല് പോരെ..“<br /><br />"അണ്ണന് വെഷമിക്കാതെ.. നമുക്ക് നോക്കാം. അതിരിക്കട്ടെ, ആരാ ആള്?”<br /><br />ഈ സമയം വണ്ടി പി.എം.ജി ജങ്ഷനില് എത്തിയിരുന്നു. വണ്ടി മെയിന് റോഡില് നിന്നും അല്പം ഉള്ളിലേക്ക് ഒതുക്കി നിര്ത്തി, ഡ്രൈവര് തന്റെ വാച്ചില് നോക്കി. എന്നിട്ട് തന്റെ സഹായിക്ക് മറുപടി നല്കി, “കൃത്യം 7.30ന് ഐ.ടി. പാര്ക്കില് നിന്നും അവന്റെ കമ്പനി വക വണ്ടി വിട്ടിട്ടുണ്ട്. ഈ ജങ്ഷനില് ആണ് അവന് ഇറങ്ങുന്നതെന്നും പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. ഇപ്പോള് മണി 8.10. അവിടുന്ന് വണ്ടി വിട്ട സമയം വെച്ച് അവന് എത്താറാവുന്നു.”<br /><br />റോഡിലൂടെ പോകുന്ന വണ്ടികള് അവര്ക്ക് വ്യക്തമായി കാണാമായിരുന്നു. ഒരു മിനി ബസ് അവിടെ നിര്ത്തിയത് അയാളുടെ ശ്രദ്ധയില് പെട്ടു. <br /><br />“എടാ.. അതൊരു കമ്പനി വണ്ടിയാണ്. ഒരുത്തന് ഇറങ്ങിയിട്ടുണ്ട്. നീ ഈ ഫോട്ടോ നോക്ക്..” തന്റെ ഫോണില് നിന്നും ഇരയുടെ ഫോട്ടോ അയാള് തന്റെ സഹായിയെ കാണിച്ചു. “നീ വേഗം ചെല്ല്.. ഇതവന് തന്നെയാണോ എന്ന് നോക്കിയിട്ട് വാ”<br /><br />അവന് വേഗം തന്നെ വണ്ടിയില് നിന്നുമിറങ്ങി തന്റെ നേരെ വരുന്ന ആ യുവാവിനെ ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്നു. തന്നെ കടന്ന് പോകുമ്പോള് ഒരു മിന്നായം പോലെ അയാളുടെ മുഖം കണ്ടെങ്കിലും അത് തങ്ങള് തേടുന്ന ആള് തന്നെയാണോ എന്ന് അവന് ഉറപ്പിക്കാന് കഴിഞ്ഞില്ല. അവന് തിരിഞ്ഞ് അയാളെ പിന്തുടര്ന്നു. മനഃപൂര്വ്വം അയാളുടെ തോളില് തട്ടി മുന്നോട്ട് നടന്നു. അറിയാതെ പറ്റിയതാണെന്ന വ്യാജേന തിരിഞ്ഞ് നോക്കി ക്ഷമ പറയുന്നതിനിടയില് അയാളുടെ മുഖം വീണ്ടും വീണ്ടും നോക്കി അവന് ഉറപ്പ് വരുത്തി. <br /><br />*** *** ***<br />വിവേക് കണ്ണ് തുറന്നു. വെളുത്ത സീലിങ്ങ്.. കറങ്ങുന്ന കറുത്ത നിറമുള്ള ഫാന്. ഭിത്തിയും വെള്ള നിറത്തില് തന്നെ. മൂക്കിലേക്ക് തുളച്ച് കയറിയ ഡെറ്റോളിന്റെ മണം താന് ഇപ്പോള് ഒരു ആശുപത്രിയില് ആണെന്ന കാര്യം അവനെ ഓര്മിപ്പിച്ചു. താന് എങ്ങനെ അവിടെ എത്തിയെന്നും.. ജങ്ഷന്.. തോളില് തട്ടി കടന്ന് പോയ ഒരാള്.. ഒരു ബൈക്കിന്റെ ഹെഡ്ലൈറ്റ്....<br /><br />വിജയകൃഷ്ണന് നിസഹായനായി വെയ്റ്റിങ്ങ് ഷെഡ്ഡിലെ ബെഞ്ചില് ഇരുന്നു. പി.എം.ജിയില് എത്തി എന്ന് അവന് പറഞ്ഞത് ഞാന് കേട്ടതാണ്. പിന്നെ അവന് ഇതെവിടെ പോയി? വിളിച്ചിട്ട് കിട്ടുന്നുമില്ല. വീട്ടില് നിന്ന് ഇറങ്ങിയിട്ടാണേല് അര മണിക്കൂറില് കൂടുതല് ആയിരിക്കുന്നു. കാണാഞ്ഞപ്പോള് സുലോചന വിളിച്ചിരുന്നു. വിവിയുടെ വണ്ടി വഴിയില് ട്രാഫിക്ക് ബ്ലോക്കില് പെട്ട് കിടക്കുകയാണെന്ന് അവളോട് കള്ളം പറഞ്ഞു. കുറച്ച് സമയം കൂടി ആ കള്ളം നിലനില്ക്കും. എന്നിട്ടും കണ്ടില്ലെങ്കില് അവള് വീണ്ടും വിളിക്കും.. ഞാന് എന്ത് പറയും? അവന്റെ സുഹൃത്തിനെ വിളിച്ചിരുന്നു. അയാള് ഇന്ന് നേരത്തെ ഇറങ്ങിയത്രെ. വണ്ടിയില് കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്ന ആരെയെങ്കിലും വിളിച്ച് ചോദിച്ച ശേഷം തിരിച്ച് വിളിക്കാം എന്നവന് പറഞ്ഞു.<br /><br />“ഇപ്പോള് എങ്ങനെയുണ്ട്?”<br /><br />“ഐയാം ഫൈന് സിസ്റ്റര്..“ ഡ്യൂട്ടിയില് ഉണ്ടായിരുന്ന നഴ്സിനോട് വിവേക് പറഞ്ഞു, “.. എനിക്ക് ഒരു ഹെല്പ് ചെയ്യാമോ?”<br /><br />അവന് കൃത്യമായി ജങ്ഷനില് ബസ് ഇറങ്ങിയെന്നാണ് ബസില് കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്നവര് പറഞ്ഞത്. അതെനിക്കും അറിയാവുന്നതാണല്ലോ. അവന് എന്നെ ഫോണില് വിളിച്ചതാണ്. പിന്നീട് അവന് എന്ത് സംഭവിച്ചു എന്നാണ് എനിക്ക് അറിയേണ്ടത്. ഈ പരിസരത്തെങ്ങും ആളനക്കമേ ഇല്ലല്ലോ.. ആരോടാണ് ഞാന് ഒന്ന് ചോദിക്കുക? പൊലീസ് സ്റ്റേഷനിലേക്ക് പോയാലോ? അത് തന്നെയായിരിക്കും നല്ലത്. അയ്യോ, ഫോണ് ബെല്ലടിക്കുന്നല്ലോ? ഇത് സുലോചനയാവുമോ? അവളോട് ഞാന് എന്ത് പറയും? ങേ, ഇത് അവള് അല്ലല്ലോ? വേറെ ഏതോ ഒരു നമ്പര്. “ഹലോ” വിജയകൃഷ്ണന് ഫോണ് എടുത്തു.<br /><br />“ഹലോ.. അച്ഛാ. ഞാനാ വിവി”<br /><br />“ഹൊ! വിവി.. നീ എവിടെയാ?”<br /><br />“മെഡിക്കല് കോളേജ് ഹോസ്പിറ്റലില്. അച്ഛന് ഒന്ന് ഇവിടം വരെ വരാമോ?”<br /><br />“എടാ. എന്ത് പറ്റി?”<br /><br />“ഒന്നുമില്ല. വാ. വന്നിട്ട് പറയാം.”<br /><br />വിജയകൃഷ്ണന് പിന്നെ വൈകിച്ചില്ല. നേരെ വണ്ടി ആശുപത്രിയിലേക്ക് വിട്ടു. അവിടെ എത്തുന്നത് വരെ വിവേകിന് എന്ത് പറ്റി എന്നുള്ള ആധിയായിരുന്നു അയാളുടെ മനസില്. എന്നാല് ആശുപത്രിയുടെ മുന്നില് തന്നെ വിവേക് നില്ക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോള് അയാള്ക്ക് വളരെ ആശ്വാസം തോന്നി. വിവേക് ഒരു ചെറുപ്പക്കാരനുമായി സംസാരിച്ച് നില്ക്കുകയായിരുന്നു. വിജയകൃഷ്ണന് വണ്ടി അവരുടെ അരികില് കൊണ്ട് ചെന്ന് നിര്ത്തി.<br /><br />“ദാ.. എന്റെ അച്ഛന് എത്തിയല്ലോ” വിവേക് കൂടെ നിന്ന ആള്ക്ക് അച്ഛനെ പരിചയപ്പെടുത്തി. “അച്ഛാ.. ഇത് ബാലന്. ഇയാളുടെ ഫ്രണ്ടിന് ഒരു ആക്സിഡന്റ് ഉണ്ടായി ജങ്ഷനില് വെച്ച്. പിന്നെ ഞങ്ങള് രണ്ടാളും കൂടെ ഇവിടെ കൊണ്ട് വന്നു.”<br /><br />“എന്താ പറ്റിയത്?” വിജയകൃഷ്ണന് ചോദിച്ചു.<br /><br />“ഒരു ബൈക്ക് വന്ന് തട്ടിയതാ..” മറുപടി പറഞ്ഞത് ബാലനാണ്, “.. ഞങ്ങള് രാത്രി ഒന്ന് കറങ്ങാന് ഇറങ്ങിയതാ. ജങ്ഷനിലെ എ.റ്റി.എമ്മില് എനിക്ക് പോകണമായിരുന്നു. അവന് റോഡില് നിന്ന് ഒതുക്കിയേക്കാമെന്ന് പറഞ്ഞ് ആ ചെറിയ റോഡിലേക്ക് വണ്ടി ഇറക്കി നിര്ത്തി. ഞാന് വരാന് വേണ്ടി കാറില് നിന്ന് ഇറങ്ങി നിന്നെന്ന് തോന്നുന്നു. ഏതായാലും ഇടിച്ച ഉടനെ കണ്ടത് കൊണ്ട് വേഗം തന്നെ ഇവിടെ എത്തിക്കാന് പറ്റി. സാറിന്റെ മോനാണ് സഹായിച്ചത്.“<br /><br />“റോഡില് തലയിടിച്ച് വീണത് കൊണ്ട് കുറച്ച് ബ്ലഡ് പോയിരുന്നു. ഭാഗ്യത്തിന് എന്റെയും അയാളുടെയും ബ്ലഡ് ഗ്രൂപ്പ് ചേരുമായിരുന്നു.” വിവേക് കൂട്ടിചേര്ത്തു.<br /><br />“നിനക്കൊന്ന് വിളിച്ച് പറയാന് വയ്യാരുന്നോ വിവി?” വിജയകൃഷ്ണന് ദേഷ്യം വന്നു.<br /><br />“ഫോണ് ഓഫ് ആയി പോയച്ഛാ.. “ വിവേക് തല ചൊറിഞ്ഞു, “ഞാന് അവളോട് സംസാരിക്കുകയായിരുന്നു“<br /><br />“ശരി ശരി.. ഇപ്പോ എങ്ങനെയുണ്ട് ഫ്രണ്ടിന്?”<br /><br />“കുഴപ്പമില്ലെന്നാണ് ഡോക്ടര് പറഞ്ഞത്. തലയ്ക്ക് പരിക്കുണ്ടെങ്കിലും എന്തെങ്കിലും പ്രശ്നമുണ്ടാകാനുള്ള സാധ്യത കുറവാണ്.” ബാലന് പറഞ്ഞു.<br /><br />“വിവി, ഞാന് വീട്ടില് നിന്ന് ഇറങ്ങിയിട്ട് ഒരു മണിക്കൂറില് കൂടുതലായി. അമ്മയ്ക്ക് കാര്യങ്ങള് ഒന്നും അറിയില്ല..”<br /><br />“നിങ്ങള് പൊയ്ക്കോളൂ.. ഇവിടെ പ്രശ്നമൊന്നുമില്ല. ഞാന് വീട്ടില് വിളിച്ചിട്ടുമുണ്ട്. ആരെങ്കിലുമൊക്കെ ഉടനെ എത്തും”, ഇത് കേട്ട ബാലന് പറഞ്ഞു.<br /><br />“എന്നാല് പിന്നെ അങ്ങനെയാവട്ടെ.. എപ്പോഴെങ്കിലും കാണാം. ബൈ” വിവി ബാലനോട് യാത്ര ചോദിച്ചു.<br /><br />വിവേകിനേയും വിജയകൃഷ്ണനേയും യാത്രയാക്കിയ ശേഷം ബാലന് തന്റെ സുഹൃത്തിന്റെ അരികിലേക്ക് ചെന്നു. അടുത്ത ദിവസം രാവിലെയാണ് അയാള്ക്ക് ബോധം തെളിഞ്ഞത്. ഡോക്ടര് പറഞ്ഞത് ശരിയായിരുന്നു. ഒരുപാട് ചോര പോയെങ്കിലും ഒരുപാട് ക്ഷതമൊന്നും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. കുറച്ച് നാള് കൊണ്ട് എല്ലാം ഭേദമാകും.<br /><br />“ഇന്നലെ രാത്രി എന്നെ ഇവിടെ കൊണ്ട് വന്ന ആ ചെറുക്കന് നമ്മുടെ കക്ഷിയല്ലെന്ന് നിനക്ക് ഉറപ്പാണോ?”<br /><br />“അതെ അണ്ണാ.. ഞാന് ശരിക്കും കണ്ടതല്ലേ..”<br /><br />“മ്.. എടാ.. ഡോക്ടര് പറഞ്ഞത് നീ കേട്ടല്ലോ.. ഞാനിവിടുന്ന് ഇറങ്ങാന് കുറച്ച് ദിവസം പിടിക്കും. അത്രയും നാള് നമുക്ക് കാത്തിരിക്കാനില്ലെന്ന് നിനക്കറിയാമല്ലോ.. വണ്ടിക്കകത്ത് എന്റെ ഫോണ് ഉണ്ടാവണം. അതിലുണ്ട് മറ്റവന്റെ പടം. നീ വേണം ഈ പണി പൂര്ത്തിയാക്കാന്.”<br /><br />“ശരി അണ്ണാ.. ഞാന് ഇപ്പോ തന്നെ പോയേക്കാം..” ഇത്രയും പറഞ്ഞ് ബാലന് വേഗം അവരുടെ വണ്ടിയുടെ അടുത്തേക്ക് നീങ്ങി. വണ്ടിയില് അണ്ണന്റെ ഫോണ് ഉണ്ടായിരുന്നു. അതില് ബാലന്റെ ലക്ഷ്യവും...<br /></div>
Baluhttp://www.blogger.com/profile/14691204087870046090noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1844691890247988282.post-35981003876068242742012-12-05T10:54:00.001+05:302012-12-05T10:55:58.670+05:30പാറ്റ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
രാവിലെ കൃത്യം 6 മണിക്ക് തന്നെ അയാള് ഉറക്കമുണര്ന്നു. പുതിയ താമസസ്ഥലത്തിന്റെ പരിചയക്കുറവോ, ജോലിയിലെ തന്റെ ആദ്യദിനമായതിന്റെ ആ ഒരു ആവേശമോ, അല്ലെങ്കില് ഇവ രണ്ടും ചേര്ന്നത് കൊണ്ടോ ആവാം അയാള് ആ സമയത്ത് ഉണര്ന്നത്. മെല്ലെ കണ്ണു തുറന്ന് നോക്കിയപ്പോള് കണ്ടത് കറങ്ങുന്ന ഫാന് ആണ്. താന് വീട്ടിലല്ല എന്ന് ക്രീം നിറത്തിലുള്ള ആ ഫാന് അയാളെ ഓര്മ്മപ്പെടുത്തി. ചെറിയൊരു ശബ്ദത്തോടെ തന്റെ മുറിയില് കറങ്ങിയിരുന്ന കറുത്ത ഫാനിനെ അയാള് ഒരു നിമിഷം ഓര്ത്തു. പിന്നെ ദൈവത്തെയും.<br />
<br />
ആദ്യ ദിവസം ഒരു കാരണവശാലും വൈകരുത് എന്ന നിര്ബന്ധമുണ്ടായിരുന്നത് കൊണ്ട് അധിക നേരം കട്ടിലില് അയാള് കിടന്നില്ല. മുറിയിലെ ഒരേയൊരു മേശയുടെ മുകളില് വെച്ചിരുന്ന ബാഗില് നിന്നും പ്രഭാത കൃത്യങ്ങള്ക്കാവശ്യമായ വസ്തുവകകളുമായി അയാള് കുളിമുറിയില് കയറി. തലേന്ന് വൈകുന്നേരം അടുത്തുള്ള ചെറിയ ടൌണില് നിന്നും വാങ്ങിയ ചുവന്ന ബക്കറ്റും മഗ്ഗും അയാള്ക്ക് ഗുഡ് മോര്ണിങ്ങ് പറഞ്ഞു.<br />
<br />
കുളി കഴിഞ്ഞ് ബക്കറ്റില് ഉണ്ടായിരുന്ന വെള്ളത്തില് തന്റെ തോര്ത്ത് മുക്കി പിഴിഞ്ഞ് അയാള് ഉടുത്തു. എന്നിട്ട് ആ വെള്ളം കമഴ്ത്തിയതും, ബക്കറ്റിന്റെ അടിയില് നിന്നും ശരവേഗത്തില് ഒരു പാറ്റ അയാളുടെ കാലിലേക്ക് ഓടി കയറിയതും ഒരുനിമിഷം കഴിഞ്ഞു! പെട്ടെന്നുണ്ടായ ആക്രമണത്തില് ഞെട്ടിയ അയാള് ഒരുവിധത്തില് പാറ്റയെ തട്ടി മാറ്റി കുളിമുറിയുടെ പുറത്തെത്തി. പെട്ടെന്നുണ്ടായ ആക്രമണത്തില് ഞെട്ടിയ പാറ്റ ഇനി ഒരു ആക്രമണം ഉണ്ടാവുന്നതിന് മുമ്പ് തന്റെ സുരക്ഷിത താവളമായ ബക്കറ്റിനടിയിലേക്ക് ഓടി കയറി. അതായിരുന്നു അവരുടെ ആദ്യത്തെ കണ്ടുമുട്ടല്!<br />
<br />
ഓഫീസില് പോകാന് തയ്യാറായി കഴിഞ്ഞാണ് താന് ഒരുപാട് നേരത്തെയാണല്ലോ എന്നയാള് ഓര്ത്തത്. ഇനിയും ഒരു മണിക്കൂര് കൂടെ കഴിഞ്ഞ് ഇറങ്ങിയാലും ഭക്ഷണം ഒക്കെ കഴിച്ച് കൃത്യസമയത്ത് ഓഫീസിലെത്താം. കുറച്ച് സമയം കൂടെ ഉറങ്ങാമായിരുന്നു എന്ന് അയാള് നഷ്ടബോധത്തോടെ ഓര്ത്തു. പ്രത്യേകിച്ച് ഒന്നും ചെയ്യാനില്ലാതെ അയാള് മുറിയില് ചുമ്മാതെയിരുന്നു. കുളിമുറിയിലെ പാറ്റയെ പറ്റി അയാള് ഓര്ത്തു. ഒരൊറ്റ ചവിട്ടിന് തീര്ക്കാനെ ഉള്ളൂ. അതിനെ കൊന്നു കളയണോ? വേണ്ട. ഭൂമിയില് ഒരുറുമ്പിനെ വേദനിപ്പിച്ചാല് പോലും മരണശേഷം കിട്ടിയേക്കാവുന്ന ശിക്ഷയെ കുറിച്ച് പണ്ടൊരു <a href="http://baalavaadi.blogspot.in/2008/11/katturumb.html" target="_blank">കഥ</a> വായിച്ചതായി അയാള് ഓര്ത്തു. അതില് എത്രത്തോളം സത്യമുണ്ടെന്നറിയില്ല, എങ്കിലും എന്തിനു വെറുതെ ഒരു റിസ്ക്ക് എടുക്കണം?<br />
<br />
മുറിയില് ഇരുന്നിട്ട് പ്രയോജനമില്ലെന്ന് മനസിലായ അയാള് പതിയെ പുറത്തിറങ്ങി. തന്റെ താമസസ്ഥലത്തിന് അടുത്തുള്ള ചായക്കടയില് ചെന്ന അയാള് അവിടെ കിടന്ന പത്രം വായിച്ച് സമയം കളഞ്ഞു. പിന്നെ ഭക്ഷണവും കഴിച്ച് കൃത്യമായി ഓഫീസില് പോയി. വൈകുന്നേരം തിരിച്ചെത്തിയ ശേഷം ഒന്ന് മേലുകഴുകി അയാള് വീണ്ടും കട്ടിലില് വന്നിരുന്നു. വൈകിട്ട് പാറ്റയെ കണ്ടില്ലല്ലോ എന്നയാള് വെറുതെ ഓര്ത്തു.പിന്നെ തന്റെ ആദ്യ ദിനത്തെ പറ്റിയും. അപ്പോഴാണ് അയാള്ക്ക് രസകരമായ ഒരു തോന്നല് ഉണ്ടായത്. രാവിലെ കുളിമുറിയില് പാറ്റ, ഓഫീസില് പുതിയതായി താന്.. രണ്ട് പേരും പുതിയ ആളുകളുമായി ഇടപെട്ടു. തനിക്ക് തോന്നിയ ആദ്യത്തെ അമ്പരപ്പും അത്ഭുതവും തന്നെ കണ്ടപ്പോള് പാറ്റയ്ക്കും തോന്നിയിരിക്കുമെന്നയാള് വെറുതെ വിചാരിച്ചു. അങ്ങനെ ഓരോന്ന് ആലോചിച്ച് അയാള് ഉറങ്ങി.<br />
<br />
ദിവസങ്ങള് കടന്ന് പോയി. ഇതിനിടയില് പുതിയ സ്ഥലത്തിനും സാഹചര്യങ്ങള്ക്കും അനുസൃതമായ ഒരു ദിനചര്യ അയാള് ഉണ്ടാക്കിയെടുത്തു. കുളിക്ക് ശേഷം ബക്കറ്റ് കമഴ്ത്തുമ്പോള് അയാള് കൂടുതല് ശ്രദ്ധാലുവായി. ബക്കറ്റ് ഒരല്പം ഉയര്ത്തി പാറ്റയ്ക്ക് ഓടി മാറിയിരിക്കാന് അവസരം കൊടുത്ത ശേഷമാണ് ഇപ്പോള് അയാള് വെള്ളം കളയുന്നത്. ആദ്യത്തെ പരിചയക്കുറവിന് ശേഷം പുതിയ ആള് അപകടകാരിയല്ലെന്ന് മനസിലാക്കിയ പാറ്റ തന്റെ വീടായ കുളിമുറിയില് അങ്ങിങ്ങ് ഓടി നടന്നു. അപരിചിതന് ആവശ്യത്തിനുള്ള സ്വകാര്യത നല്കിയ പാറ്റ അയാള് കുളിക്കുമ്പോള് ബക്കറ്റിനടിയില് വിശ്രമിച്ചു.<br />
<br />
തന്റെ ഓഫീസ് ജീവിതത്തിലും ആദ്യത്തെ അമ്പരപ്പും പകപ്പും മറികടന്ന അയാള് മെല്ലെ മെല്ലെ അന്തരീക്ഷവുമായി പൊരുത്തപ്പെടാന് തുടങ്ങി. സ്വതവേ അല്പം പതുങ്ങിയ സ്വഭാവക്കാരനാകയാല് സുഹൃത്തുക്കളെ നേടിയെടുക്കാന് അയാള് വിഷമിച്ചു. ക്രമേണ തന്റെ ജോലിയിലും അയാള് പരിചയം നേടിയെടുത്തു. മറ്റ് ജീവനക്കാര് പരദൂഷണം പറയുമ്പോള് അയാള് തന്റെ ജോലിത്തിരക്കിനിടയില് വിശ്രമിച്ചു.<br />
<br />
ദിവസങ്ങള് മാസങ്ങളായി. പാറ്റ തന്റെ സാന്നിധ്യത്തിലും ഇപ്പോള് പുറത്തിറങ്ങി നടക്കുന്നുണ്ടല്ലോ എന്നയാള് ഓര്ത്തു. ഒന്ന് രണ്ട് തവണ ചുമ്മാ ഓടി വന്ന് കാലില് കയറാനും ശ്രമം നടത്തി. അപ്പോഴൊക്കെ ശക്തിയായി കാലിട്ടടിച്ചും, ചാടി മാറിയുമൊക്കെ അയാള് അതില് നിന്നും രക്ഷ നേടി. താന് സൌഹൃദം സ്ഥാപിക്കാന് ചെല്ലുമ്പോള് എന്തിനാണ് അപരിചിതന് ഒരു ഭ്രാന്തനെ പോലെ പെരുമാറുന്നത് എന്ന് പാറ്റ ഓര്ത്തു. സ്വതവേ അന്തര്മുഖനായ അയാള്ക്ക് ഓഫീസില് ജാടയും തലക്കനവും ഉള്ള ഒരു മുരടന് എന്ന പേര് ലഭിച്ചു. അതിനാല് തന്നെ, അയാള് സൌഹൃദം സ്ഥാപിക്കാന് പലരേയും സമീപിച്ചെങ്കിലും ഒരതിര് വിട്ട് ആരും അയാള്ക്കൊപ്പം കൂടിയില്ല. തന്നെ പറ്റി ആളുകള് എന്ത് പറയുന്നു എന്നറിയാത്ത അയാള്, എന്ത് കൊണ്ട് ഈ ഓഫീസില് ഉള്ള എല്ലാവരും ഇങ്ങനെ പെരുമാറുന്നു എന്ന് ഓര്ത്തു.<br />
<br />
അങ്ങനെയിരിക്കെ ഒരു ദിവസം, അയാള് കുളിമുറിയില് ഞെട്ടിക്കുന്ന ഒരു കാഴ്ച കാണാനിടയായി. പതിവ് പോലെ കുളി കഴിഞ്ഞ് ബക്കറ്റ് കമഴ്ത്താന് ശ്രമിക്കുമ്പോഴാണ് പാറ്റ അതിനടിയില് ഇല്ല എന്നയാള് മനസിലാക്കിയത്. കുളിമുറിയില് പരതിയപ്പോള് ഒരു മൂലയ്ക്ക് അയാള് പാറ്റയെ കണ്ട്. അതവിടെ മലര്ന്ന് കിടന്ന് കൈകാലിട്ടടിക്കുകയായിരുന്നു. വേദനയോടെ അയാള് കുറച്ച് നേരം അത് കണ്ടു നിന്നു. പാറ്റയുടെ ആ അവസ്ഥയില് താന് എന്തിന് ദുഃഖിക്കുന്നു എന്ന് അയാള് അപ്പോള് ആലോചിച്ചതേയില്ല. എന്നാല് താന് ഓഫീസിലേക്ക് വൈകും എന്ന് പെട്ടെന്നോര്ത്ത അയാള് പാറ്റയെ അവിടെ ഉപേക്ഷിച്ച് വേഗം പോകാന് തയ്യാറായി.<br />
<br />
പുതിയ കമ്പനിയിലെ ഏറ്റവും നശിച്ച ദിവസത്തിലേക്കാണ് താന് പോകുന്നതെന്ന് അയാള് അപ്പോള് അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല. എന്നാല് ഓഫീസില് ചെന്നപ്പോള് തന്നെ സംഗതി അയാള്ക്ക് മനസിലായി. രണ്ട് മൂന്ന് മാസങ്ങള്ക്ക് മുമ്പ് ചെയ്ത ഒരു കാര്യം ഒരു വലിയ തെറ്റില് കലാശിച്ചതായി അയാള് മനസിലാക്കി. അന്ന് ഒരു പുതുമുഖം ആയിരുന്നു അയാള്. ആ ജോലിയില് അന്ന് സഹായിച്ച മറ്റ് ചിലര് അയാളെ കണ്ട ഭാവം കാണിച്ചില്ല. മാനേജര് കുറെ വഴക്ക് പറഞ്ഞ് വേഗം എല്ലാം ശരിയാക്കാന് ആവശ്യപ്പെട്ടു. അതിന്റെ ഭാഗമായി അയാള് അന്ന് മുഴുവനും അതിന്റെ പിന്നാലെ തന്നെ ആയിരുന്നു.<br />
<br />
രണ്ട് മൂന്ന് ദിവസത്തേക്ക് അയാള്ക്ക് ഭാരിച്ച ജോലികളായിരുന്നു. കഴിഞ്ഞ ദിവസം വന്ന തെറ്റ് തിരുത്താന് കുറേ നേരം പോയി. ആ സമയത്ത് പതിവ് ജോലികളില് ചിലത് നടന്നില്ല. അങ്ങനെയൊരു ആപത്ഘട്ടത്തില് അയാളെ സഹായിക്കാന് ആരും വന്നതുമില്ല. ഒടുവില് എങ്ങനെയൊക്കെയോ അയാള് അതൊക്കെ ശരിയാക്കിയെടുത്തു. അന്ന് വൈകുന്നേരം അയാള് ആശ്വാസത്തോടെ തന്റെ മുറിയിലെത്തി മേലുകഴുകാന് കയറിയപ്പോള് പാറ്റ അയാളെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു. അന്ന് മലര്ന്ന് കിടന്ന് കാലിട്ടടിച്ച ശേഷം അപ്പോഴായിരുന്നു അയാള് പാറ്റയെ പിന്നീട് കണ്ടത്. പാറ്റയ്ക്ക് കുഴപ്പമൊന്നും പറ്റിയില്ല എന്ന് കണ്ടതോടെ അയാള്ക്കും സന്തോഷമായി. അയാള് പാറ്റയെ നോക്കി ചിരിച്ചു.<br />
<br />
അന്ന് ഉറങ്ങാന് കിടന്നപ്പോള് അയാള് പാറ്റയെ കുറിച്ചോര്ത്തു. തനിക്കൊരു ആപത്ത് വന്നപ്പോള് പാറ്റയെ കണ്ടില്ലല്ലോ. എല്ലാ പ്രശ്നങ്ങളും തീര്ന്നപ്പോള് പാറ്റ വരികയും ചെയ്തു. കഴിഞ്ഞ ദിവസങ്ങളിലൊന്നും കുളിക്കുമ്പോള് താന് പാറ്റയെ ഓര്ത്തിരുന്നില്ല എന്നയാള് ഓര്ത്തു. പാറ്റ തന്റെ ഭാഗ്യചിഹ്നമാണോ എന്നയാള് സംശയിച്ചു. മലര്ന്ന് കിടന്ന് കൈകാലിട്ടടിച്ച പാറ്റയെ കണ്ടതാണല്ലോ തന്റെ പ്രശ്നങ്ങള്ക്ക് കാരണം.. പാറ്റ സന്തുഷ്ടനാണെങ്കില് തനിക്ക് ജോലിയില് യാതൊരു പ്രശ്നവും ഉണ്ടാകില്ല എന്നയാള് വിശ്വസിച്ചു. അപ്പോള് ഇനി മുതല് പാറ്റയ്ക്ക് അപകടം വരാന് ഒരവസരവും ഉണ്ടാകരുതെന്ന് അയാള് മനസില് കരുതി. അഥവാ പാറ്റ അപകടത്തില് പെട്ടാല് സഹായിക്കേണ്ടത് തന്റെ കടമയാണെന്ന് അയാള് തീരുമാനിച്ചു. സ്നേഹിതരില്ലാത്ത തനിക്ക് ഈ നഗരത്തില് ദൈവമായിട്ട് കൊണ്ട് തന്ന സുഹൃത്താണ് പാറ്റ എന്നയാള് സ്വയം ബോധ്യപ്പെടുത്തി.<br />
<br />
കുറച്ച് ദിവസങ്ങള്ക്ക് ശേഷം ഓഫീസില് പുതിയതായി ഒരു പെണ്കുട്ടി ജോലിക്ക് വന്നു. അവള് എല്ലാവരോടും എന്ന പോലെ അയാളോടും വളരെ നന്നായി പെരുമാറി. അയാളുടെ സ്വഭാവം അറിയാതിരുന്നതിനാലാവാം, അവള് അയാളുമായി സൌഹൃദത്തിന് തയ്യാറായി. താമസിയാതെ അവര് നല്ല സുഹൃത്തുക്കളുമായി. പുതിയ സുഹൃത്തിലൂടെ അയാളെ ഓഫീസിലെ ബാക്കിയുള്ളവരും തിരിച്ചറിയാന് തുടങ്ങി. തങ്ങള് വിചാരിച്ച പോലെ ഒരു ജാടയല്ല അയാളെന്ന് മറ്റ് സഹപ്രവര്ത്തകരും മനസിലാക്കി. അതോടെ അയാളുടെ ഓഫീസ് ജീവിതം പതിവിലും രസകരമായി മാറി. എന്നും മുറിയില് വന്ന ശേഷം അയാള് കുളിമുറിയില് എത്തി പാറ്റയെ തിരക്കും. കുളിക്കുന്നതിനിടയിലും മറ്റും പാറ്റയോട് വിശേഷങ്ങള് പറയും. അയാള് ഇല്ലാത്ത സമയം പല സ്ഥലങ്ങള് ചുറ്റിയടിച്ച പാറ്റ ചില സുഹൃത്തുക്കളെ ഒക്കെ കണ്ടെത്തി. ഓരോ ദിവസത്തെ വിശേഷങ്ങള് പാറ്റയും അയാളോട് പറയാന് ആഗ്രഹിച്ചു. എന്നാല് തന്റെ സുഹൃത്ത് താന് പറയുന്നതൊന്നും ശ്രദ്ധിക്കാതെ തനിക്ക് മനസിലാവാത്ത ഏതോ ഭാഷയില് എന്തൊക്കെയോ പറയുന്നത് പാറ്റയെ ഒരല്പം വിഷമിപ്പിച്ചു.<br />
<br />
ദിവസങ്ങള് വീണ്ടും കടന്ന് പോയി. അയാള് അന്ന് മുറിയിലെത്തി. വളരെ സന്തുഷ്ടനായിരുന്നു അയാള്. ഇന്ന് അവള് തന്നെ വിവാഹം കഴിക്കാന് സമ്മതമാണെന്ന് പറഞ്ഞു. അങ്ങനെ കുറച്ച് നാളുകളുടെ പ്രണയ ജീവിതം പുതിയൊരു വഴിത്തിരിവിലേക്ക്. അയാള് അതും പാറ്റയോട് പറഞ്ഞു. പക്ഷേ പാറ്റയ്ക്ക് ആ വാര്ത്ത കേട്ട് പ്രത്യേകിച്ച് ഒരു വികാരവും തോന്നിയില്ല എന്നയാള്ക്ക് തോന്നി. അത് പതിവ് പോലെ അയാളെ നോക്കി കുറച്ച് മാറി ഇരുന്നു. താന് പോകുന്ന കാര്യം പറയുമ്പോള് തന്റെ സുഹൃത്ത് എന്തിനാണ് ഇത്ര സന്തോഷിക്കുന്നത് എന്നായിരുന്നു പാറ്റയുടെ മനസില്. പുതിയ സുഹൃത്തുക്കള് തന്നെ അവരുടെ കൂടെ താമസിക്കാന് വിളിച്ചതും, ഈ കുളിമുറിയിലെ ജീവിതത്തെക്കാള് നല്ലത് അവരുടെ കൂടെ, കുറച്ച് കൂടി വിശാലമായ ലോകത്ത് ജീവിക്കുന്നതാണെന്ന് തനിക്ക് തോന്നുന്നതെന്നും പാറ്റ പറഞ്ഞു. താന് പോകുന്നതില് വിഷമിക്കരുതെന്നും, വേറെ വഴിയില്ലാത്തത് കൊണ്ടാണ് പോകുന്നതെന്നും, അധികനാള് ഇനി താന് കുളിമുറിയില് ഉണ്ടാവില്ലെന്നും പാറ്റ അയാളോട് പറഞ്ഞു.<br />
<br />
അയാളുടെയും അവളുടെയും കല്ല്യാണനിശ്ചയദിവസം, പാറ്റ തന്റെ സുഹൃത്തുക്കളോടൊപ്പം മറ്റൊരിടത്തേക്ക് താമസം മാറി. ക്രമേണ അയാള് പാറ്റയെ മറന്നു. പാറ്റ അയാളെയും. ഇരുവരും തങ്ങളുടെ ലോകത്തിലെ തിരക്കുകകളില് മുഴുകി. ഒരുമിച്ച് ജോലി ചെയ്യുന്നവര് തമ്മിലുള്ള വിവാഹത്തിന്റെ ചമ്മല് മാറ്റാന് അതിനോടകം അയാള് മറ്റൊരു ജോലിയില് കയറിയിരുന്നു. അവളുമായി ഒരുമിച്ച് താമസിക്കാന് അയാള് മറ്റൊരു വീടും കണ്ടെത്തി. കല്യാണം ഇങ്ങടുത്തു. അതിന് വേണ്ടിയുള്ള അവധിക്ക് പ്രവേശിക്കുന്നതിന് തൊട്ട് മുമ്പുള്ള ദിവസം രാവിലെ അയാള് ഓഫീസിലേക്ക് നടക്കാന് തുടങ്ങി. ഇടയ്ക്ക് തന്റെ പ്രിയതമയുടെ ഫോണ് വന്നപ്പോള് അവളുമായി സംസാരിച്ചുകൊണ്ടായി അയാളുടെ നടത്തം. അവളുമായി സംസാരിച്ച് നടന്നത് കൊണ്ടാവാം റോഡിലൂടെ തന്റെ നേരെ വന്നു കൊണ്ടിരിക്കുന്ന ടാങ്കര് ലോറി അയാള് ശ്രദ്ധിക്കാതെ ഇരുന്നത്.<br />
<br />
ഇതേ സമയം, തലേന്ന് രാത്രി തന്റെ പുതിയ വാസസ്ഥലമായ സൂപ്പര്മാര്ക്കറ്റില് രാത്രി നേരം ഏതോ ഒരു ജീവനക്കാരന്റെ വാക്ക്വം ക്ലീനറില് അറിയാതെ പെട്ടുപോയ പാറ്റയെ പറ്റി ഓര്ത്ത് വിഷമിക്കുകയായിരുന്നു അതിന്റെ സുഹൃത്തുക്കള്..<br />
<br />
*** *** ***<br />
<br />
കല്യാണത്തിന് ശേഷം ഒരു ദിവസം തന്റെ ബാച്ചിലര് ജീവിതത്തെ പറ്റി ഭാര്യയുമായി സംസാരിച്ചിരുന്ന സമയത്താണ് പാറ്റയെ പറ്റി അയാള് ഓര്ത്തത്. ഭാര്യയോട് പാറ്റയുമായുള്ള തന്റെ ബന്ധത്തെ പറ്റി അയാള് വിവരിച്ചു. രസമുള്ള ഒരു കഥ കേള്ക്കുന്നത് പോലെ അവള് അത് കേട്ടു കൊണ്ടിരുന്നു. എന്നിട്ടാ പാറ്റയിപ്പോള് എവിടെ എന്ന അവളുടെ ചോദ്യത്തിന് എവിടെയോ ജീവനോടെ ഉണ്ടെന്ന് ഉറപ്പാണെന്ന് അയാള് മറുപടി പറഞ്ഞു. കുറച്ച് നാളുകള്ക്ക് മുമ്പ് താന് തലനാരിഴയ്ക്ക് രക്ഷപെട്ട ഒരു വാഹനാപകടമായിരുന്നു അപ്പോള് അയാളുടെ മനസില്. ഈ സമയം പാറ്റ, അതിസാഹസികമായി താന് എങ്ങനെ ഒരു വാക്ക്വം ക്ലീനറില് നിന്ന് രക്ഷപ്പെട്ടു എന്ന് തന്റെ സുഹൃത്തുക്കള്ക്ക് വിവരിക്കുകയായിരുന്നു..</div>
Baluhttp://www.blogger.com/profile/14691204087870046090noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-1844691890247988282.post-45582692652790121672012-09-22T01:59:00.001+05:302012-09-22T02:01:32.595+05:30റോമിങ്ങ്<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<br />
ഒരു മൊബൈല് ഫോണ്.. ആപ്പിള് അല്ല, സാംസങ്ങ് അല്ല, ആന്ഡ്രോയിഡ് ഇല്ല, നോക്കിയയും അല്ല.. മാര്ക്കറ്റില് പുതിയതായി ഇറക്കാന് പോകുന്ന ഒരു ഫോണ്. ഒരു പുതിയ ബ്രാന്ഡ്. ഈ ഫോണിനെ പറ്റി പറയാന് നൂറ് നാവായിരുന്നു ബോസിന്. അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഭാഷയില് പറഞ്ഞാല്, It's the product that's gonna revolutionize the smart phones. എന്തോ ഹൈ ടെക്ക് സംവിധാനം ഉള്ള അപാരമായ പ്രൊസസിങ്ങ് കപാസിറ്റി ഉള്ള ഒരു ഇടിവെട്ട് സാധനം. മള്ട്ടി ടാസ്കിങ്ങില് ഈ ഫോണിനെ വെല്ലാന് ഇനിയും വേര്ഷനുകള് പലത് മാറേണ്ടി വരും ഇന്നുള്ള ഫോണുകള്ക്ക്. വര്ഷങ്ങളുടെ റിസെര്ച്ചിന് ശേഷം കമ്പനി കണ്ടെത്തിയ, അവരുടെ മാര്ക്കറ്റ് എന്ട്രി ആകുന്ന ഫോണ്. ഇതാണ് എന്റെ ഏറ്റവും പുതിയ ക്ലയന്റ്.<br />
<br />
ഞാന് ജോലി ചെയ്യുന്നത് ഒരു ബ്രാന്ഡിങ്ങ് സ്ഥാപനത്തിലാണ്. പുതിയതായി വരുന്ന പല കമ്പനികളും ഞങ്ങളെ സമീപിക്കാറുണ്ട്. കാരണം, ഇപ്പോഴുള്ള മാര്ക്കറ്റിലേക്ക് അവര് കയറുമ്പോള് ആരാലും ശ്രദ്ധിക്കപ്പെടാതെ ഒരു സൈലന്റ് എന്ട്രി അല്ല വേണ്ടത്. ലോകം കിടുങ്ങണം. പതിയെ വരുന്നവരുടെ കാലമൊക്കെ കഴിഞ്ഞു. ഞങ്ങള്, അവര് വില്ക്കാന് ഉദ്ദേശിക്കുന്ന വസ്തു, അതിന്റെ ഗുണഗണങ്ങള്, ദോഷങ്ങള്, “ശത്രുക്കള്”, “മിത്രങ്ങള്” തുടങ്ങിയവയൊക്കെ പഠിച്ച് അവര്ക്ക് നല്ലൊരു എന്ട്രീ നല്കുന്നു. ആ ജോലിയുടെ ഭാഗമായി അവരുടെ പുതിയ ഫോണിന് ചേരുന്നൊരു ക്യാപ്ഷന് ഒരുക്കുകയാണ് എന്റെ ദൌത്യം.<br />
<br />
പാന്ട്രിയില് നിന്നും ഒരു കപ്പ് ചായയുമെടുത്ത് ഞാന് എന്റെ സീറ്റില് വന്നിരുന്നു. മനസില് പല പദങ്ങള് ഓടി നടന്നു - മൊബൈല് ഫോണ്, മള്ട്ടി ടാസ്കിങ്ങ്, റെവല്യൂഷനറി - എന്ത് റെവല്യൂഷനറി, എന്ത് ഡെമോക്രസി എന്ന് ചോദിക്കുകയാണ് സുഹൃത്തുക്കളേ.. സന്ദേശം സിനിമയിലെ മാമുക്കോയയുടെ ഡയലോഗ് ഓര്മ്മയിലേക്ക് കയറി വന്നു. സത്യന്-ശ്രീനി ടീമിന്റെ ഒരുഗ്രന് പടമായിരുന്നു. ഇപ്പോഴും കാലികപ്രസക്തിയുള്ള ഒരു സിനിമ. ആ സിനിമയെടുത്ത സത്യന് ഇപ്പോള് സ്വന്തമായി സ്ക്രിപ്റ്റ് എഴുതി നാട്ടുകാരെ ഉപദേശിക്കുന്നു. ശ്രീനിവാസനോ, സരോജ് കുമാര് എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞ് ബോറന് പടങ്ങള് ഇറക്കുന്നു. മോഹന്ലാലിനെ കളിയാക്കാന് വേണ്ടി എടുത്ത സിനിമ. മോഹന്ലാലിന് അത് വേണം. ഇത്രേം കഴിവും ആരാധകരും ഒക്കെയുള്ള ഒരു നടന് ചെയ്യേണ്ട വേഷങ്ങളാണോ പുള്ളി ചെയ്യുന്നത്? ശരിക്കും പുള്ളി ടാക്സ് വെട്ടിച്ചോ? പുള്ളീടെ വീട്ടില് നിന്ന് പിടിച്ച ആനക്കൊമ്പ് ഒറിജിനല് തന്നെയാണോ? ആര്ക്കറിയാം..<br />
<br />
ഇനി അഥവാ അത് ഒറിജിനല് ആണെങ്കില്.. ഹൊ ദുഷ്ടന്! ഒരു പാവം ആനയെ.. ഒരു കണക്കിന് പറഞ്ഞാല് ജീവനോടെ നിര്ത്തി കൊല്ലാതെ കൊല്ലുന്നതിലും നല്ലത് കൊമ്പിന് വേണ്ടിയാണേലും അതിനെ പെട്ടെന്ന് കൊല്ലുന്നതാ. അമ്പലത്തില് പറയ്ക്കും എഴുന്നള്ളിപ്പിനും, പിന്നെ തടി പിടിക്കാനും ഒക്കെ ആനകളെ അല്ലേ ഉപയോഗിക്കുന്നത്? പിന്നെ നമ്മുടെ സൌകര്യം നോക്കി അതിന്റെ കാലേല് മൊത്തം ചങ്ങലയും ഇടും. കാല് കെട്ടി വെച്ച് നടക്കുന്നത് ആലോചിക്കാന് വയ്യ. അപ്പോളാണ് കാലും കെട്ടി അതും പോരാഞ്ഞ് തടി പിടിക്കാനും നോക്കണം.<br />
<br />
വീട്ടില് തടി ഇറക്കാന് സമയമായി. ആ എഞ്ജിനീയര് ചങ്ങാതിയെ ഒന്ന് കാണണം. അങ്ങേര് പറഞ്ഞ എസ്റ്റിമേറ്റിലൊന്നും വീട് പണി തീരുമെന്ന് തോന്നുന്നില്ല. സാധനങ്ങള്ക്ക് ഒക്കെ ഇപ്പോള് എന്താ വില. ഇനി ഡീസല് വില കൂട്ടിയത് കാരണം ലോറിക്കാര് ചാര്ജ്ജ് കൂട്ടും.മിക്കവാറും വീട് പണി തീരുമ്പോഴേക്കും ഞാന് പാപ്പരാവുമെന്നാ തോന്നുന്നത്. ഫ്രണ്ട് ഡോറിനെ പറ്റി ശ്രീമതി ഒരഭിപ്രായം പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. തടി കൊണ്ട് വന്നിട്ട് ആശാരിയെ കാണിച്ചിട്ട് വേണം സംഗതി ശരിയാകുമോ എന്ന് നോക്കാന്. അവളുടെ ആഗ്രഹമല്ലേ..<br />
<br />
അവളുടെ ഏതാഗ്രഹമാണ് ഞാന് സാധിക്കാത്തത്? അത്ര നല്ലൊരു ഭാര്യയല്ലേ അവള്. കല്ല്യാണം കഴിഞ്ഞ് മൂന്നാം നാള് ജോലി പോയതായിരുന്നു, റിസിഷന് ആയിരുന്നു കാരണം. ഹണിമൂണിന് പോകേണ്ട ഞാന് ജോലി തെണ്ടാനാണ് ഇറങ്ങിയത്. അന്ന് നീ തന്ന ധൈര്യമാണ് എനിക്ക് വീണ്ടും മുന്നോട്ട് പോകാനും ഇപ്പോള് ദേ, ഇത് പോലെയൊക്കെ ജോലി ചെയ്യാനും അവസരം ഒരുക്കിയത്.<br />
<br />
റിസിഷന് ഒരു ഭയങ്കരന് സംഭവമായിരുന്നു. പക്ഷെ ഇപ്പോള് ഓര്ക്കുമ്പോള് നന്നായി എന്ന് തോന്നുന്നു. എനിക്കിഷ്ടമില്ലാത്ത സോഫ്റ്റ്വെയര് മേഖലയിലെ ജോലി പോകാന് കാരണം റിസിഷന് ആണല്ലോ.. ഒരു ലക്ഷ്യബോധമില്ലാതെ പഠിച്ച് പഠിച്ച് ഒടുവിലെത്തിയതാണ് സോഫ്റ്റ്വെയര് എഞ്ജിനീയര് എന്ന പദവിയിലേക്ക്. എനിക്ക് വല്യ താല്പര്യമില്ലാഞ്ഞിട്ടും എന്തിന് ഞാന് ആ ജോലി തിരഞ്ഞെടുത്തു എന്ന് ഇപ്പോള് ഓര്ക്കുമ്പോള് ഒരു അത്ഭുതം.<br />
<br />
ഒരര്ത്ഥത്തില് ഞാന് മാത്രമല്ല, എനിക്കൊപ്പമുണ്ടായിരുന്ന പലരും അവരുടെ ഇഷ്ട മേഖലയിലല്ല ജോലി ചെയ്യുന്നത്. You should do the work you really like. Then you will no longer be working. ഇങ്ങനെയാരോ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. ആരാണെന്നറിയില്ല, പക്ഷെ അതൊരു വലിയ സത്യം തന്നെയാണ്. എഞ്ജിനീയറിങ്ങ് പഠിച്ചിട്ട് ബാങ്കില് ജോലി ചെയ്യുന്ന സുഹൃത്തുക്കള് ഉണ്ട് എനിക്ക്. എന്തിനാണോ അവര് ആ ജോലിക്ക് പോകുന്നത്? ആ ജോലി അവര് ഇഷ്ടപ്പെടുന്നുണ്ടാവുമോ? അറിയില്ല. ഒരുപക്ഷെ നല്ല ശമ്പളമുള്ള ജോലിക്ക് വേണ്ടി ഇഷ്ടമുള്ളത് ചെയ്യാതിരിക്കുമായിരിക്കും. എന്ത് സന്തോഷമാണോ അത് കൊണ്ട് കിട്ടുന്നത്? ഈ കാശൊക്കെ കൊണ്ട് എന്ത് ചെയ്യാന്? ആദ്യം ആവശ്യങ്ങള് നടത്തും. പിന്നെ പിന്നെ ആവശ്യങ്ങള് സൃഷ്ടിക്കും.<br />
<br />
ഞാന് തന്നെ, ആദ്യം വീട്ടില് ഒരു ഡെസ്ക്ടോപ്പ് ഉണ്ടായിരുന്നു. അതിന് ഒരു കുഴപ്പവും ഇല്ലെങ്കിലും ഒരു പുതിയ ലാപ്ടോപ് വാങ്ങി. ഒരിടത്ത് മാത്രം ഇരുന്ന് കമ്പ്യൂട്ടര് നോക്കണ്ട എന്ന് കരുതി. യാത്രകളില് ഉപകരിക്കും എന്ന് സ്വയം പറഞ്ഞു. എന്നാല് ഏത് യാത്രയില് ഞാന് ലാപ്ടോപ് കൂടെ കൊണ്ട് പോയി? എനിക്കറിയില്ല. ആദ്യകാലങ്ങളില് ഒന്ന് രണ്ട് തവണ കൊണ്ട് പോയിട്ടുണ്ട്. പക്ഷെ പിന്നെ അതൊരു ഭാരമായി തോന്നിയപ്പോള് ലാപ്ടോപ് യാത്രകളില് കൂടെ വരാതായി. പിന്നെ ഒരു ഐ-പാഡ് വാങ്ങി.കനം കുറവ്, കൊണ്ട് നടക്കാന് സൌകര്യം - അങ്ങനെ വീണ്ടും മനസിന് ഒരോരോ കാരണങ്ങള് പറഞ്ഞ് കൊടുത്തു.എന്നിട്ടോ? ഇപ്പോള് ഐ-പാഡും വല്ലപ്പോഴും മാത്രം ഉപയോഗിക്കുന്ന വസ്തുവായി മാറി.<br />
<br />
പുതിയ ഫോണ് ഒരെണ്ണം വാങ്ങണമെന്നുണ്ട്. പുതിയ സ്മാര്ട്ട് ഫോണില് ഏതാണ് നല്ലതെന്ന് അന്വേഷണം നടത്തുന്നു. അത് പറഞ്ഞപ്പോഴാ.. എന്റെ പുതിയ പ്രൊഡക്റ്റ് ഒരു സ്മാര്ട്ട് ഫോണ് ആണല്ലോ.. ഇതിന്റെ അവസാനം അറിയാം ഈ ഫോണ് വാങ്ങണോ വേണ്ടയോ എന്ന്.<br />
<br />
ഫോണിന്റെ കാര്യം പറഞ്ഞപ്പോഴാ ഓര്ത്തത്. ക്യാപ്ഷന് ഉച്ചയ്ക്ക് മുമ്പ് കൊടുക്കണമെന്ന് പറഞ്ഞിരുന്നു ബോസ്. ഞാന് ഓരോ ചിന്തയുമായി കാടു കയറി പോയി.. മൈന്ഡ് ജസ്റ്റ് റോംസ് എറൌണ്ട്. ഒരൊറ്റ നിമിഷത്തില് എത്ര ചിന്തകളാണ്.. അത് കൊള്ളാമല്ലോ.. ഒരു മനസ്, ഒരുപാട് ചിന്തകള്.. ഒരു ഫോണ്.. ഒരുപാട് ജോലികള്.. മള്ട്ടിടാസ്കിങ്ങ്.. അതാണ് അവരുടെ ഹൈലൈറ്റ്. അപ്പോള് ഈ ക്യാപ്ഷന് കൊള്ളാമെന്ന് തോന്നുന്നു.. ഒരു മനസ്, ഒരുപാട് ചിന്തകള്..<br />
<br />
One Mind.. A Million Thoughts..<br />
<br />
കിട്ടിയ ക്യാപ്ഷനുമായി ഞാന് ഡിസൈനറുടെ മുറിയിലേക്ക് നടന്നു...<br />
<br /></div>
Baluhttp://www.blogger.com/profile/14691204087870046090noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-1844691890247988282.post-85577390191653250572012-07-08T21:11:00.000+05:302012-07-11T10:34:45.592+05:30പ്രഫഷനല്<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<br />
രാവിലത്തെ കുളി കഴിഞ്ഞ് ഇറങ്ങിയപ്പോള് കണ്ണ് നേരെ പോയത് ക്ലോക്കിലേക്കാണ്. സമയം 8 മണി കഴിഞ്ഞ് 17 മിനിറ്റുകള്. ഓ.. താമസിച്ചു. ഞാന് മനസില് ഓര്ത്തു. രാവിലത്തെ പതിവ് നടത്തവും അതിനു ശേഷമുള്ള പത്രം വായനയും ഒക്കെ കഴിഞ്ഞ് കുളിച്ചിറങ്ങിയപ്പോള് ഈ നേരമായി. ഇന്ന് ഞായറാഴ്ച ആയത് കൊണ്ട് എല്ലാം ഇത്തിരി പതുക്കെയായിരുന്നു എന്ന് വേഷം മാറുമ്പോള് ഞാന് ഓര്ത്തു.<br />
<br />
“അച്ഛാ..” താഴത്തെ മുറിയില് നിന്നും മകളുടെ വിളി.<br />
<br />
“എന്താ മോളേ?” തല ചീവുന്നതിനിടയില് ഞാന് വിളിച്ചു ചോദിച്ചു.<br />
<br />
“അച്ഛന്റെ ഫോണില് ഏതോ ഒരു മോഹന് കുമാര് വിളിച്ചാരുന്നു..” അവള് ഫോണുമായി എന്റെയടുത്തെത്തി പറഞ്ഞു.<br />
<br />
“ഭഗവാനേ.. അങ്ങേര് നേരത്തെ വിളിച്ചല്ലോ..” അവളുടെ കൈയ്യില് നിന്നും ഫോണും തട്ടിയെടുത്ത് ഞാന് വേഗം പടികളിറങ്ങി. നേരെ ചെന്ന് സ്കൂട്ടറിന്റെ താക്കോല് എടുത്ത് ഇറങ്ങി, അതിന്റെയൊപ്പം ഭാര്യയോട് വിളിച്ച് പറഞ്ഞു - “എടോ.. ഞാനിറങ്ങുവാ..”<br />
<br />
കഴിച്ചിട്ട് പോ എന്ന് അവള് അടുക്കളയില് നിന്ന് പറഞ്ഞതിന് വന്നിട്ട് മതി എന്ന് മറുപടി കൊടുക്കവേ ഞാന് വണ്ടി സ്റ്റാര്ട്ട് ചെയ്തു.<br />
<br />
പിന്നേ.. കഴിച്ചിട്ട് പോകാന്. അങ്ങേര് അയാളുടെ പാട്ടിന് പോകും. വണ്ടി ഓടിക്കവേ ഞാനോര്ത്തു. അളിയനോട് രാവിലെ മോഹനേയും കൂട്ടി എത്തുമെന്ന് ഞാന് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. ഇനി ഇന്ന് പറ്റിയില്ലെങ്കില് പിന്നെ എപ്പോ നടക്കുമെന്ന് കണ്ടറിയണം. ഇത് വല്ലതും എന്റെ പ്രിയ പത്നിക്ക് പറഞ്ഞാല് മനസിലാകുമോ? ഇനി അഥവാ കാര്യം നടന്നില്ലെങ്കിലോ, അപ്പോഴും കുറ്റം നമുക്ക് തന്നെയായിരിക്കും. സമയത്ത് ഒരു കാര്യം ചെയ്തില്ലാന്ന് പറയും..!<br />
<br />
പാലത്തിനടുത്തുള്ള ഇടവഴിയോട് ചേര്ന്ന് മോഹന് നിന്നിരുന്നു. ഞാന് അയാള്ക്കരികിലേക്ക് വണ്ടി നിര്ത്തി.<br />
<br />
“എന്ത് പണിയാ സാറേ.. നിങ്ങള് ലേറ്റാണല്ലോ..” നിര്ത്തിയപാടെ മോഹന് പരാതി തുടങ്ങി.<br />
<br />
“എട്ടര മണീന്നല്ലേ ഞാന് പറഞ്ഞേ? ദേ എട്ടര ആവുന്നേ ഉള്ളൂ.. മോഹന് കയറ്” അയാള് വേഗം സ്കൂട്ടറിന് പിന്നില് കയറി. ഞങ്ങള് അളിയന്റെ വീട്ടിലേക്ക് യാത്ര തുടങ്ങി.<br />
<br />
“എന്നെ 9 മണിക്ക് ഫ്രീ ആക്കണം” മോഹന് പിന്നിലിരുന്ന് പറഞ്ഞു.<br />
<br />
“അതെങ്ങനാ? ഇപ്പോ തന്നെ എട്ടര കഴിഞ്ഞു. അവിടെത്താന് വേണം ഒരു 15-20 മിനിറ്റ്. പിന്നെങ്ങനാ?”<br />
<br />
“ഓ.. പ്രശ്നമാകുമല്ലോ.. എത്ര മണിക്ക് ഫ്രീ ആകാം?”<br />
<br />
“ഒരു ഒമ്പതര?”<br />
<br />
“ഒമ്പതരയോ?? മതി മതി. വണ്ടി നിര്ത്ത്. പിന്നെങ്ങാനും പോകാം.”<br />
<br />
“എടോ.. സമാധാനപ്പെട്.. ഒമ്പതേകാല്.. പോരെ?”<br />
<br />
“ഒമ്പത് മണീ.. നടക്കത്തില്ലേ?”<br />
<br />
“ഞാന് പറഞ്ഞില്ലേ മോഹന്? ഒമ്പതര എങ്കിലും ആവും”<br />
<br />
“ഇപ്പോ ഒമ്പതേകാലെന്ന് പറഞ്ഞതോ?”<br />
<br />
“ഒമ്പതേകാലെങ്കില് ഒമ്പതേകാല്.. അതിനപ്പുറം പോകില്ല. പോരെ?”<br />
<br />
“മ്..മ്.. അത് മതി. വേഗം വിട്.. വേഗം വിട്”<br />
<br />
ഞാന് ഒരല്പം കൂടെ വേഗത കൂട്ടി. 10-20 മിനിറ്റിനകം ഞങ്ങള് അളിയന്റെ വീട്ടിലെത്തി.<br />
<br />
“മോഹന് അങ്ങോട്ട് ചെല്ല്.. ഞാന് അളിയനേം കൂട്ടി വരാം” വണ്ടിയില് നിന്ന് ഇറങ്ങുമ്പോള് ഞാന് പറഞ്ഞു.<br />
<br />
ഭാര്യേടെ രണ്ടാമത്തെ ചേട്ടന്റെ വീട്ടിലാണ് ഇപ്പോള് ഞാന് മോഹനേയും കൂട്ടി എത്തിയിരിക്കുന്നത്. കക്ഷി കുറെക്കാലം അഹമ്മദബാദില് ആയിരുന്നു. റിട്ടയര് ആയപ്പോള് നാട്ടില് സെറ്റില് ചെയ്ത് എന്തെങ്കിലും ബിസിനസ് തുടങ്ങണം എന്ന ചിന്തയുമായി ഇങ്ങ് പോന്നു. ഭാര്യ ഇപ്പോഴും അവിടെയാണ്. ചേടത്തിക്ക് ഇനിയും രണ്ട് കൊല്ലം സര്വീസ് ഉണ്ട്. നാട്ടിലേക്ക് ട്രാന്സ്ഫര് ശ്രമിക്കുന്നു. അളിയന് ബിസിനസ് ആവശ്യങ്ങള്ക്കായി നാട്ടില് തന്നെ അങ്ങ് കൂടുന്നു.<br />
<br />
ഞാന് വീട്ടിലേക്ക് കയറി ചെല്ലുമ്പോള് കക്ഷി ചപ്പാത്തി പരത്തുകയായിരുന്നു.<br />
<br />
“രാവിലെ ചപ്പാത്തിയാണല്ലേ?” ഞാന് ഒരു കുശലം ചോദിച്ച് അകത്തേക്ക് ചെന്നു.<br />
<br />
“ആഹ്.. നീ എത്തിയോ? ദോശയായിരുന്നു മനസില്. പക്ഷെ ചമ്മന്തി ഉണ്ടാക്കാന് തേങ്ങയില്ല. പിന്നെ ചപ്പാത്തി ആക്കാമെന്ന് വെച്ചു.”<br />
<br />
“ശരി ശരി.. പിന്നെ നമ്മുടെ ആളെ കൊണ്ട് വന്നിട്ടുണ്ട്. കേട്ടോ..”<br />
<br />
“ഹാവൂ.. രക്ഷപ്പെട്ടു.. എവിടെ?”<br />
<br />
“പുറത്തുണ്ട്. വാ” ഞാന് പുറത്തേക്ക് നടന്നു. അളിയന് പിന്നാലെയും.<br />
<br />
“രാവിലെ ആരാ വിരുന്നുകാര്?” അയലത്തെ വീട്ടിലെ സദാശിവന് സാര് വിളിച്ച് ചോദിച്ചു.<br />
<br />
“അളിയനാണേ.. തേങ്ങയിടാന് ആളേം കൊണ്ട് വന്നതാ” എന്റെ അളിയന് തിരിച്ചും പറഞ്ഞു.<br />
<br />
“ഇവിടേം കൂടെ ഒന്ന് വരാന് പറയുവോ?” വീണ്ടും സാറിന്റെ ഉറക്കെയുള്ള വിളി.<br />
<br />
“തേങ്ങയിടനാണോ? എന്നാല് ഇവിടെയും കൂടെ ഒന്ന് വരണേ..” ഒരു സ്ത്രീ ശബ്ദം. മറ്റൊരു അയല്ക്കാരിയാണ്.<br />
<br />
“ഇവിടേം കൂടെ..” വേറെയൊരു അയല്ക്കാരന്!<br />
<br />
“പറ്റൂല്ല..” ഇത്തവണ ശബ്ദം മുകളില് നിന്നാണ്.. തെങ്ങിന്റെ മുകളില് നിന്നും മോഹന്റെ ശബ്ദമാണ്.<br />
<br />
മറ്റുള്ളവരുടെ മുഖം ഒക്കെ വാടി. സാരമില്ല, നമുക്ക് ശരിയാക്കാം എന്ന രീതിയില് എന്റെ അളിയന് സദാശിവന് സാറിനെ നോക്കി കണ്ണിറുക്കി. എന്നിട്ട് എന്റെ നേരെ ചോദിച്ചു:<br />
<br />
“എത്ര കൊടുത്തു?”<br />
<br />
“350”<br />
<br />
“നാല് തെങ്ങിന് 350 രൂപയോ?”<br />
<br />
“ശ്.ശ്.. ദേ പുള്ളി വരുന്നുണ്ട്.. ഒരു തരത്തിനൊക്കെ നിന്നാല് ഇനിയും വരും. അല്ലെങ്കില് തനിയെ കേറി തേങ്ങ ഇടേണ്ടി വരും”<br />
<br />
സമയം 9.15 കഴിഞ്ഞിരുന്നു. മോഹന് വന്നതും ധൃതി പിടിക്കാന് തുടങ്ങി. “വേഗം പോണം.. വാ” എന്നോട് പറഞ്ഞു.<br />
<br />
“അല്ലാ.. എന്തായാലും ഈ വഴി വന്നില്ലേ? അപ്പുറത്തൊക്കെ ഒന്ന് കേറി തേങ്ങയിട്ടൂടെ..” എന്റെ അളിയന് നയത്തില് ചോദിച്ചു.<br />
<br />
“പറ്റൂല്ല സാറെ.. പല സ്ഥലത്തും നമ്മളെ കാത്ത് ആള് നിക്കുവാണ്. അതും അപ്പൊയ്മെന്റ് എടുത്തവര്.. ഇങ്ങനെ നിന്ന് കളയാന് ടൈമില്ലാഞ്ഞിട്ടാണ് സാറേ..” എന്റെ നേരെ തിരിഞ്ഞ് വീണ്ടും - “നോക്കി നിക്കാതെ വണ്ടി എടുക്ക് സാറെ, ഇപ്പഴേ ഞാന് ലേറ്റാ”<br />
<br />
അളിയന് എന്നെ അടുത്ത് വിളിച്ച് സ്വകാര്യമായി പറഞ്ഞു, “അളിയോ. ഞാനീ പ്രഫഷന് സ്വീകരിച്ചാലോ എന്നാലോചിക്കുവാ.. എന്താ ഇതിന്റെ ഡിമാന്ഡ്.. എന്താ ഇയാളുടെ സാലറീ.. എന്ത് പറയുന്നു??”<br />
<br />
എനിക്ക് എന്തെങ്കിലും ഉത്തരം പറയാന് കഴിയുന്നതിന് മുമ്പേ മോഹന് കുമാര് എന്നെ വീണ്ടും വിളിച്ചു. പിന്നെ വരാമെന്ന് പറഞ്ഞ് ഞാന് നേരെ വണ്ടിയുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു. മോഹന് കുമാര് എന്ന പ്രഫഷനല് അവിടെ എനിക്ക് വേണ്ടി അക്ഷമയോടെ കാത്ത് നിന്നിരുന്നു..<br />
<br /></div>Baluhttp://www.blogger.com/profile/14691204087870046090noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-1844691890247988282.post-6942805248923720942012-04-22T19:49:00.000+05:302012-04-22T19:49:07.041+05:3034<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
അയാള് കലണ്ടര് നോക്കി. തീയതി - ഏപ്രില് 22. അയാള് കണക്ക് കൂട്ടി. മാര്ച്ച് 15, അല്ല, മാര്ച്ച് 18ന് തുടങ്ങി. മൂന്ന് മാസവും നാല് ദിവസവും കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു തുടങ്ങിയിട്ട്. അതെ, ഇന്ന് 34 ദിവസം ആകുന്നു..!<br />
<br />
മാര്ച്ച് 15ന് ആയിരുന്നു എല്ലാത്തിന്റെയും തുടക്കം. അന്നയാള് നഗരത്തിലെ ആ പ്രമുഖ തുണിക്കടയില് പോയി. പുതിയ പാന്റ് വാങ്ങാനാണ് പോയത്. സൈസ് 32. കറുത്ത പാന്റെടുത്തു. ട്രയല് ചെയ്തു നോക്കി. കേറുന്നില്ല. ഇപ്പോള് കൈയ്യിലുള്ള പാന്റുകള് എല്ലാം ടൈറ്റ് ആണല്ലോ എന്നയാള് ഓര്ത്തു. അയാള് ട്രയല് റൂമിലെ കണ്ണാടിയില് സ്വന്തം പ്രതിബിംബം നോക്കി. സ്വതവേ പൊക്കം കുറവാണ്. ഇപ്പോള് വണ്ണവും വെച്ചിരിക്കുന്നു. ഒരു പന്ത് പോലെയുണ്ട് ഇപ്പോള്. വലിയ ഒരു ഫുട്ബോള് ..<br />
<br />
മാറിയ ജീവിത രീതി തന്നെ ഈ തടിക്ക് കാരണം. കാരണങ്ങളില് പ്രധാനം ഹോട്ടല് ഭക്ഷണം തന്നെ. വീട്ടില് നിന്ന് ദൂരെയായത് കൊണ്ട് പോയി വരാന് നിര്വാഹമില്ല (വേണമെങ്കില് പോയി വരാനൊക്കെ പറ്റും. പക്ഷെ വീട് ഒരു പട്ടിക്കാട്ടിലാണ്. അവിടെ സിറ്റിയിലെ സൌകര്യങ്ങള് ഒന്നും കിട്ടില്ലല്ലോ). പണ്ട് പുഴയില് പോയി കുളിക്കുമായിരുന്നു. എന്നും വൈകുന്നേരം പിള്ളേരൊക്കെ ചേര്ന്ന് കളിക്കുമായിരുന്നു. ഇപ്പോഴാണേല് തീറ്റ മാത്രമേ ഉള്ളൂ. ശരീരം അനങ്ങിയുള്ള ജോലിയൊന്നുമില്ല. വ്യായാമം പണ്ടുമില്ല, ഇപ്പോഴുമില്ല. എല്ലാം കൂടെ ചേര്ന്ന് വണ്ണം കൂടിയിരിക്കുന്നു.<br />
<br />
ട്രയല് റൂമില് നിന്ന് പുറത്തിറങ്ങുമ്പോള് അകാരണമായ ഒരു വിഷമം വന്ന് മനസില് കയറിയത് പോലെ തോന്നി. ആത്മവിശ്വാസം ഒക്കെ നഷ്ടപ്പെട്ട പോലെ. ഈ കുടവയര് കുറച്ചേ തീരൂ. എന്ത് ചെയ്യും? ആഹാരം കുറച്ചാല് ?? ആഹാരം കുറച്ചത് കൊണ്ട് കൂടിയ വയര് കുറയില്ല. വിശപ്പ് സഹിച്ച് വേറെ വല്ല അസുഖവും വരും. വണ്ണം കുറയാന് ഒരൊറ്റ വഴിയേ ഉള്ളൂ. വ്യായാമം തന്നെ വേണം. അയാള് കടയില് നിന്നും 34 സൈസ് പാന്റ്സ് രണ്ടെണ്ണം വാങ്ങി, ഒപ്പം ഒരു ട്രാക്ക് സ്യൂട്ടും. അവിടുന്ന് നേരെ പോയത് തൊട്ടപ്പുറത്തുള്ള ബാറ്റ ഷോറൂമിലേക്ക്. അവിടെ നിന്നും ഒരു ജോഡി ക്യാന്വാസ് ഷൂസും വാങ്ങിയാണ് അയാള് വീട്ടിലേക്ക് പോയത്. തൊട്ടടുത്ത ദിവസം മുതല് തന്നെ രാവിലെ നടക്കാന് പോകാന് തീരുമാനിച്ചിരുന്നു. എന്നാല് മടി മാറി ശരിക്കും നടക്കാന് തുടങ്ങാന് വീണ്ടും 2 ദിവസം കൂടി വേണ്ടി വന്നു. മാര്ച്ച് 18ന് അയാള് തന്റെ കലണ്ടറില് ചുവന്ന മഷി കൊണ്ട് ഒരു വട്ടം വരച്ചു. മാറുന്ന ജീവിതത്തിന്റെ തുടക്കം.<br />
<br />
രാവിലെ എഴുന്നേറ്റത് കൊണ്ടുള്ള മാറ്റങ്ങള് പലതായിരുന്നു. രാവിലെ നടക്കാന് പോകുന്ന ഒരുപാട് ആളുകള് വേറെയും ഉണ്ടെന്നുള്ള തിരിച്ചറിവ്. റോഡില് പട്ടികളുടെ എണ്ണം അപകടകരമായ അവസ്ഥയിലാണെന്ന ഞെട്ടിക്കുന്ന സത്യം. രാവിലെ പത്രം വന്ന് വീഴുന്ന പുറകേ ചൂടോടെ അതെടുക്കുകയും വീടിനകത്തേക്ക് കയറുന്നതിനിടെ പ്രധാന തലക്കെട്ടുകള് ഓടിച്ച് നോക്കുകയും ചെയ്തിരുന്ന ശീലം മാറി. നടന്നിട്ട് വരുമ്പോള് പത്രം പകുതി ചൂടാറി മുറ്റത്ത് (അല്ല, തിണ്ണയില് . കാരണം വീടിന് മുറ്റമില്ല!) കിടപ്പുണ്ടാവും. നേരം വൈകാതിരിക്കാന് അത് മടക്കി ഡൈനിങ്ങ് ടേബിളില് ഇട്ട് ഓഫീസിലേക്കുള്ള ഒരുക്കങ്ങള് തുടങ്ങും. പിന്നെ പത്രം വായനയൊക്കെ കണക്കാണ്. ആദ്യത്തെ ഒന്ന് രണ്ട് ദിവസം ഓഫീസില് ഇരുന്ന് ഉറക്കം തൂങ്ങുമ്പോള് ഒരു മാതിരി വന്നെങ്കിലും, തുടര്ന്നങ്ങോട്ട് അത് ശീലമായി!<br />
<br />
ഏപ്രില് 22. അന്നും രാവിലെ പതിവ് പോലെ അയാള് നടക്കാന് പോയി. പക്ഷെ തിരിച്ച് വന്നപ്പോള് വീടിന് പതിവ് മുഖമായിരുന്നില്ല. ആരോ അതിനുള്ളില് കയറി വേണ്ടതെല്ലാം കൊണ്ട് പോയിരുന്നു. പോലീസിലും മറ്റും പരാതി കൊടുത്തു. രാവിലെ ആളുകള് നടക്കാന് പോകുന്ന തക്കത്തിന് വീട്ടില് മോഷ്ടിക്കാന് കയറുന്ന കള്ളന്മാരെ കുറിച്ചുള്ള വാര്ത്തകള് പത്രത്തില് വെണ്ടക്ക അക്ഷരത്തില് വന്നിട്ടും അതൊന്നും മൈന്റ് ചെയ്യാതെ, വീടിന്റെ സുരക്ഷയില് യാതൊരു ശ്രദ്ധയും കൊടുക്കാതെ വ്യായാമമെന്നും പറഞ്ഞ് രാവിലെ ഇറങ്ങിയതിനെ ആ പോലീസ് ഓഫീസര് വിമര്ശിച്ചപ്പോഴാണ് നഗരത്തില് ഇത്തരം സംഭവങ്ങള് നടന്ന വിവരം അയാള് അറിഞ്ഞത്. മൊത്തം നഷ്ടം 34000 രൂപയെന്ന് പോലീസ് കണക്കെടുത്തു. എന്തെങ്കിലും വിവരം കിട്ടിയാല് അറിയിക്കാമെന്നും പറഞ്ഞു.<br />
<br />
പിറ്റേന്ന് അയാള് നടക്കാന് പോയില്ല. ഒരു തിങ്കളാഴ്ചയുടെ പതിവ് ആലസ്യത്തില് രാവിലെ ഓഫീസില് പോകാന് ഒരുങ്ങി. 32-ന്റെ പാന്റ് ആണെടുത്തത്. ഇത് ഇനി ഫിറ്റ് ആകും എന്ന പ്രതീക്ഷയോടെ ആണ് എടുത്തത്. അന്നയാള് ഓഫീസിലെത്താന് കുറച്ച് വൈകി. 34-ന്റെ പാന്റ് തേച്ച് എടുക്കാന് വേണ്ടി വന്ന സമയമാണ് അയാള് വൈകിയത്.<br />
<br />
അതെ. 34 ദിവസം നടന്നിട്ടും, രൂപ 34000 പോയിട്ടും.. സൈസ് ഇപ്പോഴും..... 34!<br />
</div>Baluhttp://www.blogger.com/profile/14691204087870046090noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-1844691890247988282.post-12497628452239270402011-11-07T00:45:00.000+05:302011-11-07T00:45:05.383+05:30പുസ്തകം - ഹാരി പോട്ടര്<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
ഒരുപക്ഷെ നിങ്ങള് വിചാരിക്കും, ഇവന് പുസ്തകം വായനയാണോ പണി എന്ന്. രണ്ട് ദിവസത്തിനകം വീണ്ടുമൊരു പുസ്തക വിശേഷം പങ്ക് വെയ്ക്കാമെന്ന് വിചാരിച്ചതല്ല. എന്നാലും ഹാരിയെ പറ്റി എഴുതാതിരിക്കുന്നത് ശരിയല്ലെന്ന് തോന്നി. ആഗസ്റ്റ് - സെപ്റ്റംബര് മാസങ്ങളിലാണ് ഹാരി പോട്ടറിനെ വായിക്കുന്നത്. സത്യം പറഞ്ഞാല് കുറേ നാളുകള്ക്ക് ശേഷം പുസ്തകങ്ങളിലേക്ക് ഒരു തിരിച്ച് പോക്കായിരുന്നു അത്. ഏഴ് ഭാഗങ്ങളിലായി പറയുന്ന ഹാരിയുടേയും സുഹൃത്തുക്കളുടേയും കഥ.. അവസാന ബുക്കിന്റെ അവസാന പേജ് വായിച്ച് തീര്ന്നപ്പോള് അറിയാതെ വീണ്ടും പേജ് മറിച്ചു, തീരാതിരുന്നെങ്കില് എന്ന് തോന്നിപ്പോയി.. ഒരു നഷ്ടബോധം!<br />
<br />
പുസ്തകത്തിന്റെ വിശേഷങ്ങളിലേയ്ക്ക് വരുന്നതിന് മുമ്പ് ഒരു ചെറിയ നന്ദി പ്രകടനം നടത്തിക്കോട്ടെ..<br />
<br />
ആദ്യമായി എമ്മാ വാട്സണ് എന്ന സുന്ദരിക്കുട്ടിയായ നടിക്ക്. ഈ നടി ഇല്ലായിരുന്നു എങ്കില് ഒരുപക്ഷെ ഞാന് ഹാരി പോട്ടര് കൈ കൊണ്ട് തൊടില്ലായിരുന്നു! എമ്മാ വാട്സണെ അറിയില്ലെങ്കില് (!), ഹാരി പോട്ടര് സിനിമകളില് ഹെര്മൈയോണി ഗ്രേഞ്ചര് എന്ന കഥാപാത്രം ആയെത്തിയത് ഈ പുള്ളിക്കാരിയാണ്. ഹാരി പോട്ടര് അവസാന ഭാഗമായ ഡെത്ത്ലി ഹാലോസ് (ഭാഗം 2) തീയറ്ററുകളില് എത്തിയ സമയം. ഇത്ര നാളായിട്ടും ഹാരി പോട്ടറിനോട് പറയത്തക്ക സ്നേഹമൊന്നും തോന്നിയിരുന്നില്ല. ആ സീരീസിലെ ഒരു സിനിമ പോലും തീയറ്ററില് കണ്ടിട്ടുമില്ലായിരുന്നു. അവസാന സിനിമ ഇറങ്ങിയപ്പോള് ഒരു തോന്നല് - ഇത് വരെ നമ്മുടെ എമ്മക്കുട്ടിയുടെ ഒരു സിനിമയും തീയറ്ററില് കണ്ടിട്ടില്ലല്ലോ എന്ന്.. :-D അത് കൊണ്ട് അവസാന ഭാഗം കാണാം എന്ന് കരുതി (എമ്മാ വാട്സണ് വേണ്ടി മാത്രം!).<br />
<br />
എന്നോ കണ്ട് മറന്ന ആദ്യ 4 ഭാഗങ്ങള്. അറ്റവും മൂലയും കണ്ട അഞ്ചാം ഭാഗം. ഇത്രയുമാണ് എന്റെ ഹാരി പോട്ടര് സിനിമ അനുഭവം. കഥാഗതിയെ പറ്റി വലിയ നിശ്ചയമില്ല. അങ്ങനെയിരിക്കുമ്പോള് എച്.ബി.ഒ ചാനല് രക്ഷക്കെത്തി. അടുപ്പിച്ച് രണ്ട് ദിവസങ്ങളിലായി അവര് അഞ്ചും ആറും ഭാഗങ്ങള് റ്റി.വിയില് കാണിച്ചു. ആറാം ഭാഗം - ദ് ഹാഫ് ബ്ലഡ് പ്രിന്സ് - എല്ലാ അര്ത്ഥത്തിലും ഹാരി പോട്ടറിനോടുള്ള എന്റെ സമീപനം തന്നെ മാറ്റി കളഞ്ഞു. എമ്മാ വാട്സണെ കാണുക എന്നതിലുപരി എന്താണ് ഈ വട്ടക്കണ്ണടക്കാരന് പയ്യന്റെ കഥ എന്ന് അറിയാന് ആദ്യമായി ഒരു താല്പര്യം തോന്നി. അന്ന് തന്നെ ഡൌണ്ലോഡ് ചെയ്യാനിട്ടു ഒന്ന് മുതല് 7 വരെയുള്ള എല്ലാ ചിത്രങ്ങളും. എന്നാല് അതിനൊപ്പം തന്നെ അവസാന സിനിമയുടെ നിരൂപണങ്ങളില് നിറഞ്ഞ് നിന്ന ഒരു കാര്യവും ശ്രദ്ധയില് പെട്ടു - പുസ്തകത്തില് നിന്നും സിനിമ ആയപ്പോള് നഷ്ടപ്പെട്ട ഒരു പാട് കാര്യങ്ങളുണ്ടെന്ന്. അങ്ങനെയാണ് ഹാരി പോട്ടറിനെ മൊത്തത്തില് അങ്ങ് വാങ്ങിച്ചേക്കാം എന്ന് തീരുമാനിച്ചത്.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjeo4T3Xp1KINohBrPl-oq8W5Pj363reY42fFWInfjbiBM4cZSKjsP0VEo9LzbR3pP0UkGogQvECoeUnqnfzJHkW9mRCBWmStl5PRm0jFKL2SsucpUb1oTXYHPhzInyfDr23oKAyCdXFR4/s1600/Image0919.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjeo4T3Xp1KINohBrPl-oq8W5Pj363reY42fFWInfjbiBM4cZSKjsP0VEo9LzbR3pP0UkGogQvECoeUnqnfzJHkW9mRCBWmStl5PRm0jFKL2SsucpUb1oTXYHPhzInyfDr23oKAyCdXFR4/s320/Image0919.jpg" width="320" /></a></div>
രണ്ടാമതായി നന്ദി പറയേണ്ടത് flipkart.com-ന് ആണ്. അവിടെ നിന്നാണ് ഹാരി പോട്ടര് പരമ്പരയിലെ എല്ലാ പുസ്തകങ്ങളും അടങ്ങിയ ബോക്സ് സെറ്റ് വാങ്ങിയത്. ഓഗസ്റ്റ് 8-ന് പുസ്തകങ്ങള് കൈയ്യില് കിട്ടി. സുന്ദരമായി പാക്ക് ചെയ്ത പുതിയ മണമുള്ള പുസ്തകങ്ങള്.<br />
<br />
ഇനി ഒരു നന്ദി കൂടി ഉണ്ട്. അത് അവസാനമാകട്ടെ.. പുസ്തകത്തിന്റെ വിശേഷങ്ങളിലേക്ക് വരാം. ഇത്തവണയും കഥയെ പറ്റി ഒന്നും പറയുന്നില്ല (അങ്ങനെ ചുമ്മാ അങ്ങ് പറഞ്ഞ് തീര്ക്കാന് പറ്റുകയുമില്ല!).<br />
<br />
ലോകമെങ്ങും ആരാധകര്. ഒരു പുസ്തകം ഇറങ്ങുന്നതിന് തലേ ദിവസം രാത്രി കുട്ടികളും മുതിര്ന്നവരും ഒരു പോലെ കടയുടെ മുന്നില് കാത്ത് നില്ക്കുന്നു. പത്രങ്ങളായ പത്രങ്ങളിലും ചാനലുകളായ ചാനലുകളിലും പ്രസ്തുത പുസ്തകത്തെ പറ്റി തോരാതെ പ്രശംസകള്. ഇതായിരുന്നു ഒരു ഹാരി പോട്ടര് പുസ്തകം ഇറങ്ങുന്ന ദിവസത്തിന്റെ അടയാളങ്ങള്. ഒരു ശരാശരി മലയാളി എന്ന നിലയില്, ഇത്രയും കനമുള്ള ഇംഗ്ലീഷ് പുസ്തകങ്ങള് വായിക്കുന്ന ഇവര്ക്കൊക്കെ തലയ്ക്ക് വല്ല അസുഖവുമുണ്ടോ എന്ന് ഞാന് കരുതിയിരുന്നു അന്ന്. ലോകം മുഴുവന് നല്ലതെന്ന് പറയുന്ന ഒരു സാധനത്തിനോട് എന്നിലെ മലയാളിക്ക് അന്ന് ദേഷ്യം ഉണ്ടായി. ഇത്രയുമൊക്കെ പൊക്കാന് എന്ത് തേങ്ങയാണിതില് ഉള്ളതെന്ന് ഞാന് പുച്ഛിച്ചു.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
ഉള്ളത് പറയാമല്ലൊ.. അതിനൊക്കെ ഉള്ളത് കാലം എനിക്ക് തിരിച്ച് തന്നു..! ഓരോ പുസ്തകവും വായിച്ച് തീര്ക്കാന് ആകെപ്പാടെ ഒരു ആക്രാന്തമായിരുന്നു. ഓരോ പുസ്തകത്തിലേയും കഥകള് എന്നെ ആവേശം കൊള്ളിച്ചു. ഓരോ കഥകളും ചേര്ന്ന് ഒരു വലിയ കഥയായി ഹാരി പോട്ടര് മാറുന്നത് എന്നെ വിസ്മയിപ്പിച്ചു. ശരിക്കും ഒരു എഴുത്തുകാരി എന്ന നിലയില് ജെ.കെ. റൌളിങ്ങ് എന്റെ പുച്ഛത്തെ ഏഴായിട്ട് കീറി അതിനെ ഏഴ് കിലോ കര്പ്പൂരത്തിലിട്ട് കത്തിച്ച് ഒരു പൊടി പോലും ബാക്കിയില്ലാത്ത വിധം നാമാവശേഷമാക്കി കളഞ്ഞു!<br />
<br />
എന്ത് കൊണ്ട് ഹാരി പോട്ടര് ഇഷ്ടപ്പെട്ടു എന്നതിന് ഉത്തരം എളുപ്പമല്ല. ഫാന്റസി കഥകള് ഇഷ്ടപ്പെടുന്ന ഒരാള് എന്ന നിലയില് ഹാരി പോട്ടര് തുറന്ന് തരുന്ന ഭാവനയുടെ ലോകം ഒരുപക്ഷെ മറ്റൊരു സമകാലിക പുസ്തകത്തിനും അവകാശപ്പെടാനാവില്ല എന്നാണ് എനിക്ക് തോന്നുന്നത്. മഹാഭാരതം, ഭാഗവതം, രാമായണം തുടങ്ങിയവയുടെ മാലിയുടെ പതിപ്പുകള് വായിച്ച് കൊച്ചിലെ അത്ഭുതപ്പെട്ടിരുന്നു. അതിന് ശേഷം ആ ഒരു അത്ഭുതം തോന്നുന്നത് ഹാരിയുടെ കഥ വായിച്ചപ്പോഴാണ്. പുഷ്പക വിമാനത്തിന് പകരം ചൂലില് പറക്കാന് കഴിയുന്നു. മറ്റൊരു ജീവിയായി രൂപം മാറുന്നവരുണ്ട് നമ്മുടെ കഥയില്. നോവലില് അവര് അനിമാഗസുകള് ആണ്. അശരീരിയ്ക്ക് പകരം പ്രൊഫസിയുണ്ടിവിടെ. കുരുക്ഷേത്ര യുദ്ധം പോലെ അവസാനം ഒരു യുദ്ധം ഇവിടെയുമുണ്ട്. ഒരു വിദേശിയെങ്കിലും ഹാരിയില് ഒളിഞ്ഞിരിക്കുന്ന ഭാരതീയ പുരാണങ്ങള് ഇവിടെ തീരുന്നില്ല. എന്നാല് ഇന്നത്തെ കാലത്ത് ജീവിച്ചിരിക്കുന്ന ഒരാള് എത്ര മനോഹരമായി ഒരു കഥ രചിച്ചിരിക്കുന്നു..!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgNPlhlPkKqpc-T4O3UU3JMCK7DuljyjtoMP-PoFVKSnmdIvSKOujRb2OatXL-wBQHdvL8ClgzBoYzS3fxXbQyl76dipU7bCu65KCO6n-5X6uB1NrogIXC-bIKIQd9X4TBznaEED9GX0SM/s1600/Image0922.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgNPlhlPkKqpc-T4O3UU3JMCK7DuljyjtoMP-PoFVKSnmdIvSKOujRb2OatXL-wBQHdvL8ClgzBoYzS3fxXbQyl76dipU7bCu65KCO6n-5X6uB1NrogIXC-bIKIQd9X4TBznaEED9GX0SM/s320/Image0922.jpg" width="320" /></a></div>
ഏതൊരു കഥയിലും വില്ലന് എത്രത്തോളം ശക്തനാവുന്നോ അത്രയും നല്ലത് എന്നാണ് എന്റെ പോളിസി. ചുമ്മാ കുറേ ഷോ കാണിച്ച് അവസാനം നായകന് വന്ന് രണ്ട് ഡയലോഗ് പറയുമ്പോള് പേടിച്ച് മൂത്രമൊഴിക്കുന്ന വില്ലനെ ആരെങ്കിലും ഇഷ്ടപ്പെടുമോ? വില്ലന് എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞാല് ബാറ്റ്മാന് ജോക്കറിനെ പോലെ, ഠാക്കൂറിന് ഗബ്ബറിനെ പോലെ, നീലകണ്ഠന് ശേഖരനെ പോലെ, കട്ടയ്ക്ക് കട്ട നില്ക്കണം. അവിടെയാണ് ഹാരി പോട്ടര് സത്യത്തില് എന്റെ ഹൃദയം കവര്ന്നത്! ടോം റിഡില് എന്നാണ് കക്ഷിക്ക് വീട്ടുകാര് ഇട്ട പേര്. പക്ഷെ ആ പേരിനോട് ടോമിന് ഒരു വിരോധമുണ്ട്. അത് കൊണ്ട് പുള്ളി സ്വയം ഇട്ട പേരാണ് ലോഡ് വൊള്ഡമോര്ട്ട്. (ഞാന് എന്നെ തന്നെ വിളിക്കുന്നത് വിമല്കുമാര് എന്നാണ് എന്ന സെറ്റപ്പല്ല!)<br />
<br />
കഥയുടെ ആദ്യ ഭാഗം മുതല്ക്കേ കാണുന്ന കാര്യമാണ് റൌളിങ്ങ് വില്ലനെ പറ്റി വളരെ കുറച്ച് മാത്രമേ പറയുന്നുള്ളൂ. അത് പോലെ തന്നെ ഹാരിയും പ്രൊഫ. ഡമ്പിള്ഡോറും (ഹോഗ്വാഡ്സിന്റെ പ്രിന്സിപ്പല്) ഒഴികെയുള്ള മറ്റ് കഥാപാത്രങ്ങള് അയാളുടെ പേരു പോലും ഉച്ചരിക്കുന്നില്ല. എന്തിനേറെ പറയുന്നു, ആറ് ബുക്ക് വായിച്ച് കഴിഞ്ഞപ്പോള് ഞാനും പുള്ളിയുടെ പേര് പറയാത്ത പരുവമായി. അത്രയ്ക്ക് ബഹുമാനം തോന്നുന്ന വില്ലന്. ഒരു കഥാപാത്രം പുള്ളിയെ പറ്റി പറയുന്നതിങ്ങനെ - Yes, he did great things.. terrible, but great things..<br />
<br />
മറ്റൊരു കാരണം പുസ്തകങ്ങള് ഒറ്റയായി എടുത്താലും എല്ലാം കൂടെ ചേരുന്ന ഒരു വലിയ കഥയായി എടുത്താലും മികച്ച് നില്ക്കുന്നു എന്നതാണ്. ആദ്യ ഭാഗങ്ങളില് വെറുതെ പറഞ്ഞു പോയ പല കാര്യങ്ങള്ക്കും അവസാനം പുതിയ അര്ത്ഥങ്ങള് വരുന്നത് കണ്ട് അന്തം വിടാനേ നമുക്ക് കഴിയൂ.<br />
<br />
പുസ്തകത്തിലെ മറ്റൊരു പ്രധാന കാര്യം തന്റെ ശത്രുവിനെ പറ്റി ഹാരിക്ക് അറിയാവുന്നതില് കൂടുതല് ഒന്നും നമ്മള് വായനക്കാര്ക്കും അറിയില്ല എന്നതാണ്. അത് കൊണ്ട് തന്നെ ഓരോ പുതിയ അറിവും എത്രമാത്രം ഹാരിയെ അത്ഭുതപ്പെടുത്തുകയും പേടിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നുവോ അതേ വികാരം തന്നെ നമുക്കും തോന്നും.<br />
<br />
അത്ഭുതകരമായ ഒട്ടേറെ വസ്തുക്കളും, ജീവികളും, മനുഷ്യരും എല്ലാമുള്ള ഒരു ലോകമാണ് ഹാരിയുടേത്. എന്നാല് അവയെ എല്ലാം നമ്മള് ഇപ്പോള് ജീവിക്കുന്ന ലോകവുമായി അതിമനോഹരമായി റൌളിങ്ങ് ബന്ധിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു. ഒരു ബുക്കില് പറയുന്നുണ്ട് - സാധാരണ മനുഷ്യര് അവര് എത്താന് പാടില്ലാത്തിടത്ത് എത്തുമ്പോള് അവരെ അവിടുന്ന് ഓടിക്കാനുള്ള മന്ത്രവിദ്യ - ഏതെങ്കിലും ഒരു കാര്യം മറന്നെന്ന് മനുഷ്യന് തോന്നും, അതോടെ അവന് അവിടുന്ന് പോകും. നമ്മുടെ ജീവിതത്തില് എത്ര തവണ ഇത് നമ്മള് അനുഭവിച്ചിരിക്കുന്നു - പെട്ടെന്ന് ഒരു കാര്യം ഓര്ക്കുകയും നമ്മള് നില്ക്കുന്നിടത്ത് നിന്ന് വേഗം പോവുകയും ചെയ്യുന്നില്ലേ.. അത് ശരിക്കുമൊരു മാജിക് അല്ലായെന്ന് ആരറിഞ്ഞു? :)<br />
<br />
ഇങ്ങനെയൊക്കെ ആണെങ്കിലും ഒരു സാധാരണ മനുഷ്യനുണ്ടാകുന്ന വികാരങ്ങള് ഹാരിക്കും സുഹൃത്തുക്കള്ക്കും ഉണ്ടെന്നത് ഏറ്റവും മികച്ച കാര്യം. ഹാരിയുടേയും കൂട്ടുകാരുടേയും പത്ത് മുതല് പതിനേഴ് വയസ്സ് വരെയുള്ള കഥ പറയുന്ന പരമ്പരയില് സൌഹൃദത്തിനും പ്രണയത്തിനും വെറുപ്പിനും സ്നേഹത്തിനുമെല്ലാം ഇടം നല്കുന്നുണ്ട് റൌളിങ്ങ്.<br />
<br />
കഥാപാത്രങ്ങളും ഹാരി പോട്ടര് ഇഷ്ടപെടാനുള്ള പ്രധാന കാരണമാണ്. ഹാരി പോട്ടര് സിനിമയില് വെറുതെ തല കാണിക്കുന്നത് പോലെയുള്ള കഥാപാത്രമാണ് നെവില് ലോങ്ങ്ബോട്ടം എന്ന കുട്ടിയ്ക്ക്. എന്നാല് നോവലില് ഏറ്റവും ഹൃദയസ്പര്ശിയായ ഒരു ഭാഗത്തുള്ളതും നെവില് തന്നെ. സിനിമയില് നിന്നും വ്യത്യസ്തമായി ഹാരിക്കും രണ്ട് സുഹൃത്തുക്കള്ക്കും മാത്രമല്ല പ്രാധാന്യം. മറ്റ് കുട്ടികള്ക്കും, ടീച്ചര്മാര്ക്കും ഒക്കെ കഥയില് എന്തെങ്കിലും ചെയ്യാനുണ്ടാവും. തീരെ പ്രാധാന്യമില്ലാത്ത, തമാശയ്ക്ക് വേണ്ടി എന്ന് കരുതപ്പെട്ടിരുന്ന ഒരു കഥാപാത്രം കഥയുടെ മര്മ്മ പ്രധാനഭാഗമായത് കണ്ട് എന്റെ കണ്ണ് തള്ളി പോയിരുന്നു. വീസ്ലി സഹോദരങ്ങള്, ഹെര്മൈയോണി, നെവില്, സിറിയസ്, ലുപിന്, ഹാഗ്രിഡ്.. അങ്ങനെ അങ്ങനെ എത്രയെത്ര കഥാപാത്രങ്ങള്. ഡമ്പിള്ഡോര് എന്ന പ്രിന്സിപ്പല്, അത് പോലെ നല്ലവനോ ചീത്തയോ എന്ന് അവസാനം വരെ നമ്മെ ചിന്തിപ്പിക്കുന്ന സെവറസ് സ്നെയിപ്പ്. ഈ കഥാപാത്രങ്ങളൊക്കെയും മനസില് മായാതെ നില്ക്കും.<br />
<br />
കുറ്റം പറയാന് ഒന്നുമില്ല. 1997-ല് ആദ്യത്തെ ഹാരി പോട്ടര് കഥ പുറത്ത് വരുമ്പോള് എനിക്ക് ഹാരിയുടെ പ്രായമാണ്. ഒരു പക്ഷെ അന്ന് ഞാന് വായിച്ച് തുടങ്ങിയിരുന്നു എങ്കില് അഞ്ചാം ഭാഗത്തിനും ആറാം ഭാഗത്തിനും ഒക്കെ വേണ്ടി ഞാന് പാതിരയ്ക്ക് കടയുടെ മുന്നില് ക്യൂ നിന്നേനെ..<br />
<br />
പറയാന് ബാക്കി വെച്ച ഒരു നന്ദിയും പറഞ്ഞ് ഞാന് നിര്ത്തട്ടെ.. ജെ.കെ.റൌളിങ്ങ്.. നന്ദി.. കമ്പ്യൂട്ടറിന്റെ മുന്നില് നിന്നും ഒരുമാസത്തേക്കെങ്കിലും അകറ്റി പുസ്തകങ്ങള്ക്കിടയിലേക്ക് എന്നെ തള്ളി വിട്ടതിന്.. നന്ദി.. പ്ലേ സ്റ്റേഷനും എക്സ് ബോക്സും കാര്ട്ടൂണ് ചാനലുകളും അരങ്ങ് വാഴുന്ന ഇന്നത്തെ ലോകത്തിലെ കുട്ടികളെ വായിക്കാന് പ്രേരിപ്പിച്ചതിന്.. നന്ദി.. നന്ദി.. നന്ദി.. ഇനിയും മരിക്കാത്ത വായനയ്ക്കായി ഒരായിരം നന്ദി.<br />
</div>Baluhttp://www.blogger.com/profile/14691204087870046090noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-1844691890247988282.post-1428886509438091862011-11-04T11:55:00.000+05:302011-11-06T20:31:50.103+05:30പുസ്തകം - ലൈഫ് ഈസ് വാട്ട് യൂ മേക്ക് ഇറ്റ്<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<br />
ഫ്ലിപ് കാര്ട്ടില് ചേതന് ഭഗത്തിന്റെ പുതിയ പുസ്തകം റെവല്യൂഷന് 2020 വാങ്ങാന് കയറിയപ്പോള് ശ്രദ്ധയില് പെട്ടതാണ് പ്രീതി ഷേണായ് എഴുതിയ ലൈഫ് ഈസ് വാട്ട് യൂ മേക്ക് ഇറ്റ് എന്ന പുസ്തകം. ഫ്ലിപ്കാര്ട്ടിന്റെ അഭിപ്രായത്തില് നല്ല ജനപ്രീതിയുള്ള പുസ്തകം (Best Seller). വലിയ വില ഒന്നുമില്ലാഞ്ഞത് കൊണ്ട് വാങ്ങി നോക്കാം എന്ന് വിചാരിച്ചു.<br />
<br />
വില മാത്രമല്ല വാങ്ങാനുള്ള കാരണം. മിക്കവാറും ഞാന് വായിച്ച പുസ്തകങ്ങളിലൊക്കെയും നായകനാണ് പ്രാധാന്യം. സ്ത്രീ കഥാപാത്രങ്ങള് ഉണ്ടെങ്കില് തന്നെയും കഥ പറയുന്നത് ഒരു ആണായിരിക്കും. ഈ പുസ്തകത്തില് നായികയാണുള്ളത്, നായകനല്ല. നായികയ്ക്കാണ് പ്രാധാന്യം. നായികയാണ് കഥ പറയുന്നത്. അത്തരത്തിലൊരു പുസ്തകം വായിക്കാമല്ലൊ എന്നും വിചാരിച്ചു.<br />
<br />
മറ്റൊരു കാരണം, ഇതിന്റെ കഥയാണ്. കോളേജില് പഠിക്കുന്ന ഒരു പെണ്കുട്ടിയുടെ കഥയാണ്. <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Bipolar_disorder">Bipolar Disorder</a> എന്ന മാനസിക രോഗം ഉള്ള അങ്കിത എന്ന പെണ്കുട്ടിയുടെ കഥ. സാധാരണ പറഞ്ഞ് കേള്ക്കാത്ത ഒരു കഥ ആയത് കൊണ്ട് എന്തായാലും ഒരു കൈ നോക്കാം എന്ന് വിചാരിച്ചു.<br />
<br />
പുസ്തകത്തിലേക്ക് വരാം. നേരത്തെ പറഞ്ഞ പോലെ അങ്കിത എന്ന പെണ്കുട്ടിയുടെ കഥയാണിത്. കേരളത്തിലെ ഒരു കോളേജില് നിന്ന് നല്ല മാര്ക്കോടെ ഡിഗ്രീ എടുക്കുകയും പിന്നീട് ബോംബെയിലെ ഒരു പ്രമുഖ മാനേജ്മെന്റ് ഇന്സ്റ്റിറ്റ്യൂട്ടില് എം.ബി.ഏ ചെയ്യാന് തിരഞ്ഞെടുക്കപെടുകയും ചെയ്യുന്നു അങ്കിത. ആദ്യ സെമസ്റ്റെറില് ക്ലാസിലെ ഒന്നാം സ്ഥാനക്കാരിയായ അങ്കിത പക്ഷെ അടുത്ത ആറ് മാസം കൊണ്ട് എത്തി ചേരുന്നത് മാനസികാരോഗ്യ കേന്ദ്രത്തിലാണ്! എല്ലാ സ്വപ്നങ്ങളും നഷ്ടപെട്ട്, ജീവിതം തന്നെ വെറുത്ത് തുടങ്ങിയ അങ്കിത എങ്ങനെ ജീവിതത്തിലേക്ക് തിരിച്ച് വരുന്നു എന്നാണ് ബാക്കി.<br />
<br />
ഒരുപാട് സിനിമകള് ഒക്കെ കാണുന്ന നമുക്ക് കഥയുടെ ക്ലൈമാക്സ് ആദ്യമേ അറിയാം. എന്നാലും അവിടേയ്ക്ക് എത്തുന്ന രീതിയിലാണ് ഒരു പുസ്തകം എന്ന നിലയില് ലൈഫ് ഈസ് വാട്ട് യൂ മേക്ക് ഇറ്റ് വിജയിക്കുന്നത്. തന്മാത്ര എന്ന് ബ്ലസി ചിത്രത്തിന്റെ പോക്കുമായി സാമ്യമുണ്ട് ഇവിടെ കഥ പറയുന്ന രീതിയിലും. ഒരാളുടെ സാധരണ ജീവിതത്തില് തുടങ്ങി, അസുഖത്തിന്റെ ലക്ഷണങ്ങള് പലയിടത്തായി വിതറി തുടക്കം. അസുഖത്തിന്റെ കാഠിന്യം കൂടുന്നതിനനുസരിച്ച് കഥയ്ക്ക് കൂടുതല് മുറുക്കവും വരുന്നു.<br />
<br />
എങ്കിലും ഒരിക്കലും ഒരു സെന്റി കഥയായി ലൈഫ് ഈസ് വാട്ട് യൂ മേക്ക് ഇറ്റ് മാറുന്നില്ല. ഇടയ്ക്ക് ഒന്നോ രണ്ടോ ഭാഗങ്ങളില് നമ്മുടെ കണ്ണ് നിറയുമെങ്കിലും ഒരു വിഷാദ അന്തരീക്ഷം കഥയില് ഒരിടത്തും വരുന്നില്ല. പ്രീതി ഷേണായ് താന് തിരഞ്ഞെടുത്ത വിഷയത്തോട് നീതി പുലര്ത്തി എന്ന് തന്നെയാണ് എനിക്ക് തോന്നിയത്.<br />
<br />
1989-ല് ആണ് കഥ നടക്കുന്നത്. ആ കാലഘട്ടത്തിന് കഥയുമായി എന്തെങ്കിലും ബന്ധമുണ്ടെന്ന് തോന്നുന്നില്ല. ഇപ്പോഴത്തെ കാലത്തും വളരെ പ്രസക്തിയുള്ള കാര്യങ്ങളാണ് കഥയിലുള്ളത്. ഒരുപക്ഷെ നായിക ഇടയ്ക്ക് പറയുന്ന “കൂട്ടിലടച്ച കിളി” ഇമേജ് ഇന്നത്തെ പെണ്കുട്ടികള്ക്ക് അത്രയ്ക്ക് ഇല്ലാത്തത് കൊണ്ടാവും ആ കാലഘട്ടം തിരഞ്ഞെടുത്തത്. കഥയുടെ തുടക്കത്തിലെ കുറച്ച് ഭാഗങ്ങള് അല്പം ഇഴച്ചില് അനുഭവിച്ചു. എന്നാല് ഉടന് തന്നെ അതില് നിന്നൊക്കെ മാറി കഥ വേഗത്തിലായി തുടങ്ങി.<br />
<br />
എന്തായാലും എനിക്ക് ഇഷ്ടപ്പെട്ടു. നിങ്ങളും വായിച്ച് നോക്കു... പുസ്തകം<a href="http://www.flipkart.com/books/9380349305?_l=D18P_AJF0tH8v8bgBa+siQ--&_r=n_2yuAC4xgh0SZTuulvAtw--"> ഫ്ലിപ്കാര്ട്ടില്</a> കിട്ടും.<br />
<br />
സൃഷ്ടി പബ്ലിക്കേഷന്സ് ആണ് പുറത്തിറക്കിയിരിക്കുന്നത്, വില 100 രൂപ (ഫ്ലിപ്കാര്ട്ടിലെ വില 65 രൂപ)<br />
<div>
<br /></div>
</div>Baluhttp://www.blogger.com/profile/14691204087870046090noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-1844691890247988282.post-86249124010510062662011-10-08T13:24:00.001+05:302011-10-08T13:24:33.402+05:30മറവി<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
വണ്ടി കൃത്യമായി തന്നെ ഓഫീസിന്റെ വാതില്ക്കല് എത്തി. സമയം രാവിലെ 8.45. ഞാന് പുറത്തിറങ്ങി. എന്നത്തേയും പോലെ ഞാന് ജോലി ചെയ്യുന്ന വലിയ കെട്ടിടത്തിലേക്ക് നോക്കി. 18 നിലകള് ഉണ്ട്.. എന്റെ ഓഫീസ് ലക്ഷ്യമാക്കി ഞാന് നടക്കാന് തുടങ്ങി.<br />
<br />
“സാറേ.. ഫോണ് !” പിന്നില് നിന്നും ഡ്രൈവറുടെ വിളിയെത്തി. മൊബൈല് ഫോണ് വണ്ടിയില് വെച്ച് മറന്നേനെ. അയാളോട് നന്ദി പറഞ്ഞ് ഫോണും വാങ്ങി ഞാന് നടന്നു.<br />
<br />
ലിഫ്റ്റിന്റെ അടുത്ത് 4-5 പേര് നിന്നിരുന്നു. ഏഴാം നിലയിലെ ഐ.ടി കമ്പനിയിലെ ടീംസ് ആണെന്ന് കഴുത്തില് തൂങ്ങി കിടന്ന റ്റാഗ് കണ്ടപ്പോള് മനസിലായി. സ്റ്റീവ് ജോബ്സിനെ പറ്റിയായിരുന്നു സംസാരം. പുള്ളി മരിച്ചു എന്ന് രാവിലെ പത്രത്തില് വായിച്ചതോര്ത്തു. ആപ്പിള് എന്നാല് ഒരുപാട് വിലയ്ക്ക്, കാണാന് ഭംഗിയുള്ള സാധനങ്ങള് വില്ക്കുന്ന ഒരു കമ്പനി എന്നായിരുന്നു എന്റെ ധാരണ. എന്നാല് ഈ യോയോ പയ്യന്മാരില് നിന്നും മനസിലായി ആപ്പിള് എന്തോ വലിയ സംഭവമാണെന്ന്. ഞാനൊക്കെ വലിയ വില കൊടുത്തിരുന്ന ബില് ഗേറ്റ്സ് ആപ്പിളില് നിന്ന് അടിച്ച് മാറ്റിയാണ് വിന്ഡോസ് ഉണ്ടാക്കിയതെന്നൊക്കെ പിള്ളേര് തട്ടി വിടുന്നുണ്ട്. ശരിയാണോ ആവോ?<br />
<br />
ലിഫ്റ്റ് നാലാം നിലയില് എത്തി. 3-4 പെണ്കുട്ടികള് കയറി. ലിഫ്റ്റില് മൊത്തം സ്പ്രേയുടെ മണം പരന്നു. ആ മണത്തില് സ്റ്റീവ് ജോബ്സ് അലിഞ്ഞ് പോയെന്ന് തോന്നുന്നു. പയ്യന്മാര് കൂട്ടത്തില് രണ്ട് പെണ്കുട്ടികളുമായി എന്തൊക്കെയോ സംസാരിക്കാന് തുടങ്ങി. കഴിഞ്ഞ ദിവസം ഓഫീസിലെ ഏതോ മന്ദബുദ്ധിയെ പറ്റിച്ച കഥയോ മറ്റോ ആണെന്ന് തോന്നുന്നു. ഏതായാലും ഏഴാം നിലയില് ഒരു പട ആളുകള് ഇറങ്ങി പോയി.<br />
<br />
2 പെണ്കുട്ടികളും ഞാനും മാത്രമായി ലിഫ്റ്റില്. അവര് പതിനാലാം നിലയിലോ പതിനഞ്ചാം നിലയിലോ ഉള്ളവര് ആണെന്ന് തോന്നുന്നു. ആ രണ്ട് കൂട്ടരുടേയും റ്റാഗ് ഒരുപോലെ ഇരിക്കും. നേരത്തെ ഇറങ്ങിയ പെണ്കുട്ടികളും ഇവരും ഒരുമിച്ച് താമസിക്കുന്നവര് ആവണം. അവര് ഇറങ്ങിയ പുറകെ രണ്ടും കൂടെ ചലപില സംസാരം തുടങ്ങി. ഇറങ്ങി പോയവരെ പറ്റിയുള്ള പരദൂഷണമാണെന്ന് വ്യക്തം! പോയവരില് രണ്ട് പേര് കട്ടയ്ക്ക് ലവ് ആണെന്നും ലിഫ്റ്റില് ഉമ്മ വെക്കുന്നത് കണ്ടിട്ടുണ്ടെന്നും ഒക്കെ നല്ല ശബ്ദത്തില് പറയുന്നുണ്ട്. ഹിന്ദി എനിക്ക് മനസിലാവില്ലെന്നാണോ ഇവര് കരുതിയത്?<br />
<br />
പതിനഞ്ചാം നിലയില് ലിഫ്റ്റ് നിന്നു. ഹിന്ദിക്കാരായ പെണ്കുട്ടികള് ഇറങ്ങാന് തുടങ്ങി. ഒരു തടിയന് അകത്തേക്ക് കയറാനും നില്ക്കുന്നു. ലിഫ്റ്റ് അടയാന് വിടാതെ ഡോറില് നിന്നും കുറച്ച് നേരം കുശലാന്വേഷണം. ഹിന്ദിയില് തന്നെ. തടിയന് ഇന്ന് നേരത്തെ ആണല്ലോ എന്ന ചോദ്യത്തിന് പതിനെട്ടാം നിലയിലെ ജിമ്മില് പോകാനാണ് നേരത്തെ വന്നതെന്നും 2 മണിക്കൂര് കസര്ത്ത് കഴിഞ്ഞ് ഫ്രഷ് ആയി സമയത്ത് ഓഫീസില് എത്തുമെന്നും തടിയന് പറഞ്ഞു. തടിയന് മറ്റൊരു ഷിഫ്റ്റില് ആയിരിക്കും ജോലി ചെയ്യുന്നത് എന്ന് ഞാന് ഊഹിച്ചു. പിന്നേയും ടീം ലീഡറിനെ പറ്റി എന്തൊക്കെയോ ഗോസിപ്പ് അടിച്ച ശേഷം ഹിന്ദിക്കാരികള് ഓഫീസിലേക്ക് പോയി. തടിയന് ലിഫ്റ്റിലും കയറി.<br />
<br />
പതിനെട്ടാം നിലയെത്തി. തടിയന് ഇറങ്ങുന്നതിന് തൊട്ടു മുമ്പായി ചോദിച്ചു: “വിച്ച് ഫ്ലോര്, സര്?” ഒരു നിമിഷം. ആ സത്യം ഞാന് മനസിലാക്കി. ലിഫ്റ്റ് ഡോര് തുറന്നു കഴിഞ്ഞിരുന്നു. തടിയന് പുറത്തിറങ്ങി. ചോദ്യഭാവത്തില് എന്നെ ഒന്ന് നോക്കി.<br />
<br />
ഞാന് അയാളെ നോക്കിയതേയില്ല. മെല്ലെ 2 എന്ന ബട്ടണ് അമര്ത്തി. സംശയത്തോടെ തടിയന് നോക്കി നില്ക്കേ എനിക്കും അയാള്ക്കുമിടയില് ലിഫ്റ്റ് ഡോര് അടഞ്ഞു. പിന്നെ ലിഫ്റ്റ് എന്നേയും കൊണ്ട് രണ്ടാം നിലയിലെ എന്റെ ഓഫീസിലേക്ക് നീങ്ങി.<br />
</div>
Baluhttp://www.blogger.com/profile/14691204087870046090noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-1844691890247988282.post-69502496566880441972011-05-14T01:02:00.003+05:302011-05-14T01:43:05.738+05:30ഭീകരന്<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><i>മെയ് 3, 2011</i><br /><br /><i>“ക്ഷമിക്കണം.. താങ്കളുടെ ആവശ്യം സാധിച്ചു തരാന് പ്രയാസമാണ്”</i><br /><br /><i>“എല്ലാം കഴിഞ്ഞില്ലേ? ഇനിയെങ്കിലും എന്നെ പോകാന് അനുവദിക്കൂ..”</i><br /><br />മെയ് 2, 2011<br /><br />അന്താരാഷ്ട്ര ഭീകരന് ഒസാമ ബിന് ലാദന് കൊല്ലപ്പെട്ടു. ലാദന്റെ രഹസ്യത്താവളം കണ്ടെത്തിയ അമേരിക്കന് സേന 40 മിനിറ്റ് നീണ്ട് നിന്ന വെടിവെപ്പിനൊടുവില് ലാദനെ വധിക്കുകയായിരുന്നു.<br /><br />ഏപ്രില് 24, 2011<br /><br />ആ വാര്ത്ത അമേരിക്കന് പ്രസിഡന്റിന് വിശ്വസിക്കാവുന്നതിലും അപ്പുറമായിരുന്നു. ലോകം ഇന്ന് വരെ കണ്ട ബിന് ലാദന് അല്ല യഥാര്ത്ഥ ബിന് ലാദനെന്നോ? ദൈവമാണ് ഈ അവസരത്തില് തനിക്ക് ഈ വിവരം അറിയാന് ഇടവരുത്തിയത്. അടുത്ത ഇലക്ഷന് പരാജയം മുന്നില് കണ്ടിരിക്കുകയാണ് താന്. ഒരു വിജയം നേടണമെങ്കില് അമേരിക്കന് ജനതയെ ഒന്നാകെ ഉലയ്ക്കുന്ന ഒരു വാര്ത്ത പുറത്ത് വരണം. കൊടും ഭീകരന് ബിന് ലാദന്റെ മരണമല്ലാതെ മറ്റെന്താണത്? പത്ത് വര്ഷത്തോളം ഒളിപ്പിച്ച് വച്ച ഈ രഹസ്യം ഒടുവില് പുറത്തറിയട്ടെ - ബിന് ലാദന് മരിച്ചിരിക്കുന്നു.<br /><br />ഇനി ഒരാഴ്ചയ്ക്കകം വാര്ത്ത ഞാന് പുറത്ത് വിടും. പാകിസ്ഥാനിലേക്ക് വെറുതെ ഒരു കമാന്റൊ ഓപറേഷന് നടത്താന് ഏര്പ്പാടാക്കിയിട്ടുണ്ട്. അങ്ങനെ അടുത്ത മാസം ആദ്യദിനം ലോകം കേള്ക്കും, ബിന് ലാദനെ അമേരിക്കന് സൈന്യം വധിച്ച കഥ. പത്ത് കൊല്ലം മുമ്പ് നടന്ന കഥ ഞാന് വീണ്ടും സൃഷ്ടിക്കാന് പോകുന്നു. ഇതോടെ അടുത്ത ഇലക്ഷന് എന്റെ വിജയം സുനിശ്ചിതം!<br /><br />ജനുവരി 23, 2002<br /><br />“മി. പ്രസിഡന്റ്.. അഫ്ഗാനിസ്ഥാനില് നിന്നും സന്ദേശമുണ്ട് - നമ്മുടെ ശത്രു തീര്ന്നു.”<br /><br />“മ്..മ്മ്.. ഇപ്പോള് പുറംലോകം അറിയണ്ട. സമയമാവട്ടെ..”<br /><br />ജനുവരി 23, 2002 (അര മണിക്കൂര് മുമ്പ്..)<br /><br />ഞാന് കണ്ടിട്ടും കേട്ടിട്ടുമില്ലാത്ത എന്റെ അനേകം സുഹൃത്തുക്കളെയും ബന്ധുക്കളെയും കൊന്നതിന്.. എന്റെ നാടിന്റെ സുരക്ഷതിത്വത്തെ അപമാനിച്ചതിന്.. സര്വ്വോപരി മനുഷ്യകുലത്തിന്റെ നന്മയ്ക്ക്.. ഇതാ ലാദന്, സന്തോഷത്തോടെ എന്റെ സമ്മാനം.. ഠേ! ഒരു പിടച്ചില്.. പിന്നെ നിശ്ചലനായി..<br /><br />ആ സൈനികന് തന്റെ മേലുദ്യോഗസ്ഥന് സന്ദേശം കൈമാറി - മിഷന് സക്സസ്.. ബിന് ലാദന് മരിച്ചു, അല്ല, നമ്മള് കൊന്നു..<br /><br />ഏപ്രില് 7, 2002<br /><br />ഹസന് എന്ന സൌദി അറേബ്യന് സ്വദേശിയുടെ ജീവിതം മാറി മറിഞ്ഞത് അന്നാണ്. 1999-ല് അമേരിക്കയില് ചേക്കേറിയിരുന്നു ഹസന്. പല ജോലികള് മാറി മാറി ചെയ്തെങ്കിലും ഒന്നിലും പച്ച പിടിച്ചില്ല. അങ്ങനെയിരിക്കെയാണ് വേള്ഡ് ട്രേഡ് സെന്റര് ആക്രമിക്കപ്പെട്ടത്. അമേരിക്കയില് മുസ്ലീമുകളുടെ ജീവിതം ദുരിതപൂര്ണമായപ്പോള് ഹസന്റെ ജീവിതം കുറച്ച് കൂടെ തകര്ന്നു. പെട്ടെന്ന് അല്പം പണം സമ്പാദിച്ച് നാട്ടിലേക്ക് കടക്കാം എന്ന നിലയിലാണ് ഒരു കള്ളത്തരത്തിന് കൂട്ടു നിന്നത്. പോലീസ് പിടിയിലാവുകയും ചെയ്തു.<br /><br />അങ്ങനെയാണ് ഭീകരന് ബിന് ലാദനുമായി ഹസന്റെ സാമ്യം പോലീസും അവരിലൂടെ അമേരിക്കന് സൈന്യവും കൂടാതെ ഭരണകൂടം വരെയും ചെന്നെത്തിയത്. അങ്ങനെ ആ ഏപ്രില് 7-ന്.. ഒരു വശത്ത് ജീവിതകാലം മുഴുവന് ജയില്, കുടുംബത്തിനും സ്വന്തമായും യാതൊന്നുമില്ലാത്ത അവസ്ഥ.. മറുവശത്ത് അമേരിക്കന് ഗവണ്മെന്റ് വക മോഹിപ്പിക്കുന്ന വാഗ്ദാനവും. പണവും കുടുംബത്തിന് സുരക്ഷിതത്വവും. തടവ് ശിക്ഷ തന്നെ, പക്ഷെ ജയിലിലെ അവസ്ഥയല്ല. ഒരു സുഖകരമായ ജയില്!<br /><br />ഏറെയൊന്നും ആലോചിക്കാതെ ഹസന് രണ്ടാമത്തെ വഴി തിരഞ്ഞെടുത്തു..<br /><br />കാലാകാലങ്ങളില് അമേരിക്ക പുറത്ത് വിട്ട ബിന് ലാദന്റെ വീഡിയോ ടേപ്പുകളില് ഹസന് അങ്ങനെ ബിന് ലാദനായി. രഹസ്യം അല് ഖയിദ വഴി പുറത്തറിയാതിരിക്കാന് അഫ്ഗാനില് തമ്പടിച്ച സൈനികര്ക്കെന്ന വ്യാജേന അമേരിക്ക ആയുധവും സുരക്ഷയും ഒരുക്കി. മറ്റ് ചിലയിടങ്ങളില് തങ്ങളുടെ ആവശ്യത്തിനായി അവരെ ഉപയോഗിക്കുകയും ചെയ്തു. <br /><br />2008<br /><br />മറ്റൊരു പ്രസിഡന്റ് തിരഞ്ഞെടുപ്പ് അടുത്തപ്പോള് ലാദന്റെ മരണം പുറം ലോകത്തെ അറിയിക്കാന് റിപബ്ലിക്കന് പാര്ട്ടിയില് നിന്നും ശ്രമങ്ങള് ഉണ്ടായിരുന്നു. എന്നാല് തങ്ങളാലാവുന്ന പ്രലോഭനങ്ങള് നല്കി ആ നീക്കത്തെ എതിര് പക്ഷം തകര്ത്തു. മാധ്യമങ്ങളുടെ മുന്നില് പെട്ടെന്ന് വന്ന് ലാദന് മരിച്ചു എന്ന പറഞ്ഞാല് വിശ്വാസ്യത കുറയുമെന്നും അത് കൊണ്ട് ഒരു സാധാരണ സംഭവം എന്ന മട്ടില് വാര്ത്ത പുറത്ത് വിടാം എന്നായിരുന്നു ബുഷിന്റെ പദ്ധതി. എന്നാല് അതില് വിജയം കാണാന് അദ്ദേഹത്തിനായില്ല..<br /><br />മെയ് 3, 2011<br /><br />“സാര്, ഇനി ഞാന് എന്റെ നാട്ടിലേക്ക് പൊയ്ക്കോട്ടെ?” ഹസന്റെ ചോദ്യത്തില്<br />പ്രതീക്ഷയുടെ കിരണങ്ങള് ഉണ്ടായിരുന്നു.<br /><br />“ക്ഷമിക്കണം.. താങ്കളുടെ ആവശ്യം സാധിച്ചു തരാന് പ്രയാസമാണ്”<br /><br />“എല്ലാം കഴിഞ്ഞില്ലേ? ഇനിയെങ്കിലും എന്നെ പോകാന് അനുവദിക്കൂ..”<br /><br />“തല്ക്കാലം തിരക്കുകള് ഒഴിയട്ടെ.. ഞങ്ങള് പ്രസിഡന്റിനോട് സംസാരിക്കാം..”<br /><br />“എന്നെ പോകാന് അനുവദിക്കുമായിരിക്കും അല്ലേ??”<br /><br />അതിനുള്ള മറുപടിയായി ഹസന്റെ മുറിയുടെ വാതില് മെല്ലെ അടഞ്ഞു.....</div>Baluhttp://www.blogger.com/profile/14691204087870046090noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-1844691890247988282.post-38987661114204991912011-05-02T19:02:00.000+05:302011-05-02T19:02:30.798+05:30ന്യൂസ് മേക്കര്<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">രാവിലെ തിരക്കിട്ട് കലോത്സവ വേദിയിലേക്ക് പോകാന് കാരണം, കലോത്സവത്തിന് പോയ റിപ്പോര്ട്ടര്മാര് ശരിയായി ജോലി ചെയ്യുന്നുണ്ടോ എന്നറിയാന് ആയിരുന്നില്ല. ഇന്ന് മോഹിനിയാട്ടമാണ് പ്രധാന ഇനം. നൃത്തത്തിനോട് പണ്ടേയുള്ള ഇഷ്ടമാണ്. നൃത്തം ചെയ്യുന്നവരോടും അതെ. ഒരുപക്ഷെ സ്വയം ചെയ്യാന് കഴിയാത്ത കാര്യം മറ്റൊരാള് ഭംഗിയായി ചെയ്യുന്നത് കാണുമ്പോള് ഉള്ള ആരാധനയുമാവാം.<br />
<br />
വേദിയില് മറ്റു മാധ്യമ സുഹൃത്തുക്കളോടൊപ്പം സംസാരിച്ചും പരിപാടി ആസ്വദിച്ചും ഇരിക്കെ പുതിയ ചെസ്റ്റ് നമ്പര് വിളിക്കപ്പെട്ടു. പെട്ടെന്ന് തന്നെ വേദിയില് ആകെ ഒരുഷാറായത് പോലെ അനുഭവപ്പെട്ടു. ഞങ്ങളുടെ തന്നെ റ്റി.വി. ചാനലിന്റെ റിപ്പോര്ട്ടര് കഷ്ടപ്പെട്ട് എന്റെ അടുത്തെത്തി. മോഹിനിയാട്ടത്തിന് പകരം വല്ല സിനിമാറ്റിക് ഡാന്സും മതിയായിരുന്നു എന്ന ഭാവത്തില് പുറത്ത് നിന്നവന് എന്താണ് പെട്ടെന്ന് കലയോട് ഒരു സ്നേഹം എന്ന് ആലോചിക്കവെ അവന് തന്നെ മറുപടി തന്നു<br />
<br />
“ആ കുട്ടിയെ മനസിലായില്ലേ? പഴയ സൂപ്പര് നായിക അഞ്ജനാ മേനോന്റെ മകളാണ്.”<br />
<br />
അഞ്ജന. ആ പേര് കേട്ടപ്പോള് സന്തോഷം തോന്നി. മൂന്നര വര്ഷം മാത്രമാണ് അഞ്ജന സിനിമയില് അഭിനയിച്ചത്. എന്നാല് അഭിനയത്തികവ് കൊണ്ട് ഇന്നും മലയാളികള് സ്നേഹിക്കുന്നു. ഓര്മ്മകള് ഒരു 22 വര്ഷം പിന്നിലേക്ക്......<br />
<br />
ഒരു കലോത്സവ വേദിയില് വെച്ചാണ് അഞ്ജനയെ ആദ്യമായി കാണുന്നത്. അന്ന് അവള് മോഹിനിയാട്ടത്തില് മത്സരിക്കാന് വന്ന കുട്ടിയായിരുന്നു. നന്നായി ഡാന്സ് ചെയ്തു. അന്നത്തെ കലാതിലകമാവാന് എന്തുകൊണ്ടും യോഗ്യ. മോഹിനിയാട്ടത്തിലെ വിജയം ആ സ്ഥാനം ഉറപ്പിക്കുമായിരുന്നു. വിധി വന്നപ്പോള് ഒന്നാം സ്ഥാനം അഞ്ജനയ്ക്ക് തന്നെ. കലാതിലകത്തിന്റെ വിശേഷങ്ങളറിയാന് ഞങ്ങള് പത്രക്കാര് ചുറ്റും കൂടിയപ്പോഴാണ് വിധിക്കെതിരെ അപ്പീലുണ്ടെന്ന് അറിയിപ്പ് വന്നത്. പരിഭ്രമം നിറഞ്ഞ മുഖവുമായി അഞ്ജനയുടെ അമ്മയും, ടീച്ചര്മാരും കൂട്ടുകാരും നിന്നപ്പോഴും യാതൊരു ഭാവഭേദവുമില്ലായിരുന്നു ആ കുട്ടിയുടെ മുഖത്ത്. വൈകാതെ ഫലം വന്നു - അഞ്ജനയ്ക്ക് ഒന്നാം സ്ഥാനം നഷ്ടപ്പെട്ടു, കലാതിലക പട്ടവും.<br />
<br />
പുതിയ കലാതിലകത്തെ തേടി പത്രക്കാര് പോയപ്പോള് ആരവങ്ങളില് നിന്ന് മാറി അഞ്ജന ഇരുന്നു. അവള്ക്ക് ചുറ്റുമുള്ളവര് വിധിക്കെതിരെ മുറവിളി കൂട്ടിയപ്പോള് അഞ്ജന ശാന്തയായിരുന്നു. വിധിയെ പറ്റി ചോദിച്ചപ്പോള് അഞ്ജന ചിരിച്ചതേയുള്ളു. സങ്കടമില്ല എന്ന മറുപടിയും. ആ കുട്ടി നന്നായി ചെയ്തിട്ടുണ്ടാവും. അങ്ങനെയൊരു വിശ്വാസം ഉള്ളത് കൊണ്ടാണല്ലോ അപ്പീല് കൊടുത്തത്. ഇവിടെ മത്സരിക്കുന്ന എല്ലാവരും സമ്മാനം നേടണമെന്ന് ആഗ്രഹിച്ച് തന്നെ മത്സരിക്കുന്നവരല്ലേ. എല്ലാവര്ക്കും സമ്മാനം കിട്ടുന്നില്ല എന്ന് മാത്രം. ഇത്തവണ കലാതിലകമാവാന് എനിക്ക് കഴിഞ്ഞില്ല. എങ്കിലും ഇത്രയും അടുത്തെത്താന് കഴിഞ്ഞത് തന്നെ വലിയ കാര്യമല്ലേ..<br />
<br />
നൃത്തത്തിന്റെ പാട്ട് കേട്ടപ്പോളാണ് ഓര്മ്മയില് നിന്നും തിരിച്ച് വന്നത്. അഞ്ജനയുടെ മകള് നൃത്തം ചെയ്യുന്നു. അമ്മയെ പോലെ തന്നെ മിടുക്കി തന്നെ മകളും, ഞാനോര്ത്തു. <br />
<br />
“സാര്, ദാ ഇരിക്കുന്നു അഞ്ജനാ മേനോന്.” എന്റെ അരികിലിരുന്ന് ചാനല് റിപ്പോര്ട്ടര് ആവേശം കൊണ്ടു. ഇന്ന് ടി.വി.യില് കാണിക്കാനുള്ളതായി എന്ന സന്തോഷം അവന്റെ മുഖത്ത്. ഞാന് നോക്കി, അതെ അഞ്ജന തന്നെ. പഴയതിലുമൊക്കെ ഒരുപാട് മാറി. എങ്കിലും ഇപ്പോഴും സുന്ദരി തന്നെ. ആ കണ്ണുകള്..<br />
<br />
ആ കണ്ണുകളെ പ്രണയിക്കാത്ത യുവാക്കളില്ലായിരുന്നു ഒരു കാലത്ത്. മലയാള സിനിമാചരിത്രത്തിലെ തന്നെ വലിയ ഹിറ്റുകളിലൊന്നായി മാറി “ആരാമത്തിലെ പൂക്കള്”. അതിലൂടെ യുവതലമുറയെ മുഴുവന് തന്നെ പ്രണയിപ്പിച്ചു അഞ്ജന എന്ന നടി. ആ വര്ഷത്തെ മികച്ച നടിക്കുള്ള സംസ്ഥാന അവാര്ഡും അവള് സ്വന്തമാക്കി.<br />
<br />
ഞങ്ങളുടെ മാസികയുടെ ഓണപ്പതിപ്പിന് അഞ്ജനയെ ഇന്റര്വ്യൂ ചെയ്യാന് ഞാനാണ് പോയത്. രണ്ട് വര്ഷം മുമ്പ് കലാതിലകപട്ടം നഷ്ടപ്പെട്ട കാര്യം ഞാന് ഓര്മ്മിപ്പിച്ചു. അപ്പോഴും അഞ്ജന ചിരിച്ചതേയുള്ളു. <br />
<br />
അന്ന് ഞാന് കലാതിലകം ആയില്ലെങ്കിലും എനിക്കും അത്ര തന്നെ വാര്ത്താപ്രാധാന്യം താങ്കളുടെ പത്രം നല്കിയല്ലൊ.. ഒരുപക്ഷെ ആ വാര്ത്തകളില് നിന്നാവാം എനിക്ക് സിനിമയില് ചാന്സ് കിട്ടിയതും അവാര്ഡ് കിട്ടിയതും. ജയിക്കുമ്പോളും തോല്ക്കുമ്പോളും ഞാന് നിങ്ങള്ക്കൊരു വാര്ത്തയാണല്ലോ.. അഞ്ജന ചിരിച്ചു..<br />
<br />
“എന്താ അവിടെ ഒരു ബഹളം?”<br />
<br />
“സാറിവിടെങ്ങും ഇല്ലാരുന്നോ? അവിടെ ദേ അപ്പീലിന്റെ പ്രശ്നമാണ്”<br />
<br />
“എന്ത് പ്രശ്നം?”<br />
<br />
“നടി അഞ്ജനാ മേനോന് മകള്ക്ക് വേണ്ടി അപ്പീല് കൊടുത്തിരിക്കുന്നു. ഫലം വന്നപ്പോള് ആ കുട്ടിക്ക് മൂന്നാം സ്ഥാനമാണ്. വിധികര്ത്താക്കളെ ചീത്ത പറയുകയാണവര്”<br />
<br />
ഞാന് അങ്ങോട്ടേക്ക് നടന്നു. അഞ്ജനയുടെ ശബ്ദം എന്റെ കാതിലുമെത്തി - “..ന്യായമാണെന്ന് വിശ്വസിക്കുന്നില്ല. എന്റെ മകളുടെ പ്രകടനമായിരുന്നു നല്ലതെന്ന് അവള്ക്ക് കിട്ടിയ കൈയ്യടികള് തന്നെ തെളിവ്. ജഡ്ജസ് എന്ന് പറയുന്ന അവരൊക്കെ എന്തറിഞ്ഞിട്ടാണ്? ആരുടെയെങ്കിലും കൈയ്യില് നിന്ന് കാശും വാങ്ങി എന്റെ മകളെ തോല്പിക്കാനാണ് ഇവരുടെ ശ്രമം. ഞാന് അതിനു സമ്മതിക്കില്ല..”<br />
<br />
മൊബൈലില് ഓഫീസില് നിന്ന് കോള് വന്നത് കൊണ്ട് കൂടുതല് ശ്രദ്ധിക്കാന് കഴിഞ്ഞില്ല. തിരക്കില് നിന്നും മാറി ഞാന് കോള് അറ്റന്റ് ചെയ്തു. ഈ വര്ഷം “ന്യൂസ്മേക്കര് ഓഫ് ദ ഇയര്” ചടങ്ങിന് ഒരു സൂപ്പര് സ്റ്റാറിനെ കൊണ്ട് വരുന്ന കാര്യം പറയാനാണ് വിളിച്ചത്. ആരാമത്തിലെ പൂക്കളിലെ നായകന് (അന്ന് പുതുമുഖം!) മനോജ് കുമാറിനെയാണ് വിളിക്കാനുദ്ദേശിക്കുന്നത്. ഞാന് സംസാരിക്കാമെന്ന് പറഞ്ഞ് ഫോണ് വെച്ചു.<br />
<br />
എന്റെ അടുത്തു കൂടെ അഞ്ജനാ മേനോന് മകളേയും വിളിച്ച് ഇറങ്ങി പോയി. മാധ്യമ സുഹൃത്തുക്കള് ഇനിയും ചോദിക്കാന് ബാക്കിയുള്ള ചോദ്യങ്ങളുമായി പിന്നാലെയും. അവര് പോയ ശേഷം എന്റെ റിപ്പോര്ട്ടര് അടുത്തെത്തി. ഇന്നത്തേക്കായല്ലോ എന്ന എന്റെ മുന വെച്ച ചോദ്യത്തിന് നിറഞ്ഞ ചിരിയായിരുന്നു അവന്റെ മറുപടി. മാത്രമല്ല ഒരു കമന്റും - മോള്ക്ക് വിവരമുണ്ട്, ആ കൊച്ച് പറയുന്നുണ്ടാരുന്നു അപ്പീലൊന്നും വേണ്ടാന്ന്. പക്ഷെ അമ്മ കേള്ക്കണ്ടേ? അതെങ്ങനാ സിനിമാനടി അല്ലേ.. മോള്ക്ക് സമ്മാനം കിട്ടാത്തത് ക്ഷീണമായിരിക്കും.. ഇതൊക്കെ എവിടുന്ന് പൊട്ടി വീണോ ആവോ..”<br />
<br />
ഇന്നത്തെ ന്യൂസ് മേക്കര് അഞ്ജനാ മേനോന് തന്നെ, ഞാന് ഓര്ത്തു. പണ്ട് അവള് വാര്ത്തയായിരുന്നു. ഇന്നവള് വാര്ത്ത സൃഷ്ടിച്ചവളും..</div>Baluhttp://www.blogger.com/profile/14691204087870046090noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-1844691890247988282.post-25921749092346096162011-02-09T23:57:00.000+05:302011-02-09T23:57:43.932+05:30ഡ്രാക്കുള<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">ഡി.സി. ബുക്സിന്റെ വിശ്വസാഹിത്യ താരാവലി വാങ്ങുകയുണ്ടായി. 12 പുസ്തകങ്ങളിലായി 100 ക്ലാസിക്കുകള്. അതിലെ പത്താം നമ്പര് പുസ്തകത്തിലാണ് ബ്രാം സ്റ്റോക്കറുടെ ഡ്രാക്കുളയെ പരിചയപ്പെട്ടത്. <br />
<br />
എന്ത് കൊണ്ട് ആദ്യം പത്താമത്തെ പുസ്തകമെടുത്തു എന്ന് ചോദിച്ചാല് ഉത്തരം ഒന്നേയുള്ളൂ - ഈ വാല്യത്തിലെ ആദ്യത്തെ കഥ. അത് ഡ്രാക്കുളയൊന്നുമല്ല, “ചുവപ്പില് ഒരു പഠനം” അഥവാ A Study in Scarlet. ഈ പേര് കേട്ടവരുണ്ടെങ്കില് ഇപ്പോള് അവരുടെ മുഖത്ത് ഒരു ചിരി വന്നിരിക്കും. ഇനി അഥവാ കേട്ടിട്ടില്ല എങ്കില് അറിഞ്ഞുകൊള്ളൂ, അതാണ് ഷെര്ലക്ക് ഹോംസ് എന്ന കഥാപാത്രത്തിനെ ലോകത്തിന് പരിചയപ്പെടുത്തിയ കൃതി. ഷെര്ലക്ക് ഹോംസ് കൃതികളെ പിന്നീടൊരു പോസ്റ്റില് കൊണ്ടുവരാം (ശ്രമിക്കാം!). തല്ക്കാലം നമുക്ക് ഡ്രാക്കുളയിലേക്ക് തിരിച്ചു വരാം.<br />
<br />
ഡ്രാക്കുളയ്ക്ക് ഒരു ആമുഖത്തിന്റെ ആവശ്യമുണ്ടെന്ന് തോന്നുന്നില്ല. ഒരുപക്ഷെ ഡ്രാക്കുളയുടെ കഥ അറിയാത്തവര് ചുരുക്കമായിരിക്കും. അതൊക്കെ കൊണ്ടാണല്ലോ അതൊരു “ക്ലാസിക്” എന്നറിയപ്പെടുന്നത്. ഹൊറര് (ഇതിന് പറ്റിയ ഇതേ ശക്തിയുള്ള, ഒരു മലയാളം വാക്ക് കണ്ടെത്തേണ്ടിയിരിക്കുന്നു!) വിഭാഗത്തില് പെടുത്താവുന്ന നോവല്. 1897-ല് ആദ്യം പ്രസിദ്ധീകരിക്കപ്പെട്ടു. അന്നു മുതല് ഇങ്ങോട്ട് കോടിക്കണക്കിന് വായനക്കാരെ ഭയപ്പെടുത്തി ഡ്രാക്കുള പ്രഭു വിലസുന്നു. കഥയേയും വിവര്ത്തനത്തേയും പറ്റി പറയാനല്ല ഈ പോസ്റ്റ്. എനിക്ക് വളരെയധികം ഈ നോവല് ഇഷ്ടപ്പെട്ടു. അതിനുള്ള കാരണങ്ങള് പങ്കു വെയ്ക്കുക മാത്രമാണ് എന്റെ ഉദ്ദേശ്യം.<br />
<br />
ഹൊറര് - കഥയായാലും, സിനിമയായാലും ഈ വിഭാഗത്തിന് ഒരു കുഴപ്പമുണ്ട്. വായനക്കാരനെ/പ്രേക്ഷകനെ ഭയപ്പെടുത്തുക എന്നതാണ് ഈ വിഭാഗത്തിലുള്ള കൃതികളുടെ കടമ. എന്നാല് ഏറിയ പങ്ക് ആളുകളും ഒന്നുങ്കില് ഇവയൊന്നും കണ്ടും വായിച്ചും പേടിക്കാറില്ല. ഇനി അഥവാ പേടിച്ചാല് തന്നെ തുറന്ന് സമ്മതിക്കുകയുമില്ല. രണ്ടായാലും അത് കൃതിയുടെ വിജയത്തെ ബാധിക്കും. എന്നെ പേടിപ്പിക്കുന്നതില് ഡ്രാക്കുള വിജയിച്ചു എന്നതാണ് ഈ നോവല് ഇഷ്ടപ്പെടാനുള്ള പ്രധാന കാരണം.<br />
<br />
ഡ്രാക്കുള വായിക്കാനൊരുങ്ങുമ്പോള് എന്റെ മനസില് ആദ്യം ഉണ്ടായ ചിന്ത ഇതാണ് - ഒരു പുസ്തകം വായിച്ചാലൊക്കെ പേടി വരുമോ? വരും! നല്ല പോലെ പേടി വരും.. രാത്രി കുറച്ചധികം വൈകി ഇരുന്നാണ് ഞാന് വായിച്ചത്. വളരെ രസകരമായി എഴുതിയിരുന്നത് കൊണ്ട് വായിച്ച് സമയം പോയതറിഞ്ഞില്ല എന്ന് പറയുന്നതാണ് ശരി. അന്തരീക്ഷത്തിന് സ്പെഷ്യല് ഇഫക്ട്സ് കൊടുത്ത് അയലത്തെ പട്ടി ഇടയ്ക്കിടെ മോങ്ങുന്നുണ്ടായിരുന്നു. കുറേ വായിച്ച ശേഷം അന്നത്തെ വായന മതിയാക്കി. അപ്പുറത്തെ മുറിയിലെ മേശപ്പുറത്താണ് വെള്ളം വെച്ചിരുന്നത്. ആ മുറിയില് നല്ല ഇരുട്ടും. വെള്ളം കുടിക്കുന്ന കാര്യമോര്ത്തപ്പോള് തന്നെ ഒന്ന് ഞെട്ടി. അപ്പോഴാണ് പേടി എന്താണെന്ന് മനസിലായത്. ഒറ്റയടിക്ക് അവിടെയെത്തി, വെള്ളം കുടിച്ചെന്ന് വരുത്തി തിരിച്ച് മുറിയിലെത്തി. അപ്പോള് അടുത്ത പ്രശ്നം. ലൈറ്റ് ഓഫ് ചെയ്ത് കട്ടില് വരെ എത്താന് ഭയം! ലൈറ്റ് ഓഫ് ചെയ്തു രണ്ട് ചാട്ടത്തിന് കട്ടിലില് കയറി, പുതച്ച് മൂടി, പ്രത്യേകിച്ച് കഴുത്തിന്റെ ഭാഗം ;-) നല്ല ചൂടുണ്ടായിരുന്നു. കാര്യമാക്കിയില്ല. ഈശ്വരനെ പ്രാര്ത്ഥിച്ച് കിടന്നു. എപ്പഴോ ഉറങ്ങി.<br />
<br />
പിന്നീട് പകല് ബാക്കി വായിക്കാന് ശ്രമിച്ചെങ്കിലും രാത്രി വൈകി ഇരുന്ന് വായിക്കുന്ന ആ ത്രില് കിട്ടിയില്ല. പകല് വായന മതിയാക്കി, രാത്രിയിലാണ് ഞാന് വായിച്ചു തീര്ത്തത്. ആദ്യ ഭാഗത്തിന്റെ അത്ര പേടി അവസാനത്തോട് അടുത്തപ്പോള് ഏതായാലും ഉണ്ടായില്ല.<br />
<br />
എന്നെ ആകര്ഷിച്ച മറ്റൊരു കാര്യം എഴുത്തിന്റെ ശൈലിയാണ്. കഥാപാത്രങ്ങളുടെ ഡയറി, കത്തിടപാടുകള് എന്നിവയിലൂടെയാണ് കഥ മുന്നോട്ട് പോകുന്നത്. അതിനാല് തന്നെ പലപ്പോഴും കഥാപാത്രങ്ങളില് ഒരാളായി, അവര്ക്കൊപ്പം ഞാനുമുണ്ട് എന്ന് തോന്നലുണ്ടായി. പേടിയൊക്കെ വരാന് അതും കാരണമാകാം. ഈ ശൈലി കൊണ്ടുള്ള മറ്റൊരു കാര്യം, ഡ്രാക്കുളയുടെ ശക്തി നേരിട്ട് കാണിക്കുന്ന ഭാഗങ്ങള് ചുരുക്കമാണെങ്കിലും മറ്റുള്ളവരുടെ വിവരണങ്ങളില് നിന്നും മനോഹരമായി അത് വരച്ചിടുന്നുണ്ട്. ഉദാഹരണമായി ലണ്ടനിലെത്തുന്ന കപ്പലിന്റെ ക്യാപ്റ്റന്റെ അനുഭവങ്ങള്.<br />
<br />
മറ്റൊരു പ്രധാനകാര്യം, കഥയുടെ പോക്ക്. നല്ല വേഗത്തിലാണ് കഥ പറഞ്ഞ് പോകുന്നത്. വായിച്ചു തുടങ്ങിയാല് തീരാതെ നിര്ത്തുക പ്രയാസം. ഒരു ഭാഗം കൂടി വായിക്കാം, എന്ന് തോന്നിപ്പിക്കും. രണ്ട് ഭാഗങ്ങളായി തിരിച്ചാല്, മുന്നോട്ട് പോകുന്തോറും കൂടുതല് ഭയപ്പെടുത്തുന്നതാണ് ആദ്യ ഭാഗം. എന്നാല് രണ്ടാം ഭാഗത്തില് ഭയത്തെക്കാളേറെ ഉദ്വേഗം ജനിപ്പിക്കുന്നു “ഡ്രാക്കുള”. വായിച്ചു തീരുമ്പോള് ഒരുപക്ഷെ ഇത്രയും എളുപ്പം തീര്ന്നോ എന്നൊരു ദുഃഖവും തോന്നും! <br />
<br />
ആകെ പറയാന് ഒരു പോരായ്മ തോന്നിയത് ഇതാണ് - പെട്ടെന്ന് തീര്ന്നു പോയത് പോലെ തോന്നി. പിന്നെ അവസാനം ഒരു ഭയങ്കരന് പോരാട്ടം പ്രതീക്ഷിച്ചെങ്കിലും അതുമുണ്ടായില്ല..! ഒരുപക്ഷെ രസിച്ച് വായിച്ച് വന്നത് കൊണ്ടാവും..<br />
<br />
ഏതായാലും ഇനിയും വായിക്കാത്തവരുണ്ടെങ്കില് തീര്ച്ചയായും ഒരു കൈ നോക്കുക. നിങ്ങള്ക്ക് വേണ്ടിയാണ് കഥയെ പറ്റി യാതൊന്നും പറയാതെ ഞാനിങ്ങനെ ഒരു കുറിപ്പിട്ടത്. <br />
<br />
പ്രത്യേകം ശ്രദ്ധിക്കുക - കഴിവതും പാതിരാത്രിയില് വായിക്കുക, അതും ഒറ്റയ്ക്ക്! വല്ലപ്പോഴും ഒന്ന് പേടിക്കുന്നത് നല്ലതാണെന്നേ.. :)</div>Baluhttp://www.blogger.com/profile/14691204087870046090noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-1844691890247988282.post-24675165019473077842011-01-03T21:14:00.000+05:302011-01-03T21:14:01.841+05:30മുഖപുസ്തകത്തില് ഒരു പ്രണയംചില നേരത്തെ ഈ ഇന്റര്നെറ്റിന്റെ പോക്ക്.. ചൊറിഞ്ഞ് വന്നു നകുലിന്. www.facebook.com എന്ന് കൊടുത്തിട്ട് എത്ര നേരമായി?? ഇപ്പോഴും ലോഡിങ്ങ് എന്ന് എഴുതി കാണിച്ച് നില്ക്കുന്നു. ക്ഷമ കെട്ട നകുല് ബ്രൌസര് ക്ലോസ് ചെയ്ത ശേഷം ഒന്നു കൂടി ഓപ്പണ് ചെയ്തു. ഏതായാലും ഇത്തവണ ഫലിച്ചു. നിമിഷങ്ങള് കൊണ്ട് പേജ് ലോഡ് ആയി വന്നു. ആകാംഷയോടെ നകുല് നോക്കി, ഇല്ല. കാര്യമായി ഒന്നും സംഭവിച്ചിട്ടില്ല. പുതിയതായി ഒരു നോട്ടിഫിക്കേഷനോ ഫ്രണ്ട്സ് റിക്വസ്റ്റോ വന്നിട്ടില്ല. അതെങ്ങനാ, ലോഗ് ഓഫ് ചെയ്തിട്ട് ഒരു മണിക്കൂര് കൂടെയായിട്ടില്ലല്ലോ..<br />
<br />
എന്ന് മുതലാണ് ഫേസ്ബുക്ക് ഉപയോഗം തുടങ്ങിയതെന്ന് ഓര്മ്മയില്ല. പ്രഫഷനല് കോഴ്സിന് ചേര്ന്നപ്പോള് കിട്ടിയ ലാപ്ടോപ് ജീവിതത്തിന്റെ ഭാഗമായി. ജോലിയും ശമ്പളവും ഇന്റര്നെറ്റിനേയും കൂടെ കൂട്ടി. ഇപ്പോള് വന്ന് വന്ന് അതില്ലാതെ ജീവിക്കാന് വയ്യ എന്നായി. ഓഫീസില് നിന്ന് എത്തിയാല് ഇത് തന്നെ പണി. ഓഫീസ് ഇല്ലെങ്കിലും ഇത് തന്നെ പണി. ഒറ്റയ്ക്ക് താമസമായത് കൊണ്ട് പരാതി പറയാനും കുറ്റം പറയാനും ആരുമില്ലതാനും.<br />
<br />
നകുല് ഫ്രണ്ട്സ് അപ്ഡേറ്റ്സ് ഒന്നൊന്നായി നോക്കാന് തുടങ്ങി. സ്ഥിരം സാധനങ്ങള് തന്നെ - Analyse your Personality, How evil are you?, സിറ്റിവില്ലില് പുതിയതെന്തോ നേടിയ കൂട്ടുകാരന് . കൂട്ടത്തില് ഗംഗയുടെ ഒരു അപ്ഡേറ്റും. ഗംഗ “ലൈഫ്ബോക്സ്” തുറന്നു. കിട്ടിയത് - Engagement.<br />
<br />
ഗംഗയെ നകുല് ഇത് വരെ കണ്ടിട്ടില്ല. ഒരു സുഹൃത്തിന്റെ കസിന് ആണ്. ഒരിക്കല് അവന് My Top Fan എന്ന ആപ്ലിക്കേഷന് ഉപയോഗിച്ചപ്പോള് നകുലായിരുന്നു ഒന്നാമന്. അതിന് അവനൊരു “ലൈക്കും” കമന്റും കൊടുത്തു. അതിന് മറുപടിയെന്നോണമാണ് ഗംഗ ആദ്യം തന്നോട് സംസാരിക്കുന്നത്. സംസാരിക്കുന്നത് എന്ന് വെച്ചാല്, നേരിട്ടല്ല, ആ കമന്റിന് ഒരു മറുപടി. പിന്നെ പിന്നെ സുഹൃത്ത് എന്ത് പോസ്റ്റിട്ടാലും നകുലും ഗംഗയും അതില് കമന്റ് ഇട്ട് അടി കൂടിയിരുന്നു. ചുരുക്കത്തില് അവര് വലിയ ഒരു “കമന്റടി” തന്നെ നടത്തി! അങ്ങനെ അടി കൂടി അവര് സുഹൃത്തുക്കളായി. പക്ഷെ ഏതൊരു ഓണ്ലൈന് സൌഹൃദത്തിനും ഉള്ള വിധി അവരുടെ സൌഹൃദത്തിലും ഉണ്ടായിരുന്നു - ഓണ്ലൈന് ആയാല് മാത്രമല്ലെ സൌഹൃദം നിലനില്ക്കുകയുള്ളു. എന്തൊക്കെയോ തിരക്കുകളുമായി ഗംഗ കുറച്ച് നാള് ഫേസ്ബുക്കില് നിന്നും മാറി നിന്നപ്പോള് ആ സൌഹൃദവും ഏതാണ്ട് അവസാനിച്ചു.<br />
<br />
"Engagement ayit nammale onnum ariyichillallo.." എന്ന് നകുല് ഒരു കമന്റിട്ടു ഗംഗയ്ക്ക്. ഒരു തമാശ. വേറെ പണി ഒന്നും ഇല്ലാത്തത് കൊണ്ട് ചെയ്തു എന്ന് പറയുന്നതാവും കൂടുതല് ശരി. പ്രത്യേകിച്ച് പണി ഒന്നുമില്ലാത്തത് കൊണ്ട് നകുല് ഡിന്നര് കഴിക്കാന് പോയി.<br />
<br />
തിരിച്ച് വരുമ്പോള് രണ്ട് നോട്ടിഫിക്കേഷന്സ്. നകുലിന് സന്തോഷമായി. രണ്ടും ഗംഗയുടെ വകയായിരുന്നു. Engagement കമന്റിന് "samayam avumbol ariyicholam" എന്ന് മറുപടി. പിന്നെ ഒരു മെസേജും - "nee jeevanode okke thanne und alle? entha vishesham?" നകുല് അതിന് മറുപടി നല്കി. ഗംഗ ഓണ്ലൈന് ഉണ്ടായിരുന്നു. രണ്ട് പേരും കുറച്ച് നേരം മെസേജുകള് കൈമാറി. ഇത്രയൊക്കെ ഫേസ്ബുക്ക് ഉപയോഗിച്ചിട്ടും നകുല് അതിന്റെ ചാറ്റ് ഉപയോഗിക്കാന് മടിയായിരുന്നു.<br />
<br />
<br />
അടുത്ത ദിവസം സ്ഥിരം പരിപാടികള് എല്ലാം കഴിഞ്ഞപ്പോള് അവന് ഗംഗയുടെ മറ്റൊരു അപ്ഡേറ്റ് കണ്ടു. ഇത്തവണയും ലൈഫ്ബോക്സ്” തുറന്നു ഗംഗ. കിട്ടിയതോ? Marriage!<br />
<br />
നകുലിന് ഒരുപാട് സന്തോഷമായി. ഉടനെ കൊടുത്തു ഒരു കമന്റ് - "innale engagement. inn kalyanam. ellam valare pettennanallo." താമസിയാതെ ഗംഗയുടെ കമന്റ് തിരികെ വന്നു - "enth cheyyanada.. ellam angane sambhavichu poyi" അന്നും കുറെ മെസേജുകള് തമ്മില് കൈമാറിയ ശേഷമാണ് അവര് ഉറങ്ങിയത്.<br />
<br />
<br />
രണ്ട് ദിവസങ്ങള് നകുലിനും ഗംഗയ്ക്കും സാധരണ പോലെ കടന്നു പോയി. രണ്ടാം ദിവസം നകുല് തന്റെ പ്രൊഫൈല് പിക്ചര് ഒന്ന് മാറ്റി. അന്ന് രാത്രി കൃത്യമായി ഗംഗയുടെ മെസേജ് എത്തി. പടം കൊള്ളില്ല. ഉടനെ മാറ്റണം എന്നായിരുന്നു ആവശ്യം. നകുല് രണ്ട് തവണ പടം മാറ്റി. പക്ഷെ രണ്ട് തവണയും ഗംഗയ്ക്ക് ഇഷ്ടപെട്ടില്ല. ഒടുവില് തന്റെ ആല്ബത്തില് നിന്നും ഒരു പടം തിരഞ്ഞെടുത്ത് തരാന് നകുല് ഗംഗയോട് ആവശ്യപ്പെട്ടു. ഗംഗയുടെ ഇഷ്ടത്തിനുള്ള പടം താന് എന്തിന് ഇടണം എന്ന് നകുല് ഒരു നിമിഷം പോലും ആലോചിച്ചില്ല. എന്നാല് ഗംഗ പറയുന്ന പടം ഏതായാലും താന് ഇടുമെന്ന് അവന് ഉറപ്പിച്ചിരുന്നു.<br />
<br />
ഗംഗ പടം കൊണ്ട് വന്നു. നകുലിന് ഇഷ്ടപ്പെട്ട പടം തന്നെയായിരുന്നു അത്. എന്നാല് കുറച്ച് പഴയതായിരുന്നു. "padam kollam. pakshe kurach pazhayatha. ente ippozhathe appearance-nu match alla." എന്ന് നകുല് ഒരു മെസേജ് അയച്ചു. അതിനുള്ള ഗംഗയുടെ മറുപടി നകുലിന് ഇഷ്ടപ്പെട്ടു - "penn kananonnumallalo profile pic idunnath? ith mathi. you look good in this. i like it." നകുല് തിരിച്ചും കൊടുത്തു ഒരു മെസേജ് - "ok. ith mathi. ellam ninte ishtam pole.. :P"<br />
<br />
<br />
ആഴ്ചകള് കടന്നു പോയി. നകുലിന് ഗംഗയോട് ശരിക്കും ഇഷ്ടം തോന്നി. എങ്ങനെയെങ്കിലും ഒന്ന് പറയണം. എങ്ങനെ പറയും എന്ന് സംശയിച്ച് നിന്നപ്പോള് വീണ്ടും “ലൈഫ്ബോക്സ്” അവന്റെ രക്ഷയ്ക്കെത്തി. ഗംഗ ലൈഫ്ബോക്സ് തുറന്നപ്പോള് കിട്ടിയത് - Love Letter. അന്ന് രാത്രി നകുല് ഗംഗയ്ക്ക് മെസേജ് ചെയ്തു - "ninak love letter kittiyo?" അവളുടെ മറുപടി "illalo. entha nee tharumo?" നകുല് തിരിച്ചടിച്ചു - "njan thannal vangumo?" അവളുടെ മറുപടി അവനെ ഒരുപാട് സന്തോഷിപ്പിച്ചു - "pinnentha? eppo vangi enn chothichal pore?" അങ്ങനെ അവനൊരു Love Letter എഴുതി. അവള്ക്കത് ഇഷ്ടപ്പെടുകയും ചെയ്തു.<br />
<br />
<br />
കുറച്ച് നാള് കൂടെ കടന്നു പോയി. ഫേസ്ബുക്കില് നിന്നും അവര് ഫോണിലേക്ക് കൂടു മാറിയിരുന്നു. ഗംഗ ചോദിച്ചു, “എന്നാണ് നമ്മള് ഒന്ന് കാണുന്നത്?”<br />
“ജൂണ് 12-ന്”, നകുല് പറഞ്ഞു.<br />
“അതെന്താ ജൂണ് 12?”<br />
“When will you meet your lover-ല് എനിക്ക് കിട്ടിയ ഡേറ്റ് ആണ് ജൂണ് 12”<br />
“Oh my god! എനിക്കും അതേ ഡേറ്റ് തന്നെയാ കിട്ടിയത്”<br />
<br />
അന്ന് ഫോണ് കട്ട് ചെയ്യുമ്പോള് നകുലിന് എന്തെന്നില്ലാത്ത ആഹ്ലാദമായിരുന്നു. തനിക്ക് ചേര്ന്ന ഒരാളെ തന്നെ ഫേസ്ബുക്ക് തന്നല്ലോ.. അവന് ലോഗ്-ഇന് ചെയ്തു. ഗംഗയുടെ സ്റ്റാറ്റസ് മെസേജ് ഏതോ ഫിലോസഫി ഡയലോഗ് ആയിരുന്നു. അവന് അതിന്റെ അര്ത്ഥം മനസിലായില്ല എങ്കിലും ആ പോസ്റ്റിന് ഒരു “ലൈക്ക്” കൊടുക്കാന് അവന് രണ്ടാമതൊന്ന് ആലോചിക്കേണ്ടി വന്നില്ല.<br />
<div><br />
</div>Baluhttp://www.blogger.com/profile/14691204087870046090noreply@blogger.com10tag:blogger.com,1999:blog-1844691890247988282.post-64710006981712972702010-06-28T09:41:00.001+05:302010-06-28T09:46:25.641+05:30ഞാന് എന്ന ഫുട്ബോളര്എവിടെ നോക്കിയാലും ഇപ്പോള് ഫുട്ബോള് ആണ് ചര്ച്ചാവിഷയം. ഒന്നും ഒന്നിലധികം ടീമുകളേയും സപ്പോര്ട്ട് ചെയ്ത് പ്രിയപ്പെട്ട ടീം ജയിക്കുമ്പോള് ആവേശത്തോടെ ജയ് വിളിക്കുകയും തോല്ക്കുമ്പോള് അരശുമ്മൂട്ടില് അപ്പുക്കുട്ടനെ പോലെ “കാവിലെ പാട്ട് മത്സരത്തിന് <span title="Click to correct" class="transl_class" id="24">എടുത്തോളാമെന്ന്</span>” <span title="Click to correct" class="transl_class" id="25">വെല്ലുവിളിക്കുകയും</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="26">ചെയ്യുന്ന</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="27">സമയം</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="28">ചുറ്റും</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="29">കാണുന്ന</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="30">ആവേശവും</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="31">ആരവവും</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="32">എന്നെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="33">സംശയിപ്പിക്കുന്നു</span> - <span title="Click to correct" class="transl_class" id="34">കളി</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="35">നടക്കുന്നത്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="36">സൌത്ത്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="37">ആഫ്രിക്കയിലോ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="38">അതോ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="39">ഇങ്ങ്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="40">കേരളത്തിലോ</span>? <span title="Click to correct" class="transl_class" id="41">ഒന്നുറപ്പ്</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="42">ഈ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="43">ഒരു</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="44">മാസം</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="45">ഒന്നുങ്കില്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="46">ലോകം</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="47">സൌത്ത്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="48">ആഫ്രിക്കയിലാണ്</span>, <span title="Click to correct" class="transl_class" id="49">അല്ലെങ്കില്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="50">സൌത്ത്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="51">ആഫ്രിക്ക</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="52">ആണ്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="53">ലോകം</span>!<br /><br /><span title="Click to correct" class="transl_class" id="54">അപ്പോ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="55">പറഞ്ഞ്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="56">വന്നത്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="57">ഫുട്ബോളിന്റെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="58">കാര്യം</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="59">എല്ലാവരും</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="60">ഫുട്ബോളിന്റെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="61">പിറകെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="62">ആണല്ലൊ</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="63">വഴിവക്കില്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="64">പിള്ളേര്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="65">പോലും</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="66">ഇപ്പോ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="67">ബാറ്റും</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="68">സ്റ്റമ്പും</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="69">മാറ്റി</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="70">വെച്ച്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="71">ഇഷ്ടിക</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="72">കൊണ്ട്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="73">ഗോള്പോസ്റ്റ്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="74">ഉണ്ടാക്കി</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="75">ഫുട്ബോള്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="76">കളി</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="77">തുടങ്ങി</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="78">ഈ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="79">കളിയൊക്കെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="80">കാണുമ്പോള്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="81">എനിക്ക്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="82">ചിരിയാണ്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="83">വരുന്നത്</span>, <span title="Click to correct" class="transl_class" id="84">എന്റെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="85">അവസാന</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="86">ഫുട്ബോള്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="87">മത്സരം</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="88">ഓര്ത്ത്</span>..<br /><br />8 <span title="Click to correct" class="transl_class" id="89">വര്ഷം</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="90">മുമ്പ്</span>.. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="91">ഇത്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="92">പോലൊരു</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="93">ലോകകപ്പ്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="94">കാലം</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="95">കൊറിയ</span>-<span title="Click to correct" class="transl_class" id="96">ജപ്പാന്</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="97">അന്ന്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="98">കളി</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="99">നടന്നിരുന്നത്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="100">ഫുട്ബോള്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="101">ഉപയോഗിച്ചായിരുന്നു</span>, <span title="Click to correct" class="transl_class" id="102">ജബുലാനിയൊന്നും</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="103">ഇല്ല</span>! <span title="Click to correct" class="transl_class" id="104">വുവുസേല</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="105">ഇല്ലെങ്കിലും</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="106">ആരവങ്ങള്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="107">ഇന്നത്തെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="108">പോലെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="109">തന്നെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="110">ചെവി</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="111">തുളയ്ക്കുന്നതായിരുന്നു</span>.<br /><br /><span title="Click to correct" class="transl_class" id="112">ഞാന്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="113">പ്ലസ്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="114">വണ്ണിന്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="115">പാലക്കാട്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="116">കേന്ദ്രിയ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="117">വിദ്യാലയത്തില്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="118">ചേര്ന്ന</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="119">സമയം</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="120">ചേര്ന്ന</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="121">മൂന്നാം</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="122">ദിവസം</span> PT <span title="Click to correct" class="transl_class" id="123">കിട്ടി</span> - 2 <span title="Click to correct" class="transl_class" id="124">മണിക്കൂര്</span>! <span title="Click to correct" class="transl_class" id="125">എന്നെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="126">സംബന്ധിച്ച്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="127">അതൊക്കെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="128">ഒരത്ഭുതം</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="129">ആയിരുന്നു</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="130">അതിനു</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="131">മുമ്പ്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="132">വരെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="133">അര</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="134">മണിക്കൂര്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="135">ഉള്ള</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="136">ഒരു</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="137">പിരീഡ്</span>, <span title="Click to correct" class="transl_class" id="138">അതും</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="139">സാറ്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="140">കനിഞ്ഞാല്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="141">മാത്രം</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="142">കളിക്കാന്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="143">പോകാം</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="144">എന്ന</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="145">അവസ്ഥയില്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="146">നിന്നും</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="147">രണ്ട്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="148">മണിക്കൂര്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="149">കളിക്കാന്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="150">മാത്രം</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="151">എന്ന</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="152">നില</span>..<br /><br /><span title="Click to correct" class="transl_class" id="153">കണ്ടാല്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="154">അല്പം</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="155">കടുപ്പക്കാരന്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="156">എന്ന്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="157">തോന്നുന്ന</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="158">ഒരു</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="159">സാറ്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="160">വന്നു</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="161">കുട്ടികള്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="162">എല്ലാവരും</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="163">വരി</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="164">വരി</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="165">ആയി</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="166">നില്ക്കുന്നു</span>.<br /><br />Dear Children, I'm Veera, your Chief Physical Education Instructor. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="167">തമിഴ്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="168">കലര്ന്ന</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="169">ഇംഗ്ലീഷില്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="170">വീര</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="171">സാറിന്റെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="172">ഒരു</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="173">കിടിലന്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="174">പ്രസംഗം</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="175">സംഗതി</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="176">ഇതാണ്</span>. KV<span title="Click to correct" class="transl_class" id="177">യില്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="178">ക്രിക്കറ്റ്</span>, <span title="Click to correct" class="transl_class" id="179">ഫുട്ബോള്</span>, <span title="Click to correct" class="transl_class" id="180">ബാസ്കറ്റ്ബോള്</span>, <span title="Click to correct" class="transl_class" id="181">വോളിബോള്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="182">തുടങ്ങി</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="183">സകല</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="184">കളികള്ക്കും</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="185">ടീം</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="186">ഉണ്ട്</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="187">നിങ്ങള്ക്കും</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="188">അതില്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="189">ഒരംഗമാവാം</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="190">ഇപ്പോള്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="191">ചെയ്യേണ്ടത്</span>, <span title="Click to correct" class="transl_class" id="192">എല്ലാവരും</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="193">അവരവര്ക്ക്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="194">ഇഷ്ടമുള്ള</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="195">ഒരു</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="196">കളി</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="197">തിരഞ്ഞെടുക്കുക</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="198">നിങ്ങള്ക്ക്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="199">അതില്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="200">പരിശീലനം</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="201">നല്കി</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="202">ഒരു</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="203">നല്ല</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="204">കളിക്കാരനാക്കി</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="205">വാര്ത്തെടുക്കാന്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="206">ഞങ്ങളാല്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="207">കഴിയുന്നത്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="208">ചെയ്യും</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="209">സ്കൂളിനോട്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="210">ചേര്ന്ന്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="211">ഒരു</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="212">ബാസ്ക്കറ്റ്ബോള്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="213">കോര്ട്ടും</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="214">വോളീബോള്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="215">കോര്ട്ടുമുണ്ട്</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="216">അതിനപ്പുറം</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="217">ചെറിയ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="218">ഗ്രൌണ്ട്</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="219">അതിനപ്പുറം</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="220">വലിയ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="221">ഗ്രൌണ്ട്</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="222">ചെറിയ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="223">ഗ്രൌണ്ടില്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="224">ക്രിക്കറ്റ്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="225">പരിശീലനവും</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="226">വലിയ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="227">ഗ്രൌണ്ടില്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="228">ഫുട്ബോള്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="229">പരിശീലനവും</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="230">തിരഞ്ഞെടുക്കുന്ന</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="231">കളി</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="232">അനുസരിച്ച്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="233">അതാത്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="234">കളിക്ക്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="235">അനുവദിച്ചിരിക്കുന്ന</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="236">സ്ഥലത്തേക്ക്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="237">കുട്ടികള്ക്ക്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="238">പോകാം</span>.<br /><br /><span title="Click to correct" class="transl_class" id="239">ഫുട്ബോള്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="240">തലയ്ക്ക്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="241">പിടിച്ചിരുന്ന</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="242">കാലമായത്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="243">കൊണ്ട്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="244">രണ്ടാമതൊന്ന്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="245">ആലോചിക്കാതെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="246">ഞാന്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="247">നേരെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="248">വലിയ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="249">ഗ്രൌണ്ട്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="250">ലക്ഷ്യമാക്കി</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="251">നടന്നു</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="252">ക്രിക്കറ്റ്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="253">തിരഞ്ഞെടുത്ത</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="254">എന്റെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="255">ചില</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="256">സുഹൃത്തുക്കള്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="257">ഇവന്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="258">ഫുട്ബോള്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="259">കളിക്കുമോ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="260">എന്ന</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="261">ഞെട്ടലോടെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="262">നോക്കി</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="263">നിന്നത്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="264">ഞാന്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="265">കണ്ടില്ല</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="266">എന്ന്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="267">നടിച്ചു</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="268">ശരിയാണ്</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="269">മെലിഞ്ഞുണങ്ങി</span>, <span title="Click to correct" class="transl_class" id="270">ഒരു</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="271">കാറ്റടിച്ചാല്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="272">പറന്ന്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="273">പോകുന്ന</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="274">ഞാന്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="275">എങ്ങനെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="276">ഫുട്ബോള്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="277">കളിക്കും</span>? <span title="Click to correct" class="transl_class" id="278">എന്ത്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="279">കൊണ്ട്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="280">കളിച്ചു</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="281">കൂടാ</span>? <span title="Click to correct" class="transl_class" id="282">ഇത്തിരിപ്പോന്ന</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="283">മൈക്കിള്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="284">ഓവന്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="285">എന്നൊരു</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="286">ചെക്കന്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="287">ഇംഗ്ലണ്ട്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="288">ടീമില്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="289">ഉണ്ട്</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="290">അവനൊക്കെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="291">വേള്ഡ്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="292">കപ്പ്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="293">കളിക്കാമെങ്കില്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="294">എനിക്കെന്റെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="295">സ്കൂളില്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="296">ഫുട്ബോള്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="297">കളിച്ചു</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="298">കൂടെ</span>? <span title="Click to correct" class="transl_class" id="299">ഞാന്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="300">ധൈര്യപൂര്വ്വം</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="301">മുന്നോട്ട്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="302">വെച്ച</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="303">കാല്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="304">മുന്നോട്ട്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="305">തന്നെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="306">എന്നുറപ്പിച്ച്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="307">വലിയ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="308">ഗ്രൌണ്ടിലേക്ക്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="309">എത്തിച്ചേര്ന്നു</span>.<br /><br /><span title="Click to correct" class="transl_class" id="310">സമാധാനം</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="311">സയന്സ്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="312">ഗ്രൂപ്പിലുള്ള</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="313">എന്റത്രയും</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="314">സൈസ്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="315">ഉള്ള</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="316">പയ്യന്മാര്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="317">ഒക്കെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="318">അവിടെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="319">നില്പ്പുണ്ട്</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="320">ക്ലാസിലെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="321">പൊക്കക്കാരും</span>, <span title="Click to correct" class="transl_class" id="322">ജിമ്മന്മാരും</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="323">ഉണ്ട്</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="324">പ്രശ്നമില്ല</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="325">സാറെത്തി</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="326">കുറച്ച്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="327">നേരം</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="328">കളിയെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="329">പറ്റിയൊക്കെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="330">സംസാരിച്ചു</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="331">ചില</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="332">എക്സര്സൈസ്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="333">ഒക്കെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="334">ചെയ്യിച്ചു</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="335">മുക്കാല്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="336">മണിക്കൂര്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="337">ഉണ്ടാവും</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="338">ഈ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="339">വ്യായാമം</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="340">എന്ന</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="341">സംഗതി</span>! <span title="Click to correct" class="transl_class" id="342">വാം</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="343">അപ്പ്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="344">എന്നറിയപ്പെടുന്നു</span>.<br /><br /><span title="Click to correct" class="transl_class" id="345">ഒരു</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="346">മാസത്തോളം</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="347">ഇങ്ങനെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="348">കടന്നു</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="349">പോയി</span>. 2 <span title="Click to correct" class="transl_class" id="350">മണിക്കൂര്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="351">ഉള്ള</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="352">പീരിയഡ്</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="353">മുക്കാല്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="354">മണിക്കൂര്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="355">വ്യായാമം</span>, <span title="Click to correct" class="transl_class" id="356">സോറി</span>, <span title="Click to correct" class="transl_class" id="357">വാം</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="358">അപ്പ്</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="359">അര</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="360">മണിക്കൂര്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="361">സാറിന്റെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="362">കത്തി</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="363">കുട്ടികള്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="364">ഗ്രൌണ്ടില്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="365">വട്ടം</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="366">കൂടി</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="367">ഇരിക്കും</span>, <span title="Click to correct" class="transl_class" id="368">സാര്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="369">അവിടെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="370">നിന്ന്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="371">സംസാരിക്കും</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="372">സാറിന്റെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="373">കൈയ്യില്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="374">ഒരു</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="375">ഫുട്ബോള്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="376">കാണും</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="377">അതിങ്ങനെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="378">കറക്കിയും</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="379">തിരിച്ചും</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="380">മറിച്ചുമൊക്കെയാണ്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="381">പുള്ളിക്കാരന്റെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="382">ക്ലാസ്</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="383">ഇടയ്ക്ക്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="384">പന്ത്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="385">പുള്ളിയുടെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="386">കൈയ്യില്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="387">നിന്ന്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="388">ചാടി</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="389">നമ്മുടെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="390">അടുത്ത്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="391">വരും</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="392">അതിലൊന്ന്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="393">തൊടാന്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="394">അങ്ങനെയൊക്കെയേ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="395">പറ്റൂ</span>..! <span title="Click to correct" class="transl_class" id="396">പിന്നെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="397">കുട്ടികളെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="398">രണ്ട്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="399">ഗ്രൂപ്പ്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="400">ആയി</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="401">തിരിക്കുന്നു</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="402">ഒരു</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="403">കൂട്ടര്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="404">ഗ്രൌണ്ടിന്റെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="405">ഒരറ്റത്തും</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="406">മറ്റുള്ളവര്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="407">ഇങ്ങേയറ്റത്തും</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="408">നില്ക്കുന്നു</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="409">ഒരു</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="410">പ്രത്യേക</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="411">രീതിയില്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="412">ഉള്ള</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="413">ഓട്ടമാണ്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="414">പിന്നെ</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="415">പന്ത്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="416">നമ്മുടെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="417">കാലില്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="418">ഉണ്ടെന്ന്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="419">സങ്കല്പിക്കുക</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="420">എന്നിട്ട്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="421">അതുമായി</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="422">മുന്നേറുക</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="423">ഇടയ്ക്ക്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="424">വെച്ച</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="425">രണ്ട്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="426">കൂട്ടരും</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="427">നേര്ക്ക്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="428">നേര്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="429">വരും</span>, <span title="Click to correct" class="transl_class" id="430">അപ്പോള്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="431">വെട്ടിയൊഴിഞ്ഞ്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="432">പോവുക</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="433">ഈ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="434">ടൈപ്പ്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="435">കലാപരിപാടികളും</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="436">നടന്നു</span>.<br /><br /><span title="Click to correct" class="transl_class" id="437">വീര</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="438">സാറിന്റെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="439">ആദ്യ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="440">ദിവസത്തെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="441">ഡയലോഗിനെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="442">ഞാന്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="443">വെറുത്തു</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="444">തുടങ്ങി</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="445">പരിശീലനം</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="446">നല്കി</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="447">നല്ല</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="448">കളിക്കാരനാക്കും</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="449">പോലും</span>.. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="450">ഫുട്ബോള്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="451">ഇത്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="452">വരെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="453">ഒന്ന്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="454">തട്ടാന്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="455">പറ്റിയിട്ടില്ല</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="456">പഴയ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="457">സ്കൂളിലെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="458">ഫുട്ബോള്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="459">എത്ര</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="460">രസമായിരുന്നു</span>.. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="461">ഒരു</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="462">ബോളും</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="463">അതിന്റെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="464">പിറകേ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="465">ഒരു</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="466">പത്തിരുപത്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="467">പിള്ളേരും</span> (<span title="Click to correct" class="transl_class" id="468">ഗോളി</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="469">അടക്കം</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="470">ഗോളടിക്കാന്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="471">ഓടി</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="472">വരും</span>!). <span title="Click to correct" class="transl_class" id="473">ഇവിടെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="474">പന്ത്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="475">കാല്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="476">കൊണ്ട്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="477">പോയിട്ട്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="478">കൈ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="479">കൊണ്ട്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="480">പോലും</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="481">ഒന്ന്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="482">തൊടാന്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="483">പറ്റുന്നില്ല</span>.. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="484">ഇതോ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="485">ട്രെയിനിങ്ങ്</span>?<br /><br /><span title="Click to correct" class="transl_class" id="486">പക്ഷെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="487">രണ്ടാം</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="488">മാസം</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="489">കഥ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="490">മാറി</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="491">ഫുട്ബോള്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="492">കളി</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="493">തുടങ്ങിയില്ല</span>.. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="494">എന്നാല്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="495">പാസ്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="496">ചെയ്യുക</span>, <span title="Click to correct" class="transl_class" id="497">പന്തുമായി</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="498">ഒരറ്റം</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="499">മുതല്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="500">മറ്റേയറ്റം</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="501">വരെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="502">ഓടുക</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="503">തുടങ്ങിയ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="504">കലാപരിപാടികള്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="505">അരങ്ങേറാന്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="506">തുടങ്ങി</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="507">പത്ത്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="508">കുട്ടികളെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="509">വരി</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="510">വരിയായി</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="511">നിര്ത്തുന്നു</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="512">ഒരറ്റത്ത്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="513">നിന്നും</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="514">നമ്മള്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="515">പന്തുമായി</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="516">ഓരോരുത്തരുടെയും</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="517">ഇടയിലൂടെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="518">പോകണം</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="519">ഏതാണ്ട്</span> S <span title="Click to correct" class="transl_class" id="520">ആകൃതിയിലുള്ള</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="521">ഓട്ടം</span>! <span title="Click to correct" class="transl_class" id="522">അങ്ങനെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="523">ഓടുന്നതിനിടയില്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="524">ഒരു</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="525">തവണ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="526">ഞാന്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="527">തെന്നി</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="528">താഴെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="529">വീണു</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="530">ഓടിയെത്തിയ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="531">സാറും</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="532">കുറച്ച്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="533">കൂട്ടുകാരും</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="534">കൂടെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="535">എന്നെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="536">പൊക്കിയെടുത്ത്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="537">വിശ്രമ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="538">സ്ഥലമായ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="539">മാവിന്റെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="540">ചുവട്ടില്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="541">കൊണ്ടിരുത്തി</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="542">ഇതൊക്കെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="543">കളിയുടെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="544">ഒരു</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="545">ഭാഗമാണെന്നൊക്കെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="546">പറഞ്ഞ്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="547">സാര്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="548">എന്നോട്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="549">കുറച്ച്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="550">നേരം</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="551">വിശ്രമിക്കാന്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="552">പറഞ്ഞു</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="553">കൂട്ടുകാരില്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="554">ചിലരാകട്ടെ</span>, <span title="Click to correct" class="transl_class" id="555">വെള്ളമൊക്കെയായി</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="556">വന്ന്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="557">ഒരു</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="558">വി</span>.<span title="Click to correct" class="transl_class" id="559">ഐ</span>.<span title="Click to correct" class="transl_class" id="560">പി</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="561">ട്രീറ്റ്മെന്റും</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="562">നല്കി</span>..!<br /><br /><span title="Click to correct" class="transl_class" id="563">ദിവസങ്ങള്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="564">കഴിഞ്ഞു</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="565">വേള്ഡ്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="566">കപ്പ്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="567">അങ്ങ്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="568">ബ്രസീലില്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="569">എത്തി</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="570">ഇന്ത്യാക്കാര്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="571">വീണ്ടും</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="572">ക്രിക്കറ്റ്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="573">കളി</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="574">തുടങ്ങി</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="575">ഞാന്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="576">ഗ്രൌണ്ടില്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="577">പന്ത്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="578">പാസ്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="579">ചെയ്തും</span>, <span title="Click to correct" class="transl_class" id="580">സാറിന്റെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="581">ക്ലാസ്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="582">അഥവാ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="583">കത്തിയടി</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="584">കേട്ടും</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="585">സമയം</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="586">കളഞ്ഞു</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="587">ഇതിനിടെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="588">ഓരോ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="589">വിദ്യാര്ത്ഥിയും</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="590">അവന്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="591">പ്രിയപ്പെട്ട</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="592">പൊസിഷന്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="593">ഏതെന്ന്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="594">പറയാന്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="595">പറഞ്ഞു</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="596">എനിക്ക്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="597">മധ്യനിരയില്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="598">കളിച്ചാല്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="599">മതി</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="600">എന്ന്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="601">ഞാന്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="602">അറിയിച്ചു</span> - <span title="Click to correct" class="transl_class" id="603">ഓം</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="604">ഡേവിഡ്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="605">ബെക്കാമായ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="606">നമഃ</span>!<span title="Click to correct" class="transl_class" id="607">സാറാവട്ടെ</span>, <span title="Click to correct" class="transl_class" id="608">ഞങ്ങളുടെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="609">കൂട്ടത്തിലുള്ള</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="610">ചില</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="611">പുലികളെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="612">കണ്ടെത്തുകയുണ്ടായി</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="613">മുന്നേറ്റ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="614">നിരയില്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="615">പ്രാണേഷ്</span>, <span title="Click to correct" class="transl_class" id="616">മധ്യനിരയില്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="617">ഭരത്</span>, <span title="Click to correct" class="transl_class" id="618">പ്രതിരോധത്തില്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="619">ജിജേഷ്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="620">എന്നിവര്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="621">സ്കൂള്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="622">ടീമില്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="623">സ്ഥിരസാന്നിധ്യമാകുമെന്ന്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="624">വിളിച്ചറിയിച്ച</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="625">എന്റെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="626">ക്ലാസ്മേറ്റ്സ്</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="627">കോമേഴ്സുകാരന്റെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="628">മനസ്സും</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="629">സയന്സ്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="630">ഗ്രൂപ്പിന്റെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="631">തലയുമുള്ള</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="632">ഗിരീഷ്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="633">എന്നൊരു</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="634">സുഹൃത്തും</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="635">വളരെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="636">നന്നായി</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="637">കളിച്ചവരുടെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="638">കൂട്ടത്തില്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="639">ഉണ്ടായിരുന്നു</span>.<br /><br /><span title="Click to correct" class="transl_class" id="640">ഒരു</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="641">ഫുട്ബോള്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="642">കളി</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="643">എന്റെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="644">വിദൂര</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="645">സ്വപ്നങ്ങളില്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="646">പോലും</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="647">ഇല്ലാതിരുന്ന</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="648">ആ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="649">സമയത്ത്</span>, <span title="Click to correct" class="transl_class" id="650">ചരിത്രപരമായ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="651">ആ</span> PT <span title="Click to correct" class="transl_class" id="652">പിരീഡ്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="653">സംജാതമായി</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="654">അന്നത്തെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="655">പിരീഡ്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="656">തുടങ്ങിയപ്പോള്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="657">തന്നെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="658">സാര്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="659">കാതിനും</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="660">മനസിനും</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="661">കുളിരു</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="662">പകരുന്ന</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="663">ആ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="664">വാര്ത്ത</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="665">പറഞ്ഞു</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="666">ഇന്ന്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="667">വാം</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="668">അപ്പിനു</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="669">ശേഷം</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="670">നമ്മള്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="671">രണ്ട്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="672">ടീമായി</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="673">തിരിഞ്ഞ്</span> 45 <span title="Click to correct" class="transl_class" id="674">മിനിറ്റ്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="675">ദൈര്ഘ്യമുള്ള</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="676">ഒരു</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="677">മത്സരം</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="678">നടത്തും</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="679">സാര്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="680">ആയിരിക്കും</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="681">റഫറി</span>, <span title="Click to correct" class="transl_class" id="682">കാര്ഡുകള്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="683">ഉണ്ടാവും</span>, <span title="Click to correct" class="transl_class" id="684">അത്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="685">കൊണ്ട്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="686">പരുക്കന്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="687">കളി</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="688">വേണ്ടെന്ന്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="689">ഒരു</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="690">മുന്നറിയിപ്പും</span>!<br /><br /><span title="Click to correct" class="transl_class" id="691">വളരെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="692">കാലത്തിനു</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="693">ശേഷം</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="694">വാം</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="695">അപ്പ്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="696">ചെയ്യാന്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="697">ഭയങ്കര</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="698">താത്പര്യമായിരുന്നു</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="699">ഏകദേശം</span> 40-45 <span title="Click to correct" class="transl_class" id="700">മിനിറ്റ്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="701">നീണ്ടു</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="702">നിന്ന</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="703">വാം</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="704">അപ്പിനു</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="705">ശേഷം</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="706">സാര്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="707">എല്ലാരേം</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="708">വിളിച്ച്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="709">ടീം</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="710">പ്രഖ്യാപിച്ചു</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="711">പ്രാണേഷും</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="712">ജിജേഷും</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="713">ക്യാപ്റ്റന്മാര്</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="714">നേരത്തെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="715">പറഞ്ഞ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="716">പുലികളേയും</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="717">ഒരുവിധം</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="718">നന്നായി</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="719">കളിക്കുന്നവരേയും</span>, <span title="Click to correct" class="transl_class" id="720">ബാക്കിയുള്ള</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="721">ഞങ്ങള്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="722">കുറച്ച്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="723">പേരേയും</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="724">വെച്ച്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="725">സാര്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="726">ടീമുകള്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="727">ഉണ്ടാക്കിയിരുന്നു</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="728">രണ്ട്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="729">ടീമും</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="730">ഏകദേശം</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="731">തുല്യര്</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="732">ആര്ക്കും</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="733">ജയിക്കാം</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="734">ഒരു</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="735">ടീം</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="736">യൂണിഫോം</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="737">ഷര്ട്ട്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="738">അഴിച്ച്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="739">വെക്കണം</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="740">അങ്ങനെയാണ്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="741">സ്വന്തം</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="742">ടീം</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="743">അംഗങ്ങളെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="744">തിരിച്ചറിയുക</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="745">ഞാന്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="746">പ്രാണേഷിന്റെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="747">ടീമിലായിരുന്നു</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="748">കിട്ടിയ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="749">സ്ഥാനം</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="750">വലതു</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="751">വിങ്ങറുടെ</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="752">സാര്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="753">അത്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="754">പറഞ്ഞപ്പോള്</span>.. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="755">മൈതാനത്തിന്റെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="756">വലത്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="757">മൂലയിലൂടെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="758">പറന്ന്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="759">കയറുന്ന</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="760">ഞാന്</span>.. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="761">എതിര്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="762">ഗോള്മുഖത്ത്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="763">പരിഭ്രാന്തി</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="764">പരത്തി</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="765">പറന്നിറങ്ങുന്ന</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="766">എന്റെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="767">ക്രോസുകള്</span>..<br /><br /><span title="Click to correct" class="transl_class" id="768">ബാലൂ</span>.. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="769">പ്രാണേഷിന്റെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="770">വിളി</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="771">കേട്ടപ്പോഴാണ്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="772">ഞാന്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="773">സ്വപ്നത്തില്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="774">നിന്നുണര്ന്നത്</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="775">എതിര്നിരയില്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="776">നിനക്ക്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="777">തടയാനുള്ളത്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="778">ഭരതിനെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="779">ആണ്</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="780">അവന്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="781">നന്നായി</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="782">കളിക്കുമെന്നറിയാമല്ലോ</span>.. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="783">പക്ഷെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="784">വിട്ടു</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="785">കൊടുക്കരുത്</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="786">ഒരുപാട്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="787">നേരം</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="788">പന്ത്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="789">കാലില്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="790">വെച്ചോണ്ടിരിക്കരുത്</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="791">പാസ്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="792">ചെയ്ത്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="793">മുന്നേറണം</span>.. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="794">ആദ്യത്തെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="795">ഉത്തരവാദിത്വം</span>, <span title="Click to correct" class="transl_class" id="796">ആദ്യത്തെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="797">ജോലി</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="798">ഞാന്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="799">തയ്യാര്</span>!<br /><br /><span title="Click to correct" class="transl_class" id="800">കാത്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="801">തുളച്ച്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="802">വിസില്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="803">മുഴങ്ങി</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="804">ആദ്യത്തെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="805">പത്ത്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="806">മിനിറ്റില്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="807">ഞാന്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="808">മനസിലാക്കിയത്</span> 3 <span title="Click to correct" class="transl_class" id="809">ദാരുണ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="810">സത്യങ്ങളാണ്</span> - 1. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="811">പ്രാക്ടീസ്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="812">ചെയ്യുമ്പോള്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="813">പാസ്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="814">കൊടുക്കുന്ന</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="815">അത്ര</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="816">നിസാരമല്ല</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="817">കളിയില്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="818">പാസ്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="819">കൊടുക്കുന്നത്</span>. 2. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="820">വേഗം</span>, <span title="Click to correct" class="transl_class" id="821">കഴിവ്</span> - <span title="Click to correct" class="transl_class" id="822">ഇവ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="823">രണ്ടും</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="824">ആവശ്യത്തിനില്ലെങ്കില്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="825">ഈ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="826">പണിക്ക്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="827">ഇറങ്ങരുത്</span>. 3. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="828">മിഡ്ഫീല്ഡര്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="829">എന്നത്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="830">ഫുട്ബോളിലെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="831">ഏറ്റവും</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="832">ഭാരിച്ച</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="833">പണിയാണ്</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="834">മുന്നോട്ടും</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="835">പിന്നോട്ടും</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="836">ഓടി</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="837">മനുഷ്യന്റെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="838">അടപ്പിളകും</span>! <span title="Click to correct" class="transl_class" id="839">ഈ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="840">ആദ്യ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="841">പത്ത്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="842">മിനിറ്റില്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="843">തന്നെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="844">എനിക്ക്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="845">മനസിലായി</span> - <span title="Click to correct" class="transl_class" id="846">ഒരു</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="847">മികച്ച</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="848">ഫുട്ബോളര്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="849">ആവാന്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="850">ഞാന്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="851">ഇനിയും</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="852">ഒരുപാട്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="853">ദൂരം</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="854">സഞ്ചരിക്കണമെന്ന്</span>..<br /><br /><span title="Click to correct" class="transl_class" id="855">എങ്കിലും</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="856">തീരെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="857">മോശമായി</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="858">എന്ന്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="859">പറയാനും</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="860">പറ്റില്ല</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="861">പാസുകള്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="862">ഭൂരിഭാഗവും</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="863">കൃത്യമായിരുന്നു</span>, <span title="Click to correct" class="transl_class" id="864">അല്ലെങ്കില്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="865">ഞാന്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="866">പാസ്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="867">കൊടുത്തവന്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="868">ഓടി</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="869">പിടിച്ചെടുക്കാന്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="870">കഴിയുമായിരുന്നു</span>! <span title="Click to correct" class="transl_class" id="871">എന്റെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="872">കാലില്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="873">നിന്ന്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="874">ഭരതിന്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="875">പന്ത്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="876">തട്ടിയെടുക്കാന്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="877">കഴിഞ്ഞില്ല</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="878">കാരണം</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="879">പന്ത്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="880">എന്റെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="881">കാലില്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="882">അതിനും</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="883">മാത്രം</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="884">നേരം</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="885">നിന്നിരുന്നില്ല</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="886">ഞാന്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="887">പാസ്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="888">കൊടുത്ത്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="889">ഒഴിവാക്കും</span>! <span title="Click to correct" class="transl_class" id="890">അങ്ങനെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="891">ഞാന്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="892">കൊടുത്ത</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="893">ഒരു</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="894">പാസില്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="895">നിന്നും</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="896">ഉണ്ടായ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="897">നീക്കത്തില്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="898">ഞങ്ങള്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="899">ഒരു</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="900">ഗോളുമടിച്ചിരുന്നു</span>.<br /><br /><span title="Click to correct" class="transl_class" id="901">കളി</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="902">ഏകദേശം</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="903">അവസാനത്തോട്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="904">അടുക്കുമ്പോഴാണ്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="905">എന്റെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="906">ഫുട്ബോള്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="907">ജീവിതം</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="908">തന്നെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="909">മാറ്റി</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="910">മറിച്ച</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="911">ആ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="912">സംഭവം</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="913">നടന്നത്</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="914">ഞങ്ങളുടെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="915">ടീമിന്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="916">ഒരു</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="917">കോര്ണര്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="918">കിട്ടി</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="919">ഞാന്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="920">ഏകദേശം</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="921">ഗ്രൌണ്ടിന്റെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="922">നടുക്ക്</span>, <span title="Click to correct" class="transl_class" id="923">വലത്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="924">വശം</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="925">ചേര്ന്ന്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="926">നില്ക്കുന്നു</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="927">അഥവാ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="928">കോര്ണര്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="929">എതിര്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="930">ടീമിന്റെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="931">കാലില്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="932">ആണെത്തുന്നതെങ്കില്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="933">ഉണ്ടാകുന്ന</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="934">പ്രത്യാക്രമണം</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="935">തടയുക</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="936">എന്നതാണ്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="937">എന്റെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="938">ജോലി</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="939">കോര്ണര്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="940">എടുത്തു</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="941">എന്തൊക്കെയോ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="942">അവിടെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="943">സംഭവിച്ചു</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="944">എനിക്ക്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="945">ശരിക്ക്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="946">കാണാന്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="947">കഴിഞ്ഞില്ല</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="948">എന്നാല്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="949">പെട്ടെന്ന്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="950">അവിടുന്ന്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="951">ഒരു</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="952">പന്ത്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="953">ഉരുണ്ട്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="954">വരുന്നത്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="955">എന്റെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="956">കണ്ണില്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="957">പെട്ടു</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="958">പന്തിനു</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="959">പിന്നില്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="960">ഭരതും</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="961">ഞാന്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="962">നോക്കി</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="963">എന്റെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="964">ടീമിലെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="965">കുറെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="966">പേര്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="967">എതിര്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="968">ഗോള്മുഖത്ത്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="969">നിന്നും</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="970">ഓടി</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="971">വരികയാണ്</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="972">പക്ഷെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="973">അവര്ക്ക്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="974">മുമ്പേ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="975">ഭരത്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="976">പന്ത്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="977">തട്ടിയെടുക്കും</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="978">എന്ന്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="979">എനിക്ക്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="980">മനസിലായി</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="981">ഞാന്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="982">മുന്നോട്ട്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="983">കുതിച്ചു</span>..<br /><br /><span title="Click to correct" class="transl_class" id="984">ഉരുണ്ട്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="985">വന്ന</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="986">പന്ത്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="987">ഭരതിന്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="988">മുമ്പേ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="989">എത്തിയ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="990">ഞാന്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="991">ഉയര്ത്തി</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="992">ഗോള്മുഖത്തേക്ക്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="993">വിട്ടു</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="994">വായുവില്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="995">ഉയര്ന്ന്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="996">ചാടി</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="997">പ്രാണേഷ്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="998">അത്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="999">വലയ്ക്കുള്ളിലാക്കി</span>.. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1000">ഗോള്</span>!!!<br /><br /><span title="Click to correct" class="transl_class" id="1001">അങ്ങനെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1002">തീര്ന്നിരുന്നു</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1003">എങ്കില്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1004">പിന്നെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1005">ഞാന്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1006">കളി</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1007">നിര്ത്തേണ്ട</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1008">കാര്യമുണ്ടോ</span>?? <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1009">ഇല്ല</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1010">എന്നിട്ടും</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1011">ഞാന്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1012">കളി</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1013">നിര്ത്തി</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1014">കാരണം</span>? <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1015">റീവൈന്ഡ്</span>.. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1016">പന്ത്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1017">ഉരുണ്ട്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1018">വരുന്നു</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1019">ഞാന്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1020">അതിനു</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1021">നേര്ക്ക്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1022">പാഞ്ഞടുക്കുന്നു</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1023">ഭരതിന്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1024">മുമ്പ്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1025">പന്തിനടുത്തെത്തുന്നു</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1026">ഗോള്മുഖത്ത്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1027">നിന്നും</span> “<span title="Click to correct" class="transl_class" id="1028">ബാലൂ</span>.. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1029">പാസ്</span>” <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1030">എന്നൊരു</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1031">വിളി</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1032">കേള്ക്കുന്നു</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1033">പന്ത്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1034">ഗോള്മുഖം</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1035">ലക്ഷ്യമാക്കി</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1036">ഉയര്ത്തി</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1037">അടിക്കാന്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1038">ശ്രമിക്കുന്നു</span>.. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1039">എന്നാലോ</span>.. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1040">ഞാന്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1041">പന്തില്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1042">കാല്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1043">തട്ടി</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1044">ദാ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1045">കിടക്കുന്നു</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1046">താഴെ</span>!<br /><br /><span title="Click to correct" class="transl_class" id="1047">ഫുട്ബോളില്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1048">കാല്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1049">തട്ടി</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1050">വീണ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1051">ആദ്യത്തെയും</span>, <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1052">ഒരുപക്ഷെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1053">ലോകത്തിലെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1054">ഒരേയൊരു</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1055">ഫുട്ബോളറും</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1056">ഞാന്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1057">ആയിരിക്കും</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1058">ഉരുണ്ട്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1059">വരുന്ന</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1060">ഒരു</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1061">ഫുട്ബോള്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1062">പോലും</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1063">അടിച്ച്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1064">കളയാന്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1065">വയ്യാത്ത</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1066">ഞാന്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1067">എങ്ങനെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1068">ഫുട്ബോള്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1069">കളിക്കും</span>? <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1070">ആ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1071">വീഴ്ചയില്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1072">കാലിനു</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1073">മസില്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1074">കയറുകയും</span> 3 <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1075">ദിവസം</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1076">കാല്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1077">അനക്കാന്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1078">വയ്യാതെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1079">ലീവ്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1080">എടുക്കുകയും</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1081">ചെയ്ത</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1082">ഞാന്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1083">പിന്നീട്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1084">ഫുട്ബോള്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1085">കളിക്കാന്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1086">പോയതേയില്ല</span>. <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1087">മാസങ്ങള്ക്ക്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1088">ശേഷം</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1089">എന്റെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1090">സ്കൂളില്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1091">വെച്ച്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1092">നടന്ന</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1093">ഒരു</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1094">ഇന്റര്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1095">സ്കൂള്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1096">മത്സരത്തിനിടയില്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1097">വീണ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1098">ജിജേഷിന്റെ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1099">കൈ</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1100">ഒടിഞ്ഞ്</span> 6 <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1101">മാസം</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1102">പ്ലാസ്റ്റര്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1103">ഇട്ടതും</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1104">കൂടിയായപ്പോള്</span> <span title="Click to correct" class="transl_class" id="1105">ഫുട്ബോള്</span> കളി എന്നന്നേക്കുമായി ഞാന് അവസാനിപ്പിച്ചു..Baluhttp://www.blogger.com/profile/14691204087870046090noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-1844691890247988282.post-58011831665203589552010-03-28T19:13:00.002+05:302010-03-28T19:25:37.649+05:30ഒരിടത്തേയ്ക്കൊരു വഴി<i>“രക്ഷിക്കണം.. രക്ഷിക്കണം! ഈയവസരത്തില് ഞങ്ങളെ രക്ഷിക്കാന് ബാലുവിന് മാത്രമേ കഴിയൂ.. പ്ലീസ്..”</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>എന്റെ കാല്ക്കീഴില് കിടന്ന് അലറി കരയുന്ന മൂവര്സംഘത്തോട് എന്ത് പറയണം എന്ന് ഒരു നിമിഷം ഞാന് സംശയിച്ചു.</i><br />
<i><br />
</i><br />
കൃത്യം അര മണിക്കൂര് മുമ്പ്..<br />
<br />
അപ്രതീക്ഷിതമായി കിട്ടിയ അവധി ദിവസം. ഉച്ചക്ക് ഒരു മണിയോടടുപ്പിച്ച് സൂര്യഗ്രഹണം നടക്കുന്നതിനാല് ഓഫീസ് അവധി പറഞ്ഞു. ഞങ്ങളുടെ എം.ഡിയ്ക്ക് ടെന്ഷന്റെ അസുഖമുണ്ട്. ഗ്രഹണസമയത്ത് പുറപ്പെടുവിക്കപ്പെടുന്ന അപകടകാരികളായ രശ്മികള് ക്യാന്സര് ഉണ്ടാക്കാന് സാധ്യത ഉണ്ടെന്ന് ആരോ പറഞ്ഞതിനാണ് ഓഫീസിന് കക്ഷി അവധി തന്നത്. സത്യം പറഞ്ഞാല് ആഴ്ചയുടെ ഇടയില് കയറി വരുന്ന ഇത്തരം അവധികള് എനിക്കിഷ്ടമല്ല. തിങ്കള് അല്ലെങ്കില് വെള്ളി ദിവ്സം അവധി കിട്ടിയാല് എന്തെങ്കിലും പ്രയോജനം ഉണ്ട്. അല്ലെങ്കില് ഈ മുറിയില് തന്നെ ചടഞ്ഞിരിക്കണം. ഒറ്റമുറിയില് താമസം തുടങ്ങിയിട്ട് നാള് കുറച്ചായി. കോളേജ് ഹോസ്റ്റല് പോലെ ഒരു സ്വര്ഗമല്ല ഒറ്റയ്ക്ക് ഒരു മുറിയില് താമസിക്കുക എന്നത്. ഒരു അറ്റാച്ച്ഡ് ബാത്ത്റൂം ഉള്ളതാണ് ആകെ ഉള്ള പ്രയോജനം. പിന്നെ നെറ്റ് ഉള്ളത് കൊണ്ട് നേരം പോകും.<br />
<br />
ബാലവാടിയുടെ ജന്മദിന പോസ്റ്റ് തയ്യാറാക്കുകയായിരുന്നു ഞാന്. അപ്പോഴാണ് വാതിലില് ഒരു മുട്ട് കേട്ടത്. ഈ നാട്ടില് എന്നെ തേടി വരാന് ആരാണാവോ എന്ന സംശയത്തില് ഞാന് ചെന്ന് വാതില് തുറന്നു. മൂന്ന് ചെറുപ്പക്കാര്. എവിടെയോ കണ്ട് മറന്ന മുഖങ്ങള്. പക്ഷെ ഓര്മ്മ കിട്ടിയില്ല.<br />
<br />
“ബാലുവല്ലേ? ബ്ലോഗ് എഴുതുന്ന ബാലു?”, അതില് ഒരാള് ചോദിച്ചു.<br />
<br />
“അതെ.” ഞാന് ബ്ലോഗ് എഴുതും എന്നറിയാവുന്നവര് തന്നെ കുറവ്. ബ്ലോഗ് എഴുതുന്ന എന്നെ അന്വേഷിച്ച് വരാന് ആരാണിവര് എന്ന അത്ഭുതം വേറെ..<br />
<br />
“ഞങ്ങള് അകത്ത് വന്നോട്ടെ?”<br />
<br />
“ഓഹ്.. യെസ്. പ്ലീസ് കം. ഞാന്.. ക്ഷമിക്കൂ.”<br />
<br />
അവര് മൂന്നു പേരും അകത്തെത്തി. ഉള്ള സൌകര്യത്തില് അവര് ഇരുന്നു. കട്ടിലില് അവരും ആകെയുള്ള കസേരയില് ഞാനും. കുടിക്കാന് വെള്ളം എടുക്കാനൊന്നും സൌകര്യം നമ്മുടെ മുറിയില് ഇല്ലാത്തത് കൊണ്ട് ഞാന് നേരെ കാര്യത്തിലേക്ക് കടന്നു - “എനിക്ക് നിങ്ങളെ അത്രയ്ക്കങ്ങോട്ട് മനസിലായില്ല”<br />
<br />
“ഞാന് വിഷ്ണു. ഇത് അഭി, ഇത് പ്രവീണ്...” കൂട്ടത്തില് ഒരാള് പരിചയപ്പെടുത്തി, “.. ബാലു ഞങ്ങളുടെ പേരുകള് മറക്കാന് വഴിയില്ല”, അയാള് തുടര്ന്നു.<br />
<br />
ഈ പേരുകള്.. ഞാന് സംശയഭാവത്തില് ഇരുന്നു.<br />
<br />
“ഞങ്ങള് ബാലുവിനാല് സൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ട കഥാപാത്രങ്ങളാണ്. ബാലു എഴുതിയ പല പോസ്റ്റുകളില് ഞങ്ങള് ഉണ്ട്. ഞാന് വിഷ്ണു, <a href="http://baalavaadi.blogspot.com/2008/04/kallam.html">കള്ളം</a> എന്ന കഥയിലെ നായകന്. ഇത് അഭി, <a href="http://baalavaadi.blogspot.com/2009/01/ghajini.html">ഗജിനി</a> എന്ന കഥയിലെ പ്രധാന കഥാപാത്രം. പിന്നെ ഇത് പ്രവീണ്..”<br />
<br />
“പ്രവീണ്..??”<br />
<br />
“അതെ. <a href="http://baalavaadi.blogspot.com/2009/04/blog-post.html">ഒരു പുഞ്ചിരിയുടെ കഥ</a>യിലെ പ്രവീണ്.”<br />
<br />
“എന്റെ ബ്ലൊഗിന് ഇതു പോലെയുള്ള ആരാധകരൊക്കെ ഉണ്ടോ? അതിലെ കഥാപാത്രങ്ങളെ ഒക്കെ ഇങ്ങനെ ഓര്ത്ത് വെക്കാനും മാത്രം.. അതൊക്കെ പോട്ടെ. നിങ്ങള് ശരിക്കും ആരാണെന്ന് പറയൂ. എന്താണ് വേണ്ടതെന്നും.”<br />
<br />
“ഞങ്ങള് ആരാധകരല്ല, പറയുന്നത് കള്ളവുമല്ല. സത്യമാണ്. ശരിക്കും കഥാപാത്രങ്ങള്. ഞങ്ങള് വരുന്നത് ഫിക്സിയയില് നിന്നാണ്.”<br />
<br />
“ഫിക്സിയ?”<br />
<br />
“മനുഷ്യര് എഴുതിയ കഥയിലെ കഥാപാത്രങ്ങള് മാത്രം ജീവിക്കുന്ന ഒരു ലോകം. അതാണ് ഫിക്സിയ.”<br />
<br />
“ഓഹോ.. എവിടെയാണാവോ ഈ സ്ഥലം?”<br />
<br />
“അറിയില്ല. ഫിക്സിയയുടെ ചരിത്രം പറയുകയാണെങ്കില്, മനുഷ്യന് കഥയെഴുതി തുടങ്ങിയപ്പോള് മുതല് തന്നെ ആ ലോകം നിലവിലുണ്ട്. ഒരോ കഥ വരുമ്പോഴും അതിലെ കഥാപാത്രങ്ങളും വസ്തുക്കളുമൊക്കെ അവിടെ സൃഷ്ടിക്കപ്പെടുന്നു. പിന്നെ അവ ആ ലോകത്ത് ജീവിക്കുന്നു. നിങ്ങള് സാധാരണ ഭൂമിയില് ജീവിക്കുന്നത് പോലെ.“<br />
<br />
“എന്റമ്മോ.. അത് കൊള്ളാമല്ലോ.. അപ്പോള് താങ്കള് പറയുന്നത്, ഞാനിപ്പോള് ഒരു കഥ എഴുതിയാല് അതിലെ കഥാപാത്രങ്ങളും വസ്തുക്കളും അവിടെ സൃഷ്ടിക്കപ്പെടും എന്നാണോ?”<br />
<br />
“തീര്ച്ചയായും. പക്ഷെ അത് ബാലുവിന്റെ ഭാവന പോലിരിക്കും.”<br />
<br />
“അതെങ്ങനെ?”<br />
<br />
“ഒരു കഥാകാരന്റെ മനസിലുള്ളതാണ് അവിടെ നടക്കുന്നത്. കഥയില് മരിക്കുന്ന കഥാപാത്രം അവിടെയും മരിക്കുന്നു. ഒരു സംഭവം നടന്നു എന്ന് കഥാകാരന്റെ മനസില് എത്രത്തോളം ആഴത്തില് പതിഞ്ഞു എന്നതിനെ ആശ്രയിച്ചാണ് അവിടെ കാര്യങ്ങള് നടക്കുന്നത്. അത് കൊണ്ട് തന്നെ മിക്കവാറും ശരിക്കും ജീവിതത്തില് നടക്കാന് സാധ്യതയുള്ള കാര്യങ്ങളേ അവിടെയും നടക്കൂ.. ചില എഴുത്തുകാര് വ്യത്യസ്തരായതിനാല് ചിലപ്പോള് ചില “മാജിക്ക്” സംഭവിക്കാറുണ്ടെന്ന് മാത്രം.”<br />
<br />
“ഇതൊക്കെ ഞാന് വിശ്വസിക്കണം അല്ലേ?”<br />
<br />
“ദയവായി വിശ്വസിക്കൂ.. എങ്ങനെ വിശ്വസിപ്പിക്കും എന്നെനിക്കറിയില്ല. പക്ഷെ വിശ്വസിക്കൂ.”<br />
<br />
“ഒരു നിമിഷം. നിങ്ങള് വിഷ്ണു അല്ലേ?”<br />
<br />
“അതെ.”<br />
<br />
ഞാന് അയാളെ നോക്കി. മുഖത്ത് മീശയില്ല. ഞാന് നേരെ ബാലവാടി എടുത്തു. കള്ളം എന്ന പോസ്റ്റ് എടുത്തു. അത് എഡിറ്റ് കൊടുത്തു. എന്നിട്ട് അവസാനം ഇങ്ങനെ എഴുതി ചേര്ത്തു - വിഷ്ണു തന്റെ കട്ടിമീശ തടവി കസേരയില് ചാഞ്ഞിരുന്നു. എന്നിട്ട് അത് സേവ് ചെയ്തു. പേജ് റിഫ്രഷ് ചെയ്ത് ഞാന് തിരിഞ്ഞ് നോക്കിയപ്പോള് ഞെട്ടിപ്പോയി. വിഷ്ണുവിന്റെ മുഖത്ത് അത് വരെ ഇല്ലായിരുന്ന കട്ടിമീശ!<br />
<br />
“എനിക്ക്.. എനിക്കിപ്പ്പോള് വിശ്വാസമായി. ഫിക്സിയ.. ഇങ്ങനെ ഒരു ലോകത്തെ പറ്റി ഞാന് കേട്ടിട്ടേ ഇല്ലല്ലോ..” ഞാന് പറഞ്ഞു.<br />
<br />
“അതിന് ഇങ്ങനെ ഒരു ലോകത്തെ പറ്റി മനുഷ്യര് അറിഞ്ഞാലല്ലേ കേള്ക്കാന് പറ്റൂ? ഇത് വരെ ഭൂമിയില് നിന്നും ആരും അവിടെ എത്തിയിട്ടില്ല. ഞങ്ങള് നാലു പേര് അല്ലാതെ ആരും അവിടുന്ന് ഇവിടെയും വന്നിട്ടില്ല.”<br />
<br />
“നാലു പേരോ? എന്നിട്ട് നിങ്ങള് മൂന്ന് പേരെയേ കാണുന്നുള്ളല്ലോ..?”<br />
<br />
“ഞങ്ങളുടെ ഒപ്പം ഒരാള് കൂടെയുണ്ടായിരുന്നു. അവനാണ് ഞങ്ങളെ ഭൂമിയില് എത്തിച്ചത്”<br />
<br />
“അതാരാണ്? എങ്ങനെയാണ് നിങ്ങള് ഭൂമിയിലെത്തിയത്?”<br />
<br />
“അത് രസകരമായ ഒരു സംഗതിയാണ്. വട്ട് കഥകള് എഴുതുന്ന ഒരു സാഹിത്യകാരനാണ് ബാലുവിന്റെ ഒരു കഥയിലെ നായകന്. അവനാണ് ഞങ്ങളുടെ ഒപ്പമുണ്ടായിരുന്നത്. ഒരിക്കല് കക്ഷി എഴുതി ഉണ്ടാക്കിയ ഒരു കഥയിലാണ് ഫിക്സിയയില് നിന്നും പുറത്തേക്ക് പോവാനുള്ള കവാടം സൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ടത്. അവന് കഴിവുള്ളവന് ആയിരുന്നു. ഓരോ ചെറിയ കാര്യങ്ങളും മനസില് വെച്ച് അവന് ഒരു കഥയെഴുതി. ഫിക്സിയയില് നിന്നും മനുഷ്യലോകത്തെത്താന് കൊതിക്കുന്ന ഒരു സാഹിത്യകാരന്റെ കഥ.”<br />
<br />
“ഹഹ.. അത് കൊള്ളാമല്ലോ. എന്നിട്ട് അയാള് എവിടെ?”<br />
<br />
“ഭൂമിയിലേക്ക് അവന് വഴി ഉണ്ടാക്കി എന്നറിഞ്ഞപ്പോള് ഒരു കൌതുകത്തിന് അവന്റെ ഒപ്പം കൂടിയതാണ് ഞങ്ങള്. കഥയില് നിന്നും വ്യത്യസ്തമായി ശരിക്കും ഉള്ള കാര്യങ്ങള് കാണാനുള്ള ആഗ്രഹം, ഇത് വരെ പോകാത്ത ഒരു സ്ഥലം കാണാനുള്ള കൊതി.. അങ്ങനെ കാരണങ്ങള് പലതായിരുന്നു. എന്നാല് ഭൂമിയില് എത്തിയ ശേഷമാണ് അവന് തിരിച്ചു പോകേണ്ട എന്ന സത്യം ഞങ്ങള് അറിഞ്ഞത്. പക്ഷെ അപ്പോഴേക്കും ഒരുപാട് വൈകിയിരുന്നു. അവന് എന്നന്നേക്കുമായി ഫിക്സിയയിലേക്കുള്ള കവാടം അടച്ചു കളഞ്ഞു.”<br />
<br />
“അവിശ്വസിനീയം! ഒരു ഫാന്റസി സിനിമാക്കഥ പോലെയുണ്ട്..”<br />
<br />
“അവന് ഞങ്ങളെ വിട്ടിട്ട് എങ്ങോട്ടോ പോയി. ഞങ്ങള്ക്ക് ഭൂമിയില് ജീവിക്കണ്ട. തിരിച്ച് പോകണം. അതിന് ബാലു സഹായിക്കണം”<br />
<br />
“ഞാനോ? ഞാനെന്ത് ചെയ്യാന്?”<br />
<br />
“ഭൂമിയില് നിന്നും ഫിക്സിയയിലേക്ക് ഒരു കവാടം സൃഷ്ടിക്കുക. ഒരു കഥ എഴുതിയാല് മതി. ഞങ്ങളെ രക്ഷിക്കണം”<br />
<br />
“ദൈവമേ! കഥ എഴുതാനോ? അതും ഇങ്ങനെ ഒരു കാര്യത്തിന്? ഞാന് എഴുതിയാലൊന്നും ഇത് നടക്കില്ല.”<br />
<br />
“അങ്ങനെ പറയരുത്. ബാലു സഹായിച്ചേ പറ്റൂ..” ഇത്രയും പറഞ്ഞ് മൂവരും കൂടി എന്റെ കാലേലോട്ട് അങ്ങ് വീണു!<br />
<br />
“അയ്യൊ.. ഇതൊക്കെ എങ്ങനെ നടക്കുമെന്നാ?”<br />
<br />
“രക്ഷിക്കണം.. രക്ഷിക്കണം! ഈയവസരത്തില് ഞങ്ങളെ രക്ഷിക്കാന് ബാലുവിന് മാത്രമേ കഴിയൂ.. പ്ലീസ്..”<br />
<br />
എന്റെ കാല്ക്കീഴില് കിടന്ന് അലറി കരയുന്ന മൂവര്സംഘത്തോട് എന്ത് പറയണം എന്ന് ഒരു നിമിഷം ഞാന് സംശയിച്ചു.<br />
<br />
“നിങ്ങള് എഴുന്നേല്ക്കൂ.. എന്നിട്ട് സമാധാനമായി ഞാന് പറയുന്നത് കേള്ക്കൂ..” ഞാന് പറഞ്ഞു. അവര് ഞാന് പറഞ്ഞത് അനുസരിച്ചു. അവരുടെ കണ്ണുകളില് പ്രതീക്ഷയുടെ തിളക്കം ഞാന് കണ്ടു. ഞാന് തുടര്ന്നു<br />
<br />
“നിങ്ങള് എന്തിനാണ് ഇവിടെ നിന്നും പോകാന് ആഗ്രഹിക്കുന്നത്? നിങ്ങളും സാധാരണ മനുഷ്യരും തമ്മില് പ്രത്യക്ഷമായ മാറ്റങ്ങള് ഒന്നും തന്നെയില്ല. നിങ്ങള്ക്കും ഇവിടെ സാധാരണക്കാരെ പോലെ ജീവിക്കാമല്ലോ. പിന്നെയെന്തിന് തിരിച്ചു പോകണം?”<br />
<br />
“സ്വന്തമായി ഒരു വീടുള്ളപ്പോള് എന്തിനാണ് ബാലൂ, ഞങ്ങള് താമസിക്കാന് വേറെ ഇടം തിരയുന്നത്? അതുമാത്രമല്ല പ്രശ്നം. ഞങ്ങള് ഭാവനയില് നിന്നും വന്നവരാണ്. യാഥാര്ത്ഥ്യവുമായി ഒരു ബന്ധവുമില്ലാത്തവര്. നാളെ ബാലുവോ മറ്റാരെങ്കിലുമോ ഞങ്ങളുടെ കഥ വീണ്ടും പറയുകയാണെങ്കില്, ഞങ്ങള് വീണ്ടും മാറും.”<br />
<br />
“ആരും കഥ എഴുതില്ല എങ്കിലോ? ഞാന് എന്റെ ബ്ലോഗ് തന്നെ ഡിലീറ്റ് ചെയ്തേക്കാം.. പോരെ?”<br />
<br />
“അതൊന്നും വേണ്ട. ഞങ്ങള് സത്യമല്ല. ഞങ്ങള് ഈ ലോകത്തുള്ളവരും അല്ല. ഞങ്ങളെ ഞങ്ങളുടെ ലോകത്തേക്ക് തിരിച്ചയക്കണം. മാത്രമല്ല ഇവിടുന്ന് ആരും അങ്ങോട്ട് വരികയും ചെയ്യരുത്.”<br />
<br />
ഞാന് ആലോചിച്ചു. എന്താണൊരു പോംവഴി? ഒടുവില് അവര് പറയുന്നതാണ് ശരി എന്ന് എനിക്കും തോന്നി.<br />
<br />
“ശരി. ഞാന് നിങ്ങളെ സഹായിക്കാം.” ഞാന് പറഞ്ഞു.<br />
<br />
“വളരെ നന്ദി ബാലു.”<br />
<br />
“ഫിക്സിയയിലേക്ക് ഇനി ഭൂമിയില് നിന്നും ആരും വരാത്ത രീതിയില് ഒരു കവാടം ഞാന് സൃഷ്ടിക്കാം. പക്ഷെ അതിന് മുമ്പ് എനിക്ക് നിങ്ങളുടെ നാടിനെക്കുറിച്ചറിയണം. എനിക്ക് പറഞ്ഞു തരൂ എന്താണ് ഫിക്സിയ എന്നും അവിടം എങ്ങനെ ഇരിക്കുമെന്നും. നിങ്ങള് പറഞ്ഞത് വെച്ചു നോക്കുമ്പോള് കഥാകൃത്തിന് എഴുതുന്ന കാര്യത്തില് ഉള്ള വിശ്വാസമാണ് ഫിക്സിയയിലേക്കുള്ള വഴി. പറഞ്ഞു തരൂ എന്താണ് ഫിക്സിയ എന്ന്..”<br />
<br />
ആ മൂവര് സംഘം എനിക്ക് ഫിക്സിയയെ കുറിച്ച് പറഞ്ഞു തന്നു. പാത്തുമ്മയുടെ ആട് മുതല് ഹാരി പോട്ടര് വരെയുള്ള ലോകം. എല്ലാ ലോകാത്ഭുതങ്ങളും അടുത്തടുത്ത് കാണാവുന്ന സ്ഥലം. ഒരു വശം മരുഭൂമിയെങ്കില് തൊട്ടടുത്ത് കൊടുംകാടും മഹാസമുദ്രവുമുള്ള സ്ഥലം. ഒരേ ദിവസം മഴയും മഞ്ഞും വെയിലും മാറി മാറി വരുന്ന സ്ഥലം. കരിങ്കല്ഭിത്തികളുള്ള ജയിലും സ്വര്ണ്ണം കൊണ്ടലങ്കരിച്ച മേല്ക്കുരയുള്ള മുറിയും തമ്മില് ഒരു വാതിലിന്റെ അകലം മാത്രമുള്ള ലോകം. അവര് പറഞ്ഞ ഫിക്സിയ മോഹിപ്പിക്കുന്നതാണ്. ആരും ഒരിക്കല് കാണാന് കൊതിച്ചു പോവുന്ന അത്ഭുതലോകം.<br />
<br />
ഒരുനിമിഷം അവിടെ പോകാന് എനിക്കും ആഗ്രഹം തോന്നി. എന്നാല് ഉടന് തന്നെ ഞാന് എന്റെ ആഗ്രഹം മാറ്റി വെച്ചു. പോയാല് ഒരുപക്ഷെ തിരിച്ചു വരാന് കഴിഞ്ഞെന്ന് വരില്ല. എത്രയൊക്കെ ആയാലും അത് ഭാവനയുടെ ലോകമാണ്. അവിടെ എനിക്ക് ഒന്നും ചെയ്യാനില്ല. എന്റെ മുന്നിലിരിക്കുന്ന മൂന്ന് പേരെ തിരിച്ച് അവിടെ എത്തിക്കുക എന്നതാണ് എന്റെ ലക്ഷ്യം. ഇത് വരെ സംഭവിച്ച കാര്യങ്ങള് ഞാന് ഒരു കഥയായി എഴുതി. സൂര്യഗ്രഹണം എന്റെ മനസിലേക്ക് കടന്നു വന്നു. ഇതു പോലൊന്ന് ഇനി വരാന് ഒരുപാട് വര്ഷങ്ങള് എടുക്കും. ഈ ഗ്രഹണമാവണം ഫിക്സിയയിലേക്കുള്ള വഴി.<br />
<br />
കുളിമുറിയില് നിന്നും ഒരു ബക്കറ്റ് വെള്ളവുമായി ഞാന് ടെറസ്സിലേക്കോടി. അവര് മൂന്നു പേരോടും കുറെ ചെളി കൊണ്ടു വരാന് പറഞ്ഞു. അവര് കൊണ്ടു വന്ന് ചെളി ആ ബക്കറ്റിലെ വെള്ളത്തില് കലക്കി. അതില് ഇപ്പോള് സൂര്യന്റെ പ്രതിബിംബം കാണാം. തിളങ്ങുന്ന വളയം രൂപപ്പെടുന്നതേ ഉള്ളായിരുന്നു. ഞാന് എഴുത്ത് തുടര്ന്നു. സൂര്യനെ ചന്ദ്രന് മറയുമ്പോള് ഉണ്ടാകുന്ന സ്വര്ണ്ണവളയം. അതിന്റെ പ്രതിബിംബമാണ് ഫിക്സിയയില് നിന്നും ഭൂമിയിലേക്കുള്ള വഴി. ആ പ്രതിബിംബത്തിലൂടെ ആര്ക്കും ഫിക്സിയയില് നിന്നും ന്ഭൂമിയിലെത്താം. ആ പ്രതിബിംബത്തിലേക്ക് ചാടിയാല് ആര്ക്കും ഫിക്സിയയില് എത്താം. ഞാന് എന്റെ എഴുത്തു നിര്ത്തി.<br />
<br />
അവര് മൂവരും എന്നെ തന്നെ നോക്കി നില്ക്കുന്നു. ഞാന് പ്രതിബിംബം നോക്കി. അതെ. സൂര്യന് ഒരു സ്വര്ണ്ണമോതിരം പോലെ തിളങ്ങുന്നു.<br />
<br />
“സമയം കളയാനില്ല. ഈ പ്രതിബിംബമാണ് ഫിക്സിയയിലേക്കുള്ള വഴി. നിങ്ങള് ഒരോരുത്തരായി ബക്കറ്റിനുള്ളിലേക്ക് ചാടിക്കൊള്ളൂ..”, ഞാന് പറഞ്ഞു.<br />
<br />
അഭിയാണ് ആദ്യം ചാടിയത്. ബക്കറ്റിന് ഒരു തുള വീണത് പോലെ അവന് അതിനുള്ളിലേക്ക് പോയി. വെള്ളം നാലുപാടും തെറിച്ചു. ബക്കറ്റില് അവനില്ല. എന്റെ എഴുത്ത് വിജയിച്ചു എന്ന് തോന്നുന്നു. ഒന്നിനു പുറകെ ഒന്നായി ബാക്കി രണ്ട് പേരും ബക്കറ്റിലേക്ക് ഇറങ്ങി. അവസാനം ഇറങ്ങിയ വിഷ്ണു നന്ദി പറഞ്ഞാണ് പോയത്.<br />
<br />
മൂന്ന് പേര് മുങ്ങിയ ബക്കറ്റിലേക്ക് ഞാന് നോക്കി നിന്നു. സൂര്യനും ചന്ദ്രനും ചേര്ന്ന് സൃഷ്ടിച്ച ജ്വലിക്കുന്ന ആ വട്ടം ഇപ്പോഴും എനിക്ക് ആ വെള്ളത്തില് കാണാം. അത് വെറും വട്ടമല്ല. മനുഷ്യന് ഇത് വരെ പോകാത്ത മറ്റൊരു ലോകത്തേയ്ക്കുള്ള വഴിയാണ്. അവിടുന്ന് ആര്ക്കും ഇങ്ങോട്ടേക്ക് വരാനുള്ള കവാടമാണ്. ഒരുനിമിഷം മനസ് പറഞ്ഞു, ആ ബക്കറ്റിലേക്ക് ഇറങ്ങാന്.<br />
<br />
പക്ഷെ ഞാന് ആ ബക്കറ്റിലെ വെള്ളം മറിച്ച് കളഞ്ഞു. ബക്കറ്റിലെ വെള്ളത്തിനൊപ്പം ഫിക്സിയയിലേക്കുള്ള വഴിയും പുറത്തേക്ക് ഒഴുകി പോയി. ടെറസില് പടര്ന്ന വെള്ളം നോക്കി ഒരു നിമിഷം ഞാന് നിന്നു. എന്നിട്ട് കാലിയായ ബക്കറ്റുമായി എന്റെ മുറിയിലേക്ക് നടന്നു...Baluhttp://www.blogger.com/profile/14691204087870046090noreply@blogger.com13tag:blogger.com,1999:blog-1844691890247988282.post-9669452373324197392010-01-01T13:01:00.006+05:302010-01-01T14:05:59.970+05:30പ്രതിജ്ഞകള്. സംഭവങ്ങള്. സത്യങ്ങള്<!--[if gte mso 9]><xml> <w:worddocument> <w:view>Normal</w:View> <w:zoom>0</w:Zoom> <w:punctuationkerning/> <w:validateagainstschemas/> <w:saveifxmlinvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:ignoremixedcontent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:alwaysshowplaceholdertext>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:compatibility> <w:breakwrappedtables/> <w:snaptogridincell/> <w:wraptextwithpunct/> <w:useasianbreakrules/> <w:dontgrowautofit/> </w:Compatibility> <w:browserlevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> </w:WordDocument> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:latentstyles deflockedstate="false" latentstylecount="156"> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><style> <!-- /* Font Definitions */ @font-face {font-family:AnjaliOldLipi; panose-1:2 0 0 0 0 0 0 0 0 0; mso-font-charset:0; mso-generic-font-family:auto; mso-font-pitch:variable; mso-font-signature:-2139095037 8194 0 0 1 0;} /* Style Definitions */ p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal {mso-style-parent:""; margin:0in; margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:12.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-fareast-font-family:"Times New Roman";} @page Section1 {size:8.5in 11.0in; margin:1.0in 1.25in 1.0in 1.25in; mso-header-margin:.5in; mso-footer-margin:.5in; mso-paper-source:0;} div.Section1 {page:Section1;} --> </style><!--[if gte mso 10]> <style> /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Table Normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0in 5.4pt 0in 5.4pt; mso-para-margin:0in; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-ansi-language:#0400; mso-fareast-language:#0400; mso-bidi-language:#0400;} </style> <![endif]--> <p class="MsoNormal"><span style=";font-family:AnjaliOldLipi;font-size:85%;" ><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style=";font-family:AnjaliOldLipi;font-size:85%;" >വീണ്ടുമൊരു പുതിയ വര്ഷം കൂടെ വരവായി. കഴിഞ്ഞ കൊല്ലം “ദാ..”ന്ന് പറയുന്നതിന് മുമ്പ് അങ്ങ് തീര്ന്നു പോയ പോലെ. പതിവു പോലെ ഒരു വാര്ഷിക കണക്കെടുപ്പിന് സമയമായിരിക്കുന്നു. നല്ലതെത്ര, മോശമെത്ര എന്ന കണക്കുകള് നോക്കി പറയാം 2009 കൊള്ളാമായിരുന്നോ അതോ കൂതറയായിരുന്നോ എന്ന്.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style=";font-family:AnjaliOldLipi;font-size:85%;" ><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><br /></p><p class="MsoNormal"><span style=";font-family:AnjaliOldLipi;font-size:85%;" ><span>തുടക്കം</span> <span>കഴിഞ്ഞ</span> <span>ന്യൂ</span> <span>ഇയറില്</span> <span>നിന്നു</span> <span>തന്നെയാവാം</span>. <span>കഴിഞ്ഞ</span> <span>കൊല്ലം</span> <a href="http://baalavaadi.blogspot.com/2008/12/blog-post.html">ചില കഠിന തീരുമാനങ്ങള്</a> <span>എടുത്തിരുന്നു</span>. <span>അതില്</span> <span>എന്തൊക്കെ</span> പ്രാവര്ത്തികമാക്കി എന്ന് നോക്കട്ടെ..<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style=";font-family:AnjaliOldLipi;font-size:85%;" ><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style=";font-family:AnjaliOldLipi;font-size:85%;" ><br /></span></p><p class="MsoNormal"><span style=";font-family:AnjaliOldLipi;font-size:85%;" >1. <span style="font-style: italic;">ഇനി</span><span style="font-style: italic;"> </span><span style="font-style: italic;">മുതല്</span><span style="font-style: italic;"> </span><span style="font-style: italic;">എല്ലാ</span><span style="font-style: italic;"> </span><span style="font-style: italic;">ദിവസവും</span><span style="font-style: italic;"> </span><span style="font-style: italic;">കുളിച്ച</span><span style="font-style: italic;"> </span><span style="font-style: italic;">ശേഷമേ</span><span style="font-style: italic;"> </span><span style="font-style: italic;">ആഹാരം</span><span style="font-style: italic;"> </span><span style="font-style: italic;">കഴിക്കൂ</span><span style="font-style: italic;">..</span><span style=""><span style="font-style: italic;"> </span> </span>- ഒരു നാലു മാസം നല്ല സുന്ദരമായി ഈ പദ്ധതി മുന്നോട്ട് കൊണ്ട് പോയി. അതിനു ശേഷം എനിക്ക് ജോലി കിട്ടി. ജോലിയുടെ സമയം എന്റെ സകല ശീലങ്ങളും മാറ്റി. പിന്നെയാ രാവിലത്തെ കുളി! ലഞ്ച് 12 മണിക്ക് കഴിക്കണം. എന്നിട്ടാണ് ഓഫീസില് പോക്ക്. അതിന് ബ്രേക്ക്ഫാസ്റ്റ് മിനിമം 9 മണിക്കെങ്കിലും കഴിക്കണ്ടേ? വേണം. ആ നേരത്ത് ഞാന് കിടക്കയില് നിന്നും പൊങ്ങുന്നതെ ഉണ്ടാവൂ. പല്ലുതേപ്പും പരിപാടികളും കഴിഞ്ഞ് ഒമ്പതേകാലിന് മുമ്പ് ബ്രേക്ക്ഫാസ്റ്റ് കഴിക്കാന് നോക്കണോ അതോ കുളിക്കണോ? എല്ലാം ആരോഗ്യത്തിന് വേണ്ടിയല്ലേ? അത് കളഞ്ഞിട്ട് കാലത്ത് കുളിക്കണം എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞാല് നടക്കുന്ന കാര്യമാണോ? നിങ്ങള് തന്നെ പറ!<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style=";font-family:AnjaliOldLipi;font-size:85%;" ><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style=";font-family:AnjaliOldLipi;font-size:85%;" ><br /></span></p><p class="MsoNormal"><span style=";font-family:AnjaliOldLipi;font-size:85%;" >2. <span style="font-style: italic;">ഡ്രൈവിങ്ങ്</span><span style="font-style: italic;"> </span><span style="font-style: italic;">പഠിക്കും</span><span style="font-style: italic;">. </span><span style="font-style: italic;">ഇനിയും</span><span style="font-style: italic;"> </span><span style="font-style: italic;">വൈകിയാല്</span><span style="font-style: italic;"> </span><span style="font-style: italic;">ശരിയാവില്ല</span><span style="font-style: italic;">. </span><span style="font-style: italic;">ഈ</span><span style="font-style: italic;"> </span><span style="font-style: italic;">കൊല്ലം</span><span style="font-style: italic;"> </span><span style="font-style: italic;">അവസാനിക്കുമ്പോള്</span><span style="font-style: italic;"> </span><span style="font-style: italic;">ഞാന്</span><span style="font-style: italic;"> </span><span style="font-style: italic;">ഡ്രൈവിങ്ങ്</span> <span style="font-style: italic;">പഠിച്ച്</span><span style="font-style: italic;"> </span><span style="font-style: italic;">കഴിഞ്ഞിരിക്കും</span><span style="font-style: italic;">.</span> - ജൂണ് മാസം 16ന് ലൈസന്സ് വാങ്ങി പോക്കറ്റിലിട്ടു. അത്യാവശ്യം സ്കൂട്ടര് ഓടിക്കാം. കാറും ഓടിച്ചു. ബൈക്ക് ഇതു വരെ ഓടിച്ചില്ല.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style=";font-family:AnjaliOldLipi;font-size:85%;" ><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style=";font-family:AnjaliOldLipi;font-size:85%;" ><br /></span></p><p class="MsoNormal"><span style=";font-family:AnjaliOldLipi;font-size:85%;" >3. <span style="font-style: italic;">ഡയറി</span><span style="font-style: italic;"> </span><span style="font-style: italic;">എഴുത്ത്</span><span style="font-style: italic;"> </span><span style="font-style: italic;">തുടരും</span><span style="font-style: italic;">.</span> - 2008-ല് തുടങ്ങിയ പരിപാടിയാണ് ഡയറി എഴുത്ത്. 2009-ലെ 365 ദിവസവും എഴുതണം എന്ന് വിചാരിച്ചതാണ്. എന്നാല് ചില ദിവസങ്ങളില് എഴുതിയില്ല. പ്രത്യേകിച്ച് ഒന്നും എഴുതാനില്ലായിരുന്നു.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style=";font-family:AnjaliOldLipi;font-size:85%;" ><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style=";font-family:AnjaliOldLipi;font-size:85%;" ><br /></span></p><p class="MsoNormal"><span style=";font-family:AnjaliOldLipi;font-size:85%;" >4. <span style="font-style: italic;">ബുക്ക്</span><span style="font-style: italic;"> </span><span style="font-style: italic;">വായിക്കും</span><span style="font-style: italic;">. </span><span style="font-style: italic;">കോളേജ്</span><span style="font-style: italic;"> </span><span style="font-style: italic;">ലൈബ്രറിക്ക്</span><span style="font-style: italic;"> </span><span style="font-style: italic;">നന്ദി</span><span style="font-style: italic;">. </span><span style="font-style: italic;">ഇനി</span><span style="font-style: italic;"> </span><span style="font-style: italic;">അവിടുന്ന്</span><span style="font-style: italic;"> </span><span style="font-style: italic;">പുറത്തിറങ്ങിയാലും</span><span style="font-style: italic;"> </span><span style="font-style: italic;">ബുക്കുകള്</span><span style="font-style: italic;"> </span><span style="font-style: italic;">വാങ്ങി</span><span style="font-style: italic;"> </span><span style="font-style: italic;">വായിക്കാന്</span> <span style="font-style: italic;">ശ്രമിക്കും</span><span style="font-style: italic;">. </span>- ഇവിടെ പണി കിട്ടി. ഈ കൊല്ലം മേടിച്ചത് ആകെ രണ്ട് ബുക്കുകള്. ചേതന് ഭഗത്തിന്റെ 2 സ്റ്റേറ്റ്സ്, ടി.പി. രാജീവന്റെ പാലേരിമാണിക്യം. അതില് പാലേരിമാണിക്യം മുഴുവന് വായിച്ചില്ല. സിനിമ കാണാന് വേണ്ടി വായന പകുതിക്ക് നിര്ത്തി. 2 സ്റ്റേറ്റ്സ് വായിച്ചു. കൊള്ളാം. അത് കൂടാതെ ഓ. ഹെന്റി കഥകള് (അത് പോസ്റ്റുമാക്കി), ഒരു സങ്കീര്ത്തനം പോലെ, ക്യാമ്പസ് ഓര്മ്മകളുടെ പുസ്തകം എന്നിവയും വായിച്ചു.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style=";font-family:AnjaliOldLipi;font-size:85%;" ><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style=";font-family:AnjaliOldLipi;font-size:85%;" ><br /></span></p><p class="MsoNormal"><span style=";font-family:AnjaliOldLipi;font-size:85%;" >5. <span style="font-style: italic;">വായിക്കുന്ന</span><span style="font-style: italic;"> </span><span style="font-style: italic;">ബുക്കുകളെ</span><span style="font-style: italic;"> </span><span style="font-style: italic;">കുറിച്ച്</span><span style="font-style: italic;"> </span><span style="font-style: italic;">ബ്ലോഗില്</span><span style="font-style: italic;"> </span><span style="font-style: italic;">എഴുതും</span><span style="font-style: italic;">.</span> - വിജയകരമായി ഒരെണ്ണം പോസ്റ്റാക്കി. ഒരു സങ്കീര്ത്തനം പോലെ എന്ന നോവല് വായിച്ചിട്ട് അതിനൊരാസ്വാദനം എഴുതാന് ആവാതെ ഞാന് പകച്ചു നിന്നു! ക്ലാസ് നോവല് ആയിരുന്നു. 2 സ്റ്റേറ്റ്സ് റിവ്യൂ എഴുതാന് മടിയായിരുന്നു.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style=";font-family:AnjaliOldLipi;font-size:85%;" ><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style=";font-family:AnjaliOldLipi;font-size:85%;" ><br /></span></p><p class="MsoNormal"><span style=";font-family:AnjaliOldLipi;font-size:85%;" >6. <span style="font-style: italic;">സിഗററ്റ്</span><span style="font-style: italic;"> </span><span style="font-style: italic;">വലി</span><span style="font-style: italic;">, </span><span style="font-style: italic;">കള്ളുകുടി</span><span style="font-style: italic;"> </span><span style="font-style: italic;">തുടങ്ങിയ</span><span style="font-style: italic;"> </span><span style="font-style: italic;">ദുഃശീലങ്ങളില്</span><span style="font-style: italic;"> </span><span style="font-style: italic;">നിന്നും</span><span style="font-style: italic;"> </span><span style="font-style: italic;">ഇത്ര</span><span style="font-style: italic;"> </span><span style="font-style: italic;">നാള്</span><span style="font-style: italic;"> </span><span style="font-style: italic;">വിട്ടു</span><span style="font-style: italic;"> </span><span style="font-style: italic;">നിന്നത്</span><span style="font-style: italic;"> </span><span style="font-style: italic;">പോലെ</span><span style="font-style: italic;"> </span><span style="font-style: italic;">ഇനിയും</span><span style="font-style: italic;"> </span><span style="font-style: italic;">വിട്ടു</span><span style="font-style: italic;"> </span><span style="font-style: italic;">നില്ക്കും</span><span style="font-style: italic;">.</span> - വിട്ടു നിന്നു. വലിയും കുടിയും ആരോഗ്യത്തിനും പോക്കറ്റിനും ഹാനീകരം!<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style=";font-family:AnjaliOldLipi;font-size:85%;" ><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style=";font-family:AnjaliOldLipi;font-size:85%;" ><br /></span></p><p class="MsoNormal"><span style=";font-family:AnjaliOldLipi;font-size:85%;" >7. <span style="font-style: italic;">പാചകം</span><span style="font-style: italic;"> </span><span style="font-style: italic;">പഠിക്കാന്</span><span style="font-style: italic;"> </span><span style="font-style: italic;">ചിലപ്പോ</span><span style="font-style: italic;"> </span><span style="font-style: italic;">ശ്രമിച്ചേക്കും</span>.<span style=""> </span>- ഏടത്തിയമ്മ നല്ല ഒന്നാന്തരം ഭക്ഷണം തരുമ്പോള് ഞാനായിട്ട് എന്തിനാ വേണ്ടാത്ത പണിക്ക് പോകുന്നത്? പാചകം അവസരം വരുമ്പോള് പഠിക്കും. അത്ര തന്നെ!<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style=";font-family:AnjaliOldLipi;font-size:85%;" ><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style=";font-family:AnjaliOldLipi;font-size:85%;" ><br /></span></p><p class="MsoNormal"><span style=";font-family:AnjaliOldLipi;font-size:85%;" >2009 എന്നെ സംബന്ധിച്ച് വളരെ നല്ലൊരു വര്ഷമായിരുന്നു. </span><span style=";font-family:AnjaliOldLipi;font-size:85%;" >എന്റെ ജീവിതത്തില്</span><span style=";font-family:AnjaliOldLipi;font-size:85%;" > ഒരുപാട് കാര്യങ്ങള് ആദ്യമായി സംഭവിച്ച വര്ഷം. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style=";font-family:AnjaliOldLipi;font-size:85%;" ><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><br /></p><p class="MsoNormal"><span style=";font-family:AnjaliOldLipi;font-size:85%;" >തലയില് തൊപ്പി വെച്ച് കറുത്ത കോട്ടൊക്കെ ഇട്ട് എന്റെ അമ്മാവന് ഡിഗ്രി സെര്ട്ടിഫിക്കറ്റ് പിടിച്ച് നില്ക്കുന്ന ഒരു ഫോട്ടൊ ഉണ്ട് വീട്ടില്. ഈ 2009 മാര്ച്ച് 30ന് ഞാനും ഇട്ടു ഒരു കറുത്ത കോട്ടും തൊപ്പിയും. തൊപ്പിയൂരി ആകാശത്തേക്ക് പറത്തി എറിഞ്ഞ് ഒരു എം.ബി.എക്കാരനായി. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style=";font-family:AnjaliOldLipi;font-size:85%;" ><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><br /></p><p class="MsoNormal"><span style=";font-family:AnjaliOldLipi;font-size:85%;" >ആ ചടങ്ങ് നടക്കുന്നതിനു മുമ്പ് തന്നെ ഒരു ജോലിയും കൈയ്യിലായിരുന്നു. എന്റെ ആദ്യത്തെ ജോലി. മാര്ച്ച് 16ന് ആയിരുന്നു ഇന്റര്വ്യൂ. ഏപ്രില് 27-ന് ഔദ്യോഗിക ജീവിതം ആരംഭിച്ചു. കൃത്യം ഒരു മാസവും 4 ദിവസവും കഴിഞ്ഞപ്പോള്, ആദ്യ ശമ്പളവും കൈയ്യില് കിട്ടി. സോറി, ശമ്പളം അക്കൌണ്ടില് ആണ് വീണത്.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style=";font-family:AnjaliOldLipi;font-size:85%;" ><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><br /></p><p class="MsoNormal"><span style=";font-family:AnjaliOldLipi;font-size:85%;" >ഈ കിട്ടിയ ഒരുമാസത്തില് ആണ് ഞാന് ഡ്രൈവിങ്ങ് എന്ന കടമ്പ കടന്നു കൂടിയത്. ഏപ്രില് ഒന്നാം തീയതി ആണ് ഡ്രൈവിങ്ങ് ക്ലാസിന് ചേര്ന്നത് (നല്ല ബെസ്റ്റ് ദിവസം!). ആദ്യത്തെ ദിവസം തന്നെ ആശാന് എന്നെകൊണ്ട് വണ്ടി ദേശിയപാതയില് ഓടിപ്പിച്ചു. ഞാന് സത്യത്തില് സ്റ്റീയറിങ്ങ് പിടിച്ചു എന്നേ ഉള്ളു. ബാക്കിയെല്ലാം പുള്ളിയാണ് ചെയ്തത്. അധികം ഓടിപ്പിച്ചില്ല. പോയി ലേണേഴ്സ് എടുത്തോണ്ട്<span style=""> </span>വരാന് പറഞ്ഞു. പറഞ്ഞതിലും നേരത്തെ ഓഫീസില് ജോയിന് ചെയ്യേണ്ടി വന്നത് കൊണ്ട് ക്ലാസ് ഇടയ്ക്ക് ഒന്ന് മുറിഞ്ഞു. എങ്കിലും തട്ടീം തടഞ്ഞും ഞാന് പഠിച്ചെടുത്തു. ജൂണ് 16ന് മാന്യമായി ടെസ്റ്റ് എടുത്ത് ലൈസന്സും മേടിച്ചു.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style=";font-family:AnjaliOldLipi;font-size:85%;" ><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><br /></p><p class="MsoNormal"><span style=";font-family:AnjaliOldLipi;font-size:85%;" >ഇതിനിടയില് ഒരു ഐതിഹാസികമായ കാത്തിരിപ്പിനൊടുവില് എനിക്ക് പാസ്പോര്ട്ട് കിട്ടുകയുണ്ടായി. 2008-ല് അപേക്ഷിച്ചെങ്കിലും സംഭവം കൈയ്യില് കിട്ടാന് 2009 മാര്ച്ച് ആവേണ്ടി വന്നു. എന്റെ തിരുവനന്തപുരം ജീവിതം അന്വേഷിക്കാന് എത്തിയ പോലീസേമാനെ വേണ്ട വിധം സന്തോഷിപ്പിക്കാഞ്ഞത് കൊണ്ടാവാം ഈ താമസം എന്ന് കരുതുന്നു. എനിക്കപ്പോ പാസ്പോര്ട്ട് കിട്ടിയിട്ട് വലിയ അത്യാവശ്യം ഒന്നും ഇല്ലായിരുന്നു. വരുമ്പോ മതി എന്ന മട്ട്. കുറച്ച് കാത്തിരുന്നെങ്കിലും, രണ്ടു മൂന്ന് തവണ പാസ്പോര്ട്ട് ഓഫീസില് പോയി ക്യൂ നില്ക്കേണ്ടി വന്നെങ്കിലും വിഷമമില്ല. അത് കൈയ്യില് കിട്ടിയപ്പോള് ഒരുപാട് സന്തോഷിക്കുകയും ചെയ്തു.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style=";font-family:AnjaliOldLipi;font-size:85%;" ><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><br /></p><p class="MsoNormal"><span style=";font-family:AnjaliOldLipi;font-size:85%;" >ഡ്രൈവിങ്ങ് പഠിച്ചു, സ്കൂട്ടര് ഓടിച്ചു എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞല്ലോ. അതിന്റെയൊപ്പം മറ്റൊന്ന് കൂടി സാധിച്ചെടുത്തു. സ്വന്തമായി ഒരു ആക്സിഡന്റ്. അത്ര വലിയ സംഗതി ഒന്നുമല്ലാന്നേ. വീട്ടില് നിന്നും വണ്ടി ഇറക്കികൊണ്ട് പോയ വഴിയില് അവിടെ ഒരു വേലിയുടെ അടുത്ത് പാര്ക്ക് ചെയ്തിരുന്ന സൈക്കിളിന് ഒരു തട്ട് കൊടുത്തു. വണ്ടിയുടെ സൈഡില് കുറച്ച് പെയിന്റ് പോയി. സൈക്കിള് മറിഞ്ഞും വീണു. ഹെല്മെറ്റ് വെച്ചത് കൊണ്ട് എനിക്കൊന്നും പറ്റിയില്ല! നിര്ത്തിയിട്ട സൈക്കിളില് കൊണ്ട് പോയി വണ്ടി എന്തിന് ഇടിപ്പിച്ചു എന്നൊന്നും ചോദിക്കരുത്. അതൊക്കെ ഒരുപാട് വലിയ കഥയാണ്. കുറച്ച് ഫിസിക്സ് ഒക്കെ ചേര്ത്ത് പറഞ്ഞാലെ മനസിലാവൂ..<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style=";font-family:AnjaliOldLipi;font-size:85%;" ><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><br /></p><p class="MsoNormal"><span style=";font-family:AnjaliOldLipi;font-size:85%;" >കഴിഞ്ഞ ഒരു 10-12 വര്ഷത്തിനു ശേഷം ആദ്യമായാണ് ഒരു വര്ഷം ഞാന് പത്തില് കൂടുതല് മലയാളം സിനിമ തീയറ്ററില് പോയി കാണുന്നത്. ഈ കൊല്ലം ഇറങ്ങിയ 15 മലയാളം സിനിമകളാണ് തീയറ്ററില് പോയി കണ്ടത്. അതും പോരാഞ്ഞ് ദേവ് ഡി, ദില്ലി 6, ഷൂട്ട് ഓണ് സൈറ്റ് (നസിരുദ്ദീന് ഷായെ കണ്ട് കയറിയതാണ്.. എന്റമ്മേ!), അജബ് പ്രേം കി ഖസബ് കഹാനി, പിന്നെ ഹോളിവുഡില് നിന്നും ഏയിഞ്ചല്സ് & ഡീമണ്സ് എന്നിവയാണ് തീയറ്ററില് കണ്ടത്. അല്ലാതെ കണ്ടതിന്റെ ലിസ്റ്റ് നോക്കിയാല് വീണ്ടും നീളും. ഏതായാലും 2008 പോലെ മലയാളം സിനിമ എന്നെ ചതിച്ചില്ല. കണ്ട ഭൂരിഭാഗം സിനിമകളും എനിക്കിഷ്ടപ്പെട്ടു.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style=";font-family:AnjaliOldLipi;font-size:85%;" ><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><br /></p><p class="MsoNormal"><span style=";font-family:AnjaliOldLipi;font-size:85%;" >സിനിമയുടെ കാര്യം പറഞ്ഞപ്പോഴാ ഓര്ത്തത്. ഓഫീസില് ഒരു സ്കിറ്റിന് വേണ്ടി ഞാന് സ്റ്റേജില് കയറി. അതൊരു ചരിത്ര സംഭവമാണ്. എന്നാല് അതിലും എന്നെ സന്തോഷിപ്പിക്കുന്ന മറ്റൊരു സംഗതി ആ സ്കിറ്റിലൂടെ നടന്നു. ഞങ്ങള് സ്കിറ്റ് റെക്കോഡ് ചെയ്യാന് പോയി. സിനിമയിലും ടീവിയിലും മാത്രമാണ് കണ്ണാടിക്കൂട്ടിനുള്ളില് നിന്നും ഹെഡ് ഫോണ് ഒക്കെ ചെവിയില് വെച്ച് സംസാരിക്കുന്നത് കണ്ടിട്ടുള്ളത്. അങ്ങനെയൊരു കാര്യം നേരിട്ട് ചെയ്യാന് കഴിഞ്ഞപ്പോള് ഭയങ്കര സന്തോഷം. എന്റെ ശബ്ദം ഞാന് വിചാരിച്ചത് പോലെയേ അല്ല എന്നും എനിക്ക് മനസിലായി! <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style=";font-family:AnjaliOldLipi;font-size:85%;" ><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><br /></p><p class="MsoNormal"><span style=";font-family:AnjaliOldLipi;font-size:85%;" >ഇതിനിടയില് പൊതു തിരഞ്ഞെടുപ്പ് വന്ന വകയില് “കന്നി വോട്ട്” എന്ന സംഭവം നടന്നു. ആര്ക്ക് വോട്ട് ചെയ്തെന്ന് ഞാന് കൊന്നാലും പറയില്ല. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style=";font-family:AnjaliOldLipi;font-size:85%;" ><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><br /></p><p class="MsoNormal"><span style=";font-family:AnjaliOldLipi;font-size:85%;" >അങ്ങനെ ഒരുപിടി നല്ല കാര്യങ്ങളുമായി ഒരു നല്ല വര്ഷമായിരുന്നു 2009. ദുഃഖങ്ങള് ഇല്ല എന്നല്ല. എങ്കിലും സന്തോഷത്തിനിടയ്ക്ക് വെറുതെ എന്തിനാണ് ദുഃഖങ്ങള് കൊണ്ടു വരുന്നത്? പോരാത്തതിന് 2009 തീര്ന്നത് പോലും സുന്ദരമായിട്ടാണ്. എല്ലാവര്ക്കും കമ്പനി വക ബോണസ് കിട്ടി..! അപ്പോള് 2009 ഒരു സൂപ്പര് വര്ഷം തന്നെ!<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style=";font-family:AnjaliOldLipi;font-size:85%;" ><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><br /></p><p class="MsoNormal"><span style=";font-family:AnjaliOldLipi;font-size:85%;" >ഇനി 2010. എങ്ങനെയുണ്ടെന്ന് നോക്കാം. കഴിഞ്ഞ വര്ഷത്തെ പോലെ പുതിയ തീരുമാനങ്ങള് ഒന്നും എടുക്കുന്നില്ല. തല്ക്കാലം പ്രതിജ്ഞകള് ഒന്നും ഓര്മ്മയില് വരുന്നില്ല. ആകെ തോന്നിയത് വ്യായാമം ചെയ്തു തുടങ്ങാം എന്നതാണ്. അത് എന്തായാലും നടക്കില്ല എന്ന് എനിക്ക് തന്നെ ഉറപ്പുള്ളത് കൊണ്ട് ഒരു പ്രതിജ്ഞയാക്കി സ്വയം നാണംകെടാന് ഉദ്ദേശിക്കുന്നില്ല..! ഇനി പുതുവര്ഷമായിട്ട് പ്രതിജ്ഞ എടുത്തില്ല എന്ന് വേണ്ട. എനിക്ക് ചെയ്യാന് പറ്റുമെന്ന് ഉറപ്പുള്ള പ്രതിജ്ഞ എടുക്കാം. ഇതാ എന്റെ പുതുവര്ഷ പ്രതിജ്ഞ - എല്ലാ മാസവും ഒരു ദിവസമെങ്കിലും അമ്പലത്തില് പോകും. അമ്മയ്ക്ക് പൊതുവെ ഒരു പരാതിയുണ്ട് എനിക്ക് ഈശ്വരവിശ്വാസം തീരെയില്ല എന്ന്. അതങ്ങ് മാറുന്നെങ്കില് മാറട്ടെ..<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style=";font-family:AnjaliOldLipi;font-size:85%;" ><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style=";font-family:AnjaliOldLipi;font-size:85%;" ><br /></span></p><p class="MsoNormal"><span style=";font-family:AnjaliOldLipi;font-size:85%;" >2009-ല് ചെയ്തു തീര്ക്കണം എന്ന് വിചാരിച്ച രണ്ട് കാര്യങ്ങള് ചെയ്യാന് പറ്റിയില്ല. അത് 2010യുടെ ആദ്യ മൂന്ന് ദിവസത്തിനുള്ളില് തന്നെ തീര്ക്കണം എന്ന് വിചാരിക്കുന്നു - 1. ഒരു പുതിയ മൊബൈല് ഫോണ് വാങ്ങണം. 2. “അവതാര്” കാണണം.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style=";font-family:AnjaliOldLipi;font-size:85%;" ><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style=";font-family:AnjaliOldLipi;font-size:85%;" ><br /></span></p><p class="MsoNormal"><span style=";font-family:AnjaliOldLipi;font-size:85%;" >2009 എനിക്ക് നല്ല വര്ഷമായിരുന്നു. നിങ്ങള്ക്കും അങ്ങനെ തന്നെ എന്ന് വിശ്വസിക്കുന്നു. 2010 ഇതിലും നല്ല വര്ഷമാകട്ടെ എന്ന് ആശംസിക്കുന്നു. ഏവര്ക്കും പുതുവത്സരാശംസകള്! :)<o:p></o:p></span></p>Baluhttp://www.blogger.com/profile/14691204087870046090noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-1844691890247988282.post-46782022449678402992009-11-14T17:19:00.002+05:302009-11-14T17:20:44.095+05:30പേടിക്ക് 20 വയസ്സ്..!<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhb9wBJBH_es3Dbh6T_roFw8ZHAY_CFAZJ2yZjiJRhxnaF7_VmtbGm5QjYLAOQopdv3NUtq_ZFq_3cGr6YY7JDqheTGlgAxECx7ZSF2hvDIothgYZiD929ivPPajAbOLpxcT8ygBkw1PaI/s1600-h/sachin-tendulkar-58a+copy.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 320px; height: 288px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhb9wBJBH_es3Dbh6T_roFw8ZHAY_CFAZJ2yZjiJRhxnaF7_VmtbGm5QjYLAOQopdv3NUtq_ZFq_3cGr6YY7JDqheTGlgAxECx7ZSF2hvDIothgYZiD929ivPPajAbOLpxcT8ygBkw1PaI/s320/sachin-tendulkar-58a+copy.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5403925401827565938" border="0" /></a><br /><br /><br /><br />ബോളര്മാരുടെ പേടിക്ക് 20 വയസ്സ്..!<br /><br />ഒരിക്കലും മറക്കാനാവാത്തത് :<br /><br />ഷാര്ജ - ഓസീസിനെതിരെ തുടര്ച്ചയായി രണ്ട് സെഞ്ച്വറികള് - ഒന്ന് ടീമിനെ ഫൈനലില് എത്തിക്കാനും, അടുത്തത് കപ്പ് നേടാനും.. ഇതിനു ശേഷം ഷെയ്ന് വോണ് സച്ചിനെ പേടിച്ച് ഉറങ്ങാതിരുന്നിട്ടുണ്ട് എന്നൊരു കഥ കേള്ക്കുന്നു..!<br /><br />ഷാര്ജ - ഹെന്റി ഒലോങ്കയുടെ അഹങ്കാരം തീര്ത്ത “തല്ല്”.. അന്ന് വിരമിച്ച ഒലോങ്ക പിന്നെ മാസങ്ങള്ക്ക് ശേഷമാണ് വീണ്ടും കളി തുടങ്ങിയത്. അതിനു ശേഷം ഇന്ത്യയില് പരമ്പരയ്ക്കെത്തിയ കക്ഷിയെ വീണ്ടും “കൈകാര്യം ചെയ്ത്“ എന്നന്നേക്കുമായി ഗ്രൌണ്ടില് നിന്നും ഓടിച്ചു!<br /><br />2003 ലോകകപ്പ് - പാകിസ്ഥാനുമായുള്ള മത്സരം. അക്തറിനും വാഖറിനും കണക്കിനു കൊടുത്തു. അന്നൊരു സെഞ്ച്വറി കിട്ടിയില്ല എന്നത് ഇന്നും സങ്കടമുണ്ടാക്കുന്നു. ഇടയ്ക്ക് കാലില് പേശിവലിവ് വന്നിരുന്നു. അതുകൊണ്ട് മാത്രം അന്ന് അവന്മാര് കൂടുതല് വാങ്ങാതെ രക്ഷപ്പെട്ടു..<br /><br />1993 ഹീറോ കപ്പ് (വര്ഷം കൃത്യമാണൊ എന്നോര്മ്മയില്ല) - വെസ്റ്റ് ഇന്റീസുമായുള്ള മത്സരത്തില് അടിച്ചു തകര്ത്തിരുന്ന ബ്രയാന് ലാറയെ ബോള്ഡ് ആക്കിയത്. സ്റ്റമ്പ് കറങ്ങി കറങ്ങി പോയത് ഇപ്പോഴും ഓര്ക്കുന്നു. അത് പോലെ സൌത്ത് ആഫ്രിക്കയുമായുള്ള കളി. അവസാന ഓവറില് ജയിക്കാന് 6 റണ്സ് വേണ്ടപ്പോള്, അതും ബ്രയാന് മക്മില്ലനെ പോലെ അപകടകാരിയായ ഒരു ഓള്റൌണ്ടര് ക്രീസില് നില്ക്കുമ്പോള് ക്യാപ്റ്റന് അസറിന് തന്റെ ബോളര്മാരെക്കാള് വിശ്വാസം സച്ചിനെയായിരുന്നു. ആ വിശ്വാസം സച്ചിന് കാത്തു..<br /><br />കൊച്ചി - കേരളത്തില് സച്ചിന്റെ ഒരു മിന്നുന്ന ബാറ്റിങ്ങ് കാണാന് കാത്തിരുന്ന മലയാളികളെ നിരാശരാക്കി സച്ചിന് നേരത്തെ പുറത്തായി. എന്നാല് ഓസ്ട്രേലിയയ്ക്കെതിരെ നടന്ന ആ കളിയില് സച്ചിന് ഇന്ദ്രജാലം ബോള് കൊണ്ട് കാണിച്ചു - 5 വിക്കറ്റ്!<br /><br />സി.ബി. സീരിസ് - ഓസ്ട്രേലിയയെ തോല്പിക്കുക തന്നെ പ്രയാസം. അവരെ അവരുടെ മണ്ണില് തോല്പിക്കുക എന്നത് അതിലേറെ പ്രയാസം. രണ്ട് ഫൈനലുകളിലും ഇന്ത്യന് ബാറ്റിങ്ങിന്റെ നെടുംതൂണായി നിന്ന് കപ്പ് നേടി തന്നത്..<br /><br />ഹൈദരബാദ് - 350 എന്ന ഭീമന് ടോട്ടലിന് മുന്നില് പതറാതെ നിന്ന് പൊരുതി, 175 റണ്സും നേടി. ജയിക്കാന് വേണ്ടതില് പകുതി റണ്സ്. ബാക്കി പകുതി നേടാന് പത്ത് പേര് ഉണ്ടായിട്ടും നടന്നില്ല.. ജയിക്കാന് വെറും 17 പന്തും 18 റണ്സും മാത്രം അകലെ അന്ന് സച്ചിന് പുറത്താകുമ്പോഴും ഞാന് വിശ്വസിച്ചിരുന്നു, ബാക്കിയുള്ളവര് ഈ ജയം സച്ചിന് വേണ്ടി നേടിയെടുക്കുമെന്ന്..<br /><br />ഇരുപത് വര്ഷമായി ഈ മനുഷ്യന് ഇന്ത്യയ്ക്ക് വേണ്ടി കളിക്കുന്നു. 2011 ലോകകപ്പ് നേടാന് സച്ചിന് എന്തായാലും പൊരുതും. ടീമിലെ ബാക്കി 13 പേരും കൂടെ നിന്നാല് മതിയായിരുന്നു..Baluhttp://www.blogger.com/profile/14691204087870046090noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-1844691890247988282.post-26722446349533166492009-09-29T10:48:00.003+05:302009-09-29T11:01:26.925+05:30അപ്പുക്കുട്ടന്റെ ഡോബര്വുമണ്സുന്ദരമായ ഗ്രാമം. തോടും പുഴയും നിറഞ്ഞ, നെല്പ്പാടങ്ങള് സുന്ദരിയാക്കിയ, കരിമീനും വരാലും, ആടും പശുവും, താറാവും കോഴിയും, അവയെ തിന്നുന്ന പെരുമ്പാമ്പും ഉള്ള ഒരു ഗ്രാമം. ഒരു ടിപ്പിക്കല് കുട്ടനാടന് സെറ്റപ്പ്. ഈ കഥ നടക്കുന്നത് അവിടെയാണ്. കുറച്ച് വര്ഷങ്ങള്ക്ക് മുമ്പ്..<br /><br />ആ നാട്ടില് ഒരു വലിയ തറവാടുണ്ടായിരുന്നു. അവിടുത്തെ ഒരു പാവം കൊച്ചുമിടുക്കനാണ് അപ്പുക്കുട്ടന്. ഇന്നത്തെ പോലെ ചെവിയില് വെയ്ക്കാന് അവനു മൊബൈല് ഫോണ് ഇല്ല, സമയം കൊല്ലാന് കേബിള് ടീവിയുമില്ല, ബ്ലോഗെഴുതാന് ഇന്റര്നെറ്റ് കണക്ഷനുമില്ല. കക്ഷി ഒരു ഒന്നാന്തരം മൃഗസ്നേഹി ആയിരുന്നു. വീട്ടിലെ സകല വളര്ത്തുമൃഗങ്ങളും അവന് സ്വന്തം സഹോദരന്മാരെ പോലെയായിരുന്നു. ഒരു സഹോദരിയും ഉണ്ട് - അമ്മിണി എന്ന പശു. ഇവരോടൊക്കെ കുശലം പറഞ്ഞും, ഇവരുമായി കളിച്ചുമൊക്കെയാണ് അപ്പുക്കുട്ടന് സമയം കളഞ്ഞിരുന്നത്.<br /><br />ഇതൊന്നുമല്ലാതെ മറ്റൊരാള് കൂടെയുണ്ട് നമ്മുടെ അപ്പുക്കുട്ടന്റെ ജീവിതത്തില്. തൊട്ടപ്പുറത്തെ വീട്ടിലെ മിനുമോള്. എന്നാല് മിനുമോളുടെ കൈവശം ഉള്ള ഏഴ് മുയലുകളില് ഒന്നിനെയാണ് അപ്പുക്കുട്ടന്റെ ലക്ഷ്യം എന്ന് അവന്റെ അമ്മ ആരോപിക്കാറുണ്ട്. ബട്ട്, അപ്പുക്കുട്ടന് അത് സമ്മതിച്ച് തരില്ല. എന്റേതെന്നും മിനുമോള്ടേതെന്നും തമ്മില് ഒരു വ്യത്യാസം ഇല്ലാ എന്നാണ് അപ്പുക്കുട്ടന്റെ സ്റ്റാന്റ്! ഇത്രയും ആയ സ്ഥിതിക്ക് ഒന്നൂടെ പറയണമല്ലോ.. അപ്പുക്കുട്ടന് പഠിക്കുന്നത് മൂന്നാം ക്ലാസിലും മിനുമോള് ഒന്നിലുമാണ്. ഒരേ സ്കൂള്, നാട്ടിലെ ഒരേയൊരു ഇംഗ്ലീഷ് മീഡീയം സ്കൂള്. ഇന്നത്തെ പോലെ അന്ന് ഒരുപാട് ഇംഗ്ലീഷ് മീഡിയം സ്കൂളുമില്ല..<br /><br />കള്ളന്മാരുടെ സുവര്ണ കാലഘട്ടം! ഇന്നത്തെ പോലെ ബാങ്ക് ലോക്കറിനൊന്നും വലിയ പബ്ലിസിറ്റി കിട്ടിയിട്ടില്ല. ആളുകള് സ്വര്ണ്ണവും പണവും സൂക്ഷിച്ച് വെച്ചിരുന്നത് വീടുകളില് തന്നെ. അന്ന് വീടുകളില് നാടന് പട്ടി മാത്രമാണ് ഉള്ളത്. അല്സേഷ്യന് എന്ന് കേട്ടാല്, സോറി അത് ഞാന് കഴിക്കത്തില്ല എന്ന് പറയുന്ന നാട്ടുകാരുള്ള സ്ഥലമാണ്. പട്ടിയുള്ള വീടുകള് തന്നെ കുറവ്. അതുകൊണ്ട് കള്ളന്മാര്ക്ക് മോഷണം എന്ന് വെച്ചാല് പൂ പറിക്കുന്ന പോലെയെ ഉള്ളൂ.. വെട്ടോം വെളിച്ചോം ഇല്ലാത്ത ഒരു വീട്ടില് ചെന്ന് അവിടുത്തെ ചേച്ചിയോട് ഭര്ത്താവിന്റെ ശബ്ദത്തില് സംസാരിച്ച് സ്വര്ണ്ണം കൊണ്ടുപോയ കഥ വരെയുണ്ട്! പെരുകി വരുന്ന കള്ളന്മാരുടെ ശല്യം മുന്കൂട്ടി കണ്ടത്കൊണ്ട് അപ്പുക്കുട്ടന്റെ അച്ചന് രാഘവേട്ടന് അത്യാവശ്യം പണം മുടക്കി ഒരു സംഗതി സ്വന്തമാക്കി - ഒരു ഡോബര്മാന്. കക്ഷി അല്പം ബിസിനസ് മൈന്റഡ് ആയത്കൊണ്ട് ഒരു പെണ്ഡോബര്മാനെയാണ് വാങ്ങിയത്. അതിനെ ഗൌരി എന്ന് പേരിട്ട് വിളിച്ചു.<br /><br />ഗൌരി വന്നതോടെ അമ്മിണിയും സുന്ദരിയുമൊക്കെ ഔട്ട് ഓഫ് അപ്പുക്കുട്ടന്സ് ടെറിട്ടറി! അപ്പുക്കുട്ടന് ഗൌരി, ഗൌരി അപ്പുക്കുട്ടന്. അവര് ഒരു പാത്രത്തില് ഉണ്ടില്ല, ഒരു പായില് ഉറങ്ങിയില്ല.. കാരണം അത് രണ്ടും അപ്പുക്കുട്ടന്റെ അമ്മ സമ്മതിച്ചില്ല. എങ്കിലും അവര് പരസ്പരം സ്നേഹിച്ചു. സ്കൂള് വിട്ടാല് അപ്പുക്കുട്ടന് ഒരോട്ടമാണ്. അഞ്ച് മിനിറ്റ് നടന്ന് വീടെത്താവുന്ന ദൂരത്താണ് സ്കൂള്. മിനുമോളുമായി കിന്നാരം പറഞ്ഞ് പതിനഞ്ച് മിനിറ്റ് ആണ് സാധാരണ എത്തുന്ന സമയം. പക്ഷെ ഇപ്പോള് ലാസ്റ്റ് ബെല്ലടിച്ചാല് ആ സെക്കന്റില് അപ്പുക്കുട്ടന് ഓടും. വന്ന് വന്ന് മിനുമോള് ഒറ്റയ്ക്കാണ് വരവ്. അതില് അവളുടെ അമ്മയ്ക്ക് പരാതി ഉണ്ട്.<br /><br />ഒരു ദിവസം മിനുമോള് കഷ്ടപ്പെട്ട് അപ്പുക്കുട്ടന്റെ ഒപ്പമെത്തി.<br /><br />“ഒന്ന് പതുക്കെ പോ അപ്പുച്ചേട്ടാ”<br />“മിനുമോളെ, ഗൌരിക്ക് പാല് കൊടുക്കണം” ഓടുന്ന വഴി അപ്പുക്കുട്ടന് പറഞ്ഞു.<br />“നിക്ക്, നിക്ക്.. ഒരു കാര്യം പറഞ്ഞോട്ടെ..”<br />അപ്പുക്കുട്ടന് നിന്നു. “ഊം.. എന്താ മിനുമോളെ?”<br />“ഗൌരി കള്ളനെ പിടിക്കുവോ?”<br />“പിടിക്കുവോന്നോ?? ഇനി കള്ളന് ഈ വഴിക്ക് വരില്ല.”<br />“ഇന്നലെ എന്റെ അച്ചന് പറഞ്ഞു”<br />“എന്ത് പറഞ്ഞു?”<br />“അതേയ്.. അമ്മ ചോയിച്ചു, നമുക്കും ഗൌരിയെ പോലെ ഒരു പട്ടിയെ വാങ്ങാന്ന്.. അപ്പോ അച്ചന് പറഞ്ഞല്ലോ”<br />“എന്ത് പറഞ്ഞു? അത് പറ മിനുമോളെ”<br />“ഗൌരി ഭയങ്കരിയാ.. ഡോവര്മാനാ.. കടിച്ച് ശരിയാക്കും. വലിയ വിലയാ എന്നൊക്കെ.”<br />“ആ.. അതൊക്കെ ശരിയാ.. ഗൌരി ഭയങ്കരിയാ..”<br />“അപ്പുച്ചേട്ടാ..”<br />“ഊം..”<br />“അപ്പുച്ചേട്ടന്റെ ഗൌരി ആണോ, പെണ്ണോ?”<br />“മണ്ടൂസേ.. ആണായാല് ഗൌരീന്ന് പേരിടുവോ?”<br />“ഇന്ന് സ്കൂളില് ടീച്ചര് പറഞ്ഞല്ലോ..”<br />“എന്ത് പറഞ്ഞു?”<br />“സയന്സ് ക്ലാസില് ടീച്ചര് പറഞ്ഞല്ലോ”<br />“എന്ത് പറഞ്ഞു? മിനുമോളെ, അത് പറ..”<br />“ആണാണേല് മാന്, പെണ്ണാണേല് വുമന് ആണെന്ന്”<br />“അതേല്ലോ.. അതിന്??”<br />“അപ്പോ പിന്നെങ്ങനാ അപ്പുച്ചേട്ടന്റെ ഗൌരി ഡോവര്മാനാകുന്നേ? ഡോവര്വുമനല്ലേ?”<br />“അയ്യോടാ.. അത് ശരിയാണല്ലൊ.. അപ്പോ ഗൌരി ഡോബര്വുമണാ”<br />“അപ്പുച്ചേട്ടോ..”<br />“എന്താ മിനുമോളെ?”<br />“ഞങ്ങടെ വീട്ടില് കള്ളന് വന്നാലോ?”<br />“വരില്ല. ഗൌരി ഇല്ലേ അവിടെ.”<br />“ഗൌരി അപ്പുച്ചേട്ടന്റെ വീട്ടിലല്ലേ? എങ്ങനെ വരും.. വേലിയുണ്ടല്ലൊ..”<br />“അതൊക്കെ ഞാനേറ്റു. ഒരു സൂത്രമുണ്ട്.”<br />“അതെന്തുവാ?”<br />“വേലീല് ഞാനൊരു തൊളയിട്ടിട്ടുണ്ട്..”<br />പെട്ടെന്നാണ് അപ്പുക്കുട്ടന് ആ കാര്യം ഓര്ത്തത്. “മിനുമോളെ, വേഗം വാ.. ഗൌരിക്ക് പാല് കൊടുക്കണം” എന്നും പറഞ്ഞ് അവനോടി. മിനുമോള് അവന്റെ പിന്നാലെയും.<br /><br />കാലം കടന്നു പോയി. ഇപ്പോള് അപ്പുക്കുട്ടന്റെ വീടും പരിസരവും മാവേലി നാടു വാണീടും കാലം പോലെ ആയിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു. കള്ളന്മാര് പോയിട്ട് പിച്ചക്കാര് പോലും ആ വഴി വരാന് ധൈര്യപ്പെട്ടില്ല. കാരണം ഒന്ന് മാത്രം - ഗൌരി. ഗൌരിയെ പറ്റി പറയാന് ആ ഏരിയയിലെ ഏതൊരാള്ക്കും നൂറു നാവാണ്. ചില സാമ്പിള്സ്:<br />“ഗൌരി.. ഹൊ! അതൊരു പട്ടി തന്നെയാണോ? എന്താ അതിന്റെ ബുദ്ധി..! രാഘവേട്ടന് ആ വളവ് തിരിയുമ്പോ അവള്ക്കറിയാം. ഓടിച്ചെന്ന് ഗെയിറ്റിന്റെ അടുത്ത് നില്ക്കും. അത്ര സ്നേഹമാ”, അപ്പുക്കുട്ടന്റെ നേരെ മുന്നിലുള്ള വീട്ടിലെ ബാലന് ചേട്ടന്റെ കമന്റ്.<br />“ഗൌരി.. ഞങ്ങടെ കൂട്ടുകാരിയാ.. ഒരു പ്രവശ്യം പന്ത് തോട്ടില് പോയപ്പോ അവള് ചാടി ചെന്ന് അത് എടുത്തു. ബോളും കടിച്ച് അവള് നീന്തി വരുന്നത് കാണാന് തന്നെ രസമാ”, അയലത്തെ സണ്ണിക്കുട്ടിയ്ക്കും കൂട്ടുകാര്ക്കുമാണ് ഗൌരിയോട് ഇത്ര സ്നേഹം.<br />“ഗൌരി. അവള് വന്നതോടെ ഈ വഴി അമ്പലത്തില് പോക്ക് സുഖമായി. മുമ്പ് കണ്ട തെരുവ് പട്ടികളൊക്കെ ഈ വഴിക്കല്ലാരുന്നോ പൊറുതി? ഇപ്പൊ ഒറ്റയൊരെണ്ണത്തിനെ കാണാനില്ല.”, വളപ്പിലെ ഭവാനിയമ്മൂമ്മയ്ക്ക് ഇതില് പരം സന്തോഷമുണ്ടോ?<br />“ശ്..ശ്.. രണ്ട് ദിവസം മുമ്പ് രാത്രി അറിയാതെ ആ വഴി ഒന്ന് പോയി. ദൈവമേ.. ഭാഗ്യത്തിനാ പിടിക്കപ്പെടാഞ്ഞെ..” ഒരു കള്ളന്റെ രഹസ്യമായ വെളിപ്പെടുത്തല്!<br /><br />പക്ഷെ അപ്പുക്കുട്ടന് അത്ര സന്തോഷമൊന്നുമില്ല. ഒന്നാമത്, ഗൌരിക്ക് എന്തോ സാരമായ പ്രശ്നം. പഴേപൊലെ ഓട്ടവും ബഹളവും ഒന്നുമില്ല. സാധാരണ ഡോബര്മാന് ഒട്ടും വണ്ണമില്ലാത്തതാണ്. പക്ഷെ കുറച്ച് ദിവസമായി ഗൌരിയ്ക്ക് തടി വെക്കുന്നുണ്ടോ എന്നൊരു സംശയം. രണ്ട്, മിനുമോള് അവളുടെ അമ്മുമ്മയുടെ വീട്ടില് പോയി. ഇനി ഒരാഴ്ച്ക കഴിഞ്ഞേ വരു.<br /><br />അന്ന് രാത്രി അപ്പുക്കുട്ടന് അവന്റെ അമ്മയും അച്ചനും തമ്മിലുള്ള ഒരു സംസാരം കേള്ക്കാനിടയായി.<br /><br />“അതേയ്.. ചേട്ടാ. എനിക്കൊരു കാര്യം പറയാനുണ്ട്”<br />“ഊം.. എന്താ?”<br />“നമ്മുടെ ഗൌരിക്ക് എന്തോ അസുഖമുണ്ടെന്ന് ഒരു സംശയം.”<br />“അതെന്നാടീ?”<br />“ഓ.. അവള്ക്ക് പഴേ ഉഷാറില്ലാന്നെ..”<br />“നിന്റെ തോന്നലാ”<br />“അല്ല. മാത്രമല്ല. അവളിപ്പോ പഴേ പോലെ കള്ളന്മാരെ ഒന്നും വിരട്ടുന്ന ലക്ഷണമില്ല.”<br />“എന്തേ? ഇവിടെ കള്ളന് കേറിയോ?”<br />“ഇല്ല. പക്ഷെ അടുത്ത വീട്ടിലൊക്കെ മോഷണം നടക്കുന്നുണ്ട്.”<br />“ഞാനൊന്നും കേട്ടില്ലല്ലോ.”<br />“സ്വര്ണ്ണോം പണോം ഒന്നുമല്ല. കോഴീം താറാവുമൊക്കെയാ പോയത്.”<br />“ഓ.. അതാണോ പട്ടിക്ക് പ്രശ്നം?”<br />“അതല്ലന്നേ.. ഞാന് പറഞ്ഞില്ലേ? പഴയ ഉഷാറില്ല, എപ്പോഴും ഒരു ഉറക്കംതൂങ്ങിയ മട്ടാ.”<br />“വല്ലോം ഒത്തോടീ?”<br />“എന്ത് ഒത്തോന്ന്?”<br />“അവള്ക്ക് എന്തെങ്കിലും മാറ്റം?”<br />“ആ.. തടിച്ച് വരുന്നുണ്ട്. അത് കൊണ്ടാ അനങ്ങാന് വയ്യാത്തെ.”<br />“ഇതത് തന്നെ. കോളടിച്ചു മോളേ”<br />“എന്തുവാ മനുഷ്യാ ഈ പറയുന്നേ?”<br />“എടീ, ഒരു ഡോബര്മാന് കുഞ്ഞിന് എന്താ വില എന്നറിയുവോ?”<br />“ഓ... എന്ന്..”<br />“ഏതായാലും ഞാന് നാളെ ആ മൃഗഡോക്ടറെ ഒന്ന് വിളിച്ചോണ്ട് വരാം”<br /><br />അപ്പുക്കുട്ടന് ഗൌരിയെ തന്നെ ആലോചിച്ച് കിടന്നു. കുറേ നേരം കഴിഞ്ഞു. എന്തോ ശബ്ദം. അവന് പതിയെ ജനലിന്റെ കുറ്റി മാറ്റി ചെറുതായി അത് തുറന്നു. എന്നിട്ട് പുറത്തേക്ക് നോക്കി. ഗൌരി അവിടെ എന്തിനോടോ മല്പിടുത്തം നടത്തുന്ന പോലെയുണ്ട്. വല്ല എലിയോ, പെരുച്ചാഴിയോ ആവും. അപ്പുക്കുട്ടന് ജനലടച്ചു കിടന്നു.<br /><br />പിറ്റേന്ന് രവിലെ അവന് എഴുന്നേല്ക്കുമ്പോള് വാതില്ക്കല് ആരുടെയോ ശബ്ദം കേട്ടു. അവന് അങ്ങോട്ട് ചെന്നു. അവിടെ മൃഗഡോക്ടര് അവന്റെ അച്ചനോട് എന്തോ സംസാരിക്കുകയാണ് .<br /><br />“.......ങ്ങള് കരുതുന്ന പോലെ ഈ പട്ടി പ്രെഗ്നന്റ് ഒന്നുമല്ല. പ്രശ്നം ഓവര് വെയിറ്റ് ആണ്. ഞാന് ചില എക്സര്സൈസുകള് പറഞ്ഞ് തരാം...” പിന്നെ അവന്റെ അമ്മയുടെ നേരെ തിരിഞ്ഞ് അയാള് തുടര്ന്നു, “.. പട്ടിക്ക് ഇനി അധികം ആഹാരം കൊടുക്കണ്ട. നിങ്ങള് ഇങ്ങനെ തീറ്റിച്ചാല് അതിനു തന്നെയാണ് കേട്.”<br /><br />എന്തോ ആലോചിച്ച പോലെ അപ്പുക്കുട്ടന് നേരെ പറമ്പിലേക്ക് ഓടി. തലേന്ന് ഗൌരി നിന്ന സ്ഥലമായിരുന്നു അവന്റെ ലക്ഷ്യം. ഒരല്പം കാടു പിടിച്ചു നിന്ന ആ ഭാഗത്ത് അവന് കണ്ടു - കുറച്ച് എല്ലും പൂടയും, വെളുത്ത പൂട. അവന് നേരെ മിനുമോള്ടെ വീട്ടിലേക്ക് ഓടി. മുയല്ക്കൂട്ടില് ഒരാഴ്ച കഴിക്കാനുള്ള ഇലയും മറ്റും കിടപ്പുണ്ടായിരുന്നു. എന്നാല് ഒരൊറ്റ മുയല് പോലും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല..! ഗൌരിയുടെ കുര അവന്റെ കാതില് മുഴങ്ങി..Baluhttp://www.blogger.com/profile/14691204087870046090noreply@blogger.com12tag:blogger.com,1999:blog-1844691890247988282.post-48242362932338767952009-07-02T11:45:00.002+05:302009-07-02T11:48:44.850+05:30മഴ തോരുമ്പോള്..പുറത്ത് മഴ പെയ്യുകയാണ്. മഴ എന്ന് പറഞ്ഞാല് അതിഘോരമായ മഴ. ദാ.. ന്ന് പറയുന്നതിന് മുമ്പ് വീടിന് മുന്നില് ഒരു ചെറിയ കുളം രൂപപ്പെട്ടു. അവന് വരാന്തയില് വളരെ വിഷാദത്തോടെ തകര്ത്ത് പെയ്യുന്ന മഴയെ നോക്കി നിന്നു. കുറച്ച് കഴിഞ്ഞ് ആകാശത്തേക്ക് ഒന്ന് നോക്കി.. ങേഹെ! ഇത് ഉടനെയൊന്നും തീരുന്ന കോളില്ല. അവന്റെ കഴിഞ്ഞ പിറന്നാളിന് അച്ഛന് മേടിച്ച് കൊടുത്ത ചാരനിറത്തിലുള്ള ഷര്ട്ടിനെക്കാള് ചാരനിറമാണ് ആകാശത്തിന്.<br /><br />ഇന്നലെ അമ്മ വിളിച്ചതാണ്, കൂടെ ചെല്ലാന്. പോയില്ല. പോകേണ്ടതായിരുന്നു. അതെങ്ങനാ.. ഈ മഴപെയ്യുമെന്ന് ആരു കണ്ടു. ഒരു റിസ്ക് ഒഴിവാക്കാന് ന്യൂസില് കാലാവസ്ഥ കൂടെ കണ്ടതാണ്. “അടുത്ത നാല് ദിവസം അതിശക്തമായ മഴയ്ക്ക് സാധ്യത” എന്ന കാലാവസ്ഥകേന്ദ്രത്തിന്റെ റിപ്പോര്ട്ട് കേട്ടപ്പോള് സമാധാനിച്ചതാണ്. പക്ഷെ പതിവിന് വിപരീതമായി അവന്മാരുടെ പ്രവചനം കേറിയങ്ങ് സത്യമായി!<br /><br />അടുത്ത ബുധനാഴ്ച പരീക്ഷ തുടങ്ങും. നാളെയെങ്കിലും തുടങ്ങിയാലെ പഠിച്ച് തീരുകയുള്ളൂ. അമ്മയോട് പറയാന് അതൊരു എസ്ക്യൂസ് ആയിരുന്നു. പക്ഷെ വിദ്യയോട് അതും പറയാന് പറ്റില്ല. ശ്ശെ! അമ്മയുടെ കൂടെ പോയിരുന്നെങ്കില് അവളെയെങ്കിലും കാണാമായിരുന്നു. ഇതിപ്പം അതും നടന്നില്ല, ഈ മഴ കാരണം ഒന്നും നടക്കുകയുമില്ല!<br /><br />ഒന്ന് തോര്ന്നോ?? ഹേയ്.. ഇല്ല. വെറും തോന്നലാണ്. പുറത്ത് ചാടാന് വെമ്പുന്ന മനസിന്റെ കള്ളത്തരം.. അവന് വീണ്ടും വരാന്തയില് നിന്നും പുറത്തേക്ക് നോക്കി. ആകാശത്തിന് മാറ്റമില്ല. മുറ്റത്ത് അമ്മയുടെ പൂച്ചെടികള്ക്കെല്ലാം പുതിയൊരു ഊര്ജം വന്ന പോലെ. ഉണങ്ങി കിടന്ന റോസ് ചെടി.. അയ്യോ! അത് പറഞ്ഞപ്പഴാ.. ടെറസ്സില് ഉണങ്ങി കിടന്ന തുണിയെല്ലാം ഇപ്പോ നനഞ്ഞ് കാണും. പോകുന്നതിന് മുമ്പ് അമ്മ പറഞ്ഞതാണ്, തുണി ഉണങ്ങി കഴിയുമ്പോ എടുത്ത് അകത്തിടണമെന്ന്. പക്ഷെ മറന്ന് പോയി. അമ്മയിങ്ങ് വരുമ്പോഴേക്കും അത് ഉണങ്ങിയില്ലെങ്കില് അതിന് ചീത്ത കേള്ക്കാം.<br /><br />മഴ കുറയുന്ന ലക്ഷണമൊന്നുമില്ല. അവന് വാച്ചില് നോക്കി. അര മണിക്കൂര് കൂടെ നോക്കാം. ഒരല്പം കുറഞ്ഞിരുന്നേല് കുട പിടിച്ചായാലും പോകായിരുന്നു. ഇതിപ്പോ കുട പിടിച്ചാലും നനയും എന്ന അവസ്ഥയാണ്. ഉള്ള നേരത്ത് പാത്രം കഴുകി വെയ്ക്കാം. വന്നിട്ട് കഴുകാം എന്നാണ് ആദ്യം കരുതിയത്. മഴ പോകാത്ത സ്ഥിതിക്ക് ആ പണിയെങ്കിലും തീരട്ടെ. അമ്മയുടെ കൂടെ പോയിരുന്നെങ്കില് ഒരു സദ്യ തരപ്പെട്ടേനെ. ദിവ്യച്ചേച്ചീടെ കല്ല്യാണം ഒഴിവാക്കരുതായിരുന്നു. ഇനി പറഞ്ഞിട്ടെന്ത് ഫലം?<br /><br />അച്ഛന് വരാന് എന്തായാലും ഏഴ് മണിയാവും. അതിന് മുമ്പേ തിരിച്ച് വരാം. ഇവിടെ ഒറ്റയ്ക്കിരുന്നിട്ട് എന്ത് ചെയ്യാന്? മാത്രമല്ല ഇത് പോലൊരു ദിവസം ഇനി കിട്ടുകയുമില്ല. അടുത്ത ബുധനാഴ്ച പരീക്ഷ തുടങ്ങിയാല് പിന്നെ ഒരു മാസം അതിന് പിറകെ ആയിരിക്കും. അത് കഴിയുമ്പോ ചിലപ്പോള് മൂഡ് പോവും. കാര്യങ്ങള് വെച്ച് താമസിപ്പിക്കരുതല്ലോ.. അതാണ് ഇന്ന് തന്നെ പോകണം എന്ന് തീരുമാനിച്ചത്. അപ്പോഴാണ് ഈ മഴ! ശ്ശൊ! എന്തൊരു കഷ്ടമാണ്. മഴയെ നിയന്ത്രിക്കാന് കഴിഞ്ഞിരുന്നെങ്കില് എത്ര നന്നായേനെ. ചിലയിടത്തൊക്കെ മഴ പെയ്യിച്ചേനെ. “ചില സ്ഥലങ്ങളില്“ മഴയുടെ ആവശ്യം ഉണ്ട്.<br /><br />സമയം 1.30. അമ്മ ഇപ്പോള് ട്രെയിനില് കയറി കാണും. അതോ ഇനി അമ്മായിയുടെ കൂടെ കാറിലായിരിക്കുമോ? അമ്മായീടെ ഒരു കാര്യം. മോള്ടെ കല്ല്യാണം ഗുരുവായൂര് വെച്ച് നടത്തണമെന്ന് എന്താ ഇത്ര വാശി? പത്തിരുനൂറ് കിലോമീറ്റര് ചുമ്മാ പോകണം. അത് കൊണ്ടാണല്ലോ എല്ലാരും ഇന്നലെ തന്നെ പോയത്. എന്റെ രണ്ട് ദിവസം പോകാതിരിക്കാന് ഞാന് പോയില്ല. അതിന് ഇനി വിദ്യ എന്തൊക്കെ പറയുമോ ആവോ..<br /><br />അവന് പിന്നേയും വരാന്തയില് ചെന്ന് നിന്നു. ആകാശത്ത് ഒരു തെളിച്ചം. അവന്റെ മുഖത്തേക്കും അത് പടര്ന്നു. മഴ കുറയുന്നുണ്ട്. മണി രണ്ടായി. ഇവിടുന്ന് 20 മിനിറ്റ്. സാരമില്ല. ഷോ രണ്ടരയ്ക്കായിരിക്കും. അവന് വാതിലും പൂട്ടി, കുടയുമെടുത്ത് ചാറ്റല് മഴയത്ത് തീയറ്ററിലേക്ക് നടന്നു..Baluhttp://www.blogger.com/profile/14691204087870046090noreply@blogger.com10tag:blogger.com,1999:blog-1844691890247988282.post-47072789638764977292009-04-27T12:00:00.003+05:302009-04-27T12:09:39.107+05:30ആന് മേരി Decides to Cookസംഭവം നടന്നത് കൊച്ചിയിലാണ്. പാലാരിവട്ടത്ത് നിന്ന് തമ്മനം പോകുന്ന വഴിയിലെ രാജാജി ഹൌസിങ്ങ് കോളനിയില് ഹൌസ് നമ്പര് 33ല് ഈ കഴിഞ്ഞ ശനിയാഴ്ച രാത്രി ഒരു തീരുമാനം ഉണ്ടായി. എന്നിട്ടോ??<br /><br />പാലായില് നിന്നും ഇവിടെ വന്ന് താമസിക്കുന്ന മാത്യൂസിന്റെയും മേരിക്കുട്ടിയുടെയും ഒറ്റമകള് ആന് മേരിയാണ് ആ തീരുമാനമെടുത്തത്. വെക്കേഷന് ആയത് കൊണ്ട് മമ്മിയെ ഒന്ന് സഹായിക്കാമെന്ന് കരുതി അടുത്ത ദിവസത്തെ പാചകം ചെയ്യാമെന്നാണ് ആനിന്റെ തീരുമാനം. രാത്രിയില് ഐഡിയ സ്റ്റാര് സിങ്ങര് ജൂനിയര് കണ്ടോണ്ടിരുന്ന മേരിക്കുട്ടിടേം മാത്യൂസിന്റേം സ്ഥലകാലബോധത്തെ തന്നെ എലിമിനേറ്റ് ചെയ്തോണ്ടായിരുന്നു ആന് മേരിയുടെ പ്രഖ്യാപനം.<br /><br />“എന്റെ അന്നക്കുട്ടീ, നീയെന്നതാ ഈ പറയുന്നേ? നിനക്ക് എന്നാ പാചകമറിഞ്ഞിട്ടാ?” ഞെട്ടലോടെ മാത്യൂസ് ചോദിച്ചു.<br /><br />“ഡാഡ്.. ഞാന് പറഞ്ഞിട്ടില്ല്യോ എന്നെ അന്നക്കുറ്റീന്ന് വിളിക്കണ്ടാന്ന്. കോള് മീ ആന്.. ഇവെന് അന്ന വില് ബി ഫൈന്..പ്ലീസ്.. ഇനി വേണ്ട അന്നക്കുറ്റീ.. ഓഹ്.. പിന്നെ പാചകം.. ഈ ലക്കം വനിത കണ്ടില്ല്യോ? 20 ഡിഷസ് ഫോര് ചില്ഡ്രണ്.. ഐ വില് മേക്ക് ഇറ്റ്. മമ്മി വില് ഹെല്പ് മീ.. ഐ ഹാവ് ഡിസൈഡെഡ് ദ മെനു. സീ.. അതിനായി ഈ സാധനങ്ങളൊക്കെ വേണം എനിക്ക്. ദാ ലിസ്റ്റ്.”<br /><br />അവള് നീട്ടിയ ആ വെള്ള പേപ്പര് വാങ്ങി മേരിക്കുട്ടി ഓടിച്ച് നോക്കി. “കുറെയൊക്കെ ഇവിടൊണ്ട് മോളൂ.. ഇല്ലാത്തത് നമുക്ക് വാങ്ങാം. വീ വില് ബൈ ഇറ്റ് റ്റുമോറോ.. പള്ളീന്ന് വന്നിട്ട് വാങ്ങാം. മമ്മീടെ മോള്ടെ കൈപുണ്യം ഒന്ന് നോക്കണമല്ലോ..”<br /><br />“ഏടീ മേരീ, ഇത് വേണോ? ഈ പത്താം ക്ലാസ് കഴിഞ്ഞ പെണ്ണ് എന്നാ വെക്കാനാ? ഒരു നല്ല ഞായാറാഴ്ച ആയിട്ട് വല്ലോ സ്വാദോടെ കഴിക്കാന് നീ സമ്മതിക്കുവേലേ?”<br /><br />ആന് മേരിയുടെ മുഖം ചുവന്നു. ദേഷ്യത്തോടെ അവളുടെ മുറിയില് കയറി വാതില് വലിച്ചടച്ചു.അതിന്റെ പവറില് വാതിലിന്റെ മുകളിരുന്ന ഫാമിലി ഫോട്ടോ ദാ കിടക്കുന്നു താഴെ! മാത്യൂസും മേരിക്കുട്ടിയും മുഖത്തോട് മുഖം നോക്കി ഇരുന്നു.<br /><br />“ദേ മനുഷ്യാ, മോളു ആദ്യമായിട്ടാ അടുക്കളേല് കയറാമെന്ന് തന്നെ പറയുന്നെ. അവളായിട്ട് പറയുമ്പോ ഇങ്ങനെ ഞഞ്ഞാപിഞ്ഞാ പറയാവോ? നാളെ ഒരു ദിവസം നമുക്ക് അവള്ടെ പാചകം നോക്കാംന്ന്. പെങ്കൊച്ചല്ല്യോ.. ഇതൊക്കെ പഠിക്കേണ്ട സമയത്ത് പഠിക്കണം. ഇല്ലേല് ഭാവിയില് അവള്ടെ കെട്ടിയോന് കഷ്ടപ്പെടും. 21ലെ പ്രിയേടെ ഹസ്ബന്റ് മനുവിന്റെ ഗതി വരും, മൂന്ന് നേരം നൂഡില്സാ ആ ചെക്കന് കഴിക്കുന്നേ..”<br /><br />മാത്യൂസ് ഒന്നാലോചിച്ചു. ഒരുകണക്കിന് മേരി പറയുന്നതാ അതിന്റെ ശരി. അന്നക്കുട്ടി പഠിക്കട്ടെ. ഇത്രനാളും അവളുടെ ഒരു താത്പര്യത്തിനും എതിരു നിന്നിട്ടില്ല. എന്നിട്ട് ഇതിന് എതിര് നിക്കാവോ? ഇല്ല. അപ്പോ നാളെ ലഞ്ച് അന്നക്കുട്ടീടെ കൈ കൊണ്ട്. കര്ത്താവേ, അതിഥികളാരും കയറി വരല്ലേ..!<br /><br />*** *** ***<br /><br />“ഹലോ മാത്യൂസേട്ടോ.. ഹൌ ആര് യൂ? എങ്ങോട്ടാ? ”<br /><br />“ഹല്ലാ.. മനുവോ.. എടാ ഊവ്വെ ഞാന് ഒന്ന് കടേലോട്ടാ.. പള്ളീന്ന് വന്നിട്ട് അവിടെ അമ്മേം മോളും കൂടെ അടുക്കളേല് കേറീട്ടുണ്ട്. ഇന്ന് അന്നക്കുട്ടിയാ പാചകം. കുറെ സാധനം വാങ്ങാനുണ്ട്. ദേ കണ്ടില്ലേ ലിസ്റ്റ്!”<br /><br />“ഈശ്വരാ ഇതെന്ത് വോട്ടേഴ്സ് ലിസ്റ്റോ? കുറെയുണ്ടല്ലോ! അതിരിക്കട്ടെ, എന്താ മെനു?”<br /><br />“ഒന്നും പറയേണ്ടെടാ.. വനിതേലോ മറ്റോ കണ്ട ഏതാണ്ട് കുന്തമാണ്. വായിക്കൊള്ളുന്ന പേരൊന്നുമല്ലാന്ന്.. ഞാന് ചെല്ലട്ടെ. താമസിച്ചാല് അത് മതി അന്നക്കുട്ടിക്ക്.”<br /><br />“ആയിക്കോട്ടെ മാത്യൂസേട്ടാ..” മനു പറഞ്ഞു, എന്നിട്ട് അകത്തേക്ക് വിളിച്ച് പറഞ്ഞു, “കണ്ടോ മോളെ കൊച്ചുപിള്ളേര് തുടങ്ങി കുക്കിങ്ങ്. നിന്റെ കൈ കൊണ്ട് നൂഡില്സ് അല്ലാതെ എന്തേലും കിട്ടുവോ ആവോ!”<br /><br />“ദേ.. എന്തെങ്കിലും പറയാനുണ്ടേല് മനുവിന് അകത്ത് വന്ന് നിന്ന് പറഞ്ഞാല് പോരെ? റോഡില് കൂടെ പോകുന്നവരെ മുഴുവന് കേള്പ്പിക്കുന്നതെന്തിനാ?” പ്രിയ അകത്ത് നിന്നും പറഞ്ഞു.<br /><br />“എന്റെ കൊച്ച് അങ്ങനെയെങ്കിലും വല്ലതും ഉണ്ടാക്കി തരുമെന്ന് മോഹിച്ചു പോയെടോ ഞാന്.”<br /><br />“അയ്യാ.. അങ്ങനെ കളിയാക്കുകയൊ.....”<br /><br />നാളുകള്ക്ക് ശേഷം മനുവും പ്രിയയും വഴക്കിട്ടത് അന്നാണ്. അതിഘോരമായ വഴക്ക്. ഒരു ചെറിയ തമാശയില് തുടങ്ങി പിന്നെ പിന്നെ വളര്ന്ന് വലുതായി വാക്കുതര്ക്കമായി അടിപിടിയില് എത്താന് വരെ സാധ്യതയുള്ള ആ വഴക്ക് അവിടെ നടക്കട്ടെ. നമുക്ക് കടയിലേക്ക് ചെല്ലാം. അവിടെ മാത്യൂസ് ആ നെടുങ്കന് ലിസ്റ്റ് കടക്കാരന് കൈമാറിയ ശേഷം റോഡിലൂടെ അതിവേഗം പോയ ഒരു ടിപ്പര് ലോറിയില് നോക്കി നില്ക്കുകയാണ്. “എന്റമ്മോ.. എന്തൊരു സ്പീഡ്..!”<br /><br />“അത് നിങ്ങടെ കോളനിയുടെ പടിഞ്ഞാറുള്ള ആ ചതുപ്പ് നികത്താന് വേണ്ടി പോകുന്നതാണ്. അറിഞ്ഞില്ലാരുന്നോ, അവിടെ മൂന്ന് ഫ്ലാറ്റുകള് വരാന് പോകുന്നു.” കടക്കാരന് മാത്യൂസിന് മറുപടി നല്കി.<br /><br />പക്ഷെ മൂന്ന് ഫ്ലാറ്റുകളുടെ കാര്യമൊന്നും മാത്യൂസിന്റെ മനസില് ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. കടയില് വരുമ്പോള് സഞ്ചി എടുക്കാതിരുന്നതില് സ്വയം പഴിക്കുകയായിരുന്നു അയാള്. കുറച്ചേ ഉള്ളൂ എന്ന് കരുതി ഇപ്പോ സംഗതി പ്രശ്നമാണ്. രാവണപ്രഭുവിലെ മോഹന്ലാലിന്റെ ഡയലോഗാണ് മാത്യൂസിന് ഓര്മ്മ വന്നത് - കേസാക്കത്തില്ല, തമാശയ്ക്ക് തുടങ്ങിയതാ എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞ് സംഗതി സീരിയസ് ആയ പോലെ - ഇഞ്ചി നൂറ്, മുട്ട ആറ് എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞ് തുടങ്ങിയിട്ട് ഇപ്പോ ദേ രണ്ട് വലിയ കവര് അങ്ങ് നിറഞ്ഞു. ഇതറിഞ്ഞിരുന്നേല് കാറെടുത്തേനെ എന്ന് ഒരു ആത്മഗതം നടത്താന് മാത്രമേ മാത്യൂസിന് കഴിഞ്ഞുള്ളൂ. ഏകദേശം നിറഞ്ഞ് തുളുമ്പുന്ന രണ്ട് വലിയ “പേപ്പര് ബാഗും” കൈയ്യിലേന്തി മാത്യൂസ് വീട്ടിലേക്ക് നടന്നു.<br /><br />ഈ സമയം ഹൌസ് നമ്പര് 21ല് വഴക്ക് മൂത്ത് അതൊരു വെല്ലുവിളിയില് എത്തിയിരുന്നു. ഭാര്യയോട് കലിച്ച് ടീവിയില് അലക്ഷ്യമായി ചാനല് മാറ്റിയിരുന്ന മനുവിന്റെ മുഖത്തേക്ക് സാധനങ്ങളുടെ ഒരു ലിസ്റ്റ് വന്നു വീണു. “പോയി മേടിച്ചോണ്ട് വാ.. എനിക്ക് പാചകം അറിയാമെന്ന് കാണിച്ച് തരാം. പതിനഞ്ച് മിനിറ്റിനുള്ളില് സാധനങ്ങള് ഇവിടെയെത്തിയില്ലെങ്കില് ഞാന് എന്റെ പാട്ടിന് പോകും പറഞ്ഞേക്കാം.” പ്രിയയുടെ അന്ത്യശാസനം മനുവിന്റെ കാതില് മുഴങ്ങി. അതീവ ഭാര്യാസ്നേഹിയായ അവന് ഒരു നിമിഷം പോലും പാഴാക്കാതെ തന്റെ കാറിന്റെ താക്കോലും എടുത്ത് ഓടി ചെന്ന് ഗെയ്റ്റും തുറന്ന് തിരിച്ച് വന്ന് കാറില് കയറി വണ്ടി സ്റ്റാര്ട്ട് ചെയ്തു. ഈ സമയം ആ വീടിന്റെ ഗെയ്റ്റിന് തൊട്ടരുകിലായി എത്തിയ മാത്യൂസിന്റെ കൈയ്യിലിരുന്ന ഒരു കവര് കാര്യമായ ശബ്ദമൊന്നുമുണ്ടാക്കാതെ പൊട്ടുകയും അതിലുള്ള സാധനങ്ങള് നേരെ താഴേക്ക് വീഴുകയും ചെയ്തു. വായില് വന്ന സകല തെറികളും സ്വയം വിളിച്ച് മാത്യൂസ് സാധനങ്ങള് കുനിഞ്ഞിരുന്ന് പെറുക്കിയെടുക്കാന് തുടങ്ങിയതും ഗെയ്റ്റിനകത്ത് നിന്നും മനുവിന്റെ കാര് വന്ന് പുള്ളിക്കാരനെ ചെറുതല്ലാത്ത രീതിയില് ഒന്ന് തട്ടുകയും ഒരുമിച്ച് കഴിഞ്ഞു! റോഡിന് നടുക്കോട്ട് ഒരു ശബ്ദത്തോടെ തെറിച്ച് വീണ മാത്യൂസിന്റെ ദേഹത്തേക്ക് പുറകെ വന്ന ടിപ്പര് കയറിയിറങ്ങുകയും ചെയ്തു.<br /><br />അങ്ങനെ മകള് ആദ്യമായി പാചകം ചെയ്യാന് തീരുമാനിച്ചതിന്റെ പരിണിത ഫലമായി പാലാക്കാരന് മാത്യൂസ് കര്ത്താവില് അഭയം പ്രാപിച്ചു.Baluhttp://www.blogger.com/profile/14691204087870046090noreply@blogger.com13tag:blogger.com,1999:blog-1844691890247988282.post-21087696538214053392009-04-17T17:28:00.002+05:302009-04-17T17:32:16.452+05:30വീണ്ടും കാല്പെരുമാറ്റം!“എടാ കാലേ.. നീ എന്നാ വരുന്നേ? പുതിയ മുറിയും അന്തരീക്ഷവും നിനക്കായി കാത്തിരിക്കുന്നെടാ..”<br /><br />ഓര്ക്കുട്ടില് സുഹൃത്തിന്റെ സ്ക്രാപ്പ്. എന്നെ അവന് വിളിച്ചത് കണ്ടില്ലേ.. “കാല്“ എന്ന്. ഏകദേശം ഒരു കൊല്ലം മുമ്പ് പറ്റിയ ഒരു <a href="http://baalavaadi.blogspot.com/2007/10/blog-post.html"> മണ്ടത്തരത്തില് </a> നിന്നും കിട്ടിയതാണ് ഈ പേര്. അന്ന് എന്റെ സുഹൃത്ത് ജോബിയുടെ മൊബൈലിന്റെ റിങ്ങ്ടോണ് കേട്ട് പേടിച്ച കഥ കോളേജ് മുഴുവന് ഹിറ്റ് ആയപ്പോള് ഏതോ ഒരുത്തന് ഇട്ടു തന്നതാണ് ഈ പേര് - കാല്. ഓര്ക്കുമ്പോള് തന്നെ നാണക്കേട്. പക്ഷെ അതിന് ശേഷം കുറച്ച് മെച്ചമുണ്ടായി. ധൈര്യം കൂടി. പ്രേതകഥകളിലുള്ള വിശ്വാസം നഷ്ടപ്പെട്ടു.<br /><br />ഇപ്പോള് ഞാന് രണ്ടാം സെമെസ്റ്റര് കഴിഞ്ഞ് വീട്ടിലാണ്. ഇനി സ്പെഷ്യലൈസേഷന് തുടങ്ങുന്നു. അതിലും വലിയ വിശേഷം ഞങ്ങളുടെ ഹോസ്റ്റല് മാറുന്നു എന്നതാണ്. കുറെപ്പേര് ഇപ്പോള് തന്നെ പുതിയ ഹോസ്റ്റലില് എത്തി എന്നൊക്കെ വിളിച്ച് പറഞ്ഞു. ഞാനിന്ന് ഉച്ചയോടെ ഹോസ്റ്റലിലേക്ക് തിരിക്കും. ഹോസ്റ്റലിന് അടുത്ത് ഒരു ബീച്ചുണ്ട് എന്ന് ഒരു കൂട്ടുകാരന് പറഞ്ഞു. സെമിത്തേരിയും ഉണ്ടെന്ന് അവന് എന്നെ കളിയാക്കികൊണ്ട് പറഞ്ഞെങ്കിലും അത് ഞാന് കാര്യമാക്കിയിട്ടില്ല.<br /><br />----- ----- ----- ----- ----- -----<br /><br />നല്ല സുന്ദരന് ഹോസ്റ്റല്! ആദ്യത്തെ ഹോസ്റ്റലിന് വിപരീതമായി ചെടികളും മരങ്ങളും പൂക്കളുമൊക്കെയായി നല്ലൊരു അന്തരീക്ഷമാണ് പുതിയ ഹോസ്റ്റലില്. പിന്നെ കെട്ടിടം കുറച്ച് പഴയതാണ്. ഓടിട്ട കെട്ടിടം. അതാവാം, തണുപ്പുണ്ട് ഇവിടെ. പിന്നെ അടുത്ത് ബീച്ച് ഉള്ളതും നല്ല കാലാവസ്ഥയ്ക്ക് കാരണമാവാം. ശാന്തതയാണ് മറ്റൊരു പ്രത്യേകത. എല്ലാം കൊണ്ടും എനിക്ക് ചേരുന്ന അന്തരീക്ഷം. ബാക്കിയുള്ളവരെ പോലെ ഓടി നടന്ന് കളിക്കാനൊന്നും എനിക്ക് പറ്റില്ലല്ലോ. ഞാന് സമയം കളയുന്നത് പുസ്തകങ്ങള് വായിച്ചാണ്. പിന്നെ ആകെയുള്ള ഒരു സങ്കടം അധിക കാലം ഈ ഹോസ്റ്റലില് നില്ക്കാന് കഴിയില്ല എന്നതാണ്. ഏറിയാല് ഒരു നാലു മാസം. അത് കഴിഞ്ഞാല് പിന്നെ പ്രൊജക്ടും കാര്യങ്ങളുമൊക്കെയായി മറ്റെവിടെയെങ്കിലും ആയിരിക്കും ഞങ്ങള്.<br /><br />സി - 24. അതാണ് ഞങ്ങളുടെ മുറിയുടെ നമ്പര്. മുറിയില് ഒരു യേശുക്രിസ്തുവിന്റെ പടമുണ്ടായിരുന്നു. ഭിത്തിയില് വരച്ചു വെച്ചത്. മനോഹരമായ ഒരു പടം.<br /><br />“നമുക്ക് തരുന്നതിന് മുമ്പ് ഇവര് മുറിയൊന്നും പെയിന്റെ ചെയ്തില്ലെന്ന് തോന്നുന്നു. കണ്ടില്ലെ, കര്ത്താവിന്റെ പടം. ആരോ വരച്ചതാണല്ലോ.“ രാത്രി ഞങ്ങള് മൂന്ന് പേരും കൂടി ഇരിക്കേ ആ പടം ചൂണ്ടി ഞാന് പറഞ്ഞു.<br /><br />“കര്ത്താവായത് കൊണ്ടായിരിക്കും പെയിന്റര്മാര് അത് മായ്ക്കാഞ്ഞത്. എന്തായാലും നല്ല പടമാ. വരച്ചവനെ സമ്മതിക്കണം” എന്റെ സഹമുറിയന് ശ്രീക്കുട്ടന് (ശ്രീകാന്ത് എന്നാണ് പേര്) പറഞ്ഞു.<br /><br />“ശരിയാ. നമ്മളായിട്ട് ദൈവങ്ങളുടെ ഒന്നും ഫോട്ടൊ കൊണ്ടുവന്നില്ല. ഈ പടമായിക്കോട്ടെ ഇനി ദൈവം. പരീക്ഷയ്ക്ക് പോകുമ്പോള് പ്രാര്ത്ഥിക്കാന് ഒരു പടമായല്ലോ” മൂന്നാമന് അജിയുടെ കമന്റ്.<br /><br />ഞാന് അതില് സൂക്ഷിച്ച് നോക്കിയപ്പോള് ഏറ്റവും താഴെയായി “ജോമോന്” എന്ന് വളരെ ചെറിയ അക്ഷരത്തില് എഴുതിയത് കണ്ടു. ആ ജോമോനായിരിക്കും പടം വരച്ചത്. മുമ്പ് ഈ മുറിയില് താമസിച്ചതായിരിക്കണം. ഹോസ്റ്റലിനടുത്ത് ഒരു കോളേജ് ഉണ്ട്. അതിന്റെ മെന്സ് ഹോസ്റ്റല് ആയിരുന്നു ഈ കെട്ടിടം എന്ന് കേട്ടു. ആ കോളേജിന്റെയാണ് കെട്ടിടവും സ്ഥലവും. ഞങ്ങളുടെ കോളേജ് ഇത് ലീസിനെടുത്തിരിക്കുകയാണ്. ജോമോന് ആ കോളേജില് പഠിച്ചവനായിരിക്കും. ഏതായാലും നന്നായി വരച്ചിരിക്കുന്നു.<br /><br />ഏകദേശം ഒരു മാസം കടന്ന് പോയി. ഇടയ്ക്കിടെ ബീച്ചിലൊക്കെ പോയി, ഹോസ്റ്റലിന്റെ ചുറ്റുമുള്ള തണല് മരങ്ങള് നിറഞ്ഞ പറമ്പിലൂടെ കറങ്ങി നടന്നും അത്യാവശ്യം പഠനവുമൊക്കെയായി ഞങ്ങള് പുതിയ അന്തരീക്ഷവുമായി ഇണങ്ങി ചേര്ന്നു തുടങ്ങി. ഒരുകാര്യമൊഴികെ പ്രശ്നങ്ങള് ഒന്നും ഇല്ല - മുറിയിലെ മണല്. എത്ര തൂത്താലും പോവാത്ത മണ്ണ്. മണ്ണ് മാത്രമല്ല പ്രശ്നം. ഞങ്ങള് മൂന്ന് പേരെ ഇപ്പോള് മറ്റ് ഹോസ്റ്റല് നിവാസികള് വിളിക്കുന്നത് “മണല് മാഫിയ” എന്നാണ്. കാരണം എന്നും രാവിലെ ഞങ്ങള് മുറി തൂക്കും. ഒരു ലോഡ് മണ്ണ് ഉണ്ടാവും എന്നും. ജോബിയും രാഹുലുമൊക്കെ ചോദിക്കും - ഞങ്ങടെയൊന്നും മുറിയിലില്ലാത്ത മണ്ണ് എങ്ങനെയാടാ നിങ്ങടെ മുറിയില് വരുന്നത്?<br /><br />ആയിടയ്ക്കാണ് ഹോസ്റ്റലിലെ പഴയ വാച്ച്മാന് വന്നത്. അതൊരു ഞായാറാഴ്ച ആയിരുന്നു. പുള്ളിക്കാരന് അടുത്തുള്ള പള്ളിയില് പോയിട്ട് വരുന്ന വഴിയാണ്. ഞങ്ങളുടെ ഇപ്പോഴത്തെ വാച്ച്മാനുമായി സംസാരിച്ച് ഓരോ മുറികളിലായി കയറി കുട്ടികളെ ഒക്കെ കണ്ടാണ് കക്ഷിയുടെ വരവ്. ഞങ്ങളുടെ മുറിയിലുമെത്തി. ഞാനും അജിയും മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു. ശ്രീക്കുട്ടന് റൂമിലെ ഒരു ലൈറ്റ് വര്ക്ക് ചെയ്യുന്നില്ല എന്ന കാര്യം പറയാന് വാര്ഡന്റെ മുറിയില് പോയിരിക്കുന്നു. പഴയ വാച്ച്മാന് മുറിയിലേക്ക് കയറി വന്നു. എടാ കാലേ, എന്റെ കാല്ക്കുലേറ്റര് ഈ മുറിയിലുണ്ടോ? എന്ന ചോദ്യവുമായി ജോബി മുറിയിലേക്ക് വന്നതും അപ്പോള് തന്നെ. ഇല്ല എന്ന് പറഞ്ഞ ഞാനവനെ അയച്ചു.<br /><br />“അതെന്താ കാല് എന്ന് വിളിക്കുന്നത്?” വാച്ച്മാന് ചോദിച്ചു.<br />“ഓഹ്.. അത് പിന്നെ.. വെറുതെയാന്നേ.. അങ്ങനെ പ്രത്യേകിച്ച് കാരണ...” ഞാന് പറഞ്ഞൊഴിയാന് ശ്രമിച്ചെങ്കിലും അജി ഇടയ്ക്ക് കയറി എന്റെ പഴയ കാല്പെരുമാറ്റം കഥ ആ വാച്ച്മാനോട് ഫ്ലാഷാക്കി. പുള്ളിക്കാരന് അത് കേട്ട് ചിരിക്കാനും തുടങ്ങി.<br /><br />പക്ഷെ, പെട്ടെന്ന് അയാളുടെ മുഖത്ത് ഒരു ഭാവമാറ്റം. പൊട്ടിച്ചിരിച്ചിരുന്ന മനുഷ്യന് ഒരു നിമിഷം കൊണ്ട് മാറി. മുഖമൊക്കെ ഒന്ന് വിളറി. കണ്ണുകളില് ഭയം എനിക്ക് കാണാമായിരുന്നു. അയാളുടെ നോട്ടം പിന്തുടര്ന്ന എന്റെ കണ്ണുകള് ചെന്നു നിന്നത് കര്ത്താവിന്റെ മുഖത്താണ്. ഞങ്ങളുടെ മുറിയിലെ ഭിത്തിയില് വരച്ചിരിക്കുന്ന ആ കര്ത്താവിന്റെ മുഖത്ത്.<br /><br />“ആ പടം.. അത്.. അത്.. ആരാ അത് വരച്ചത്?” അയാള് പതിയെ ചോദിച്ചു.<br />“ഓഹ് അതോ.. അത് ഞങ്ങള് വരുമ്പോള് തന്നെ ഇവിടെ ഉണ്ടല്ലോ.” ഞാന് പറഞ്ഞു.<br />“തീര്ച്ചയാണോ? നിങ്ങളാരും വരച്ചതല്ലെന്ന് തീര്ച്ചയാണോന്ന്??” അയാളുടെ ശബ്ദത്തില് ഒരു തരം ഭയം കലര്ന്നിരുന്നു.<br />“അതെ. എന്താ? എന്താ പ്രശ്നം?”ഞാന് ചോദിച്ചു.<br />“അത് പിന്നെ.. ഈ പടം.. ഈ മുറി പെയിന്റ് ചെയ്തപ്പോള്.. ഇത് മായ്ച്ച് കളഞ്ഞതാണ്..”<br />“എന്ത്?” ഞാന് ഞെട്ടി.<br />“കര്ത്താവേ.. ജോ.. അവന് ഇനിയും പോയില്ലേ?” അയാള് മന്ത്രിച്ചു.<br /><br />----- ----- ------ ------ ------ ------<br /><br />സമയം പുലര്ച്ചെ മൂന്ന് മണി. ഇത്രയും നേരമായിട്ടും ഞാന് ഉറങ്ങിയിട്ടില്ല. ബാക്കി രണ്ടും പോത്തു പോലെ കിടന്നുറങ്ങുന്നു. ഇവന്മാര്ക്ക് എങ്ങനെ ഉറങ്ങാന് കഴിയുന്നു? ആ വാച്ച്മാന് ഇങ്ങോട്ട് കെട്ടിയെടുക്കേണ്ട വല്ല ആവശ്യവുമുണ്ടോ? വന്നാല് മിണ്ടാതിരുന്നാല് പോരെ. ഇതിപ്പോ മനുഷ്യനെ ആകെ ഒന്ന് പേടിപ്പിച്ചിട്ടാണ് അയാള് പോയിരിക്കുന്നത്. ഞാന് അയാളുമായുള്ള സംഭാഷണം വീണ്ടും ഓര്ത്തു. അങ്ങേര് കഥ പറഞ്ഞ് തുടങ്ങിയപ്പോള് തന്നെ അജി മുറിയില് നിന്നും ഇറങ്ങിപ്പോയിരുന്നു. ഞാനൊറ്റയ്ക്കാണ് മുഴുവനും കേട്ടത്. ജോമോന് എന്ന കുട്ടിയെ പറ്റി. പഠിക്കാന് മിടുക്കന്. നന്നായി പടം വരച്ചിരുന്നു. ബീച്ചില് കുളിക്കാന് പോയതാണ് ഒരിക്കല്. പിന്നെ തിരികെ വന്നില്ല. അവന്റെ മുറിയിലാണ് ഞങ്ങള് ഇപ്പോള് താമസം. ജോമോന് മരിച്ചിട്ട് ഇപ്പോള് ഏകദേശം ആറ് വര്ഷമാകുന്നു. അവന്റെ മരണത്തിന് ശേഷം ഏകദേശം നാലു മാസങ്ങള്ക്ക് ശേഷം തൊട്ടാണ് ഹോസ്റ്റലില് പ്രശ്നങ്ങളുടെ തുടക്കം. പ്രശ്നങ്ങള് എന്ന് പറയാമോ എന്നറിയില്ല. കടല്ത്തീരത്തെ മണല് ഹോസ്റ്റലില് കൂടുതലായി പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടു തുടങ്ങി. പിന്നെ രാത്രിയില് ചില കുട്ടികള് ദേഹം മുഴുവന് മൂടിയ നിലയില് നനഞ്ഞു കുതിര്ന്ന് പോവുന്ന ആരേയോ കണ്ടിട്ടുണ്ട്. രാത്രിയില് അവ്യക്തമായ കാല്പെരുമാറ്റങ്ങളും ചിലപ്പോള് ആരോ വാതിലില് മുട്ടുന്നതായുമൊക്കെ കുട്ടികള്ക്ക് തോന്നിയിരുന്നു. സി-24ല് പിന്നീട് ആരും താമസിച്ചിരുന്നില്ല. കുറച്ച് നാളുകള്ക്ക് മുമ്പ് കോളേജ് അധികൃതര് ഈ ഹോസ്റ്റല് മറ്റൊരു സ്ഥാപനത്തിന്, അതായത് ഞങ്ങളുടെ കോളേജിന്, ലീസിന് നല്കി. ജോമോന്റെ ആത്മാവ് ഈ മുറിയില് ഉണ്ടെന്ന് വിശ്വസിക്കുന്നവര് ഒരുപാടുണ്ട് എന്നും ആ പഴയ വാച്ച്മാന് പറഞ്ഞു.<br /><br />ഞാന് ഈ കാര്യങ്ങളൊക്കെ എന്റെ സഹമുറിയന്മാരോട് പറഞ്ഞതാണ്. എന്നാല് അതിന് ഇവന്മാര് പുല്ലുവില നല്കിയില്ല. എന്നിട്ട് വൈകുന്നേരം ബീച്ചിലേക്ക് ഒരു ക്ഷണവും. സ്ഥിരമായി ഞങ്ങള് ഒരാറേഴ് പേര് പോകാറുള്ളതാണ്. ഒരുപാട് കാര്യങ്ങള്ക്ക് ചര്ച്ചാവേദിയായിരുന്നു ബീച്ച്. എന്നാല് ഇന്ന് കഥകള് കേട്ടതോടെ എനിക്ക് പോകാനുള്ള മൂഡ് പോയി. എല്ലാവന്മാരും കൂടെ പോയപ്പോളും ഞാന് ഇവിടെ ഇരുന്ന് ജോമോനെ കുറിച്ച് തന്നെയായിരുന്നു ആലോചന. ശരിക്കും അങ്ങനെയൊരാത്മാവ് ഈ മുറിയിലുണ്ടോ? ഇവിടെ മണ്ണ് കൂടുതലാണെന്നുള്ള കൂട്ടുകാരുടെ കളിയാക്കലുകള്ക്കും ഞങ്ങള്ക്കുള്ള മണല് മാഫിയ എന്ന പേരിനുമൊക്കെ പുതിയ അര്ത്ഥങ്ങള് വന്നത് പോലെ.. ഏതായാലും എന്റെ ഉറക്കം പോയി. ഇവന്മാരോട് അസൂയ തോന്നുന്നു. എങ്ങനെ ഇതുപോലെ ഉറങ്ങാന് കഴിയുന്നു. കാര്യമൊക്കെ ശരി. ജോമോന്റെ പ്രേതം ഇതുവരെ ആരേയും ഉപദ്രവിച്ചിട്ടില്ല. എങ്കിലും പ്രേതമല്ലേ.. എങ്ങനെ വിശ്വസിക്കും? പോരാത്തതിന് അവന്റെ മുറിയിലാണ് ഞങ്ങള് താമസിക്കുന്നതും. മണ്ണ്, നനഞ്ഞു കുതിര്ന്ന ആള്, അവ്യക്തമായ കാല്പെരുമാറ്റങ്ങള്, രാത്രിയില് വന്ന് വാതിലില് മുട്ടുക.. ട്ടും ട്ടും ട്ടും.. ആരോ വാതിലില് ശരിക്കും തട്ടിയോ? അതോ എനിക്ക് തോന്നിയതോ?<br /><br />ട്ടും ട്ടും ട്ടും..... ട്ടും ട്ടും ട്ടും.....<br /><br />അല്ല. എന്റെ തോന്നലല്ല. ആരോ വാതിലില് മുട്ടിയിട്ടുണ്ട്. എനിക്ക് ഒറ്റയ്ക്ക് തുറക്കാന് പേടിയാണ്. ഞാന് കൂട്ടുകാരെ വിളിച്ചു. രക്ഷയില്ല. രണ്ടും എഴുന്നേല്ക്കാന് ഒരു സാധ്യതയുമില്ല. വാതിലില് തട്ട് രൂക്ഷമായി. ഞാന് മെല്ലെ അജിയുടെ അടുത്തും ശ്രീക്കുട്ടന്റെ അടുത്തും ചെന്ന് തട്ടി വിളിക്കാന് നോക്കി. അവന്മാര് നിഷ്കരുണം തിരിഞ്ഞു കിടന്നു കളഞ്ഞു. വാതിലില് മുട്ടുന്നത് നിന്നിരിക്കുന്നു. ഭയാനകമായ നിശബ്ദത. ഈ ശാന്തത എന്തിന്റെ മുന്നോടിയാണ്. ഞാന് പതുക്കെ പതുക്കെ വാതിലിനടുത്തേക്ക് ചെന്നു. എന്റെ ചെവി വാതിലിനോട് ചേര്ത്തു വെച്ചു. ആരോ നടന്നകലുന്ന ശബ്ദം. നേര്ത്ത കാല്പെരുമാറ്റം. ഞാനാവുന്നത്ര ധൈര്യം സംഭരിച്ചു. വാതിലിന്റെ കൊളുത്ത് പതിയെ തുറന്നു. ഒരല്പം തുറന്ന് ഞാന് എന്റെ തല മാത്രം പുറത്തേക്കിട്ട് നോക്കി. വരാന്തയിലെ കാലാവധി തീരാറായ ബള്ബിന്റെ നേര്ത്ത വെളിച്ചത്തില് ഞാന് കണ്ടു - ദേഹം മുഴുവന് മൂടപ്പെട്ട നിലയില്, നനഞ്ഞു കുതിര്ന്ന ഒരു രൂപം നടന്നകലുന്നത്. ഒരുനിമിഷം. അറിയാതെ തന്നെ ഞാന് മുറിക്ക് പുറത്തെത്തി. എനിക്കെന്താണ് സംഭവിക്കുന്നതെന്ന് മനസിലാകുന്നില്ല. നാവൊക്കെ വരണ്ടുണങ്ങിയിരിക്കുന്നു. ആ രൂപത്തിനെ വിളിക്കണം എന്നുണ്ട്. പക്ഷെ ഒച്ച പൊങ്ങുന്നില്ല. എന്റെ തോളില് ഒരു നനവ് പോലെ തോന്നുന്നു. ഞാന് എന്റെ തോളില് കൈ വെച്ചു. പക്ഷെ എന്റെ കൈ.. അത് തൊട്ടത് എന്റെ തോളിലല്ലായിരുന്നു. നനഞ്ഞു കുതിര്ന്ന മറ്റൊരു കൈ! ഞാന് മെല്ലെ തിരിഞ്ഞു നോക്കി.<br /><br />ഞാന്.. ഞാന് എന്താണ് കാണുന്നത്? കുറച്ച് മുമ്പ് ഞാന് നടന്ന് പോകുന്നതായി കണ്ട ആ രൂപം. അതെന്റെ തോളില് കൈ വെച്ച് എന്റെ അടുത്ത്. എന്റെ തൊട്ടടുത്ത്. മുഖം അടക്കം മൂടിയിരിക്കുന്നു. അത്കൊണ്ട് മുഖം കാണാന് കഴിയുന്നില്ല. ഞാന് വേഗം തിരിഞ്ഞ് നോക്കി. നേരത്തെ ആ രൂപം നിന്ന ഭാഗത്ത് ഇപ്പോള് ഒന്നുമില്ല. ശൂന്യത മാത്രം. ഒരലര്ച്ചയോടെ ഞാന് ആ നനഞ്ഞ കൈ എന്റെ തോളില് നിന്നും വിടുവിച്ചു, എന്നിട്ട് പുറകോട്ട് ചാടി. ആ രൂപം എന്റെ നേര്ക്ക് വന്നു. ബലമായി എന്നെ ഭിത്തിയോട് ചേര്ത്തു. അതിന്റെ മുഖം എന്റെ മുഖത്തിന് നേരെ കൊണ്ടുവരികയാണ്. ഭീതിയോടെ ഞാന് എന്റെ കണ്ണുകള് ഇറുക്കിയടച്ചു. എന്റെ ചെവിയില് അതിന്റെ നിശ്വാസം ഞാനറിഞ്ഞു. അതെന്നോട് മെല്ലെ മന്ത്രിച്ചു -<br /><br />“ഹാപ്പി ബര്ത്ത് ഡേ!”<br /><br />അവിശ്വസിനീയതയോടെ ഞാനെന്റെ കണ്ണുകള് തുറന്നു. എന്റെ മുന്നില് നില്ക്കുന്ന രൂപം അതിന്റെ തലയില് നിന്നും ആ നീളന് തുണി മാറ്റി. അത് ജോബിയായിരുന്നു. വരാന്തയിലെ മറ്റ് ലൈറ്റുകളും അപ്പോള് തെളിഞ്ഞു. മറ്റ് സുഹൃത്തുക്കള് ഒരോരുത്തരായി അവരവരുടെ മുറിയില് നിന്നും ഇറങ്ങി വരാന് തുടങ്ങി. ഇതിനിടയില് ഞാനാദ്യം കണ്ട രൂപം കൂടെ അങ്ങോട്ട് വന്നു. അവനും മുഖംമൂടി മാറ്റി. അത് എന്റെ സുഹൃത്ത് ശരത്തായിരുന്നു. “ഹാപ്പി ബര്ത്ത്ഡേ അളിയാ!” ഈ സമയം അജിയും ശ്രീക്കുട്ടനും കൂടെ അങ്ങോട്ട് വന്നു. വാ വന്ന് കേക്ക് മുറിക്ക്. എല്ലാ ഒരുക്കങ്ങളും ജോബിയുടെ മുറിയിലായിരുന്നു. സ്ഥിരം ശൈലിയില് എന്നെ കേക്കില് കുളിപ്പിച്ച ശേഷം മിച്ചം വന്നത് തിന്ന് ഓരോരുത്തരായി അവരവരുടെ മുറികളിലേക്ക് പോയിത്തുടങ്ങി. ഒടുവില് ജോബിയും ശരത്തും അജിയും ശ്രീക്കുട്ടനും ഞാനും മാത്രമായി.<br /><br />“നിന്റെ പിറന്നാള് എങ്ങനെ ആഘോഷിക്കണം എന്നാലോചിച്ചപ്പോഴാ ഇന്ന് ആ നുണയന് വാച്ച്മാന് വന്ന് വേണ്ടാത്ത കഥകളൊക്കെ പറഞ്ഞ് നിന്നെ പേടിപ്പിച്ചത്. പിന്നെ ഞങ്ങള് വൈകിട്ട് ബീച്ചിലിരുന്ന് ആസൂത്രണം ചെയ്തതാണ് ഈ പ്ലാന്. നിന്റെ പേടി മാറ്റുക എന്നൊരു ഉദ്ദേശ്യവുമുണ്ടായിരുന്നു.” അജി പറഞ്ഞു.<br />“എടാ.. അയാള് പടത്തിന്റെ കാര്യമൊക്കെ പറഞ്ഞത്..?”<br />“പറഞ്ഞില്ലേ.. ആ വാച്ച്മാന് ആള് വലിയ ശല്യമാണ്. തരം കിട്ടിയാല് നല്ല മുട്ടന് കള്ളത്തരം പറയുന്നത് അങ്ങേരുടെ ഒരു ശീലമാണ്.” ജോബി പറഞ്ഞു.<br />“അതുകൊണ്ടാണ് അങ്ങേരെ ഇവിടുന്ന് പറഞ്ഞ് വിട്ടത്. നമ്മുടെ വാര്ഡന് പറഞ്ഞതാണ് കേട്ടോ..”, ശ്രീ പറഞ്ഞു.<br />“അതെനിക്ക് നന്നായി അറിയാവുന്നതുകൊണ്ടാ അങ്ങേര് കഥ തുടങ്ങിയപ്പോള് തന്നെ ഞാന് സ്ഥലം വിട്ടത്. ഞാന് നീ പണ്ടൊന്ന് പേടിച്ച കാര്യം അങ്ങേരോട് പറഞ്ഞു. ആ നേരത്ത് ഉണ്ടാക്കിയ പുളു ആയിരിക്കും നിന്നോട് പറയുക എന്ന് എനിക്കുറപ്പായിരുന്നു. അത് നിന്നെ പേടിപ്പിക്കുമെന്നും എനിക്ക് ഉറപ്പായിരുന്നു. അപ്പോള് തന്നെ തീരുമാനിച്ചതാ ഇന്ന് രാത്രി നിനക്ക് പണി തരുമെന്ന്” അജി പറഞ്ഞു.<br />“കാര്യങ്ങള് എല്ലാം ശരിയാക്കാന് കുറച്ച് സമയം എടുത്തു. അല്ലെങ്കില് കൃത്യം പന്ത്രണ്ട് മണിക്ക് തന്നെ നിന്നെ ഞങ്ങള് പൊക്കിയേനെ..” ശരത്ത് പറഞ്ഞു.<br />“ഏതായാലും കൊള്ളാം. ഒരപേക്ഷയുണ്ട്. ഈ കഥയും നിങ്ങള് നാളെ തന്നെ ഫ്ലാഷ് ആക്കണം. കാല് എന്ന ആ പേര് അങ്ങനെയെങ്കിലും ഒന്ന് മാറിയാല് മതിയാരുന്നു..” ഞാന് പറഞ്ഞു. എന്റെ വാക്കുകള്ക്ക് ചിരിയായിരുന്നു അവന്മാരുടെ മറുപടി.Baluhttp://www.blogger.com/profile/14691204087870046090noreply@blogger.com11tag:blogger.com,1999:blog-1844691890247988282.post-87755492458968718032009-04-01T14:25:00.002+05:302009-04-01T14:30:32.580+05:30ഒരു പുഞ്ചിരിയുടെ കഥടിക്കറ്റ് എടുത്ത് ട്രെയിനിന് നേരെ ഓടികൊണ്ടിരിക്കവേ നീതു തന്റെ മൊബൈലില് അച്ചന്റെ നമ്പര് എടുക്കുകയായിരുന്നു.<br />“എടീ, അത് പിന്നെ നോക്കാം. വേഗം വാ. ഇപ്പോ വണ്ടിയെടുക്കും.” ഒരല്പം ദേഷ്യത്തില് തന്നെ പ്രവീണ് വിളിച്ചു പറഞ്ഞു. നീതു ഫോണ് കൈയ്യില് മുറുകെ പിടിച്ച് സര്വ്വശക്തിയുമെടുത്ത് ഓടി, പ്രവിക്ക് ഒപ്പമെത്താന്. അവന് ട്രെയിനില് കയറി കഴിഞ്ഞു. അവള് ഒരുവിധം ഓടിയെത്തി. വണ്ടി ചെറുതായി നീങ്ങി തുടങ്ങിയിരുന്നു. പ്രവി അവളെ കൈ പിടിച്ച് ഒരുവിധത്തില് അകത്ത് കയറ്റി. വാതിലിനരികില് രണ്ട് പേരും ഒരു നിമിഷം നിന്ന് കിതച്ചു. ആ കിതപ്പിനിടയില് പ്രവിയുടെ മുഖത്ത് ദേഷ്യവും നീ എന്ത് ചെയ്യുവാരുന്നു എന്നും മറ്റുമുള്ള ഭാവങ്ങള് പിറന്നപ്പോള് നീതുവിന്റെ മുഖം എന്നോട് ക്ഷമിക്കൂ എന്ന് മാത്രമായിരുന്നു പറയുന്നത്. ഒടുവില് ഇരുവരും തമ്മില് തമ്മില് നോക്കി ചിരിക്കുകയും ചെയ്തു.<br /><br />ട്രെയിന് ഏകദേശം നിറഞ്ഞിരിക്കുകയാണ്. ഇനി കൊല്ലമെത്തുന്നത് വരെ ഇരിക്കാമെന്ന് ഒരു പ്രതീക്ഷയുമില്ല. ഇരുവരും തങ്ങളുടെ ബാഗുകള് ഒതുക്കിവെച്ച ശേഷം ഒരുവശത്തായി നിലയുറപ്പിച്ചു. നേരം സന്ധ്യ. പുറത്ത് ചെറിയ ചാറ്റല്മഴ തുടങ്ങി.<br /><br />“ടാ.. ദേ മഴ!”, നീതു പറഞ്ഞു.<br />“കണ്ടു. ഭാഗ്യം ട്രെയിന് കിട്ടിയത്. ബസില് പോകേണ്ട ഗതിയായിരുന്നേല് ആകെ കുളമായേനെ. നമ്മുടെ നാട്ടില് ബസിനകത്തും മഴ പെയ്യും!”. പ്രവി പറഞ്ഞു.<br />അവള് ചിരിച്ചു. എന്നിട്ട് തന്റെ ഫോണ് എടുത്തു. അച്ചനെ വിളിക്കണം. നേരത്തെ ഓട്ടത്തിനിടയ്ക്ക് കിട്ടിയില്ലല്ലോ.<br />“ഞാന് ചോദിക്കാന് പോവ്വായിരുന്നു. ഓടിക്കൊണ്ടിരുന്നപ്പോള് എന്തായിരുന്നു അര്ജന്റ് ആയി ഫോണില് പരിപാടി?” പ്രവി ചോദിച്ചു.<br />“അച്ഛനെ വിളിച്ചതാ. പക്ഷെ കിട്ടിയില്ല. അത്കൊണ്ട് വീണ്ടും ട്രൈ ചെയ്യുന്നു ഇപ്പോള്..” ഫോണ് ചെവിയില് ചേര്ത്ത്കൊണ്ട് നീതു പറഞ്ഞു.<br /><br />“ഓഹ്! ഇത് കിട്ടുന്നില്ലല്ലൊ.. അച്ഛന് പരിധിക്ക് പുറത്താണെന്ന്..”, നീതുവിന്റെ മുഖത്ത് സങ്കടം.<br />“അല്ലേലും നിന്റെ ഫോണ് ആവശ്യത്തിന് വര്ക്ക് ചെയ്യില്ലല്ലൊ.. ഒന്നുങ്കില് പരിധിക്ക് പുറത്ത്, അല്ലെങ്കില് ബാറ്ററി ഡൌണ്, ഇനിയിതൊന്നുമല്ലെങ്കില് ബാലന്സ് ഇല്ല!”<br />“എടാ കളിയാക്കാതെ.. ഈ പറയുന്ന നിന്റെ ബാലന്സ് എത്രയാ ഇപ്പോ?”<br />“ഹിഹി.. ശൂന്യം! ആകെ ഉണ്ടായിരുന്നത്കൊണ്ടാ വീട്ടില് വിളിച്ച് ചേട്ടനോട് പറഞ്ഞത് വരുന്നുണ്ടെന്ന്. ഈ ട്രെയിന് അവിടെ എത്തുന്ന നേരത്ത് നമ്മുടെ റൂട്ടിലെ ബസ്സൊക്കെ അതിന്റെ പാട്ടിന് പോകും.”<br />“അതല്ലെ പ്രശ്നം. ഞാന് വീട്ടില് പറഞ്ഞിട്ടില്ല വരുമെന്ന്. ഇന്ന് ക്ലാസ് നേരത്തെ കഴിയുമെന്ന് ആരറിഞ്ഞു. ഞാന് നാളെ രാവിലത്തെ ട്രെയിനില് വരുമെന്നാ വീട്ടില് പറഞ്ഞിരിക്കുന്നേ. ഇതിപ്പോ മൂന്നാമത്തെ തവണയാ പരിധിക്ക് പുറത്തെന്ന് പറയുന്നത്. അച്ഛന് എവിടേലും പോയിക്കാണുമോ ആവോ..”<br />“നീ വീട്ടില് വിളിച്ച് നോക്കെടീ.. അമ്മയുണ്ടാവില്ലേ..”<br />“ഇനി അത് നോക്കുവാ ഞാന്. ഇനി അമ്മേടെ ഉപദേശം കേള്ക്കണം. എന്തിനാ രാത്രി ട്രെയിനില് വരുന്നേ? നിനക്ക് രാവിലെ കയറിയാല് പോരെ? കൂടെ ആരേലും ഉണ്ടോ..”<br />“ഞാന് ഉണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞാല്..?”<br />“നീയുണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞാലെന്താ? അമ്മ ഹാപ്പിയാകും. ഒറ്റയ്ക്ക് വന്നില്ലല്ലോ എന്ന് പറയും.. പിന്നെ നീയല്ലേടാ.. അമ്മയ്ക്ക് നിന്നെ എത്ര നാളായി അറിയാം. നമ്മള് ഒരുമിച്ച് പഠിക്കാന് തുടങ്ങിയിട്ട് ഇപ്പോ കുറെ നാളായില്ലേ..“<br />“അതെയതെ. നമുക്ക് ഒരേ കോളേജില് അഡ്മിഷന് കിട്ടിയപ്പോ ഏറ്റവും സന്തോഷം എന്റെ അമ്മയ്ക്കായിരുന്നു. ഞാന് നേരെചൊവ്വെ നടക്കുന്നുണ്ടൊ എന്നറിയാന് അമ്മയ്ക്ക് ഒരു ആളായല്ലോ നീ..”<br />“ഹിഹി.. അതിന് നിന്റെ രഹസ്യങ്ങള് ഒന്നും ഞാന് വെളിപ്പേടുത്തിയില്ലല്ലോ.. പിന്നെന്താ? ശ്ശെ! ഇതെന്ത് കഷ്ടമാണ്.. വീട്ടില് ബെല്ലുണ്ട്. പക്ഷെ ആരും എടുക്കുന്നില്ല.”<br />“അതിന് നമ്മള് കൊല്ലം പോലും ആയിട്ടില്ലല്ലോ.. ഇടയ്ക്കിടെ ട്രൈ ചെയ്താല് മതി”<br />താമസിയാതെ വണ്ടി കൊല്ലത്തെത്തി. പ്രതീക്ഷിച്ചത് പോലെ അവര്ക്ക് സീറ്റും കിട്ടി. നീതു അച്ഛനെയും അത് കഴിഞ്ഞ് വീട്ടിലേക്കും മാറി മറി രണ്ട് വട്ടം കൂടി വിളിച്ചു. പക്ഷെ കിട്ടിയില്ല.<br />“ഓഹ്.. ഇത് പ്രശ്നമാണല്ലോ. ഇവരൊക്കെ എവിടെ പോയിക്കിടക്കുവാണോ എന്തോ..”, നീതു ഫോണ് കിട്ടാത്തതിന്റെ നിരാശയോടെ പറഞ്ഞു.<br />പ്രവീണ് ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല. ഇങ്ങനെ ചുമ്മാ ടെന്ഷന് അടിക്കുന്നത് അവളുടെ സ്വഭാവമാണെന്ന് അവനറിയാം. അഞ്ച് കൊല്ലമായി ഒരുമിച്ച് പഠിക്കുന്നു. ആദ്യം രണ്ട് വര്ഷം പ്ലസ് 2വിനും പിന്നെ എഞ്ചിനീയറിങ്ങ് ഇപ്പോ മൂന്ന് വര്ഷവും. ഒരേ നാട്ടുകാരായത്കൊണ്ടും ഒരുമിച്ച് പഠിച്ചിട്ടുള്ളത്കൊണ്ടും ആദ്യം മുതല്ക്കെ ഒരുമിച്ചാണ് ഇരുവരും യാത്ര. അത്കൊണ്ട് തന്നെ നല്ല കൂട്ടുകാരും. ഇപ്പോ ഇവളെ തനിയെ വിടുന്നതാണ് നല്ലത് എന്നും അവനറിയാം. അത്കൊണ്ട് മറ്റ് യാത്രക്കാരിലായി അവന്റെ ശ്രദ്ധ. അടുത്തിരുന്ന ആളുടെ സായാഹ്നപത്രം വാങ്ങി അവനൊന്ന് ഓടിച്ചു നോക്കി.<br />“ഹെയ്, നീതു.. നോക്ക്..” അവന് പത്രത്തിലെ ഒരു വാര്ത്ത അവളെ കാണിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു, “ചുമ്മാതാണോ നിന്റെ അമ്മയ്ക്ക് ടെന്ഷന് കൂടുന്നത്..”<br />അസമയത്ത് ട്രെയിനില് യാത്ര ചെയ്ത ഒരു പെണ്കുട്ടിയെ ഏതൊ കള്ളന് ആക്രമിച്ചതിനെ കുറിച്ചായിരുന്നു വാര്ത്ത.<br />“ഉവ്വുവ്വേ.. ആ പെണ്ണിനെ കൊണ്ട് കൊള്ളാഞ്ഞിട്ടല്ലേ.. എന്റെ നേരെ വന്നിരുന്നേല് അവന്റെ മൂക്കിടിച്ച് ഞാന് പപ്പടമാക്കിയേനെ.” നീതു ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.<br />“അതെയതെ.. അങ്ങനെ എത്ര പേരുടെ മൂക്കിടിച്ച് പരത്തിയിരിക്കുന്നു ‘ദ ഗ്രേറ്റ്‘ നീതു”, പ്രവി അവളെ കളിയാക്കി. ടീച്ചര് വഴക്ക് പറഞ്ഞാല് ഇപ്പോഴും കരയുന്ന നീതു ഒരു കള്ളനെ ഇടിക്കുന്നത് പ്രവിക്ക് സങ്കല്പിക്കാന് പോലും കഴിയുമായിരുന്നില്ല.<br />മഴ കുറഞ്ഞു. പ്രവീണ് പുറത്തെ ഇരുട്ടില് സ്ഥലം ഏതെന്ന് മനസിലാക്കാന് ഒരു വിഫലശ്രമം നടത്തി. അവന് പത്രം വായിച്ചു തീര്ത്തിരുന്നു. ഇലക്ഷന് അടുത്തതിനാല് രാഷ്ട്രീയക്കാരുടെ വാര്ത്തകള്ക്കായിരുന്നു പ്രാധാന്യം. അവന് വാച്ചില് നോക്കി. ട്രെയിന് ഇന്ന് പതിവില്ലാതെ റൈറ്റ് ടൈം ആണ്. ഏറിയാല് ഒന്നര മണിക്കൂര് കൂടി. നീതുവിന് ഇത് വരെ വീട്ടില് വിളിച്ചിട്ട് കിട്ടിയിട്ടില്ല. അവന് അവളെ നോക്കി. ഫോണിനെ ദയനീയമായി നോക്കി ഇരിക്കുകയാണ് കക്ഷി. പ്രവീണ് അവളുടെ കൈയ്യില് നിന്നും ഫോണ് വാങ്ങി. എന്നിട്ട് വീട്ടിലേക്കും നീതുവിന്റെ അച്ഛനേയും മാറി മാറി വിളിക്കാന് തുടങ്ങി. വീട്ടില് ആരും ഫോണെടുത്തില്ല. അച്ഛന് പരിധിക്ക് പുറത്ത് തന്നെ.<br />“ഇന്നലെ വിളിച്ചപ്പോഴും ഇന്ന് എവിടെയെങ്കിലും പോകുന്നതായി പറഞ്ഞില്ല. ഇനി ഈ മഴ കാരണം ഫോണ് എന്തെങ്കിലും പ്രശ്നമായി ഇരിക്കുവാണോ എന്തോ..” നീതു നിരാശയോടെ പറഞ്ഞു.<br />“നീ ടെന്ഷനാവാതെ.. സമയമുണ്ടല്ലോ. നമുക്ക് നോക്കാം.” പ്രവി അവളെ ആശ്വസിപ്പിച്ചു.<br />അവള് വീണ്ടും വിളിക്കാന് തുടങ്ങി. എന്നാല് യാതൊരു ഫലവും ഉണ്ടായില്ല. സമയം കടന്നുപോയി. ഇനി ഏകദേശം അര മണിക്കൂര് കൂടി മാത്രം.<br />“എടാ.. എന്ത് ചെയ്യും? കിട്ടുന്നില്ല. ദേ.. ഈ പണ്ടാരത്തിന്റെ ചാര്ജും തീരാറായി. ശോ! കഷ്ടകാലം തന്നെ. മര്യാദയ്ക്ക് നാളെ രാവിലെ വന്നാല് മതിയാരുന്നു. ഒരു ദിവസം മുമ്പേ വീട്ടില് എത്താനുള്ള ആഗ്രഹം. വെക്കേഷന് ആയത് കൊണ്ട് മനുവും വരും വീട്ടില്”, നീതു കരയാറായി.<br />“എന്താ പറഞ്ഞേ? മനു വീട്ടില് കാണുമെന്നോ?”പ്രവി ചോദിച്ചു. മനു നീതുവിന്റെ അനിയനാണ്. എഞ്ചിനീയറിങ്ങ് ഒന്നാം വര്ഷക്കാരന്.<br />“അവനും വെക്കേഷനല്ലേ.. അവന് ഇന്ന് വരുമെന്ന് അച്ഛന് ഇന്നലെ പറഞ്ഞിരുന്നു.” നീതു പറഞ്ഞു.<br />“എടീ പോത്തേ.. പിന്നെ നീയെന്താ അവനെ വിളിക്കാത്തത്?”<br />“അയ്യോ! അത് ശരിയാണല്ലോ.. ഞാനാക്കാര്യം അങ്ങ് മറന്നെടാ.. താങ്ക്സ്!” നീതു ഫോണെടുത്തു. മനുവിനെ വിളിച്ചു. അവളുടെ മുഖത്ത് തെളിഞ്ഞ സന്തോഷം ഒരു നിമിഷം കൊണ്ട് മാഞ്ഞ് പോയി.<br />“എന്ത് പറ്റീ?” അവളുടെ മുഖം മാറിയത് കണ്ട് അവന് ചോദിച്ചു.<br />“ഫോണെടുക്കുന്നില്ല.” കുറച്ച് ദേഷ്യം കലര്ന്ന ശബ്ദത്തില് നീതു ഉത്തരം നല്കി.<br />“സാരമില്ല. കുറച്ച് കഴിഞ്ഞ് ഒന്നൂടെ വിളിക്കാം.” പ്രവി പറഞ്ഞു. ട്രെയിന് ഒരു സ്റ്റേഷനില് നിര്ത്തി. അടുത്ത സ്റ്റേഷനില് ഇറങ്ങാം. അതിനകം നീതുവിന്റെ കാര്യത്തില് ഒരു തീരുമാനമാകും എന്ന് പ്രതീക്ഷിക്കാം. എന്തായാലും അവളെ ഒറ്റയ്ക്ക് നിര്ത്താന് പറ്റില്ല.<br />ഒരുമുറൈ വന്ത് പാറായോ.. പാറായോ.. പ്രവി ഞെട്ടിത്തിരിഞ്ഞ് നോക്കി. നീതുവിന്റെ ഫോണ് ബെല്ലടിക്കുകയാണ്. മനുവാടാ.. നീതു പതുക്കെ പറഞ്ഞു. എന്നിട്ട് ഫോണെടുത്തു<br />“ഹലോ.. എവിടാരുന്നു നീ?.. മ്..മ്..മ്.. ടാ.. ചേച്ചി ട്രെയിനിലാ. ഇപ്പോ സ്റ്റേഷന് എത്തും. നീ അച്ഛനോട് ഒന്ന് പറ എന്നെ വന്ന് വിളിക്കാന്.. എന്താ? അച്ഛന് ഇല്ലേ? എവിടെ പോയി?.. മ്..മ്.. അമ്മയും പോയോ? ഓ.. ചുമ്മാതല്ല ഫോണ് അടിച്ചിട്ട് എടുക്കാഞ്ഞത്.. എന്താ? അപ്പോ ഫോണ് അടിച്ച് പോയോ? ശരി ശരി.. ബാക്കി വീട്ടില് വന്നിട്ട് പറയാം. നീ വന്നാലും മതി. ദേ, ചേച്ചീടെ ഫോണിന്റെ ബാറ്ററി ഡൌണ് ആണ്. നീ വേഗം വാ” നീതു ഫോണ് കട്ട് ചെയ്തു. അത് ഓഫായി പോയി എന്ന് പറയുന്നതാണ് കുറച്ച് കൂടെ ശരി.<br />“എന്തായി? മനു എന്ത് പറഞ്ഞു?” പ്രവി ചോദിച്ചു.<br />“അവന് വരും. അച്ഛനും അമ്മയും കൂടെ അവിടെ അടുത്തൊരു കാവുണ്ട്. ഇന്ന് എന്തോ പൂജയൊക്കെയാ. അതിന് പോയിരിക്കുന്നു. അതാവും ‘പരിധിക്ക് പുറത്ത്’. പിന്നെ നല്ല സൂപ്പര് മഴ കഴിഞ്ഞതിന്റെ ഭാഗമായി അവിടെ ഫോണും പോയി, കറണ്ടും ഇല്ല! ഞാന് നേരത്തെ വിളിക്കുമ്പോ അവന് കുളിക്കുവാ. അതാ എടുക്കാഞ്ഞത്.”<br />“ഹാവൂ.. സമാധാനമായി. ദാ വണ്ടി സ്ലോ ആയല്ലോ. ഇറങ്ങാന് നേരമായി. വാ”<br />വണ്ടി മെല്ലെ സ്റ്റേഷനില് നിന്നു. പ്രവിയും നീതുവും ഇറങ്ങി. പുറത്ത് മഴ പെയ്തതിന്റെ ലക്ഷണങ്ങള് കാണാമായിരുന്നു. തണുത്ത കാറ്റ് വീശുന്നുണ്ടായിരുന്നു, അങ്ങിങ്ങായി വെള്ളം കെട്ടിക്കിടക്കുന്നു. അവിടെ പാര്ക്ക് ചെയ്തിരുന്ന രണ്ട് - മൂന്ന് ഓട്ടോകള് നനഞ്ഞിരുന്നു. ഇതിനൊക്കെ പുറമേ അടുത്തൊരു മഴയ്ക്ക് ആകാശം ഒരുങ്ങി തുടങ്ങുകയും ചെയ്തു. നേര്ത്ത ശബ്ദത്തിലുള്ള ഇടിനാദം മുഴങ്ങുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ട്രെയിന് പോയിക്കഴിഞ്ഞു. സ്റ്റേഷനില് ഇറങ്ങിയ യാത്രക്കാര് എല്ലാവരും തന്നെ പോയിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു. ഇപ്പോള് ഒരൊറ്റ ഓട്ടോ പോലും സ്റ്റേഷനില് ഇല്ല. പ്രവിയും നീതുവും സ്റ്റേഷന്റെ വാതില്ക്കല് തന്നെ നില്ക്കയായി. ഏകദേശം ഒരഞ്ച് മിനിറ്റുകള്ക്കകം പ്രവിയുടെ ചേട്ടന് തന്റെ ഹീറോ ഹോണ്ട പാഷനില് വന്നു.<br />“പോകാം?”, ചേട്ടന് ചോദിച്ചു.<br />“ചേട്ടാ, ഒരഞ്ച് മിനിറ്റ്. ദേ നീതുവിന്റെ അനിയന് കൂടെ ഒന്ന് വന്നോട്ടെ. എന്നിട്ട് പോകാം.” പ്രവി പറഞ്ഞു.<br />“എടാ.. മഴ വരുന്നുണ്ട്. നീതുവിന്റെ അനിയന് ഉടന് വരുമോ?” ചോദ്യം നീതുവിനോടായിരുന്നു.<br />“വരും വരും. അവനെ ഞാന് വിളിച്ചിരുന്നു. ഏറിയാല് പത്ത് മിനിറ്റ്. അവനിങ്ങെത്തും. നിങ്ങള് പൊയ്ക്കോളൂ.. മഴയ്ക്ക് മുമ്പേ വീടെത്താന് നോക്ക്.” നീതു പറഞ്ഞു.<br />“അത് വേണ്ട. മനു വരട്ടെ. എന്നിട്ട് നമുക്കൊരുമിച്ച് പോകാം. നീ ഇവിടെ ഒറ്റയ്ക്ക് നില്ക്കണ്ട.” പ്രവി പറഞ്ഞു.<br />“സാരമില്ലെന്നെ.. കുറച്ച് നേരത്തെ കാര്യമല്ലേ ഉള്ളൂ. അവന് ഇപ്പോ ഇങ്ങ് വരും. നീ പൊയ്ക്കോ.”<br />നീതുവിന്റെ വാക്കുകള്ക്ക് ഒരു മിന്നലിന്റെയും ഇടിയുടെയും അകമ്പടി ഉണ്ടായിരുന്നു. കാറ്റ് കുറച്ചു കൂടി ശക്തിയില് വീശാന് തുടങ്ങി. മഴ വരാറായി എന്ന് പ്രകൃതി വിളിച്ചറിയിക്കുന്നു.<br />“പ്രവീ..”, ചേട്ടന് വിളിച്ചു.<br />പ്രവീണിന് എന്ത് ചെയ്യണമെന്ന് അറിയില്ലായിരുന്നു. മഴ വരുന്നുണ്ട്. ഇപ്പോള് പോയില്ലാ എങ്കില് നനഞ്ഞത് തന്നെ. പോയാല് നീതു.. അവള് ഈ രാത്രി, ഇവിടെ ഒറ്റയ്ക്ക്.. പ്രവീണ് ചുറ്റും നോക്കി. മൂന്ന് ടാക്സികളല്ലാതെ മറ്റൊന്നും കാണാനുണ്ടായിരുന്നില്ല. ടിക്കറ്റ് കൌണ്ടറില് പോലും ആരുമില്ല. തണുത്ത കാറ്റ്. ഏത് നിമിഷവും മഴ പെയ്യാം. ചേട്ടന് ഇപ്പോഴും ബൈക്കില് തന്നെ. ഇവിടുന്ന് ഏകദേശം അര-മുക്കാല് മണിക്കൂര് യാത്രയുണ്ട് വീട്ടിലേയ്ക്ക്. നീതുവിന്റെ വീട് സ്റ്റേഷനില് നിന്നും ഒരു ഇരുപത് മിനിറ്റ് കഷ്ടിച്ചേ ഉള്ളൂ. നിന്നാല് മഴ നനയുമെന്നത് നൂറു തരം. അല്ല, ഇനി പോയാല് തന്നെ മഴയ്ക്ക് മുമ്പ് വീട്ടിലെത്തുമെന്ന് പ്രതീക്ഷിക്കാന് വയ്യ.<br />“എടാ.. വഴിയില് മിക്കയിടത്തും കറണ്ടില്ല. നമുക്ക് കുറച്ച് ദൂരം പോകാനുണ്ട്.”, ചേട്ടന് പിന്നെയും പറഞ്ഞു.<br />“ശരിയാ പ്രവീ.. നീ പൊയ്ക്കോ.. അതാ നല്ലത്. ദേ നല്ല കാറ്റ്. മഴ പെയ്യും ഷുവര് ആണ്. എനിക്ക് ഇവിടുന്ന് അത്ര ദൂരമില്ലല്ലോ. മനു ഇപ്പോ ഇങ്ങെത്തും. നീ പൊയ്ക്കോ.” നീതു പ്രവിയെ നിര്ബന്ധിച്ചു.<br />പ്രവി വാച്ചില് നോക്കി. ഏകദേശം അഞ്ച് മിനിറ്റിനുള്ളില് മനു വരും. ഞാനിപ്പോള് പോയാലും വലിയ കുഴപ്പമില്ല. അഞ്ച് മിനിറ്റ് കൊണ്ട് എന്ത് സംഭവിക്കാന്? അവന് ഒടുവില് പോകാന് തന്നെ തീരുമാനിച്ചു. നീതുവിനോട് യാത്ര പറഞ്ഞ് അവന് ചേട്ടന്റെ കൂടെ മടങ്ങി. എന്നാല് അവന് എന്തോ പോലെ തോന്നുന്നുണ്ടായിരുന്നു. എന്തോ അപകടം സംഭവിക്കാനുള്ളത് പോലെ. അവളെ അവിടെ ഒറ്റയ്ക്ക് നിര്ത്തി വരേണ്ടായിരുന്നു. മഴ ചാറാന് തുടങ്ങി. ചേട്ടന് ഒരല്പം കൂടി വേഗത കൂട്ടി. മഴ കനത്തു തുടങ്ങി. ശക്തമായ കാറ്റും. എന്നാല് അത് വകവെയ്ക്കാതെ ആ പാഷന് റോഡിലൂടെ കുതിച്ചു പാഞ്ഞു പോയി.<br />ആ നേരം സ്റ്റേഷനില് നീതു മനുവിനെ കാത്ത് നില്ക്കുകയായിരുന്നു. മെല്ലെയാണെങ്കിലും കാറ്റിന് ശക്തി കൂടി കൂടി വന്നു. ഒപ്പം കനത്ത മഴയും. വാതില്ക്കല് നിന്നും നീതു സ്റ്റേഷന്റെ ഉള്ളിലേക്ക് കയറി നിന്നു. കാറ്റടിച്ച് സ്റ്റേഷന്റെ ഉള്ളില് പോലും വെള്ളം കയറാന് തുടങ്ങി. പ്രവി പോയിട്ട് ഏകദേശം പതിനഞ്ച് മിനിറ്റ് കഴിഞ്ഞു. മനു ഇത് വരെ വന്നിട്ടുമില്ല. വിറ്റു തീരാത്ത സായാഹ്നപത്രവുമായി ഒരാള് ഒരു മൂലയില് ഇരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അതിലെ പ്രധാന വാര്ത്ത നീതുവിന് കാണാമായിരുന്നു. കുറച്ച് മുമ്പ് പ്രവിയുമായിരുന്ന് ചിരിച്ചുതള്ളിയ വാര്ത്ത. എന്നാലിപ്പോള് അവളുടെ ഉള്ളില് ഒരു ഭയം നിറയ്ക്കാന് അത് മാത്രം മതിയായിരുന്നു. സ്റ്റേഷന്റെ വാതില്ക്കല് കിടക്കുന്ന ടാക്സിയില് നിന്നും തന്റെ നേരെ നോട്ടങ്ങള് വരുന്നതായി നീതുവിന് തോന്നി. അവള് ചുറ്റും നോക്കി. ആ പത്രക്കാരന് ഒഴികെ മറ്റാരേയും അവിടെ കാണാനുണ്ടായിരുന്നില്ല.<br />മഴ തോര്ന്നു. നീതു വീണ്ടും സ്റ്റേഷന് വെളിയിലേക്കിറങ്ങി. ഒന്ന് - രണ്ട് ഓട്ടോകള് കൂടെ വന്നിട്ടുണ്ട്. കുറച്ച് മുമ്പ് കഴിഞ്ഞ മഴയും കാറ്റിനും തെളിവായി വാതില്ക്കല് നില്ക്കുന്ന മരത്തിലെ ഇലകളും കൊച്ചു കമ്പുകളും നിലത്ത് കിടപ്പുണ്ടായിരുന്നു. മനു ഇത് വരെ വന്നിട്ടില്ല. അവനെ ഒന്ന് വിളിക്കാം എന്ന് വെച്ചാല് മൊബൈലിന്റെ ചാര്ജ് തീര്ന്ന് അത് ഓഫ് ആയല്ലോ.. കുഞ്ഞിന് എങ്ങോട്ടാ പോവണ്ടേ? ഒരു ഓട്ടോക്കാരന് ചോദിച്ചു. എന്നാല് നീതുവിന് ഓര്മ്മ വന്നത് പണ്ട് ഏതോ സിനിമയില് കണ്ട രംഗമാണ് - ഓട്ടോയില് വന്ന് നായികയെ തട്ടിക്കൊണ്ട് പോകുന്ന വില്ലന്. അതോര്ത്ത് അവള് ഒന്ന് ഞെട്ടി. വേണമെങ്കില് കൊണ്ട് വിടാം. ഓട്ടോക്കാരന് വിടാന് ഭാവമില്ല. “വേണ്ടാ.. എന്നെ വിളിക്കാന് ആള് വരും” നീതു ആവുന്നത്ര ഗൌരവത്തില് പറഞ്ഞു.<br />ഓട്ടോക്കാരന് തിരിച്ചു പോയി. അയാള് അവളെ തന്നെ നോക്കി ഇരുന്നു. മറ്റ് രണ്ട് ഓട്ടോക്കാര് കൂടെ അയാളുടെ അടുത്തെത്തി. നീതു അവരെ ശ്രദ്ധിക്കുന്നതേയില്ല എന്ന മട്ടില് നിന്നു. എന്നാല് അവളുടെ ശ്രദ്ധ അവരില് മാത്രമായിരുന്നു. മനൂ.. നീ എവിടെയാ? ഓട്ടോക്കാര് മൂവരും അവളെ നോക്കികൊണ്ടിരുന്നു. എന്തോ പോലെ.. അവരുടെ നോട്ടം അത്ര പന്തിയല്ല. പെട്ടെന്ന് ഒരനക്കം കേട്ട് നീതു തിരിഞ്ഞു നോക്കി. പത്രക്കാരന് കണ്ണും തിരുമ്മി എഴുന്നേറ്റിരിക്കുകയാണ്. അയാളുടെയും നോട്ടം അവളില് തന്നെയായിരുന്നു. എവിടെ നിന്നു വേണമെങ്കിലും അപകടമുണ്ടാവാം എന്ന സത്യം നീതു തിരിച്ചറിഞ്ഞു. അവള് വെറുതെ തന്റെ മൊബൈല് ഓണാക്കാന് ഒരു വിഫലശ്രമം നടത്തി. മെല്ലെ ബാഗ് തന്നോട് ചേര്ത്ത് നീതു സ്റ്റേഷന്റെ മുന്നിലെ പടിയില് ഇരുന്നു. എങ്ങോട്ട് നോക്കിയാലും തന്റെ നേരെ നീളുന്ന കണ്ണുകള്. അവള് തന്റെ കണ്ണുകള് അടച്ചു കളഞ്ഞു. ഒറ്റയ്ക്കായ പോലെ. ബാഗില് മുഖം പൊത്തി അവള് മെല്ലെ കരഞ്ഞു. ഏത് നിമിഷവും തന്റെ നേര്ക്ക് ഒരാക്രമണം അവള് പ്രതീക്ഷിച്ചു. ഒരു നിമിഷം. തന്റെ തോളില് ആരുടെയോ കൈ.....<br />ആശ്വാസത്തോടെ നീതു തലയുയര്ത്തി നോക്കി. തനിക്ക് തെറ്റിയില്ല. ഏതിരുട്ടിലും, ഏത് തിരക്കിലും താന് ആ കരസ്പര്ശം തിരിച്ചറിയും, അതിലെ സ്നേഹം അറിയും, ചേച്ചിയാണെങ്കിലും ഒരനിയത്തിയെ പോലെ തന്നെ ലാളിക്കുന്ന അവന്റെ സ്നേഹം താനറിയും. മനു. അവന് വന്നു.. അവള് അവന്റെ കൈയ്ക്കിട്ട് ഒറ്റ തട്ട്, “എവിടാരുന്നെടാ ചെക്കാ നീ?”<br />“എന്തൊരു മഴേം കാറ്റും.. വഴീല് ഒരു മരോം വീണു. അതാ താമസിച്ചേ.. നമുക്ക് പോവ്വാം?”<br />അവന്റെ മുടിയില് നിന്നും അപ്പോഴും ഇറ്റ് വീഴുന്നുണ്ടായിരുന്നു വെള്ളത്തുള്ളികള്, മുമ്പ് പെയ്ത മഴയുടെ ബാക്കിപത്രമായി.<br /><br />നീതുവിന്റെ മുഖത്ത് വിരിഞ്ഞ പുഞ്ചിരിയില് ആഹ്ലാദമോ ആശ്വാസമോ അധികമെന്ന് പറയാന് കഴിയില്ലായിരുന്നു. എങ്കിലും അത് സുന്ദരമായിരുന്നു. എന്നും ഓര്മ്മയില് നില്ക്കുന്നതും..Baluhttp://www.blogger.com/profile/14691204087870046090noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-1844691890247988282.post-52616836534358006212009-03-25T12:15:00.002+05:302009-03-25T12:23:17.364+05:30പുസ്തകം - ദ ബെസ്റ്റ് ഓഫ് ഓ. ഹെന്റിഒരു പ്രൊജക്ടിന്റെ ഭാഗമായി കളമശേരിയില് അപ്പച്ചിയുടെ വീട്ടിലാണ് ഞാന്. അവിടുത്തെ പുസ്തകശേഖരത്തില് നിന്നും കഴിഞ്ഞ ദിവസം കണ്ടെടുത്തതാണ് “ദ ബെസ്റ്റ് ഓഫ് ഓ. ഹെന്റി”. എട്ടാം ക്ലാസില് പഠിക്കുന്ന എന്റെ അനിയന് വാങ്ങിയതാണ് ആ പുസ്തകം. പ്രശസ്ത ചെറുകഥാകൃത്തായ ഓ. ഹെന്റിയുടെ ആറ് കഥകള് 12 മുതല് 15 വയസ് വരെയുള്ള കുട്ടികള്ക്കായി സമാഹരിച്ചിരിക്കുന്നു ഈ പുസ്തകത്തില്. ഓ. ഹെന്റിയുടെ ചില കഥകള് മുമ്പ് പഠിച്ചിട്ടുള്ളത്കൊണ്ടും വായിച്ചിട്ടുള്ളത്കൊണ്ടും അവയുടെ പ്രത്യേകതകള് എനിക്കറിയാം. അതുകൊണ്ട് തന്നെ അദ്ദേഹത്തിന്റെ കഥകള് എവിടെ കണ്ടാലും ഞാന് വിടാറില്ല. എനിക്ക് ഏറെ പ്രിയപ്പെട്ട ഒരെഴുത്തുകാരനാണ് ഓ. ഹെന്റി.<br /><br />ബുക്കിനെ കുറിച്ചും അതിലെ കഥകളെക്കുറിച്ചും പറയുന്നതിന് മുമ്പ് ഓ. ഹെന്റിയെ പറ്റി ഒരല്പം. അദ്ദേഹത്തെ പറ്റി അറിയാത്തവരോ അല്ലെങ്കില് അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഒരു കഥയെങ്കിലും വായിക്കാത്തവരോ ആയി ആരും തന്നെ മലയാളം ബ്ലോഗേഴ്സില് ഇല്ല എന്നാണ് എന്റെ വിശ്വാസം. അമേരിക്കയിലെ നോര്ത്ത് കരോലിനയില് 1962ല് ആണ് വില്ല്യം സിഡ്നി പോര്ട്ടര് എന്ന ഓ. ഹെന്റിയുടെ ജനനം. പതിനഞ്ചാം വയസ്സില് സ്കൂള് പഠനം നിര്ത്തിയ ശേഷം അദ്ദേഹം ടെക്സാസിലും ഹൂസ്റ്റണിലും പലതരം ജോലികളില് ഏര്പ്പെട്ടു. ഈ ജോലികളില് നിന്നെല്ലാം കിട്ടിയ അനുഭവം അദ്ദേഹം തന്റെ കഥകളില് ഉപയോഗിച്ചു.<br /><br />തികച്ചും സാധാരണക്കാരുടെ കഥകളാണ് “ഓ. ഹെന്റി കഥകള്”. അവയുടെ ഏറ്റവും പ്രധാന സവിശേഷത അപ്രതീക്ഷിതമായ ക്ലൈമാക്സാണ്. അതുപോലെ തന്നെ ശ്രദ്ധേയമായ കാര്യമാണ് അവയിലെ കഥാഗതിയുടെ പോക്കും. ഒരിക്കലും പ്രതീക്ഷിക്കാത്ത ട്വിസ്റ്റുകളും അവസാന വരിയില് മാത്രം പറയുന്ന സസ്പെന്സും മൂലം വായനക്കാരെ ഒരിക്കലും ബോറടിപ്പിക്കുന്നില്ല “ഓ. ഹെന്റി കഥകള്”.<br /><br />മുകളില് പറഞ്ഞ പ്രത്യേകതകള് എല്ലാമുള്ള ആറ് കഥകളുടെ ശേഖരമാണ് ഞാന് വായിച്ച “ദ ബെസ്റ്റ് ഓഫ് ഓ. ഹെന്റി”. പുസ്തകത്തിലുള്ള കഥകള്:<br /><br />1. The Gift of Magi<br />2. The Ransom of the Red Chief<br />3. Romance of a Busy Broker<br />4. The Last Leaf<br />5. A Retrieved Reformation<br />6. The Duplicity of Hargraves<br /><br />ആദ്യത്തെ കഥ പലരും സ്കൂളില് പഠിച്ചതാവണം. പാവപ്പെട്ടവരായ ദമ്പതികളാണ് ജിമ്മും ഡെല്ലയും. ഡെല്ലയ്ക്ക് നല്ല മുടിയുണ്ട്, അതുപോലെ ജിമ്മിന് ഒരു വാച്ചും. ക്രിസ്മസിന് ജിമ്മിന്റെ വാച്ചിന് ഒരു പുതിയ സ്ട്രാപ്പ് വാങ്ങാന് ഡെല്ല തന്റെ മുടി വില്ക്കുന്നു. ഡെല്ലയ്ക്ക് സമ്മാനമായി നല്കാന് തന്റെ വാച്ച് വിറ്റ ജിം അലങ്കാരപ്പണികള് ചെയ്ത ഒരു ചീപ്പും വാങ്ങി. അങ്ങനെ രണ്ട് പേരുടെയും സമ്മാനങ്ങള് ഒരു പ്രയോജനവുമില്ലാതെ പോവുകയാണ്. തങ്കള്ക്ക് ഏറ്റവും പ്രിയപ്പെട്ട കാര്യം ത്യജിച്ചാണ് രണ്ട് പേരും സമ്മാനം വാങ്ങുന്നത് എന്നതാണ് ശ്രദ്ധേയമായ സംഗതി.<br /><br />The Ransom of the Red Chief ഞാന് സ്കൂളില് പഠിച്ചതാണ്. അന്നേ എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട കഥയായിരുന്നു ഇത്. പണമുണ്ടാക്കാന് ഗ്രാമത്തിലെ പണക്കാരന്റെ മകനെ രണ്ട് കള്ളന്മാര് തട്ടികൊണ്ട് പോകുന്നിടത്ത് കഥ ആരംഭിക്കുന്നു. കുട്ടിയെ തിരിച്ച് നല്കണമെങ്കില് മോചനദ്രവ്യമായി 2000 ഡോളര് ആണ് കള്ളന്മാര് ആവശ്യപ്പെടുന്നത്. എന്നാല് ഒടുവില് കുട്ടിയുടെ കുസൃതി സഹിക്കാന് വയ്യാതെ അവനെ വിട്ടുകൊടുക്കുകയും അങ്ങോട്ട് കാശ് കൊടുത്ത് ജീവനും കൊണ്ട് രക്ഷപ്പെടുന്ന കള്ളന്മാരെയാണ് നമുക്ക് കാണാന് കഴിയുക. കുട്ടിയും ബില് എന്ന കള്ളനും തമ്മിലുള്ള രംഗങ്ങള് ആരിലും ചിരിയുണര്ത്തും.<br /><br />തിരക്കേറിയ ജീവിതത്തില് തന്റെ സ്റ്റെനോഗ്രാഫറെ കല്ല്യാണം കഴിച്ച ഒരു സ്റ്റോക്ക് ബ്രോക്കര്, പിറ്റേന്ന് ആ കാര്യം മറക്കുകയും സ്റ്റെനോയുടെ അടുത്ത് ചെന്ന് വീണ്ടും പ്രണയാഭ്യര്ത്ഥന നടത്തുന്നതുമാണ് മൂന്നാമത്തെ കഥ. അവസാനത്തെ മൂന്ന് വാക്കുകളിലാണ് കഥയുടെ അതുവരെയുള്ള പുരോഗതിയെ ന്യായീകരിക്കുന്നത്. ശരിക്കും വായനക്കാരനെ അത്ഭുതപ്പെടുത്തുന്ന ക്ലൈമാക്സാണ് ഈ കഥയുടേത്.<br /><br />ആറ് കഥകളില് എനിക്ക് ഏറ്റവും ഇഷ്ടമായ കഥയാണ് The Last Leaf. ഇതും പഠിക്കാനുണ്ടായിരുന്ന ഒരു കഥയാണെന്ന് എന്റെ സുഹൃത്ത് പറഞ്ഞിരുന്നു. എന്നാല് ഞാന് പഠിച്ചിട്ടില്ല കേട്ടോ. ചിത്രകാരന്മാര് കൂട്ടമായി താമസിക്കുന്ന ഒരു സ്ഥലത്ത് ന്യുമോണിയ പടര്ന്ന് പിടിച്ചിരിക്കുന്നു. അവിടെ ജോണ്സി എന്നൊരു പെണ്കുട്ടി അസുഖം പിടിപ്പെട്ട് കിടക്കുകയാണ്. തന്റെ കിടക്കയില് നിന്നും പുറത്തേക്ക് നോക്കുമ്പോള് കാണുന്ന തൊട്ടടുത്ത കെട്ടിടത്തിലുള്ള ഒരു വള്ളിപ്പടര്പ്പിന്റെ ഇലകള് എല്ലാം കൊഴിഞ്ഞ് വീഴുമ്പോള് താനും മരിക്കും എന്ന വിചിത്രമായ ചിന്തയിലാണ് ജോണ്സി. ജോണ്സിയുടെ സുഹൃത്ത് സൂവിന് ഇത് വളരെ വിഷമമുണ്ടാക്കുന്നു. അവര് താമസിക്കുന്ന വീടിന്റെ താഴത്തെ നിലയില് ഒരു കള്ളുകുടിയന് പെയിന്റര് ഉണ്ട്. എന്നെങ്കിലുമൊരിക്കല് താനും ഒരു മാസ്റ്റര്പീസ് വരയ്ക്കും എന്ന് വീമ്പിളക്കി നടക്കുന്ന ഒരാള്. ജോണ്സിയുടെ വിചിത്രമായ ചിന്തയെ പറ്റി അറിഞ്ഞ അയാള് അവളെ കുറെ ചീത്ത പറയുകയും മറ്റും ചെയ്തു. എന്നാല് ഏവരേയും അത്ഭുതപ്പെടുത്തി അവസാനത്തെ ഒരില എല്ലാ പ്രതിസന്ധികളേയും അതിജീവിച്ച് കൊഴിഞ്ഞു വീഴാതെ നിന്നു. ഇതില് നിന്നും കിട്ടുന്ന ആത്മവിശ്വാസം ജോണ്സിയെ ജീവിതത്തിലേക്ക് തിരികെ കൊണ്ടുവന്നു. എന്നാല് ജോണ്സിയെ രക്ഷിക്കാനായി കോരിചൊരിയുന്ന മഴയും കാറ്റുമുള്ള ഒരു രാത്രി ആ ചെടിയുടെ പടം ആ കെട്ടിടത്തിന്റെ ഭിത്തിയില് വരച്ച കള്ളുകുടിയന് പെയിന്റര് ന്യുമോണിയ ബാധിച്ച് മരിക്കുന്നു. തന്റെ മാസ്റ്റര്പീസ് അദ്ദേഹം പോകുന്നതിന് മുമ്പ് വരച്ചു എന്ന സൂവിന്റെ ഡയലോഗില് കഥ ആവസാനിക്കുന്നു.<br /><br />A Retrieved Reformation ജിമ്മി എന്ന കള്ളനെക്കുറിച്ചാണ്. ഇനി ഒരിക്കലും മോഷ്ടിക്കരുത് എന്ന് പറഞ്ഞ് ജയിലില് നിന്നും വിട്ടയക്കപ്പെടുന്ന ജിമ്മി പക്ഷെ വീണ്ടും മോഷണത്തിന് ഇറങ്ങിത്തിരിക്കുകയാണ്. രണ്ട് വലിയ ബാങ്ക് മോഷണങ്ങള് നടത്തി ഒടുവില് അയാള് നാടു വിട്ട് മറ്റൊരു സ്ഥലത്ത് പുതിയ ജീവിതം ആരംഭിച്ചു. അവിടുത്തെ ബാങ്ക് മാനേജരുടെ മകളുമായി പ്രണയത്തിലാകുന്ന ജിമ്മി തന്റെ പൂര്വ്വജീവിതത്തില് നിന്നും മാറി ഷൂ ബിസിനസ് നടത്തി ജീവിക്കുകയാണ്. ഏത് പൂട്ടും പൊളിക്കാന് കഴിയുന്ന സാമഗ്രികള് കൈവശമുണ്ടായിരുന്ന ജിമ്മി ഒരു നാള് അതെല്ലാമെടുത്ത് ബാങ്കിലെത്തുന്നു. അന്ന് അവിടെ പുതിയ സെയ്ഫിന്റെ ഉത്ഘാടനം നടക്കുന്ന ദിവസമാണ്. ഇതിനിടെ ജിമ്മിയെ തപ്പി പോലീസും സ്ഥലത്തെത്തുന്നു. എന്നാല് അപ്രതീക്ഷിതമായി ഉണ്ടാകുന്ന ഒരപകടം മൂലം ജിമ്മിക്ക് തന്റെ കാമുകിക്കും അവളുടെ അച്ഛന്റെയും മുമ്പില് വെച്ച് ആ പുതിയ പൂട്ട് പൊളിക്കേണ്ടി വരുന്നു. പോലീസിനെ കൂടെ അവിടെ കാണുന്നതോടെ ഇനി അവിടെ നിന്നിട്ട് കാര്യമില്ലെന്ന് ജിമ്മിക്ക് തോന്നി. തന്നിലെ കള്ളനെ ഒരിക്കലും തന്റെ കാമുകി സ്വീകരിക്കില്ല എന്നവന് വിശ്വസിച്ചു. എന്നാല് ഒരു കള്ളനെന്ന നിലയില് നിന്നും ഒരു നല്ല മനുഷ്യനായി അവന് മാറി എന്ന് മനസിലാക്കുന്ന പോലീസ് ഓഫിസര് അവനെ വെറുതെ വിടുന്നിടത്ത് കഥ അവസാനിക്കുന്നു.<br /><br />The Duplicity of Hargraves ദക്ഷിണ അമേരിക്കയിലെ ഒരു കേണലിന്റെ കഥയാണ്. ദരിദ്രനായ കേണലും മകളും ഒരുമിച്ച് ഒരു അപ്പാര്ട്ട്മെന്റില് താമസിക്കുന്നു. തന്റെ പഴയ പ്രതാപകാലത്തെക്കുറിച്ച് കേണലിന് ഭയങ്കര അഭിമാനമാണ്. ലോകത്തിലേക്കും ഏറ്റവും മികച്ച സംസ്കാരമാണ് തന്റേതെന്നും പുതിയ തലമുറയിലെ ആളുകള് അതൊന്നും മനസിലാക്കാതെ പുതിയലോകത്തിന് പിന്നാലെ ഓടുന്നു എന്നൊക്കെയാണ് കേണലിന്റെ വാദം. ഇടയ്ക്കിടെ അപ്പാര്ട്ട്മെന്റിലെ മറ്റ് താമസക്കാരോട് തന്റെ പഴയ കാലത്തെക്കുറിച്ച് വീമ്പ് പറയുന്നതും കേണലിന്റെ സ്വഭാവമാണ്. ഭൂരിഭാഗം ആളുകളും ഈ കഥകളെ ചിരിച്ച് തള്ളിയപ്പോള് ഒരു നാടകക്കാരനായ യുവാവ് മാത്രം അതെല്ലാം അതീവ താത്പര്യത്തോടെ കേട്ടിരിക്കുകയും ഇടയ്ക്കിടെ സംശയങ്ങളൊക്കെ ചോദിക്കുകയും ചെയ്യുമായിരുന്നു. ഇതിനാല് കേണലിന് അയാളോട് ഒരു പ്രത്യേക സ്നേഹമായിരുന്നു. തന്റെ അതിസാഹസിക കഥകള് കേണല് ആ യുവാവിനോട് മാത്രമായി പറയുകയും ചെയ്തു. തന്റെ കരിയറില് കാര്യമായ നേട്ടമൊന്നും ഉണ്ടാക്കിയിട്ടില്ലാത്ത ആ യുവാവ് തന്റെ പുതിയ നാടകത്തിലെ കഥാപാത്രത്തെ അവതരിപ്പിക്കാന് വേണ്ടിയാണ് കേണലുമായി അടുത്തിടപഴകിയതും മറ്റും. തമാശക്കാരനും പൊങ്ങച്ചക്കാരനുമായ ആ കേണലിന്റെ കഥാപാത്രം യുവാവിനെ ഒറ്റരാത്രി കൊണ്ട് പ്രശസ്തനാക്കുന്നു. എന്നാല് തന്നെ വഞ്ചിച്ച യുവാവിനോട് കേണലിന് അടക്കാനാവാത്ത വെറുപ്പാണുണ്ടാകുന്നത്. ഇത് യുവാവിനെ വിഷമിപ്പിക്കുന്നു. പണമില്ലാതെ അപ്പാര്ട്ട്മെന്റ് വിടേണ്ട ഒരവസ്ഥയില് യുവാവ് കേണലിനെ സഹായിക്കാന് തയ്യാറാകുന്നുവെങ്കിലും അദ്ദേഹം അതിന് സമ്മതിക്കുകയില്ല. ഒടുവില് യുവാവ് വീണ്ടുമൊരിക്കല് കൂടി വേഷം മാറി കേണലിനെ സഹായിക്കുന്നു, അദ്ദേഹം പോലുമറിയാതെ. തന്നെ ഒരു കഥാപാത്രമാക്കുന്നത് അതിയായ ആഹ്ലാദത്തോടെ സ്വീകരിക്കുന്ന ഉത്തര അമേരിക്കന് സംസ്കാരമാണ് യുവാവിനെ കേണലിന്റെ വേഷം ചെയ്യാന് പ്രേരിപ്പിക്കുന്നത്. എന്നാല് കേണലാകട്ടെ, തന്റെ പഴയ സംസ്കാരത്തിനനുസരിച്ച് അത് ഏറ്റവും വലിയ അപമാനമായി കാണുന്നു.<br /><br />കുട്ടികള്ക്കായി “ഈസി റീഡിങ്ങ്” എന്ന് പേരിട്ട് ഓറിയന്റ് ലോങ്മാന് ആണ് പുസ്തകം പ്രസിദ്ധീകരിച്ചത്. വില 67 രൂപ.Baluhttp://www.blogger.com/profile/14691204087870046090noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-1844691890247988282.post-5896793316985172232009-03-07T17:03:00.003+05:302009-03-07T17:07:47.370+05:30ഒടുവില് പറഞ്ഞു ഞാന് ആ കാര്യംപ്രണയം തുടിക്കുന്ന ഫെബ്രുവരി മാസത്തില്<br />പൂക്കള് വസന്തം വിടര്ത്തുന്ന മാസത്തില്<br />ഇനിയും വയ്യെന്നെന് ഉള്ളം തിളച്ചപ്പോള്<br />ഒടുവില് പറഞ്ഞു ഞാന് ആ കാര്യം.<br /><br />കാലത്തോഫീസില് കണക്കുകള് നോക്കവേ<br />കാതില് മുഴങ്ങി കൊലുസിന്റെ കളനാദം.<br />മൂക്കിനെ തഴുകുവാന് സെന്റിന്റെ മണമെത്തി<br />ഉറപ്പിച്ചു, വരുന്നത് ഏച്ച്. ആര് സുന്ദരി!<br /><br />താരകം പോല് തിളങ്ങുന്ന കണ്കളും<br />ചുണ്ടിലൊളിപ്പിച്ച ചെറുപുഞ്ചിരിയതും<br />കണ്ട് നെഞ്ചിടിപ്പേറിയെന്നാകിലും<br />ഒടുവില് പറഞ്ഞു ഞാന് ആ കാര്യം.<br /><br />“ഓഫീസിലാണെങ്കില് പണിയോട് പണി തന്നെ<br />ബോസിന്റെ വായിലോ തെറിയോട് തെറി തന്നെ.<br />ഇനിയും സഹിക്കവയ്യെനിക്കീ ക്രൂരത.<br />ശമ്പളം തരുവാന് കനിവുണ്ടാകേണം!”Baluhttp://www.blogger.com/profile/14691204087870046090noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-1844691890247988282.post-59675145551066881502009-02-09T14:53:00.002+05:302009-02-09T15:01:18.807+05:30ആ ഒരു “ഇത്”വീണ്ടും ഒരു പ്രണയദിനം കൂടെ വരവായി. "അതിന് എനിക്കെന്താ?" എന്നാവും എന്റെ ആദ്യ ചോദ്യം. ആദ്യം തൊട്ടെ പ്രണയിക്കുന്നവര്ക്കായി ഒരു ദിനം എന്നുള്ള കണ്സപ്റ്റ് എനിക്ക് ഇഷ്ടമായിരുന്നില്ല. അങ്ങനെ ഒരു ദിവസം അത്ര “സ്പെഷ്യല്” ആയി കാണേണ്ട കാര്യമുണ്ടോ ഈ പ്രണയിക്കുന്നവര്ക്ക്? വാലന്റൈന്സ് ഡേ കാര്ഡുകളും സമ്മാനങ്ങളുമൊക്കെ എന്തിനാണ്? മറ്റൊരു ദിവസം പോലെ തന്നെയല്ലെ ഈ ദിവസവും? ഇതൊന്നും പോരാഞ്ഞ് മൊബൈല് കമ്പനികള് വക ഓഫറും കുന്തവും കൊടചക്രവും വേറെ. ആരും സംശയിക്കേണ്ട. ഞാന് ശിവസേനക്കാരനൊന്നുമല്ല! എന്റെ അഭിപ്രായത്തില് പ്രേമിക്കുന്നവര്ക്ക് എല്ലാ ദിവസവും ഒരു പോലെയായിരിക്കും. അവര്ക്ക് പ്രത്യേകിച്ച് ഒരു ദിവസം കൊടുക്കേണ്ട കാര്യമൊന്നുമില്ല. ഇത് വെറുതെ “ഷോ”.. ഞാനും ഈ ഷോയുടെ ഭാഗമാവുകയാണ്.<br /><br />ഈ കഴിഞ്ഞ ഫെബ്രുവരി അഞ്ചാം തീയതി ഞങ്ങളുടെ ക്ലാസ് കഴിഞ്ഞു. ഇനി ഒരു ക്ലാസ്റൂം പഠനം ഉണ്ടാവുമോ എന്നുറപ്പില്ല. നീണ്ട പത്തൊമ്പത് വര്ഷങ്ങള്, ചിലര്ക്ക് ഇരുപതും, ചിലര്ക്ക് ഇരുപത്തൊന്നും വര്ഷം ഉണ്ടായിരുന്നു പഠനം. തോറ്റതൊന്നുമല്ല കേട്ടോ. അവര് എഞ്ജിനീയറിങ്ങും എല്. എല്. ബിയുമൊക്കെ കഴിഞ്ഞ് വന്നവരാണ്. അപ്പോള് പറഞ്ഞു വന്നത് ക്ലാസ് കഴിഞ്ഞ കാര്യം. ഉച്ച കഴിഞ്ഞ് ചുമ്മാ ഇരിക്കവെ ആണ് ഒരു ചര്ച്ച ആരംഭിച്ചത്, ഇത്രനാളത്തെ സ്കൂള് - കോളേജ് ജീവിതത്തില് എത്ര പേരോട് “ഒരു ഇത്” തോന്നിയിട്ടുണ്ട് എന്ന്. പ്രേമം തന്നെയാവണമെന്നില്ല. ഒന്നാം ക്ലാസിലെ ചിലരെ ഇപ്പോഴും ഓര്ക്കാറില്ലേ? അന്നേ പ്രേമം തുടങ്ങി എന്നൊന്നും പറയാന് പറ്റില്ലല്ലോ. എന്തോ ഒരു ഇഷ്ടം തോന്നിയ കഥാപാത്രങ്ങള്. അവരിലെ എന്തെങ്കിലും ചില പ്രത്യേകതകള്, അല്ലെങ്കില് കഴിവുകള്, ഇതൊക്കെ കൊണ്ട് ഒരു ഇഷ്ടം തോന്നിയ കഥാപാത്രങ്ങള്.<br /><br />രസകരമായ ഒരുപാട് അനുഭവങ്ങള് കേട്ടു. അതില് നിന്നൊക്കെ മനസിലായ ഒരു ചെറിയ സംഗതി - ചേച്ചിമാരെ സൂക്ഷിക്കുക! അവര് പ്ലാനില് അടുത്ത് കൂടി ഓരോ പേരുകള് ചോര്ത്തിയെടുക്കും, പിന്നെ ഇടയ്ക്കിടെ കളിയാക്കലാണ്. സ്കൂളില് നിന്നും വരുമ്പോള് ചോദിക്കും ഇന്ന് “നിന്റെ” ****** എന്ത് പറഞ്ഞു? നിന്നെ നോക്കി ചിരിച്ചോ? എങ്ങാനും കഷ്ടകാലത്തിന് ചിരിച്ചു എന്നെങ്ങാനും പറഞ്ഞാല് ഠിം! കഴിഞ്ഞു. അന്നത്തെ ദിവസം പിന്നെ ഒരു രക്ഷയുമില്ല. ഇതൊക്കെ പക്ഷെ ഞങ്ങള് ചെറിയ ക്ലാസില് പഠിക്കുമ്പോളുള്ള കലാപരിപാടികളാണ്. കുറച്ച് വലിയ ക്ലാസിലെത്തിയാല് പിന്നെ ആരും ഇതൊന്നും ചോദിക്കാറില്ല.<br /><br />പിന്നെയുള്ളത് കൂട്ടുകാരുടെ കളിയാക്കലുകളാണ്. ചേച്ചിമാരെ പോലല്ല കൂട്ടുകാര്. അനുഭവത്തിന്റെ വെളിച്ചത്തില് പറയുകയാണ് (അനുഭവമെന്നാല് കളിയാക്കിയിട്ടുമുണ്ട്, ഇങ്ങോട്ട് കിട്ടിയിട്ടുമുണ്ട്), ഒരു ഭയങ്കരമായ പ്ലാനിങ്ങിന്റെ പരിണാമഫലമാണ് കളിയാക്കല്. ആദ്യം ചെയ്യുന്നത് നമ്മുടെ “ഇര”യെ കണ്ടെത്തുകയാണ്. മിക്കവാറും ഒന്നും മിണ്ടാതെ ഒരു മൂലയ്ക്ക് ഒതുങ്ങി കൂടുന്ന സ്വഭാവക്കാരനാവും ഇര. അതുമല്ലെങ്കില് പെണ്കുട്ടികളെ കുറിച്ച് പൊതുവായി വലിയ അഭിപ്രായമൊന്നുമില്ലാത്തവര്. ഏതെങ്കിലും ഒരു പെണ്കുട്ടി ഉണ്ടാവും അവനോട് സംസാരിക്കുന്നത്. ഇനി സംസാരിക്കണം എന്ന് തന്നെയില്ല. താഴെ വീണ ഒരു ബുക്ക് എടുത്ത് കൊടുക്കകയോ അതുമല്ലെങ്കില് ചുമ്മാ ഒന്ന് നോക്കുകയോ ചെയ്താല് മതി. അതോടെ കാര്യങ്ങള്ക്ക് ഒരു തീരുമാനമായി. പ്ലസ് 2 പഠിക്കുമ്പോള് എനിക്കുള്ള അനുഭവം പറയാം. പൊക്കം കുറവായതിനാല് ഒരു ബെഞ്ചിന്റെ അറ്റത്തായിട്ടാണ് എന്റെ സ്ഥാനം. അക്കൌണ്ടന്സിയിലെ ചില കണക്കുകളില് സംശയങ്ങളുണ്ടാവും. ഒരറ്റത്ത് ഇരിക്കുന്ന അവസ്ഥയില് എന്റെ നേരെ എതിരെയുള്ള ഗീതു എന്ന കുട്ടിയില് നിന്നും ബുക്ക് വാങ്ങി ഞങ്ങള് നോക്കാറുണ്ട്, ചിലപ്പോള് എന്റെ ബുക്ക് അവള്ക്കും കൊടുക്കാറുണ്ട്. പോരാത്തതിന് ഞങ്ങള് രണ്ട് പേരും കണക്ക് ഓപ്ഷന് എടുത്തവര്. കണക്ക് ക്ലാസിലെ കുട്ടികളുമായി മറ്റ് വിഷയങ്ങള് ഓപ്ഷന് എടുത്തവരേക്കാള് കൂട്ടായിരുന്നു. സ്വഭാവികമായും ഗീതുവും എന്റെ നല്ലൊരു സുഹൃത്ത് ആയിരുന്നു, ഇപ്പോഴും അതെ.. അന്ന് അവളുടെ കാര്യം പറഞ്ഞ് കൂട്ടുകാര് ഒരുപാട് കളിയാക്കിയിട്ടുണ്ട്. രസകരമായ സംഗതി എന്തെന്നാല് കളിയാക്കല് കേട്ട് കേട്ട് ഒടുവില് ശരിക്കും പ്രേമിച്ച ആളുകളുടെ കഥയും ഇല്ലാതില്ല!<br /><br />എന്നെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം പാട്ട് പാടുന്നവരായിരുന്നു പ്രധാന “വീക്ക്നെസ്”. പണ്ട് തൊട്ടെ പാട്ട് പാടുന്നവരെ വലിയ ഇഷ്ടമായിരുന്നു, ഒരല്പം ബഹുമാനം കലര്ന്ന ഇഷ്ടം. മീര എന്നൊരു കുട്ടിയുണ്ടായിരുന്നു സ്കൂളില്. അതിന് ശരിക്കും കൃഷ്ണന്റെ ഭക്തയായ മീരയുടെ ഒരു ഇമേജ് ആണ് ഞാന് കണ്ടിരുന്നത്! അതിന് കാരണമുണ്ട്. അത് ഒരിക്കല് ഫാന്സി ഡ്രസ്സ് മത്സരത്തില് ഭക്തമീരയുടെ വേഷം കെട്ടിയാണ് വന്നത്. പിന്നെ നന്നായി പാടുമായിരുന്നു. പക്ഷെ മിക്കവാറും പാടാറുള്ളത് കൃഷ്ണഭക്തിഗാനങ്ങളും! എന്നെ കുറ്റം പറയാനൊക്കുമോ?<br /><br />മറ്റൊരു ഇഷ്ടം മുടിയാണ്. “മീശമാധവനി”ല് കാവ്യ മാധവന്റെ മുടി പോലത്തെ മുടി! പക്ഷെ അങ്ങനെ മുടിയുള്ള ചുരുക്കം ചിലരെ കണ്ടതായെ ഓര്മ്മയുള്ളു. ആരുടെയും പേരോര്ക്കുന്നുമില്ല.<br /><br />ചിലരുടെ മുഖം കൊണ്ടും ചിലരുടെ സ്വഭാവം കൊണ്ടും ഇഷ്ടമായവര് ഉണ്ട്. മുഖം എന്ന് പറയുമ്പോള് ആദ്യം ശ്രദ്ധിക്കുക കണ്ണാണ്. ചിലരുടെ കണ്ണുകള്ക്ക് ഒരു വല്ലാത്ത തിളക്കം ഉണ്ടാവും. ചിലരുടെ കണ്ണാവട്ടെ ഉറക്കം തൂങ്ങിയും ഇരിക്കും. തിളക്കമുള്ള കണ്ണുകാരെ ആണ് എനിക്ക് ഇഷ്ടം. സ്വഭാവത്തിന്റെ കാര്യം അങ്ങനെ വിശദമാക്കാനാവില്ല. ആര്ക്കും പ്രത്യേകത നല്കാതെ എല്ലാവരോടും കൂട്ടുകൂടുന്ന ചിലരുണ്ട്. എല്ലാത്തിലും പ്രധാനം പെരുമാറ്റമാണല്ലോ. ആരും കുറ്റം പറയാത്ത നല്ല രീതിയില് പെരുമാറുന്ന കുറച്ച് പേരും ഉണ്ട്. ഇപ്പോള് എന്റെ കൂടെ പഠിക്കുന്ന വിനീത എന്ന സുഹൃത്തിന്റെ പേര് ഈയവസരത്തില് പറയാതിരിക്കാനാവില്ല.<br /><br />ചിരിയെ പറ്റി പറയാതെ ഈ പോസ്റ്റ് പൂര്ണമാവില്ല. കുറച്ച് നാള് മുമ്പ് ഞാന് “തെറ്റുകള്“ എന്നൊരു പോസ്റ്റ് ഇട്ടിരുന്നു. അതിലെ ചില വരികള് ഇവിടെ ആവര്ത്തിക്കട്ടെ - മുഖത്ത് എന്നും ഒരു പുഞ്ചിരിയുണ്ടാവും. നിങ്ങള് എത്ര വിഷമിച്ചിരിക്കുകയാണേലും ആ മുഖമൊന്നു കണ്ടാല് മതി, എല്ലാ സങ്കടങ്ങളും എങ്ങോ പോയിരിക്കും. അങ്ങനെ ചില ആളുകളും ഉണ്ടായിരുന്നു ഈ പത്തൊമ്പത് വര്ഷത്തിനിടയില്.<br /><br />എല്ലാ കാമുകീകാമുകന്മാര്ക്കും ആശംസകള്.. വാലന്റൈന്സ് ഡേ സ്പെഷ്യല് ആയിട്ടല്ല.. നിങ്ങളുടെ ജീവിതം എന്നും സന്തോഷത്താല് നിറയട്ടെ..!Baluhttp://www.blogger.com/profile/14691204087870046090noreply@blogger.com4